Χρονιά ρεκόρ ήταν το 2006 για την ελληνική βιβλιοπαραγωγή, που έφτασε τους 9.200 νέους τίτλους.
Τα blogs αισιως εν Ελλαδι εφτασαν τα 10.000.
Οι εφημεριδες και τα περιοδικα είναι πολλα περισσοτερα από οσα αντεχει η μικρη ελληνικη αγορα.
Τα διαφορα fora εχουν αναριθμητα ποστς και οποιος εχει προσβαση στο εντ στη χωρα μας αμφιβαλλω αν δεν συμμετεχει εστω σε ένα φορουμ. Πολλες φορες βλεπω σε αλλους bloggers να εχουν στηλη με ένα ολοκληρο κατεβατο απο blogs που διαβαζουν λενε και καγχαζω γιατι οποιος εργαζεται, εχει έναν δεσμο ή εστω 5 φιλους σε συνδυασμο με τη ζωη στην πολη, αμφιβαλλω τα μαλλα αν προλαβαινει εστω να ξαναδιαβασει τα δικα του κειμενα για να κανει την τελικη διορθωση.
Ολοι γραφουμε, ολοι εχουμε αναγκη του εκφραζεσθαι αλλα η υπερπροσφορα ( ετσι όπως παμε τους μονους που θα διαβαζουμε θα είναι οι εαυτοι μας ) αναγνωσης εχει βαθια αιτια.
Η κοινωνικοτητα του Ελληνος είναι δομικο στοιχειο της φυλης μας.
Οι ρυθμοι της ζωης στην πολη δυσκολευουν την κοινωνικοτητα.
Ποσες φορες δεν σας εχει τυχει να προσπαθειτε επι εβδομαδες να πιειτε έναν καφε με προσφιλες προσωπο που δεν μενει πιο μακρια από 15 χλμ, ασχετα αν στην πολη οι αποστασεις πολλαπλασιαζονται επι δεκα;
Αυτή η αναγκαστικη απομονωση μας οδηγει στην μονοπλευρη εκφραση.
Το ημερολογιο ηταν μια συνηθεια για τα παιδια στην εφηβεια για να καταχωρουν «τα μυστικα» τους την οποια γρηγορα εγκατελειπαν αφου οι κοινωνικες τους δραστηριοτητες τους επετρεπαν να μοιραστουν τις σκεψεις τους με τους φιλους τους και με το ετερον ημισυ.
Σημερα το ημερολογιο, η γραφη, είναι μια συνηθεια για τους μεγαλους να μοιραστουν τα μυστικα τους με αγνωστους και να ξεγελασουν τη μοναξια τους.
Ναι, ξερω.
Μεγαλη επανασταση, εκφραζονται ολοι, δωστε τα data στο λαο, δεν εχουμε αναγκη τους εκδοτες οε οε, save humanity free expression αλλα εχω την αισθηση πως η πολυγραφη συγγραφη των ημερων μας ειτε σε τιτλους βιβλιων ειτε σε blogs εχει ως βαση την καταπιεσμενη κοινωνικοτητα που δεν εκτονωνεται με φοντο τη ζωη στη μεγαλη πολη…
