Λενε ότι τα ταξιδια είναι ομορφα, βλεπεις καινουρια μερη ακομα και τα επαγγελματικα βοηθουν προς εναλλαγη παραστασεων. Αυτά των αμεσως προηγουμενων ημερων τα κατασιχτιρισα.
Τον αγωνα με τους Κροατες τον ειδα με τις βαλιτσες στο χερι, τους Πορτογαλους και τους Σλοβενους τους εχασα. Με την Ισπανια ο Μπιλ Γκεϊτς γονυπετης να με παρακαλουσε, θα τον εγραφα χωρις ιχνος τυψεων.
Ειμαι περηφανος για την Εθνικη μας ομαδα.
Ειμαι περηφανος που ειμαι Ελληνας, που εχουμε αυτό το αντιπροσωπευτικο συγκροτημα, έναν μεγαλο Ελληνα για προπονητη και ειμαι περηφανος για την προσπαθεια.
Υπαρχει και η ηττα.
Και πρεπει κανεις να ξερει και να χανει.
Οι Ισπανοι είναι μεγαλη ομαδα.
Το ξεραμε, το παλεψαμε και χασαμε στο τελος.
Αν θελει κανεις να εξηγησει την ηττα μπορει να βρει πολλες μικρες λεπτομερειες.
- ο εκνευρισμος της ομαδας στο 59-60 από τους τσαμπουκαδες και το θεατρο.
- η τρομερη ευστοχια των Ισπανων που θα λυγιζε ακομα και τον Σουπερμαν. 11 / 22 τριποντα και …26 / 27 βολες, καντε μας τη χαρη…
- το διαιτητικο σπρωξιμο που δεν ηταν καθοριστικο αλλα επιστημονικα καθαρισε στο πρωτο ημιχρονο τον Παπαλουκα με 3 φαουλ και τους ψηλους μας. Τσαρτσαρης 5 φαουλ, Ντικουδης 4 φαουλ και Παπαδοπουλος 3. οι δυο ομαδες πηγαιναν μαζι στο σκορ και η μια εκτελεσε 10 βολες παραπανω.
- Σταθηκαμε ατυχοι. Ο Μπουρουσης που θα ηταν σουπερ χρησιμος δεν μπορουσε να παρει τα ποδια του, ο Παπαλουκας εχασε τη μπαλα σε βεβαιο μπασιμο και ο Παπαδοπουλος για μια ακομα φορα δεν υπηρχε στο γηπεδο.
Εχουμε πολύ μεγαλη ομαδα. Πολλοι, ασχετοι με το αθλημα «μας κατηγορουν» ως τυχερους για τις νικες στο τελος. Κανεις όμως δεν βλεπει πως γινονται αυτές.
Χωρις να κανω μακρα ιστορικη αναδρομη, μονο για την παρουσα διοργανωση:
Με τη Σερβια γυρισαμε ψυχολογικα και κερδισαμε ματς από το κουκουρουκου πεταμα της μπαλας του Γκουρουβιτς. Με τους Εβραιους το κερδισαμε επαγγελματικα στο τελος. Με τους Κροατες πηγαμε στα ισα και ειχαμε τη μαγκια να κανουμε το winning shot. Με τους Σλοβενους γυρισαμε ματς από το -16. Με ολους τους δυνατους τροπους και σεναρια η Εθνικη Ελλαδος ηταν εκει, ικανη να κερδισει.
Refuse to lose
Ετσι απλα.
Με την Ισπανια δεν τα καταφεραμε. Δεν μπορει να γινεται παντα αυτό.
Η Εθνικη μας εδειξε ειτε με μαπα μπασκετ ( Σερβια ) ειτε με καλο μπασκετ ( Κροατια ) μπορει να κερδισει. Κατηγορηθηκε για χαμηλη αποδοση.
Χθες η ομαδα φροντισε να τους διαψευσει ολους και επαιξε εξαιρετικα.
Εχασε.
Προτιμω το αντιμπασκετ και τη νικη από την καλη αποδοση και την ηττα.
Η ομαδα μας εδειξε ότι απεναντι σε μια εξαιρετικη ομαδα όπως η Ισπανια, με γαστρεντεριτιδες, με διαιτητες, με απωλειες Φωτση και Σοφο, μπορει να παιξει μεγαλο μπασκετ. Μπραβο στην ομαδα μας που ολες αυτές τις μερες δεν δικαιολογηθηκε, δεν κλαφτηκε για την κουραση, δεν γκρινιαξε και κατεθεσε και την ψυχη της στο παρκε. Μοχθησε, πιεσε, σκοτωθηκε και σε κάθε τελος εβαζε τον δικο της επιλογο.
Ειμαι πολυ ευχαριστημενος για την εικονα της ομαδας, για τα αποτελεσματα της, ανεξαρτητως μεταλλιου σημερα και για το μεγαλειο που εβγαλε σε αυτή τη σκληρη σειρα των αγωνων.
Ολες οι ομαδες ηταν δυνατες. Ακομα και η Πορτογαλια παρουσιασε μια ευχαριστη νοτα. Ολες οι ομαδες παρουσιασαν δυνατα συνολα με καλους παικτες.
Η Ισπανια ηταν ένα επιπεδο παραπανω αλλα ακομα και αυτους τους αναγκασαμε να αντιγραψουν τη Ντενιση και να εμφανιστει ο Καζναφερης σε ρολο πεζοναυτη για να μας καταβαλλουν.
Ατομικα, ο Σπανουλης ηταν ο Σπανουλης που ειχαμε απολαυσει στο Μαρουσι, ο Σπανουλης που επαιρνε στις πλατες του τον Παναθηναϊκο, ο Σπανουλης που ξερει και μπορει. Μεγαλος σκορερ με σωστες επιλογες αυτή τη φορα.
Ο Διαμαντιδης πηρε 9 ριμπαουντ και ηταν στιγμες που μου φαινονται ότι στο γηπεδο υπηρχαν 2-3 ακομα Διαμαντιδηδες από την αμυνα χταποδι που απλωνε.
Από κοντα και ο σκληρος Βασιλοπουλος που εκανε λαθος στην προτελευταια επιθεση αλλα απαλλασεται λογω απειριας. Σημαντικος παικτης και στα δυσκολα δεν κρυφτηκε.
Ο Δημος και ο Κωστας επαιξαν για 4 παικτες. Ολοκληρωμενοι αθλητες με πολυπλευρη παρουσια. Ο Κακιουζης είναι ενας εξαιρετικα χρησιμος παικτης στην οικονομια του αγωνα. Λιγες κινησεις και ουσιαστικες.
Ο Θοδωρης και μονο που παιζει είναι απαραιτητος. 2 στα 3 φαουλ δεν ηταν και τον τελειωσαν.
Μπραβο στην ομαδα, μπραβο στα παιδια, μπραβο στην Ελλαδαρα μας.
Και να μη φερει το χαλκινο, προσωπικα δεν θα μου χαλασει την εικονα των γενναιων πολεμιστων μας.
Του Λιθουανους δεν τους φοβαμαι. Με τσαλακωμενο τον Σαρας, με τη νοοτροπια των παικτων μας και με εμφανιση σαν τη χθεσινη, θεωρω δεδομενο το χαλκινο και το θελω γιατι συνηθως λογω απογοητευσης τους μικρους τελικους τους χανουμε.
Τουτοι δω όμως οι τυποι είναι διαφορετικοι…
ΙΤΕ ΠΑΙΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ
1 Λογομαχιες:
Δυστυχώς έπρεπε να τους φοβάσαι... Η υπερηφάνεια, φυσικά, παραμένει... Όχι για κάποια εθνική (ανύπαρκτη) ανωτερότητα ή κάποιο (φαντασιακό) εθνικό συλλογικό, αλλά γιατί αυτά τα παιδιά μπορεί να έχουν μεγαλώσει δίπλα μας, στις αυλές στα σπίτια μας και πάντα είσαι υπερήφανος για τα παιδιά σου (τώρα μιλάει η μάνα)
Αυτό με τα γράμματα πολύ μου τη σπάει :)
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια