Ο ΜΕΓΑΣ ΦΩΤΙΟΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 

Το άθλιο εκπαιδευτικό μας σύστημα σχεδόν κρύβει το μεγαλείο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Αν οι Αρχαίοι Έλληνες είναι οι παππούδες μας, οι Βυζαντινοί είναι οι πατεράδες μας. Ο εκκλησιαστικός χαρακτήρας του Βυζαντίου δεν μας πολυαρέσει αλλά μιλάμε για μια αυτοκρατορία 1100 ετών που προσέφερε πάρα πολλά στην παγκόσμια κοινότητα.

Δεν θα σου γράψω αναλυτικό σημείωμα για τον Μέγα Φώτιο. Γκούγκλισε το και μάθε.

Αρκεί να αναφέρω πως ο Μέγας Φώτιος ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και ήταν αυτός που εκπολίτισε τους Βουλγάρους. Τους εκχριστιάνισε και τους έστειλε τον Κύριλο και τον Μεθόδιο να τους μάθει γράμματα. Κοινώς, ο Μέγας Φώτιος ήταν αυτός που έκανε ανθρώπους τους Σλάβους.

 

Στον ηγεμόνα των Βουλγάρων, που λεγόταν Βορίδας αλλά μετά την βάφτιση πήρε το όνομα Μιχαήλ, του έστειλε μια επιστολή και του απαντούσε στο ερώτημα «τι εστίν έργο του άρχοντος»

 

Παραθέτω τα πιο σημαντικά σημεία με μετάφραση:

 

1ον). «Ο των αρχόντων τρόπος νόμος γίνεται τοις υπό χείρα».

Το ήθος των αρχόντων γίνεται νόμος για τον απλό λαό. Δηλαδή αν ο λαός βλέπει ότι τον κυβερνά ένας άθλιος και ο λαός θα κάνει αθλιότητες.

 

2ον). «Οι περί τον άρχοντα φαύλοι και τον εκείνου συνδιαβάλλουσι τρόπον».

Έχει πολύ μεγάλη σημασία το περιβάλλον του άρχοντα. Όσο καλός και αν είναι, αν τον περιβάλλουν άχρηστοι, θα τον επηρεάσουν αρνητικά.

 

3ον). «Όταν τις άρχη εαυτού, τότε νομιζέτω και τών υπηκόων άρχειν αληθώς».

Όταν ο άρχων άρχει στον εαυτό του τότε άρχει πραγματικά και στον λαό.

 

4ον). «Κτώ τοίνυν φίλους μη τους φαύλους, αλλά τους αρίστους».

Κάνε, λοιπόν, φίλους, όχι τους φαύλους, αλλά τους πιο καλούς.

 

5ον). «Μη ζήτει δε παρά φίλων ακούειν τα ηδέα, αλλά τα αληθή μάλλον. Διο μέγιστον ηγού φίλους κολάκων διαφέρειν».

Μη ζητάς από τους φίλους να ακούς ό, τι σε ευχαριστεί, αλλά την αλήθεια. Άλλο πράγμα οι φίλοι και άλλο οι κόλακες.

 

6ον). «Πολλαχόθεν δει τον άρχοντα θηρεύειν των υπηκόων τας γνώμας, και ούτω κοινωνοίς χρήσθαι φιλίας και αρχής και βουλευμάτων».

Στις αποφάσεις για τη ζωή των πολιτών  να ζητάς την γνώμη τους, ώστε να τους κάνεις μετόχους και φιλίας και αρχής και αποφάσεων.  

7ον). «Άρχοντας μεν τινες έφησαν αρετήν εκ μικράς μεγάλην πόλιν ποιήσαι· εγώ δε μάλλον αν φαίην το εκ φαύλης σπουδαίαν παρασκευάσαι».

Λένε πως άξιος άρχοντας είναι όποιος κάνει μεγάλη μια μικρή χώρα. Εγώ όμως λέω πως ακόμα σημαντικότερο είναι αν κατορθώσει να κάνει σπουδαία μια πολιτεία φαύλη.

 

8ον). «Τας μετά σφοδρότητος υποσχέσεις ευλαβείσθαι χρη».

Πρέπει να προσέχεις τις υπερβολικές υποσχέσεις.

 

9ον). «Χρυσός άπαντα τα ανθρώπινα στρέφει. Άχρηστον και νομίζων και πάσιν επιδεικνύς τον τοις φιλούσιν ισχυρόν επίβουλον, χρυσόν».

Το χρυσάφι ανατρέπει τα πάντα στους ανθρώπους. Να θεωρείς άχρηστον τον χρυσό, που είναι φοβερή παγίδα όσων τον αγαπούν, και να το δείχνεις σε όλους. 

 

10ον). «Όσω δε τις προέχει τη αρχή, τοσούτω χρεωστεί πρωτεύειν και τη αρετή».

Όσο πιο μεγάλη εξουσία αποκτά κάποιος, τόσο πιο πολύ οφείλει να διακρίνεται και στην αρετή.

 

Όπως καταλαβαίνεις αν αφαιρέσεις τη λέξη άρχοντας και βάλει μια άλλη τύπου βουλευτής, υπουργός, δήμαρχος, πρωθυπουργός, το κείμενο που γράφτηκε τον 9^ο αιώνα, είναι απολύτως διαχρονικό !

Αυτό το κείμενο θα έπρεπε να βρίσκεται σε κάθε πολιτικό γραφείο τυπωμένο σε κάδρο όπως έχουν οι γιατροί τον όρκο του Ιπποκράτη.

 

Υγ. Αρχική ιδέα του Παναγιώτη Μυργιώτη από το https://cognoscoteam.gr/