ΠΑΓΙΔΑ

Στη συναναστροφή μου με μεγαλυτέρους και εννοώ 42+ ακούω τη μόνιμη επωδό: Η δική μας η γενιά ηταν καλύτερη ενώ η δική σας χειρότερη.

Αν τύχει και μιλήσω με ακόμα μεγαλύτερο, υπερθεματίζει.

Άλλωστε τα ιδια λένε σήμερα και οι 30ρηδες για τους 20αρηδες.

Ισως αυτό δεν σταματήσει ποτέ.

Ολοι θέλουν να εχουν την πεποίθηση πως δεν ξόφλησαν και επειδή τα κλισέ «είμαι όπως νοιώθω» εχουν ξεμείνει μόνο για την τηλεόραση, και επειδή με τον χρόνο δεν μπορείς να τα βάλεις, αρα τι μένει;

Η αξία.

Βέβαια αν στον 40αρη θυμίσεις πως η γενια του, αυτή του Πολυτεχνείου, ευθύνεται για το πολιτικό μπάχαλο θα σου γυρίσει την κουβέντα στην τελευταία καλή ταβέρνα που πήγε και αν θυμίσεις στον παλαιότερο πως η γενιά του έκανε εμφύλιο πόλεμο θα σου πει για το φυσικό περιβάλλον και τα δέντρα στα Πατήσια.

Προσπαθώ, και νομίζω πως μέχρι σήμερα τα εχω καταφέρει αρκετά καλά, να μην κακολογώ τους νεότερους. Ο καθένας δίνει τον αγώνα του ανάλογα με τις δυνατότητες του, την παιδεία και την αγωγή του. Εχω έρθει σε επαφή με πολλούς 20ρηδες είτε λόγω των αθλητικών μου δραστηριοτήτων είτε λογω κάποιων σεμιναρίων που παρακολουθώ και εχω διαπιστώσει πως πολλά παιδιά είναι ιδιαίτερα αξιόλογα παρα τη σκληρή Αθηναϊκή κοινωνία που ζουν.

Με το παρόν θέλω απλως να σημειώσω το μεγαλύτερο επίτευγμα κατ εμε, σε κοινωνικό επίπεδο, της δικής μου γενιάς, αυτή που είναι στην κλίμακα 28-34.

Είμαστε οι πρώτοι που σπάσαμε την αθλιότητα των συγγενικών δεσμών και δεν διστάσαμε να απομακρύνουμε από τον κύκλο μας συγγενείς ρουφιάνους, κουτσομπόληδες, χαιρέκακους και ζηλόφθονους.

Παραμερίσαμε το δυσβάσταχτο «τι θα πουν οι συγγενείς» που καθόριζε ακόμα και αποφάσεις ζωής για τους γονείς μας. Στη θέση τους βάλαμε Φίλους που επιλέξαμε και αγαπάμε.

Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να μην πάμε σε μια …χρονοκτόνο συγγενική  υποχρέωση ( γάμοι ανθρώπων που δεν εχουμε δει ποτέ ) και προτιμούμε την παρέα των φίλων μας στους οποιους θα τρέξουμε να συμπαρασταθούμε σε μια δύσκολη στιγμή ενώ ο συγγενής θα τρέξει για να πανηγυρίσει.

Αρνηθήκαμε τις συμβατικές συγγένειες και προτιμήσαμε τις αληθινές σχέσεις.

Δεν λεω βέβαια ότι πας συγγενής βάρβαρος [ προσωπικά εχω 2-3 που τους εκτιμώ ] αλλά η δική μου η γενιά έκανε θρύψαλα την παροιμία που λέει πως τον συγγενή τον ανέχεσαι ενώ τον φίλο τον επιλέγεις.

Χάρη πρώτα στη δική μου τη γενιά, επιλέγεις και τον συγγενή πια….