Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2007

ΡΗΤΑ ΚΑΙ ΓΝΩΜΙΚΑ part 26

Εισαι τοσο σπανιος όπως οι καταρρακτες στην ερημο

ακόμα και οι πιο απασχολημένοι άνθρωποι δεν είναι αρκετά απασχολημένοι για να σου πουν πόσο απασχολημένοι είναι

Αλίμονο αν κοιτάζεις πού βρίσκεται ο άλλος. Εσύ θα κοιτάζεις μπροστά

Μη μετρας τα χρονια
Μετρα τις αναμνησεις

Δυο φιλοι
- ασε ρε, δεν βρισκω πουθενα την ευτυχια…
- στο κινητο της δοκιμασες ;

Μια γυναίκα επισκέπτεται τον άνδρα της στην φυλακή: 
-Αν δεν σε πειράζει, μωρό μου, λέω να ξεσκάσω λίγο τώρα στις γιορτές! Τα Χριστούγεννα θα πάω σε ένα πάρτι που κάνει ένας παλιός φίλος, δηλαδή, τι πάρτι, οι δυο μας θα είμαστε μόνο... και την Πρωτοχρονιά θα πάμε μαζί εκδρομή στο εξοχικό του. Εσύ αγάπη μου, τι σχεδιάζεις να κάνεις τις γιορτές; 
-Απόδραση και φόνο.

Όταν φύγεις αργά από την δουλειά σου κανένας δεν θα το προσέξει. Όταν φύγεις νωρίτερα θα πέσεις πάνω στο διευθυντή στο parking.

Στην Ιταλία, για τριάντα χρόνια υπό του Βοργία, είχαν πόλεμο, τρόμο, δολοφονία, και αιματοχυσία, αλλά παρήγαγαν τον Μιχαήλ Άγγελο, τον Leonardo da Vinci και την Αναγέννηση. Στην Ελβετία, είχαν αδελφική αγάπη, είχαν πεντακόσια χρόνια ειρηνικά και δημοκρατικά και τι φτιάξαν;  
Το ρολόι με κούκο. Orson Welles, "The Third Man"

Όταν είσαι ασφαλής στο σπίτι σου εύχεσαι να ζούσες μια περιπέτεια. Όταν ζεις μια περιπέτεια εύχεσαι να ήσουν στο σπίτι σου, ασφαλής.

Ποτέ μην πηγαίνεις σε ένα γιατρό που αφήνει τα φυτά του γραφείου του να πεθαίνουν.

Πίστευα πως όλοι πρέπει να πληρώνουμε τους φόρους μας με χαμόγελο. Το προσπάθησα αλλά εκείνοι επέμεναν να θέλουν μετρητά

Το τέλος του κόσμου θα γίνει αυτή την Παρασκευή στις τρεις το μεσημέρι. Αμέσως μετά, ακολουθεί δεξίωση.

Ποτέ μην επιλύεις κάτι με λόγια όταν μπορείς να το επιτύχεις με ένα φλογοβόλο.

Για μποτιλιαρισμα:
Ο δρομος ηταν σαν τη νοβα.
Δεν ξεκολλας ευκολα

Η εποχή της αναβλητικότητας, των ημιμέτρων, της αναβολής των λύσεων και της καθυστέρησης φτάνει στο τέλος της. Τη θέση της θα πάρει η εποχή των επιπτώσεων
Τσωρτσιλ

Παραδεχόμαστε μόνο τα μικρά σφάλματα για να δείξουμε ότι δεν έχουμε μεγάλα.

Η μοναξια θυμαται οσα ξεχνα η ευτυχια

Κλωτσησε καποιος τον Σωκρατη και οταν τον ρωτησαν γιατι δεν αντεδρασε, εκεινος αταραχος παρατηρησε: Αν ενας γαϊδαρος σε κλωτσησει, πρεπει να του ανταποδωσεις την κλωτσια;

- που χαθηκες;
- Στη διαδρομη…

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2007

ΕΦΗΒΙΚΑ ΜΠΕΡΔΕΜΑΤΑ

Mail από έναν αναγνωστη που πιθανως να χρειαζεται να του γραψετε και τα δικα σας σχολια που μπορει να του φανουν πιο χρησιμα από την απαντηση μου.

= = = =
Υποπτε καλησπερα. Εχω δει ότι γραφεις αποψεις σε θεματα που σου στελνουν και θελω να μου πεις τη γνωμη σου και για τη δικη μου ιστορια.
Λοιπον ξεκιναω.

Η ιστορια ειναι μεγαλη. Και θα ειμαι λιγο αναλυτικος για να καταλαβεις την ιστορια οσο μπορεις. Και σου ζητω συγγνωμη αν θα σε κουρασω.
Προκειται για μια κοπελα. Την Τουλα*. Ειμασταν μαζι τρια χρονια αλλα περασαμε πολυ περισσοτερα απόσα χορανε σε τρια χρονια. Καλως η κακως και εγω κ εκεινη ειχαμε πολλα προβληματα και παντα τα λυναμε ολα μαζι. Εχουμε περασει πολλες φασεις και οι δυο. Εγω με ναρκωτικα, αυτη προβληματα με τους γονεις της.. Στο σημειο αυτό να σου πω ειμαι 18 χρονων όπως και η Τουλα. Χωρισαμε αρκετες φορες ομως παντα μετα απο 5 μερες με μια εβδομαδα τα βρισκαμε γιατι αγαπιομαστε πολυ για να χωρισουμε για καποιο χαζο λογο. Τα περασμενα χριστουγεννα μου ζητησε να χωρισουμε. Εγω ελειπα στο εξωτερικο και οταν γυρισα βρεθηκαμε να πουμε καποια πραγματα απο κοντα. Την ρωτησα ποιος ειναι ο λογος και μου ειπε χαρακτηριστικα πως ο λογος ειναι οτι κουραστικε και η αφορμη καποιος αλλος.

Το δεχτηκα. Και προχωρησα. Βρηκα μια αλλη κοπελα. Κ ειμασταν μαζι 3-4 μηνες. Ομως δεν μπορεσα να βγαλω τη Τουλα απτο μυαλο μου ουτε στιγμη. Ειχα φτασει σε σημειο κιολας 1-2 φορες να μην μπορω να λειτουργησω(ας το πω ετσι) ουτε ερωτικα με την αλλη κοπελα. Εκανα συνειρμους περιεργους. Πολυ περιεργους. Και μου ελειπε η Τουλα. Συνειρμους οπως το «τι κανω εδω με την Νίκη τωρα?στο ιδιο κρεβατι που εκανα με την Τουλα...τι κανω τωρα? ειναι τοσο «ωμο» αυτο με την Νικη. Δεν νιωθω κατι γιαυτην..».

Περασαν λοιπον οι μηνες χωρις να εχω καποια επαφη μεσω τηλεφωνου η καποια αντιστοιχη με την Τουλα. Ετσι αρχισα να κανω παλι βλακειες. Ξεσπουσα παλι σε λαθος πραγματα. Και με λαθος τροπο. Στα ναρκωτικα. Και για να μην σου δημιουργηθει η απορια τι ειδους ναρκωτικα σου λεω πως εκανα τα παντα εννοω μαυρο, κουμπια, κοκα εκτος απο πρεζα.
Επειτα ετυχε ενα θεμα υγειας στον αδερφο μου πολυ σοβαρο. Παραλιγο να πεθανει. Ειχε ενα προβλημα στο αιμα του. Εκεινη την περιοδο ειχε αρχισει να μου στελνει καποια μυνηματα η Τουλα ( αφου πρωτα 1-2 φορες ειχαμε βρεθει στον ιδιο χωρο τυχαια. Εγω με την Νικη και η Τουλα με τις φιλες της. Και αφοτου ειχα μαθει πως η Τουλα ειχε χωρισει με τον τυπο εκεινο..). Ετσι σε καποιο απο τα μυνηματα της απαντησα και της ειπα το θεμα του αδερφου μου. Εκεινη ειχε μαθει για την δικια μου προοδο(!). Και ετσι αρχισαμε να μιλαμε λιγακι παλι μετα απο 3 ½ μηνες.
Μετα απο λιγο καιρο χωρισα την Νικη. Οχι για να κανω κατι με την Τουλα. Απλα αυτη η σχεση δεν με γεμιζε και εκτος αυτου εγω ειχα συνεχεια στο μυαλο μου την Τουλα- πραγμα που δεν ηταν σωστο για την αλλη κοπελα.

Δυο με τρεις εβδομαδες μετα που χωρισα με την Νικη με πλησιασε η Τουλα. Και κανονισαμε να βρεθουμε. Ενιωθα γενικα να πλαναται στον αερα οτι θελει να στησουμε την σχεση μας απτην αρχη. Και το ιδιο ηθελα και εγω φυσικα τοσο καιρο. Μου ζητησε συγνωμη για ολο αυτο και μου ειπε οτι θα αλλαξει. Τοτε ειπα και εγω οτι θα προσπαθησω να σταματησω τις μαλακιες (συγνωμη για την εκφραση αλλα ειναι η μονη που αρμοζει) που εκανα και τις καταχρησεις με τα ναρκωτικα. Τα εκοψα. Παλι. Και βρεθηκαμε να ξεκιναμε την σχεση μας απτην αρχη και εχοντας δει και οι δυο πως θελουμε ο ενας τον αλλο ηταν ολα καλυτερα απο καθε αλλη φορα. Ολα τελεια!

Το επομενο κεφαλαιο ξεκιναει με τις 3 κολητες της φιλες. Ειναι – μαλλον ηταν – πολυ καλα παιδια και ευχαριστα. Ομως αλλαξανε. Γινανε καπως πιο ...παρορμητικες(!) ας πουμε οσον αφορα στις σχεσεις τους με το αντιθετο φυλο. Την μια μερα γνωριζαν καποιον σε τρεις μερες καποιον αλλο γιατι ειχανε ηδη βρεθει στο κρεβατι μαζι του. Τι ωραιο ε?? Οτι ακριβως ψαχνει ενας αντρας σημερα! Τελος παντων ακολουθοντας αυτο τον τυπο ζωης για λιγο καιρο εγινε αυτο που λεμε «τους βγηκε το ονομα». Παρολαυτα ειναι δικο τους προσωπικο θεμα και εγω δεν μπορω να επεμβω ομως ευγενικα και με καλοπροαιρετο τροπο τους μιλησα γιαυτο το θεμα. Δειξαν να καταλαβαν ομως παρολαυτα δεν αλλαξαν ποτε.

Και καπου εδω μπλεκεται και η σχεση μου με την Τουλα. Ηρθε λοιπον το καλοκαιρι και αφου ειχαμε δωσει και οι δυο πανελληνιες πηγαμε διακοπες. Πρωτα στην Παρο μια μεγαλη παρεα και μετα στην Αμοργο οι δυο μας.

Οταν γυρισαμε και βγηκαν οι βασεις ειδαμε οτι η Τουλα ειχε περασει στην Κρητη και εγω στη Λαμια. Εγω ουτως η αλλως δεν θα πηγαινα με το σκεπτικο να ξαναδωσω φετος. Εκεινη ομως τρελαθηκε γιατι δεν ειχε και σκοπο να ξαναδωσει. Τρελαθηκε στην ιδεα και μονο της αποστασης. Το θεμα αυτο διορθωθηκε αλλιως. Επελεξε να μεινει στην Αθηνα και να παει σε καποια ιδιωτικη σχολη οπως και εκανε. Εκανε την εγγραφη και ολα οκ λοιπον. Μερικες μερες μετα μου ειπε πως σκεφτεται να παρακολουθησει και μια δραματικη σχολη πραγμα που θυμαμαι πως το ηθελε απο πολυ μικρη (γιατι γνωριζομαστε και στηριζουμε ο ενας τον αλλο απο την ηλικια των 13 περιπου). Εγω φυσικα και συμφωνησα και δεν ειχα κανενα απολυτως προβλημα. Ισα ισα που μαλιστα της ειπα οτι θα χαιρομουν πολυ και θα με εκανε περηφανο να την δω να παιζει σε καποια παρασταση και να πραγματοποιει ενα απο τα παιδικα της ονειρα. Ψαχτηκε λοιπον με τις δραματικες σχολες και βρηκε μια πολυ καλη.

Ομως η σχολη αυτη εχει 6 ωρες την ημερα υποχρεωτικα. Και η αλλη σχολη 5. Οπως ειναι φυσικο με τετοιο προγραμμα θα εχει προβλημα οχι μονο με την σχολη την κανονικη ( BCA ) αλλα και με την δραματικη αλλα και με μας. Εγω στην αρχη οταν μου το ειπε οτι αυτο ειναι το προγραμμα της και οτι θα μας μενει μια μερα την εβδομαδα να βρισκομαστε ξεσπασα και εκφραστηκα με λαθος τροπο. Και της ειπα πως αυτο δεν ειναι δυνατον να γινει πρωτον γιατι ετσι δεν θα εχει χρονο να διαβαζει για το BCA αλλα και χρονο για μας γιατι μια μερα θα ειχε ελευθερη την εβδομαδα και λογικα καποιες φορες θα ηθελε να δει τις φιλες τις οποτε ισως να καναμε να βρεθουμε και 2 βδομαδες. Και ειπα πως αν ειναι να το κανει αυτο προτιμω να μην ειμαστε μαζι και να τελειωσουμε εδω. Πραγμα που ειπα γιατι στην περιπτωση που η Τουλα ειχε παει τελικα στην Κρητη για σπουδες εγω ΣΙΓΟΥΡΑ θα πηγαινα καθε σαββατοκυριακο να την βλεπω και γιατι θεωρησα χαζο το να ημαστε Αθηνα και οι δυο και να βλεπομαστε λιγοτερο αποτι θα βλεπομασταν αν ειχε παει Κρητη.

Το ιδιο κιολας βραδυ το σκεφτηκα και απλα ειπα «οκ. Δεν ειναι οτι καλυτερο. Ομως σιγουρα ειναι καλυτερο μια φορα την εβδομαδα παρα καθολου.» και της το ειπα αυτο. Ομως εκεινη ηταν αυτη που επεμενε μετα στο οτι ειναι καλυτερο να χωρισουμε. Μου ειπε οτι αν δεν χωρισουμε τωρα θα ειναι χειροτερα μετα γιατι θα τσακονωμαστε και θα εχουμε νευρα και οι 2 επειδη δεν θα βλεπουμε ο ενας τον αλλο οσο θελουμε και δεν θα εχουμε αρκετο χρονο μαζι.

Εχουμε χωρισει μια βδομαδα τωρα. Ειχε παει με μια απο τις φιλες τις στη Συρο οταν ηταν οι εκλογες γιατι ψηφιζε η φιλη της εκει και πηγε για παρεα. Και μου εστελνε μυνηματα «ειμαι στο λιμανι ... και μου λειπεις...και σ’αγαπαω...»κλπ.

Τηλεφωνα καθε μερα και τετοια. Εγω δεν ηθελα να χωρισουμε. Δεν θελω. Την αγαπαω. Και ειμαι διατεθημενος να κανω πισω οσον αφορα στο να βρισκομαστε πιο συχνα για να ειμαστε μαζι. Εχω ορεξη για αυτη τη σχεση. Και ειμαι προθυμος. Εκανα κιαλλες κινησεις να την μεταπεισω και να της πω πως δεν αξιζει να χωρισουμε. Οχι τωρα. οχι ετσι. Και οχι για τετοιο λογο. Πως εχουμε περασει τοσα και τοσα. Και παρολαυτα μειναμε μαζι. Ομως δεν με ακουει. δεν θελει. Φοβαται να προσπαθησει μαλλον. Εγω αυτο καταλαβαινω. Οτι φοβαται. Φοβαται να ανοιχτει. Να ονειρευτει. Και να προσπαθησει. Αυτο κατα την γνωμη μου οφειλεται στις φιλες της , πραγμα που θα σου τεκμηριωσω σε λιγακι**.

Εδειχνε γενικα να ενδιαφερεται για μενα παρολο που η τελευταια μας κουβεντα ηταν «χωριζουμε». Με ρωτουσε και τσαντιζοταν αν της ελεγα πως ετοιμαζομαι γιατι θα βγω. Και με ρωτουσε συνεχως αν εχω βρει καποια αλλη. Πραγμα που δεν εχει συμβει. Γιατι δεν θελω καποια αλλη. Και στην τελικη ο λογος που χωρισαμε δεν ηταν ουτε οτι βαρεθηκε καποιος ουτε οτι υπαρχει καποιος η καποια αλλη. Τις το ειπα κ αυτο.

Ετσι φτανουμε λοιπον στην περασμενη τεταρτη που πηγα σπιτι της και την βρηκα γιατι ηθελα να της πω καποια πραγματα. Αφου λοιπον μιλησαμε λιγακι σαν να μην γινεται τιποτα (πραγμα που εμενα κυριολεκτικα με σκοτωνε, γιατι «επρεπε» να ειμαι τυπικος. Ηθελα να την αγκαλιασω, να την φιλησω, ομως δεν ... «επρεπε»...ξερεις...) την ρωτησα αν επιμενει ακομα στην αρχικη της επιλογη: στο να χωρισουμε (οταν ειχε γινει η πρωτη κουβεντα για την δραματικη μου ειπε τσαντισμενα «οκ! Δεν θα παω!» και της ειχα πει εγω τοτε να παει και οτι θα ειμαι χαρουμενος αν ειναι αυτη χαρουμενη κλπ)

Μου απαντησε «ναι...» και τοτε της ειπα «λυπαμαι και δεν το θελω ομως αν ειναι να γινει ετσι σε παρακαλω μην μου στελνεις μηνυματα και μην με παιρνεις τηλεφωνο. Δεν το αντεχω. Σ’αγαπαω παρα πολυ για να μπορω να σου μιλαω τυπικα και να μην μπορω να πω αυτα που νιωθω. Να μην μπορω να σου πω οτι σ’αγαπαω. Δεν το αντεχω.»
Και τα πραγματα μειναν εκει. Παγωμενα. Ετσι. Με ενα «σ’αγαπω» δικο της στην πορτα του σπιτιου της την ωρα που εφευγα. Και μια απαντηση δικη μου. Που μονο εγω την ακουσα...

Με παιρνει λοιπον προχτες να μου ζητησει τα ρουχα και τα πραγματα που ειχε αφησει σπιτι μου (τα οποια οπως καταλαβαινεις ηταν πολλα...) και μου ειπε οταν μπορω να της πω να βρεθουμε καπου να τα παρει. Της ειπα λοιπον οτι το ιδιο βραδυ θα μπορουσα να τις τα δωσω. Τα μαζεψα λοιπον και τα εβαλα σε μια τσαντα ολα. Μαζι με ενα DVD που τις ειχα γραψει καποιες ταινιες που μου ειχε ζητησει πριν να χωρισουμε και με τις φωτογραφιες απο την Αμοργο που ειχαμε παει μαζι και δεν τις ειχε και μαζι με μια τσαντα που της ειχα παρει δωρο πριν λιγο καιρο αλλα δεν της την ειχα δωσει. Πηγα στον κολλητο μου απο οπου ηρθε μετα απο λιγο και πηρε τα πραγματα της(χωρις να περασει μεσα στο σπιτι ομως). Με ρωτησε τι θα κανω. Πολυ τυπικα ομως. Δεν ειμαι σιγουρος αν ρωτουσε απο ενδιαφερον, απο ζηλεια(που πιστευω πως θα ηταν καλο σημαδι) ή απλα για να ρωτησει. Της απαντησα πως δεν ξερω ακομα και οτι μαλλον θα βγω. Εγω δεν την ρωτησα απλα της ειπα οτι της εβαλα μεσα και το dvd και κατι που της ειχα παρει πριν λιγο καιρο. Μου ειπε ευχαριστω και εφυγε. Μια μερα μετα (και αφου πλεον εχουμε κοψει την οποιαδηποτε επαφη) μου στελνει στο msn οτι εχει και αυτη ρουχα μου και πραγματα μου πολλα και οταν τα θελω να της πω να μου τα δωσει. Δεν απαντησα.

Και τα πραγματα τελειωνουν εδω.
*Τουλα- λιγα πραγματα γιαυτην:
ειναι περιεργος ανθρωπος. Ειναι του «ολα ή τιποτα». Και οταν κατι δεν της αρεσει θα προσπαθησει να το αλλαξει. Αν δεν τα καταφερει θα προσπαθησει να το καταστρεψει. Ακομα και αν καταστραφει και η ιδια μαζι του. Πολλες φορες επισης προτιμαει να «θαβει» ενα προβλημα αντι να το λυσει. Και να βρισκει καποιο αλλο για να μην σκεφτεται οτι υπαρχει το αρχικο. Ειναι πεισματαρα και καποιες φορες βαζει τη λογικη πανω απο το συναισθημα. Τις περισσοτερες φορες ομως σκεφτεται με την καρδια της. Οταν ειμαστε μαζι ειναι ο καλυτερος ανθρωπος που εχω γνωρισει ποτε μου. Καποιες φορες ομως παρασυρεται στην συμπεριφορα των φιλων της και γινεται λιγο ...καπως...
ειναι ειλικρινης και τα λεει στα ισα. Φοβαται πολυ να μην μεινει μονη της και γιαυτο το λογο δεν παει κοντρα στις φιλες τις.

**Οι φιλες της:
οι φιλες της οπως σου ειπα εχουνε γινει λιγο .... {καταλαβαινεις νομιζω...). και η Τουλα τους εχει μιλησει γιαυτο ομως δεν το αλλαζουν. Η Τουλα συμφωνει μαζι μου και εχει ξενερωσει και η ιδια με τις φιλες της. Πιο πολυ κανει παρεα μαζι τους πλεον για αυτο που «ΚΑΠΟΤΕ ηταν» παρα για αυτο που εχουν γινει τωρα. πιο πολυ γιατι πιστευει σε αυτο που «ΙΣΩΣ ξαναγινουν» και οχι σε αυτο που ειναι. Τις φιλες της τις ξερω και εγω απο πολυ παλια μιας που ημασταν ολοι στο ιδιο σχολειο και στην ιδια ταξη. Πολλες φορες μαλιστα νιωθω οτι η Τουλα «ζηλευει» την ζωη που κανουν. Οχι οσον αφορα την ερωτικη τους ζωη αλλα το οτι δεν εχουν και δεν ειχανε ποτε κατι που να «πρεπει» να παρεις τηλεφωνο τον αλλο για καληνυχτα. Να «πρεπει» να τον παρεις για καλημερα κ.λ.π...
Γενικα οι φιλες τις φερονται πολυ μαλακισμενα σε μενα(και συγγνωμη και παλι) και στην σχεση μου με την Τουλα. Δηλαδη μου εχει μεινει χαρακτηριστικα μια φορα που ειμασταν εξω εγω, η Τουλα, και οι φιλες της και ημουν αγκαλια με την Τουλα ολα ηταν οκ, γελια χαρες κλπ και ξαφνικα πεταγεται μια απο τις φιλες της και λεει «σας δινω 10 μερες μεχρι να ξανατσακωθειτε».
Οποτε καταλαβαινεις για τι ατομα μιλαμε...

Δεν ξερω απο τη μια σκεφτομαι οτι η Τουλα μπορει να ζηλευει αυτο το «φλου» που εχουν οι φιλες της αλλα απο την αλλη σκεφτομαι οτι απλα της λενε και κανουν το ΠΑΝ παντα για να χωριζουμε γιατι ΑΥΤΕΣ ζηλευουν που δεν ειχανε ποτε κατι τετοιο...

Αυτα ειναι αυτα που με απασχολουν. Και δεν ξερω τι να κανω τωρα. μου λειπει απιστευτα η Τουλα. Τα βραδυα δεν μπορω να κοιμηθω και τα πρωινα δεν θελω να σηκωθω. Ειναι λιγο χαλια η κατασταση. Επισης αφου πηρα αποφαση να ξαναδωσω πανελληνιες πρεπει αυτη τη φορα να διαβασω. Κατι που εδω και μια βδομαδα που εχω αρχισει τα μαθηματα και την προετοιμασια δεν εχω καταφερει να κανω γιατι δεν μπορω να συγκεντρωθω. Την σκεφτομαι συνεχεια.
Απλα ηθελα την συμβουλη και την γνωμη σου για ολα αυτα.

Τι προτεινεις να κανω με την Τουλα? Να το αφησω? Να προσπαθησω? Τι να κανω? Την αγαπαω παρα πολυ για να αφησω να χαθει ετσι αδοξα αυτη η σχεση. Και αν σκεφτηκα οτι ολοι που μου λενε «ενταξει μωρε, θα τα βρειτε σε λιγο καιρο. Ετσι γινεται παντα» λενε βλακειες ειναι επειδη ξερω οτι δεν θα εχει το χρονο να της λειψω. Να με σκεφτει. Να νιωσει οτι νιωθω. Ολη μερα θα ειναι στους δρομους. Απο τις 9 το πρωι μεχρι τις 10 το βραδυ. Απο τη μια σχολη στην αλλη. Καποιοι μου ειπαν πως μετα απο ενα μηνα το πολυ θα παρατησει την δραματικη γιατι δεν θα προλαβαινει και πως τοτε θα γυρισει...

Πες μου την γνωμη κ τη συμβουλη σου σε ολα αυτα αν βρεις χρονο σε παρακαλω.
Και πως να καταφερω να συγκεντρωθω στο διαβασμα μου?
σε ευχαριστω παρα πολυ για τον χρονο σου. και 1000 συγγνωμη αν εγινα κουραστικος.

πραγματικα συγγνωμη.
να ‘ σαι καλα,
Λακης

υ.γ1. επισης βλεπω κατι "παιδικες" αντιδρασεις στο msn. πχ. σπασμενες καρδουλες και sad faces και τετοια.. και απλα ξαναγυρναω στη σκεψη "ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΧΩΡΙΖΟΥΜΕ ΑΦΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΕΙ?ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΟΒΑΡΟΣ ΟΝΤΩΣ ΛΟΓΟΣ..."
υγ2. χθες τα ξημερωματα γυρο στις 5-5.30 με πηρε τηλεφωνο κλαιγοντας.
Εγω μολις ειχα καταφερει να κοιμηθω μιας που σου εξιγησα οτι τον τελευταιο καιρο δεν ειναι ιδιαιτερα ευκολο για μενα.
Το σηκωσα λοιπον και την ακουσα να κλαιει με λυγμους. Λυγμους ομως. Ακαταπαυστα.
Τη ρωτησα τι εγινε τι επαθε και αν ειναι καλα, που ειναι κλπ.
Μου ειπε πως ειχε πιει πολυ. Και οχι μονο αλκοολ. Μου ζητουσε συνεχως συγγνωμη. «συγγνωμη τα εχω κανει ολα χαλια. Χαλια. Συγγνωμη. Συγγνωμη που δεν σε πιστεψα για τον Γιωργο οτι με γουσταρε τοσο καιρο.»κλπ κλπ.
μετα απο πολυ ωρα που μιλουσαμε της ειπα οτι εγω θα ειμαι κηφισια σημερα απο τις 1 παρα μεχρι τις 2 και αν θελει να ερθει..παρολαυτα δεν εμφανιστηκε ποτε...

= = = = = = = = =
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ
= = = = = = = = =

γεια σου φιλε και σε ευχαριστω πολύ για την επικοινωνια και την εμπιστοσυνη.
Καταρχην να σου διευκρινισω πως δεν ειμαι ειδικος ουτε θελω να τον παραστησω.
Απλως θα σου γραψω την γνωμη μου όπως θα εκανα σε έναν φιλο που μπορει να είναι και λαθος. Ισως επισης σου φανουν χρησιμα και τα σχολια οσων μου κανουν την τιμη και εχουν την καλη προαιρεση να σου πουν μια αποψη.

Μην εχεις τυψεις για το ότι μου εγραψες πολλα. Φυσιολογικο είναι. Αλλα οσα και να μου γραψεις φιλε μου, είναι δυσκολο να καταλαβω ακριβως τι συμβαινει καθως ΕΣΥ το βιωνεις και εισαι ενηλιξ πια...

ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ.
Δεν θελω να κανω ηθικοπλαστικα διδαγματα επ αυτου. Μεγαλο παιδι εισαι και ξερεις. Πολλες φορες και το λεω εκ πειρας, όταν μας λενε κατι μη και μη γιατι αυτό και εκεινο, αν δεν βλεπουμε αμεση επιδραση πανω μας αδιαφορουμε. Για αυτό και πχ μεθαμε ή κανουμε οποιαδηποτε άλλη καταχρηση. Ενας από τους τροπους που μας παρασυρουν στα νακρωτικα είναι όταν οι χρηστες είναι στο «απ» και τους βλεπουμε και μας κλεινουν το ματι: ειδες τι καλη φαση είναι; Εγω μια χαρα ειμαι.
Αυτό που εχω να σου πω είναι κοφτα γιατι τα ναρκωτικα βαρανε στον εγκεφαλο.
Και μια από τις επιδρασεις είναι οι φλασιες.

Από το μηνυμα σου βλεπω ότι πολλες φορες γινεσαι αποτομος. Άλλες εισαι ψυχρος. Άλλες εισαι πολύ συναισθηματικος. Άλλες εισαι πολύ λογικος. Θα μπορουσα να το αποδωσω μονο στην ηλικια αλλα είναι διαχυτο στο μηνυμα σου ότι σε πειραζει στον εγκεφαλο. Κοφτα για να βλεπεις πιο καθαρα φιλε και να εισαι σταθερος και αποφασιστικος χωρις να πνιγεσαι σε μια κουταλια νερο.

ΕΣΥ
Μπορεις να εχεις βρει μια εξυπνη ατακα για την ηλικια ( σημασια δεν εχει ποσο εισαι αλλα τι εχεις ζησει ) αλλα δεν στεκει πολύ. Γιατι περαν των εμπειριων φιλε μου Λακη σημασια εχει ΠΩΣ ΤΙΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΕΣΑΙ. Και στη διαχειριση μετραει και η ηλικια σε σημαντικο βαθμο.
Σταματα να γινεσαι τοσο υπερπροστατευτικος. Το μονο που επιταχυνεις με αυτόν τον τροπο είναι ο τσακωμος. Σταματα να εισαι το προβατακι που μπορουμε να το βρουμε τα μεσανυχτα, στις 5 το πρωι και στις 2 το μεσημερι. Εχεις προσωπικοτητα και αξια. Η κοπελα τα γνωριζει ηδη αυτά. Αν τα θελει, μπορει να τα εχει.

ΑΥΤΗ
Κλασικο κοριτσι 18 ετων.
Θελει να τα κανει όλα.
Και τις σχολες, και το γκλαμ, και τη σχεση, και την ανεξαρτησια, και τη δεσμευση, και τη στηριξη. Μπερδευεται και σε μπερδευει.
Πιστευω πως δεν μπορεις να κανεις κατι άλλο.
Εχεις ηδη κανει πολλα.

ΓΕΝΙΚΑ.
Τις περισσοτερες φορες οι χωρισμοι είναι τραυματικοι γιατι είναι θολοι.
Βημα – βημα.
Ξερει τι αισθανεσαι για αυτήν και τι θελεις από αυτην;
Εισαι σιγουρος;
Ξερεις τι αισθανεται για σενα και τι θελεις από σενα;
Εισαι σιγουρος;
Ξεκινηστε από αυτό Λακη.
Αν καταληξετε καπου ( και για αυτό αμφιβαλλω ) τοτε δειτε αν αυτά τα θελω μπορουν να συναντηθουν;
Μπορουν;
Εχει καλως
Δεν μπορουν;
Παλι καλως εχει.
Φυγε.

Τουλαχιστον θα φυγεις με τον λιγοτερο δυνατο πονο ( και αυτοι περνανε πιο γρηγορα από τον πονο τυπου «τι θα γινοταν αμα» ) και χωρις τυψεις ότι εκανες ότι μπορουσες.
Καταλαβαινω ότι τα συναισθηματα είναι πανισχυρα και δεν μπαινουν σε κουτακι που θα το κλεισεις και θα το θαψεις. Όμως αυτό που βλεπω είναι ένα παρατεταμενο τελος.
Το οποιο φθειρει.

Να ξερεις πως όταν οι γυναικες κανουν σχεδια που ΔΕΝ σε περιλαμβανουν, στριψε με τη μια.
Μου ετυχε στο παρελθον να γνωρισω μια κοπελα, μου αρεσε και την προσεγγισα.
Όταν αρχισε να μου λεει ( φραγκας ο μπαμπας ) ότι στο προσεχες διμηνο θα εκανε 5 ταξιδια στο εξωτερικο, αποχαιρετησα. Είναι αλλου, πώς να το κανουμε.
Η κοπελα λοιπον θελει να ανοιξει τα φτερα της.

Θελει να δει πραγματα.
Εσυ ως αγορι γουσταρεις αυτό που εχεις.
Οι γυναικες εχουν μεγαλυτερες φιλοδοξιες από μας μεχρι τα 30 τους.
Για μενα, αφησε την ησυχη.

Μην προσπαθεις να την προστατεψεις από τους Γιωργηδες και από τις φιλες της γιατι θα τα βρεις όλα και ολους εναντιον σου. Και δεν σε συμφερει να απομονωθεις από πολλες πλευρες.
Αφησε τη να τα ζησει.
Αν καταλαβει τη μετακυλιση στα σκατα και δεν της αρεσει, λογικα θα γυρισει σε αυτό που της αρεσε και την αγαπησε.

Αν την καταλαβει ( ή εστω δεν την καταλαβει ) και της αρεσει ή το ανεχεται τοτε Λακη της αξιζει. Οσο και αν το διαβαζεις σκληρο αλλα αυτό της αξιζει, οποτε ανοιξε τα ματακια σου και συνεχισε τον δρομο σου.
Ξερω ότι πονας. Αλλιως δεν θα εμπαινες στον κοπο να μου στειλεις το παρον μεηλ.
Κοψε τις πολλες επικοινωνιες και δωσε της χρονο.
Αν γυρισει, είναι δικη σου.

Αν όχι, κερδισε χρονο για τον εαυτο σου και για το καθηκον σου.
Μη σε παραξενευει το ότι ενδιαφερεται για σενα.
Ζησατε πραγματα. Δεν ξεριζωνονται αυτά ετσι ευκολα.

Βεβαια οι γυναικες εχουν μια ηλιθια νοοτροπια ( στην κυριλε γραφη λεγεται φιλαρεσκεια και αυταρεσκεια ) και θελουν να τα εχουν καλα με ολο τον κοσμο. Με τους πρωην, με τους νυν, με τους επιδοξους, με τους γκομενοφυλακες, με τους καληνυχτακηδες και με τους θαυμαστες.
Για αυτό και συνηθως δεν είναι ειλικρινη οντα.

Χρησιμοποιουν τη λεξη φιλια για να σκοτωσουν τον ερωτα. Δεν καταλαβαινουν πως αυτου του τυπου οι επικοινωνιες σκοτωνουν τους πρωην αλλα ακομα ερωτευμενους και θελουν να ικανοποιησουν τον εγωισμο τους για καλες δημοσιες σχεσεις.

Οποτε αν αναλωθεις σε επικοινωνιες τυπου τι κανεις πως περνας, να ξερεις πως δεν θα μπορεις αυριο να επανελθεις ερωτικα γιατι ηδη η απαντηση είναι στο φακελο, εχει μπει γραμματοσημο και σε περιμενει: Μα τωρα πια σε βλεπω σα φιλο!
Παρατα το για να μην υποφερεις άλλο.

Μην ξεφτιλιζεις άλλο τη λεξη αγαπη. Την εχεις πει τοσες πολλες φορες στον χωρισμο που εχασε πια το νοημα της. Αφησε την ησυχη. Αν δεν σε αφησει αυτή, αφησε την εσυ.
Μην παρακαλας φιλε.

Μην εισαι κολλημενος με το κινητο για να απαντησεις σε κάθε κληση.
Στο κατω κατω της γραφης αυτή δεν σε χωρισε;
Τι παρακαλας τοτε;
Οι γυναικες εκτιμουν τους ανδρες που εχουν προσωπικοτητα παρα τους γλυκαναλατους.
Ξερω.

Θελεις να εισαι κοντα γιατι αγαπας.
Όμως κοιτα το παρελθον.
Ενας δυο τρεις δεκα χωρισμοι, δεν βγαζει πουθενα αυτό ρε Λακη.
Ληξτο και προχωρα στη ζωη.
Αγαπας;
Πονας;
Ζησε το αλλα φυγε.
Αλλιως το παρτι δακρυων θα συνεχιστει για πολύ.
18 εισαι.
Ξερεις ποσες εχεις να γνωρισεις;
Ουτε καν φανταζεσαι !!!

Το πολύ πολύ για να βγαλεις κάθε απωθημενο, ριξε έναν επιλογο με ότι νοιωθεις αλλα φυγε. Και ασε τα μσν και το τσατ. Στην ασφαλεια του πληκτρολογιου η γυναικα μπορει να σου βγαλει τρελα συναισθηματα και όταν πατησει το Χ με το δικο σου παραθυρο, να ανοιξει ένα καινουριο και να κανει ακριβως το ιδιο.

Και οσο και αν σε πληγωνει, μη θελεις να ακους συνεχως τη λεξη χωριζουμε
Στο ειπε μια, δυο, δεκα. Παρτο χαμπαρι και σεβασου το.
Μην παρασυρεσαι στο ότι να με πηρε στις 5 να μου μιλησει αρα μπας και μηπως ή τωρα με ρωτησε αυτό – εκεινο – το άλλο, μπας και τα ξαναβρουμε. Δεν παιζει αυτό το εργο φιλε..
Ακομα και αν γυρισει, στην κατασταση που βρισκεται, αυριο θα ξαναφυγει.
Σε ξερει, σε εμπιστευεται αλλα χωρισατε.
Δωσε και εσυ στον εαυτο σου λιγο χρονο για σενα.

Εισαι σε μια ενταση, φορτιση και σε λιγο θα κυνηγας με μαχαιρι τις φιλες της και οποιον την πλησιαζει.
Απομακρυνσου αφου αυτό σου ζητησε και δωσε χρονο.
Κανε την προσπαθεια σου στο διαβασμα ( ξερω ότι με την πρωτη προσπαθεια είναι δυσκολο. Σε κάθε σελιδα του βιβλιου θα βλεπεις τη μορφη της. Πιστεψε με όμως πως στη δεκατη προσπαθεια, θα είναι καλυτερα )

Τωρα που διαβασες την απαντηση μου, πιθανως να με βριζεις.
Προτιμησα να σου γραψω τη γνωμη μου ειλικρινα οσο σκληρη και αν σου ακουγεται παρα κολακευτικα και παρηγορητικα ….

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2007

ΓΟΝΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Ενας από τους αγαπημενους μου φιλους είναι παντρεμενος με δυο παιδια.
Τον αγαπω, τον εκτιμω και τον εξαιρω γιατι είναι κατά το κοινως λεγομενον ευτυχης. Εχει μια δουλεια που του αποδιδει τα προς το ευ ζην και μια υπεροχη οικογενεια. 

Δυστυχως λογω δικων του υποχρεωσεων, δεν καταφερνω να τον βλεπω συχνα αλλα οποτε συμβαινει αυτό, ανοιγει η καρδια μου. Εξαιρετικος ανθρωπος.

Εχει δυο αγορακια. Το ένα μολις πατησε τα 8, το εστειλε σε ακαδημια ποδοσφαιρου. Από το να βλεπει το παιδι τηλεοραση και να παιζει στον υπολογιστη καλυτερα να γυμναζεται, να αθλειται και να κοινωνικοποιειται.

Σιγα σιγα οσο περνουσε ο καιρος παρατηρουσα ότι το κυριαρχο θεμα στις εκαστοτε συζητησεις μας ηταν οι επιδοσεις του υιου στην ακαδημια ποδοσφαιρου. Στοπερ ο υιος, περηφανος πατηρ και περνουσε ακομα και μια ωρα διηγησης για το ποσο βραχος είναι ο υιος, πως καλυπτει τους χωρους και τους συμπαικτες του, ποσο ξεχωριζει αναμεσα στα παιδακια της ηλικιας του και ότι εχει μεγαλο ταλεντο με ότι αυτό συνεπαγεται.

Σε ένα βαθμο το θεωρω φυσιολογικο. Δεν υπαρχει πατερας που να μην είναι περηφανος για τα παιδια του και δεν υπαρχει πατερας που να μην αφηγειται τη ζωη του με τα παιδια. Δεν με ενοχλουσε, αντιθετα σεβομουν την περηφανια του φιλου μου και σκεπτομουν ότι εκει που είναι, ειναι θεμα χρονου να παω. Αοριστου βεβαια αλλα χρονου.

Με την παροδο των μηνων, διαπιστωσα πως ο πατηρ μου εκανε ολοκληρη αναλυση για τις κινησεις των χαφ, των μπακ, για τη στρατηγικη της ομαδας, για το πλανο του αγωνα, για τον μαεστρο κοουτς και για τους συμπαικτες του υιου με τρομερα χαρακτηριστικα.

«Εχουμε που λες υποπτε τον Σακη. Τρομερη τριπλα. Ζαλιζει 2-3 στο κεντρο και ανοιγει για τον Λακη. Ο Λακης εχει σεντρα Μπεκαμ. Οπου και να είναι αυτό το παιδι σημαδευει γλαστρα στα 100 μετρα και την πετυχαινει. Το καλο μας τρικ είναι ο Σακης να μαζευει πανω του τα αμυντικα χαφ του αντιπαλου ώστε να παιρνει τη μπαλα ο Λακης και να εχει χωρο γιατι ξερεις μοιαζει λιγο με τον Τσιαρτα. Φοβερο ποδι αλλα δεν τρεχει και δεν τριπλαρει. Ο δικος μου παραμενει στο κεντρο της αμυνας και παρατηρει μη χασουμε τη μπαλα ώστε να κοψει. Αν ο Λακης εχει χωρο, κανει κουρσα μεχρι τη μεγαλη περιοχη και εχει εντολη να κανει σεντρα στο πρωτο δοκαρι. Από κει και περα τελειωνει η ιστορια. Ο Λακης τη στελνει συστημενη, ο δικος μου της βαζει γραμματοσημο και η μπαλα καταληγει στο πλεχτο».

«ο δικος μου σκυλιαζει αν τον περασει επιθετικος. Βαζει τα ποδια του στη φωτια, κανει τακλιν, δεσποζει στην αμυνα μιλαμε! Ολοι οι προπονητες μου λενε ότι θα γινει μεγαλος παικτης μια μερα. Και αν κερδισουμε φαουλ μακρια εξω από την περιοχη, τοτε του τη στρωνουν και εχει ένα σουτ ο ατιμος, κεραυνο! Ο τερματοφυλακας δεν τη βλεπει τη μπαλα!»

« η ομαδα υποπτε εμενα μου αρεσει γιατι δουλευει σωστα και μεθοδικα. Δεν ειμαστε σαν κατι αλλους. Τα παιδια δουλευουν πολύ στην ατομικη τεχνικη, στην τακτικη και για αυτό σε όλα τα τουρνουα κερδιζουμε αερα. Να δεις τις κινησεις των χαφ, όταν η μπαλα παιζεται στα αριστερα πως το δεξι χαφ γινεται τριτος επιθετικος και χωνεται στο δευτερο δοκαρι, να δεις πως στις στημενες μπαλες κανουμε κομπινες και ο δικος μου καθεται ή μπροστα στον τερματοφυλακα ή στο δευτερο δοκαρι και περιμενει την κεφαλια πασα. Υποπτε εχουμε ανταγωνιστικη ομαδα και ειμαι πολύ ευχαριστημενος.»

Ολες αυτές και άλλες τοσες ηταν οι διηγησεις του φιλου μου και οφειλω να ομολογησω ότι παρακολουθουσα όπως οι μουσουλμανοι τον Ιμαμη. Όπως οι πιστοι τον Δαλαϊ Λαμα. Όπως στην πλατεια οι καθολικοι, τον Παπα.

Όταν καποια στιγμη ο φιλος μου με καλεσε να δουμε έναν αγωνα της ομαδας του υιου, ουτε καν το σκεφτηκα. Τοσα και τοσα εχω ακουσει, να μην τα δω μια φορα; 

Κατσαμε στο καφε του γηπεδακιου και εβλεπα πατεραδες και μαναδες να συνοδευουν τα παιδακια, να χαιρετιουνται μεταξυ τους, να υπαρχει ένα οικογενειακο κλιμα και να χαιρομαι ενδομυχα και να λεω μπραβο στους γονεις που ωθουν τα παιδια τους στον αθλητισμο αντι να τα παρατανε στην τηλεοραση.
Το παιχνιδι ξεκινησε.

Αν δεν ηταν παρων ο φιλος μου θα εριχνα στον εαυτο μου τουλαχιστον 64 μουτζες. Τι βλαξ που ειμαι!

Μιλαμε για 8 χρονα παιδακια που η μπαλα εφτανε στο υψος των γονατων τους!
Τι παραμυθιασμα εφαγα με τακτικες, σχεδιασμους και λοιπες επιστημοσυνες!
Ενταξει, περιπου ηξεραν τις θεσεις τους μεσα στο γηπεδο αλλα ως παιδακια κλωτσαγαν το τοπι. Επαιζαν μπαλα ως παιδια και όχι ως ενηλικες όπως ειχα παρασυρθει να πιστευω. 

Γρηγορα τραβηξε την προσοχη μου κατι άλλο και παρατηρουσα με μεγαλη περιεργεια.

Αν στο γηπεδο βρισκονταν ο Τακης Τσουκαλας, και ο αρχηγος της θυρας 4 θα εβαζαν τα κλαμματα. Μεγαλυτερους καφρους από τους γονεις των παιδιων δεν εχω συναντησει.

Δεν μπορουσα να χασω το θεαμα και από τη μια ελεγα τι χαζαμαρα μου να πιστευω ότι θα παρακολουθουσα τη μικρογραφια των ενηλικων αλλα από την άλλη χαιρομουν να χαζευω τους μεγαλους.

Σε κάθε φαση να ουρλιαζουν.
Σε κάθε σφυριγμα να βριζουν τον διαιτητη.
Δυο κυριες που πρεπει να ειχαν σχεση με το ποδοσφαιρο οση και εγω με την αστροφυσικη, σε κάθε πτωση του κανακαρη φωναζαν για φαουλ. Τουλαχιστον ηξεραν τι επρεπε να ζητησουν και δεν φωναζαν στο κεντρο για πεναλτι. 

Αυτος ο φουκαρας ο διαιτητης το τι ακουσε δεν περιγραφεται. Απορω πως δεν ζητησε επιδομα ανθυγιεινης εργασιας. Ολοι του φωναζαν, ολοι τον εκραζαν.
Γινεται μια φαση, βαζει ενας πιτσιρικας γκολ και ο πατηρ φωναξε στο μαγαζι «κερνα όλο τον κοσμο, μπραβο αγορι μου, εισαι μεγαλος σεντερ φορ. Τον ειδατε; Δικος μου είναι ο παιχταρας! » διπλα του ακριβως ενας άλλος γονεας συμπληρωνε περιχαρης «ναι αλλα ειδες ποιος του εκανε τη σεντρα ακριβως στο ποδι του ε;» 

Στο «ε» δεν απαντησε κανεις γιατι και ο iq τσιμεντολιθος αντεληφθην ότι επροκειτο για τον γονο αυτου.
Ενοιωθα ότι βρισκομουν στο Κολοσσαιο.
Ουρλιαχτα, θανατος στους απιστους και ρηματα που αν τα ακουγε ο Διονυσιος Σολωμος θα εγραφε ωδη στα λιονταρια και τις τιγρεις

Φατον
Ορμα
Ριχτου
Σκιστους
Γ…α τους

Και μια πλειαδα ευγενων εκφρασεων που κοσμουν τα ελληνικα γηπεδα και παραδιδουν μαθηματα ευ αγωνιζεσθαι και μπολιαζουν την ψυχη των παιδιων με αυτοσεβασμο και σεβασμο. 

Σε μια άλλη φαση, ο τερματοφυλακας επεσε να μπλοκαρει την μπαλα και συγκρουστηκε με τον επιθετικο που τη δικεδικησε. 

Ο διαιτητης σφυριξε φαουλ και ο πατηρ ( πιθανως του επιθετικου ) εκραξε ως κοραξ: Σηκω πανω ρε που κανεις και τον πεθαμενο! 

Ετερος πατηρ ( πιθανως του τερματοφυλακα ) ανταπεδωσε: μαζεψε τα ποδαρακια του γιου σου γιατι θα τα μαζεψω εγω!

Πανω που πηγε ο ενας γονευς να δειξει στον αλλον πως είναι ο ζωντανος και ο άλλος να δειξει πως μαζευονται τα ποδια, μερικοι που ποτε δεν θα καταλαβουν την αξια της ζωντανης συναυλιας και μια ζωη θα αγοραζουν CD, μου στερησαν την ικανοτητα να δω παρασταση wrestling χωρις εισιτηριο γιατι διαμεσολαβησαν ώστε το ανωτερο νουμερο να παιχθει ως μονοπρακτο χωρις αναπαρασταση.
 
Σε μια άλλη φαση εκεινος ο φουκαρας που εκανε τον διαιτητη τολμησε να σφυριξει πεναλτι. Τραγικο λαθος. 

Το πεναλτι αυτό εκτελεστηκε μετα από 10 λεπτα.
Σε αυτό το διαστημα επρεπε να το συζητησουν ενδελεχως οι γονεις, να πανε μερικοι να εξηγησουν στον διαιτητη ότι δεν ηταν ακριβως ετσι και καλο θα ηταν να αναιρουσε την αποφαση του. 

Διαιτητης που δεν αλλαζει την αποφαση του με βαση τις απαιτησεις του κοινου θα πρεπει να μαστιγωνεται 100 φορες. Μετα, μερικοι αλλοι γονεις εκριναν ο διαιτητης ηταν αψογος και αμεμπτος και επρεπε να μπουν και αυτοι να εξηγησουν στους αλλους γονεις ότι μπορει να μην ειδαν σωστα.

Μερικοι γονεις πιαστηκαν αγκαλια για να το συζητησουν από πολύ κοντα και σε στενο κυκλο το θεμα. Μερικοι αλλοι προσαπθουσαν να τους απομακρυνουν γιατι πιστευαν ότι τη σοφια μας τη δινει η αποσταση από τα πραγματα.

Ο διαιτητης δεν ενθουσιαστηκε ακριβως με τις διαπραγματευσεις και απειλησε να φυγει. Το κοινο τον απειλησε με τη σειρα του πως μπορουσε να φυγει αλλα ισως να μην ηταν αρτιμελης. Ο διαιτητης αυτή τη φορα το ξανασκεφτηκε. 

Μου αρεσαν οι διαλογοι.
Ο Χριστος και η Παναγια ηταν παροντες σχεδον σε κάθε φραση. Ειχα χρονια να συναντησω τοση ευσεβεια.

Τα πνευματα όμως ειχαν διεγερθει από αυτή την αναλυση, ειχαν φτασει στη στρατοσφαιρα και δυσκολα κατεβαιναν σε θνητο επιπεδο. Ο διαιτητης εκανε μια διπλωματικη κινηση σφυριζοντας πεναλτι στην άλλη ομαδα και η συζητηση για θεματα όπως η μολυνση του περιβαλλοντος και το γενεαλογικο δεντρο της μητερας του διαιτητου αναψε και παλι.

Αυτοι που εφορμουσαν πριν σταματουσαν τους αλλους που εφορμουσαν τωρα.
Ο πολιτισμος νικησε και αυτή τη φορα δεν μπηκαμε στο γηπεδο αλλα τα ειπαμε δημοκρατικα εξω από αυτό.

Λυπηθηκα τον σερβιτορο γιατι περαν των αλλων καθηκοντων του, του προστεθηκε και άλλο ένα. Η αναταξινομηση των καρεκλων και των τραπεζακιων που ειχαν συσσωρευτει σε ένα σημειο.

Το να ενθαρρυνεις το παιδι σου είναι θεμιτο.
Το να υποστηριζεις ότι το φεγγαρι είναι τιρκουαζ με ροζ βουλες, είναι λιγο ιδιοτυπο. Ιδιαιτερα όταν είναι μερα μεσημερι που ουτε καν το βλεπεις.
Κοιταξα και τα παιδακια.

Παρατησαν το παιχνιδι και χαζευαν τους μεγαλους.
Μετα σα να καταλαβαν, συνεχισαν χωρις να δινουν σημασια.
Το ματς εληξε.
Ισοπαλο φυσικα.

Εκτονωθηκαν ολοι. Μικροι και μεγαλοι.
Στο δρομο της επιστροφης ο φιλος μου, μου εκανε αναλυση του αγωνα.
Στο τελος του ρεπορταζ με ρωτησε πως μου φανηκε. 

Του απαντησα πως επαιξαν μικρη μπαλα τα μικρα παιδια και μεγαλη μπαλα τα μεγαλα.
«ελα μωρε συμβαινουν αυτά» ειπε και συνεχισε να την αναλυση με μερικες άλλες λεπτομερειες για το αγωνιστικο προφιλ της ομαδας που ειχε ξεχασει στην πρωτολογια του. 

Εκτοτε δεν ετυχε να ξαναπαω σε άλλον αγωνα.
Δεν χανω όμως την επαφη γιατι ο φιλος μου παντοτε με κρατα ενημερο με ενδελεχεις διηγησεις. 

Τωρα ειμαστε σε σημειο που η καλη ομαδα, με τα επιτυχη αποτελεσματα εδωσε τη θεση της σε μια απροσμενη εξελιξη.

Ενας προπονητης εφυγε από την ακαδημια και πηγε σε μια άλλη, μερικοι γονεις ηθελαν να φερουν καποιον συγκεκριμενο δασκαλο του ποδοσφαιρου, ο φιλος μου και καποιοι γονεις βλεπουν στο μελλον και θα ακολουθησουν τον σεν σεϊ που αποχωρησε για να πανε σε άλλη ομαδα η οποια θα είναι ανταγωνιστικη, θα δουλευει σωστα και θα εξασφαλισει την αγωνιστικη προοδο των παιδιων. 

Απολυτως δικαιολογημενο θα ελεγα καθως για την καριερα του παιδιου θα πρεπει να κανουμε τις σωστες επιλογες για να μην ενταφιαστει το ταλεντο.

Ειμαι σιγουρος πως στο ελληνικο ποδοσφαιρο θα ερθουν σχετικα συντομα, καλυτερες μερες σε αγωνιστικο επιπεδο. Όταν η γενια των 5χ5 μπει στον επαγγελματικο στιβο θα ανεβει το επιπεδο του ποδοσφαιρου μας κατακορυφα και δειγματα γραφης πηραμε από την Εθνικη Νεων το καλοκαιρι.

Για αυτό όμως που δεν ειμαι σιγουρος είναι για την επιρροη των γονεων στα τεκνα….