Τετάρτη 16 Μαΐου 2007

ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ

Υπαρχουν παιχνιδια που σηκωνουν μεγαλη αναλυση.

Συμπερασματα, ποικιλα σχολια, τεχνικες, τακτικες και πολλα συναφη.

Ο τελικος με την ΤΣΣΚΑ ηταν από τους αγωνες που σε αφηνουν αφωνο.

Παρακολουθω από το 1988 τα final 4 και ειμαι πεπεισμενος πως ειχαμε τη χαρα να ζησουμε τον καλυτερο τελικο.

Μεγαλες ομαδες, μεγαλο μπασκετ, ενας τελικος που τα ειχε όλα.

Υψηλο σκορ, θεαμα, τακτικη, εξαιρετικες αμυντικες προσπαθειες, μεγαλες αθλητικες προσωπικοτητες, αγωνια, ενταση, τσαμπουκας και το τελος βρηκε τη μεγαλυτερη ελληνικη ομαδα στο μπασκετ να σηκωνει την κουπα.

Επειδη η ΕΡΤ μεταδιδει και αγωνες του ΝΒΑ αρκετους από τους οποιους εχω δει, ειμαι σιγουρος ότι σε επιπεδο μπασκετ και αναφερομαι στο κατεξοχην αθλημα και όχι στο τσιρκο μεντρανο, ο τελικος ηταν ανωτερος από πολλες αμερικανιες.

Μερικα σημεια που θελω να θιξω είναι τα εξης:

  1. ο Ομπραντοβιτς αγγιζει τον ορισμο της θρυλικης προσωπικοτητας στο αθλημα που εχει αφησει ανεξιτηλη της σφραγιδα του. Στον ημιτελικο με την Ταου ειχε σημαντικη συμμετοχη στη νικη. Στον τελικο όμως παραλιγο να τον χασει μονος του καθως στην αρχη του β ημιχρονου γυρισε την ομαδα με 4 κοντους και η διαφορα των 10 ποντων πεταξε. Τελος καλο όλα καλα, αλλα ενδεικτικο του ενας τελικος κρινεται σε μια κλωστη..
  2. η μεγαλη διαφορα του ποδοσφαιρικου παναθηναϊκου με τον μπασκετικο φανηκε στη ( αν το δει κανεις επιφανειακα ) σχεδον γελοια περιφορα του τροπαιου από τον Θαναση Γιαννακοπουλο. Κι όμως, η αγαπη, το μερακι, η τιμη στην ιστορια και το συναισθημα περαν φυσικα της μεγαλης αξιας είναι τα στοιχεια που εχουν κανει μεγαλυτερη και από αυτή του Αρη, την αυτοκρατορια του ΠΑΟ. Στοιχεια που για τον ποδοσφαιρικο παναθηναϊκο αποτελουν αστροφυσικες εξισωσεις και παρα το μεγαλυτερο από ολους μπατζετ του, φετος ηταν ο χειροτερος της δεκαετιας.
  3. η απαντηση στο ερωτημα Διαμαντιδης ή Παπαλουκας δοθηκε ξεκαθαρα στον τελικο. Ο Διαμαντιδης είναι τρομακτικος παικτης μεσα στο παιχνιδι. Ο Παπαλουκας είναι ΤΟ παιχνιδι.
  4. MVP για τον ΠΑΟ ηταν ξεκαθαρα ο Σισκαουσκας. Ο Λιθουανος ηταν καθοριστικος στο παιχνιδι μετα τους αριθμους. Οι αμυντικες τοποθετησεις του, τα σημαντικα ριμπαουντ και κυριως ότι ειχε το καθαρο μυαλο και το σθενος να κανει διεισδυσεις παιρνοντας φαουλ, φθειροντας την αντιπαλη αμυνα, δινοντας ποντους από το πουθενα στον ΠΑΟ όταν όλα τα επιθετικα συστηματα κολλησαν και χρειαστηκε η ατομικη πρωτοβουλια, ηταν καταλυτικη η συμμετοχη του.
  5. Θα αφησει εποχη αυτό που ειπε ο Ντικουδης περι Λαρισας. Μπορει η κουπα να τα σκεπασε όλα αλλα φιλτατε Ντικ ηταν χοντρο αυτό μεσα στη βαζελοφωλια να πανηγυρισεις επιτυχια αντιπαλου. Μπορει να κανω λαθος ( κατι που δεν γινεται συχνα χο χο χο ) αλλα αν ο Ντικ κανει 3 συνεχομενες μετριες εμφανισεις ή ο ΠΑΟ κανει μερικες ηττες, θυμηθειτε πως πρωτος αυτος θα φαει το κραξιμο.

Μπραβο στην Παναθα, τους θαυμασα, τους ζηλεψα και πανηγυρισα.

Τιμη μας και χαρα μας να εχουμε τετοια ομαδα στην Ελλαδα και να βλεπουμε υψηλου επιπεδου μπασκετ.



2 Λογομαχιες:

tzonakos είπε...

Συμφωνώ σε όλα για Σισκάουσκας, Διαμαντίδη, Παπαλουκά, ομαδάρες επιπέδου ΝΒΑ και μέγας Τελικός.
Ακόμα δεν εχω συνέλθει λέμε.
Ειναι ατυχής όμως η σύγκριση με τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό.
Μην τα μπλέκουμε.
Θα συγκρίναμε το τμήμα βόλλεϊ με το πόλο ;
Το μόνο σίγουρο ειναι ενω το ποδόσφαιρο ειναι ακόμα χαμηλού επιπέδου, το μπάσκετ έχει ξεφύγει στο διάστημα.
Και μακάρι να συνεχίσει.
Ενα ακόμα τεράστιο μπράβο.

Suspect είπε...

απο πλευρας κλιματος και λειτουργιας ομαδας εννοω φιλε tzonako.

Δημοσίευση σχολίου

Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια