ΟΥΔΕΤΕΡΟΠΟΙΗΣΗ

 

Κάθε μα κάθε χρόνο, ολοένα και χειρότερα.

 

Αποφεύγουμε να πούμε Καλά Χριστούγεννα.

Το περνάμε ως «καλές γιορτές» με την εύκολη δικαιολογία ότι ακολουθεί και η Πρωτοχρονιά. Βάλε και τα Φώτα που δεν αφορούν κανέναν πλην όσων πέφτουν να πάρουν το σταυρό και όσων τρέχουν να πάρουν αγιασμό.

 

Το Πάσχα είναι ακόμα χειρότερα.

Χρόνια πολλά λέμε από τη Δευτέρα του Πάσχα.

Το Χριστός Ανέστη καταργήθηκε.

 

Άσε δε την απάντηση.

Το Αληθώς ο Κύριος μάλλον μας δυσκολεύει και έχει γίνει:

 

«Ευχαριστώ πολύ, Χρόνια πολλά»

 

Λες και ντρεπόμαστε για τις μεγαλύτερες θρησκευτικές μας γιορτές. Λες και είναι υποτιμητικό να πούμε Καλά Χριστούγεννα, Χριστός Ανέστη και Αληθώς ο Κύριος.

 

Αν δεν συνοδεύονταν από εργασιακή άδεια και πλουσιοπάροχα τραπέζια, αμφιβάλλω αν θα ξέραμε και πότε τις έχουμε.

 

Είμαστε πάρα πολύ πρόθυμοι να υιοθετήσουμε το χάλογουιν, διάφορα pride, του αγίου βαλεντίνου και διάφορα χαζοχαρούμενα, αλλά τα δικά μας τα εξορίζουμε διακριτικά.