Ο ΧΡΥΣΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ ΤΗΣ ΑΕΚ

Πριν από ακριβως δυο χρονια ξεκινησα να γραφω σε ένα περιοδικο που το αντικειμενο του ηταν η ΑΕΚ και τα τμηματα της, επαγγελματικα και ερασιτεχνικα.

Το πρωτο τευχος βγηκε αλλα η κακη συγκυρια δεν επετρεψε να τυπωθει κανενα άλλο τευχος. Ειχα προλαβει όμως να ετοιμασω το δικο μου θεμα που εμεινε θαμμενο στον υπολογιστη μου.

Ειχα αναλαβει ένα μικρο αφιερωμα στον χρυσο Απριλιο της ΑΕΚ καθως στις 4 Απριλιου 1968 η ομαδα μπασκετ κατεκτησε το κυπελλο κυπελλουχων και στις 11 Απριλιου 2000, επισης η ομαδα μπασκετ κατεκτησε το κυπελλο Σαπορτα.

Θυμαμαι τον Απριλιο του 2005 ειχα κανονισει κοινη συνεντευξη του Γιωργου Αμερικανου και του Νικου Χατζη ( αρχηγου της ΑΕΚ τοτε ) στο Καλλιμαρμαρο με θεμα τα τροπαια της ΑΕΚ.

Υστερα από 2 χρονια το ξεθαβω και το δημοσιευω αυτουσιο.

= = =

Στις 4 Απριλίου 1968 η ΑΕΚ φόρεσε για πρώτη φορά το στέμμα της Βασίλισσας. Σε ταραγμένα κοινωνικά χρόνια και δύσκολες για την πατρίδα μας εποχές. Μερικοί τρελοί που έκαναν τη μεγάλη υπέρβαση πηγαίνοντας κόντρα στη λογική των αριθμών αντιμετωπίζοντας τον τότε Γολιαθ, την δυο φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης Σλάβια Πράγας. Ήταν ο πρώτος ευρωπαϊκός τίτλος σε όλα τα αθλήματα για ελληνικό σύλλογο. Οι 80.000 θεατες παραμένουν ακατάρριπτο ρεκορ Γκίνες στο Παναθηναϊκό Στάδιο και θα ήταν ακόμα μεγαλύτερο αν υπήρχε στάδιο να χωρέσει και τους άλλους 30.000 που έμειναν έξω. Ακόμα αντηχεί στα μάρμαρα του Σταδίου η συγκλονιστική περιγραφή του Βασίλη Γεωργίου: « ο θεός της Ελλάδος, ο θεός της ΑΕΚ είναι μαζί μας, ελα Αμερικάνε, έλα Τρόντζο,έλα Ζούπα… » Και ήταν εκει. Και μας χάρισε την πρώτη χρυσή σελίδα στην Ιστορία του ελληνικού αθλητισμού σε συλλογικό επίπεδο.

Η ομάδα θρύλος για το ελληνικό μπάσκετ είχε προπονητή τον Νίκο Μήλα και τους Αμερικάνο, Χρηστέα, Ζούπα, Βασιλειάδη, Τρόντζο, Λαρεντζάκη, Τσάβα, Νεσιάδη, Πετράκη, Δημητριάδη

32 χρόνια αργότερα, στις 11 Απριλίου 2000 η Βασίλισσα ΑΕΚ επέστρεψε στον θρόνο της. Η στέψη έγινε στη Λωζάνη και η τελευταία μάχη ήταν αυτή με την Κιντερ που της χρωστούσαμε τον χαμένο τελικό της ευρωλίγκα του 98. Το τελικό 83-76 βρήκε τους 1300 φίλους της ομάδας μας να γίνονται κουβάρι με τους παίκτες και συνέδεσε το παρελθόν με το παρόν όταν ο Νίκος Χατζής έδωσε το κύπελλο στον Γιώργο Αμερικάνο. Ο Μιχάλης το είχε αφιερώσει στον Νίκο Γκάλη και ο Αγγελος δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει πως σε 10 μέρες είχε βιώσει περισσότερα από 10 χρόνια καριέρας. Οι παίκτες που πήραν το Σαπόρτα στη Λωζάνη ήταν οι Νίκος Χατζής, Άγγελος Κορωνιός, Δήμος Ντικούδης, Ιάκωβος Τσακαλίδης, Μάρτιν Μιούρσεπ, Άντονι Μπούϊ, Μιχάλης Κακιούζης Νίκος Παπανικολόπουλος, Μίλτος Μόσχου, Στιβ Χάνσελ, Βασίλης Κικίλιας, Νταν Ο'Σάλιβαν και προπονητής ο Ντούσαν Ίβκοβιτς με βοηθό τον Φώτη Κατσικάρη.

Παρά την πλούσια ιστορία των Ελλήνων, μόνο ενας αιώνας ονομάστηκε χρύσος. Αυτός του Περικλή ( των Αθηνών και όχι του fame story) . Αντίστοιχα, παρά τους αναρίθμητους αγώνες που έχει δώσει η ομάδα μας ένας μήνας θεωρείται χρυσός. Ο Απρίλης. 04-04-1968 και 11-04-2000 είναι οι 2 ημερομηνίες που γράφουν με χρύσα γράμματα τους ευρωπαϊκούς τίτλους μας για το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης και το Κυπέλλο Σαπόρτα.

Για να γεφυρώσουμε το διάστημα των 32 ετών χρειαστήκαμε 2 στιβαρούς πυλώνες. Ο ένας ακούει στο όνομα Γιώργος Αμερικάνος. Ο θρύλος των Ελληνικών γηπέδων τη δεκαετία του 60 και πρώτος σκόρερ του τελικού με 29 πόντους. Ο άλλος πυλώνας είναι η νυν σημαία της ομάδας, ο Νίκος Χατζής και επίσης πρώτος σκόρερ στη Λωζάνη με 16. Τόπος συνάντησης ήταν η έδρα του παλιού. Εκει που γράφτηκε το ρεκόρ Γκίνες για αγώνα μπάσκετ και 80.000 θεατές αποθέωσαν την ομάδα της ΑΕΚ. Το Παναθηναϊκό Σταδιο. Σε μια γωνιά και με όχημα τις αναμνήσεις γυρίσαμε πίσω στο χρόνο….

- Κύριε Αμερικανε, ποια θεωρείτε ως την πιο σημαντική στιγμή του 68;

- Ισως σου φανεί περίεργο αλλά πιστεύω πως ήταν ο ημιτελικός με την Ινις Βαρέζε. Τους βάλαμε από μπροστά ( και έδειξε την είσοδο του Σταδίου ) και μόλις τους είδε ο κόσμος φώναζε «αέρα» και φοβήθηκαν τόσο που νόμιζαν πως γίνεται ξανά πόλεμος! Γνωστοί χέστηδες οι Ιταλοί, τα παιξαν και εμεις μπήκαμε με τον «αέρα» και κερδίσαμε. Μετά με τη Σλάβια, δεν χάναμε. Μια Ελλάδα ολόκληρη στο ραδιόφωνο και στο γήπεδο ήταν μαζί μας. Δεν γινόταν να χάσουμε, δεν ήταν δυνατόν να τους απογοητεύσουμε.

- Μια στιγμή που θα σας μείνει;

- Όταν πήρα μαζί μου το κύπελλο και με είδαν οι φίλαθλοι, σήκωσαν το αυτοκίνητό μου από δω ως την πλατεία βικτωρίας. Δεν με πιστεύει κανένας βέβαια αλλά είναι η αλήθεια. Σηκωτό αυτοκίνητο παρακαλώ από δω ως την πλατεία Βικτωρίας.

- Υπάρχει κάτι από τον αγώνα που σας έχει μείνει; Κάποια φάση, ένα καλάθι σας…

- Όχι. Κάθε καλάθι ήταν σημαντικό. Όλα ήταν. Αυτό που θυμάμαι έντονα ήταν αυτός ο Ζίντεκ που δεν έχανε καλάθι με τίποτα. Είτε με τον αέρα, είτε ορθόδοξα, είτε ανορθόδοξα, τα έβαζε όλα! Δεν υπήρχαν δυστυχώς τρίποντα αυτή την εποχή… Δεν πειράζει, τώρα ο Νικολάκης τα βάζει και για μένα!

- Νίκο, τι θυμάσαι από τον τελικό;

- Εξεπλάγην από τον κόσμο που μας ακολούθησε ως τη Λωζάννη. Δεν περίμενα τόσο κόσμο και όταν βγήκαμε για ζέσταμα και είδαμε ότι ουσιαστικά παίζαμε εντος έδρας, μας έδωσε δύναμη και είπαμε ότι τώρα είναι ευκαιρία. Είχαμε και την κεκτημένη ταχύτητα από την κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδος μια εβδομάδα πριν από τον τελικό ώστε να μπούμε αποφασισμένοι στο γήπεδο.

- Κάτι χαρακτηριστικό από την αναμέτρηση;

- Ότι μάρκαρε τον Ντανίλοβιτς και τον βίδωσε, πετάγεται ο Γιώργος Αμερικάνος. Εκείνος ο παίκτης δεν πιανόταν εκείνη την εποχή και τον καθάρισε ο Νίκος.

- Ενταξει, προσθέτει με σεμνότητα ο νυν αρχηγός, είχα και τις ανάλογες βοήθειες και την ομαδική υποστήριξη. Ο Ιβκοβιτς μου είχε δώσει συγκεκριμένες οδηγίες πώς να τον κλείσω, που να τον οδηγήσω, τις κινήσεις του και με βοήθησαν όλα τα παιδιά. Θυμάμαι πως όταν του πήρα την πρώτη άμυνα άρχισε να σπρώχνει, να κλωτσάει και να παίζει βρώμικα. Δεν έχασα την αυτοσυγκέντρωσή μου και κατάλαβα πως τον είχα βγάλει εκτος ρυθμού.

- Πίστευετε ότι μετά τη μεγάλη επιτυχία του 68, άλλαξε κάτι για το ελληνικό μπάσκετ και για την πορεία της ΑΕΚ;

- Δυστυχώς εκείνη την ομάδα της ΑΕΚ τη διέλυσαν οι παράγοντες. Στο μπάσκετ γενικά, έσπωξε πολλά μικρά παιδιά στο άθλημα. Γέμισαν τα γήπεδα με πιτσιρίκια ( όσα είχαμε τότε ) και άλλαξε τη ροη του ελληνικού μπάσκετ. Κάναμε ένα θαύμα τότε. Η Σλάβια Πράγας ήταν 2 φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης. Και επίτρεψε μου να συμπληρώσω κάτι γιατί θέλω να απαντήσω σε διάφορες επικρίσεις που ακούω κατά καιρούς. Ήταν να γίνει η κλήρωση για το που θα γινόταν ο αγώνας. Και ο δικός μας αντιπρόσωπος πρότεινε να γίνει ο αγώνας στην Αθήνα και προσφέραμε 10 μέρες διακοπών. Αυτοί δεν προσέφεραν κάτι για να πάμε στην έδρα τους και νόμιζαν πως θα κέρδιζαν άνετα γιατί δεν μας υπολόγιζαν. Ετσι δέχθηκαν να έρθουν στην Αθήνα για να συνδυάσουν τον τίτλο με τουρισμό αλλά έχασαν.

- Νίκο τι πιστεύεις πως άλλαξε στην ιστορία της σύγχρονης ΑΕΚ το κύπελλο Σαπόρτα;

- Αν και κάναμε πρωταθλητισμό και τα προηγούμενα χρόνια δεν είχαμε καταφέρει να σηκώσουμε τρόπαια. Από εκείνη τη χρονιά και μετά μπήκε το νερό στο αυλάκι. Το 2001 πήραμε το κύπελλο και το 2002 το πρωτάθλημα.

- Θέλω να μου πείτε κύριε Αμερικανε, πως βιώσατε τον αγώνα του 2000;

- Αν και στην αρχη ήμουν επιφυλακτικός αλλά μόλις είδα τον Νίκο να σβήνει τον Ντανίλοβιτς το πίστεψα ότι μπορούσαμε να το πάρουμε. Μου πέρασαν από το μυαλό φάσεις από τον δικό μας αγώνα τότε και συγκινήθηκα όταν ο Νικολάκης μου έφερε το κύπελλο στην εξέδρα να το σηκώσω και εγώ. Δεν πρόλαβα όμως γιατί πέσαν όλοι πάνω του και ήμουν με πατερίτσες τότε και δεν μπορούσα να κινηθώ. Τελικά τα κατάφερε, ήρθε μέχρι πάνω και μου το έδωσε.

- Μου βγήκε αυθόρμητα γιατί λίγες μέρες πριν φύγουμε για τη Λωζάννη, είχαμε κάνει μια κοινή συνέντευξη με τον κ. Γιώργο και μου είχε δώσε πολύ χρήσιμες συμβουλές. Δεν ξέχασα τα λόγια του και αισθάνθηκα χρέος μου να το δώσω και σε εκείνον. Αν και δυσκολεύτηκα καθώς όντως έπεσαν όλοι πάνω μου!

- Και πρώτη από όλους η μητέρα του!

- Ναι… Ηταν όλοι μαζί εκει…

- Αλήθεια Νίκο, πόσο σε έχει επιρεάσει στην καριέρα σου στην ΑΕΚ γνωρίζοντας για το 68; Πως αντιλαμβάνεσαι αυτή την επιτυχία;

- Το ότι η ομάδα που παίζω, η ομάδα μου, η ΑΕΚ σήκωσε το πρώτο ευρωπαϊκο τρόπαιο είναι ιστορία και δεν αλλάζει αυτό. Αυτό το πράγμα δεν ξεχνιέται ποτέ. Η ιστορία γράφει, δεν ξεγράφει. Αλλιώς δεν θα συζητάγαμε σήμερα. Οσες γενιές και να περάσουν η ιστορία θα έχει γράψει 1968 και 2000. Ξέρω ότι υπήρχε τότε μια ομάδα με Ελληνες που πάλεψε στο τελευταίο παιχνίδι για τον κόσμο, για την ΑΕΚ και για όλο το Λαο των Ελλήνων και αυτό με γεμίζει περηφάνια και δεν έχει καμία σχέση με την εποχή που παίζουμε σήμερα.

-Τέλος κ. Αμερικανε θέλω μια ευχή για τον Νίκο

- Να μείνει ισοβίως στην ΑΕΚ. Να μη φύγει ποτέ.

- Νίκο;

- Να ξεπεράσει τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει και να χαίρεται την πανέμορφη εγγονή του!

- Σας ευχαριστώ πολύ.