Την εβλεπα συχνα λογω της εργασιας μου.
Περνουσα απο μπροστα της, μια φευγαλεα ματια, «ωραια γκομενα» ως εξισου φευγαλεα σκεψη και η ζωη καθως και η πορεια μου συνεχιζοταν.
Καποια στιγμη αρχισε να με προσεχει και αυτη.
Τα βλεμματα μας διασταυρωνονταν αλλα για λιγα δευτερολεπτα.
Οσο διαρκουσαν μερικα βηματα.
Μια μερα το βημα μου κολλησε. Δεν γινεται συνεχεια να προχωραμε.
Κανουμε και στασεις.
Το βλεμμα μου τοτε δεν εχασε ευκαιρια και καρφωθηκε πανω της.
Ανταπεδωσε το καρφωμα.
Απεσυρθην.
Και εκεινη.
Επανηλθα.
Και εκεινη.
Το πρωτο δικο μου χαμογελο.
Το δικο της.
Εφυγα και χαιρετησα.
Χαιρετησε και αυτη.
Επανηλθα μετα απο λιγες μερες αποφασισμενος.
Τι ειχαμε τι χασαμε ψωλεο σε ξεχασαμε που τραγουδουσε επιτηδες η μεγιστη Εφη Σαρρη.
Ξαναπηγα.
Σταθηκα.
Επιμονο βλεμμα.
Και δικο της.
Χαμογελο.
Ομοιως.
Πλησιασα.
Εκανα μια τοσο ηλιθια ερωτηση που ουτε καν τη θυμαμαι.
Προθυμοποιηθηκε να απαντησει και αδραξα την ευκαιρια ως γνησιος σφετεριστης του Ρωμαϊκου θρονου, χαμηλωσα και ρωτησα συνομωτικα για να μην παρουν χαμπαρι οι «γειτονες»
- Διαλειμμα κανετε;
- Ναι, σε πεντε λεπτα, ειπε χαμογελοντας.
- Περιμενω.
Αφησε τη θεση της και με πλησιασε.
Πηρα μια βαθια ανασα και εκανα την εξοδο του Μεσολογγιου:
Με κοιτας και σε κοιταω, μου χαμογελας και σου χαμογελαω. [ κανει και ριμα ]
Με λενε Σουλη. Εσενα;
Σουλα.
Χειραψια ζεστη και αμφοτερο λαγνο βλεμμα.
Σουλα, ( δευτερη βαθια ανασα και πυρ κατα ριπας ) θελεις να βγουμε για καφε;
Ε..ναι.
Ωραια. Θελεις να μου δωσεις το τηλεφωνο σου;
Δεν το θυμαμαι τωρα, δεν μου δινεις το δικο σου καλυτερα;
Το κατω κεφαλι κοντευε να φτασει σε υψος το πανω, και δεν εδωσα ιδιαιτερη σημασια στη λεπτομερεια.
Να, αυτο ειναι – αφου το εγραψα τοσο βιαστικα που το επιβεβαιωσα δυο φορες και το διορθωσα τρεις.
ΟΚ, θα τα πουμε.
Γεια.
Σε δυο ωρες μου τηλεφωνησε.
Ελα, η Σουλα ειμαι, τι κανεις;
Καλα εσυ;
Καλα.
Να σου πω ( αφου το εφτασα μεχρι εδω, δεν υπηρχε κανενας απολυτως λογος να μην κανω την καθετη εφορμηση ) τι κανεις αποψε; Θελεις να βγουμε;
Να σε ρωτησω, εισαι ελευθερος;
Ε, λιγο.
Γιατι εγω δεν ειμαι ακριβως.
Τι εννοεις;
Ειμαι παντρεμενη.
!
Εφερα γρηγορα το προσωπο της στο μυαλο μου.
Πανω απο 22 δεν την εκοβα.
Μα καλα ποσων χρονων εισαι;
23.
Και εισαι καιρο παντρεμενη;
5 χρονια
Απο τα 18….
Παιδι εχεις;
Ναι, ειναι 5 ετων τωρα…
Θελεις λοιπον να βρεθουμε;
Με ρωτησε αυτη πια γιατι εγω εμεινα ψιλοκεραυνοβολημενος.
Χμ..ε…ναι, γιατι οχι;
( και γιατι ναι ρε φιλε; )
Ωραια, αυριο το πρωι, που θα αφησω το παιδι στον σταθμο και ο αντρας μου θα ειναι στη δουλεια, θα σε παρω τηλεφωνο.
Μονος σου μενεις;
Ναι…
Με πηρε.
Αρνηθηκα. Βρηκα μια δικαιολογια οτι ειχα μια συναντηση.
Η σκεψη της με αναστατωνε.
Ομορφη.
Με ολιγη απο σαρκοβορο που θα ταιριαζε μια χαρα σε πορνοταινια με πρωταγωνιστες, 6 μαυρους, αυτη και αλλη μια.
Στην επομενη σκηνη θα ηταν παλι αυτη, αλλες δυο και ενα αλογο.
Ηταν μια καλη ευκαιρια για ενα αδεσμευτο ξεχαρμανιασμα με μια γυναικα που δεν θα ελεγα ακριβως οτι ανηκει στο κυκλο των επιτυχιων μου και ενα δωρο για το δοσιληθον πεος μου.
Λιγες ωρες αργοτερα, μου εστειλε μηνυμα.
Αλλαξαμε βαρδια και σημερα θα ειμαι μεχρι τις 8 το βραδι στο υπογειο.
Δεν πιανει το κινητο μου, οποτε αν θελεις κατι, παρε στο 210….
Πηρα.
Μπορω να περασω να σου πω ενα γεια;
Ρωτας;
Πηγα.
Ειχα καταφερει νωριτερα να τιθασσευσω το κατω κεφαλι με το πανω.
Ηξερα που εμπλεκα;
Και επειδη μου φανηκε εμπειρη στις τεθλασμενες, αν ο αντρας ηταν υποψιασμενος και την παρακολουθουσε, ειχα ορεξη να τον αντιμετωπισω;
Αν εστω σε 25 χρονια παντρευτω και εγω, ο νομος της ζωης λεει πως οτι κανεις το παιρνεις πισω, θα ηταν καλα να επαιρνε η μιση Αθηνα τη γυναικα μου;
Και αν αυτη δεν σκεφτεται την οικογενεια της και το παιδι της, δεν θα πρεπει να το σκεφτω εστω εγω;
Καλωστον!
Τι κανεις;
Καλα. Επειδη γουσταρω που με το καλησπερα μου ειπες σε τι φαση βρισκεσαι στα ισα, θελω αφενος να σου ζητησω να μιλαμε κατα τον ιδιο τροπο και να σε ρωτησω το εξης:
Τι ακριβως ψαχνεις;
Ενα πηδημα, μια φιλια, μια σχεση, ενα χαμουρεμα ( το τελευταιο ηταν χαζο αλλα φορτωσα την ερωτηση με ουσιαστικα ωστε να μετριαστει η λεξη πηδημα ) τι ζητας;
Ε, τωρα… πηδημα…. Ακου κει…
Μια σχεση. Μια σχεση και οπου βγαλει.
Και τι ακριβως εισαι σε θεση να προσφερεις σε αυτη τη σχεση; Αφου πρεπει να κρυβεσαι απο τον αντρα σου, απο το παιδι σου, απο τον εαυτο σου, να κρυβεις και τον αλλον, αληθεια πως ακριβως τη φανταζεσαι τη σχεση;
Κοιταξε, εγω αυτη ειμαι για αυτο και το λεω εξαρχης. Οποιος θελει να ακολουθησει το κανει εις γνωση του. Αλλωστε εσεις οι αντρες δεν θελετε και πολλα. Αντε να το κανετε και να φυγετε. Ετσι ειστε. Εσυ τι ψαχνεις, δεν μας ειπες..
Μια συντροφο αντετεινα ( αφου ειχα παρει θαρρος και δεν λυγισαν τα γονατα μου αφενος λογω «τι κανεις ρε βλακα φατην» αφετερου λογω «τι χαζαμαρες καθεσαι και λες, γιατι πηγες τοτε και δεν το ξεκοβες εκ τηλεφωνου;» ) γιατι δεν θελω να μπλεξω σε τετοια ματαια και ψυχοφθορα τριπακια.
Θελω μια υγιη σχεση και οχι να κρυβομαι ή να πηδαω χωρις νοημα.
Σου αρεσει η ζωη σου;
Δεν ξερω, παραλιγο περυσι να χωρισω, κρατηθηκα την τελευταια στιγμη αλλα μαλλον θα την κανω. Δεν παει αλλο.
Γιατι δεν δοκιμαζεις να κρατησεις την οικογενεια σου αλλα πας απο δω και απο κει;
Εκανα τα παντα. Ματαιο.
Κοιταξε, εκτιμω την ειλικρινεια σου, το ενδιαφερον σου και δεν ηθελα να σου το πω απο το τηλεφωνο. Να σαι καλα, εισαι πολυ ομορφη γυναικα και δεν νομιζω να δυσκολευθεις να βρεις οτι ψαχνεις αλλα δεν μπορω να συμμετεχω.
Ναι… ειπε σβηστα και μου εριξε ενα θανατηφορο βλεμμα που με εκανε να ριγησω. Την αρπαξα χωρις ακριβως να καταλαβω πως, και τη φιλησα παθιασμενα. Χαμογελασα προσπαθωντας να πεισω τον εαυτο μου οτι ημουν ψυχραιμος, τη χαιρετησα, την ξαναφιλησα και εφυγα.
= = = =
Πηγα.
Τι κανεις;
Καλα.
Εσυ;
Καλα και εγω.
Ειναι λιγο αναπαντεχο ε;
Ναι…
Μια τοσο ομορφη γυναικα σαν εσενα…
Και εσυ καλος εισαι!
Γελια.
Βλεμμα.
Χαμογελο.
Η γλωσσα μου δεν αργησε να παλεψει με τη δικη της.
Γρηγορα τα ρουχα εκτος σωματων.
Γλωσσες, χαδια, πηδημα, μπρος, πισω, στα ορθια, στα γρηγορα, βιαια.
Καλο αλλα λιγο.
Τι κανεις αυριο;
Το πρωι;
Ναι.
Εχω μια συναντηση, μπορω να τη μεταθεσω για λιγο αργοτερα.
Ενταξει, θα σου τηλεφωνησω.
Γεια.
= = = =
Της εστειλα μηνυμα οτι ειχαμε meeting στην εταιρεια και θα γυρνουσα αργα το βραδι στο σπιτι.
Την επομενη μερα μου ξανατηλεφωνησε.
Δεν το σηκωσα.
Μου εστειλε μηνυμα:Όταν μπορεις παρε με τηλεφωνο, θελω να σε ακουσω.
Δεν ανταποκριθηκα.
Περασα από μπροστα της και δεν σηκωσα καν το βλεμμα μου.
Με ξαναπηρε.
Δεν το σηκωσα.
Ξαναεστειλε μηνυμα: Δειλε! Ουτε ένα γεια δεν θες να μου πεις;
Δεν απαντησα.
Καταλαβε.
Δεν επανηλθε…
2 Λογομαχιες:
Αν εστω σε 25 χρονια παντρευτω και εγω, ο νομος της ζωης λεει πως οτι κανεις το παιρνεις πισω, θα ηταν καλα να επαιρνε η μιση Αθηνα τη γυναικα μου;....
apoti fainetai mallon tha ginei etsi... tora epeidi mousoulmanos den eisai gia na xeis polles ginaikes kai areskesai sto na mpaineis mesa se oikogeneies kai sxeseis,Mallon stin mia tha pane ola afta poy xeis kanei..Min pantrefteis file tha xreiazesai terastio ipsos tavaniou gia na mporeis na perpatas me toso kerato...Re oust!
Αν προσεξες φιλε μου, η ιστορια εχει 3 διαφορετικα τελη...
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια