ΟΙ ΨΥΧΟΥΛΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

 

Στο καταφύγιο των αδέσποτων ζώων του Δήμου Αθηναίων, υπάρχουν δύο σκυλάκια που ζουν μαζί στο ίδιο κλουβί. Είναι ο Μπάντι και η Νόνη.

Όλοι τα προσπερνούν. Κανένας δεν τα βγάζει βόλτα, κανένας δεν τους δίνει λιχουδιά, κανένας δεν σκέφτηκε να τα υιοθετήσει. Κανένας δεν έχει καταλάβει μέχρι σήμερα πως δεν είναι σκυλιά. Είναι άγγελοι που όποιος τα πάρει, θα του αλλάξουν τη ζωή.

 Ο Μπάντι είναι μεσαίου μεγέθους και τα χρώματα του είναι σταχτί με κίτρινο. Τα ματάκια του είναι σχετικά κοντά το ένα με το άλλο. Ημίαιμο χωρίς να μπορείς να είσαι σίγουρος τι είναι. Οι πρόγονοί του ίσως ήταν λυκόσκυλο, αλεπού, γάτα, γκέκας, όλα μαζί και τίποτα. Η Νόνη είναι γεματούλα. Λίγο πιο μεγαλόσωμη από τον Μπάντι και τα χρώματα της είναι μαύρο με λίγο από καφέ. Ποιμενικός με κυνηγόσκυλο; Ίσως.

Τα σκυλιά αυτά δεν γαβγίζουν. Είναι ήσυχα, διακριτικά και δεν ενοχλούν κανέναν. Είτε τα βγάλω στην αρχή, είτε στο τέλος, παράπονα δεν έχουν. Μόλις ανοίξω το κλουβί, αμέσως θα σκαρφαλώσουν και τα δύο πάνω μου να με ευχαριστήσουν. Αρκούνται στα λίγα. Ότι τους δώσεις. Όσο και αν τα αφήσεις έξω για βόλτα, έστω πέντε λεπτά, στο κλουβί τους ξαναμπαίνουν  υπάκουα, χωρίς λουρί. Με τα λόγια.

Ο Μπάντι είναι πιο κοινωνικός. Θα σε πλησιάσει πρώτος, χαρούμενος, να πέσει πάνω σου, να κάνει άλματα, να πάρει το χάδι σου. Δεν ζητάει τίποτα άλλο. Η Νόνη είναι φοβική. Το χέρι σου να σηκώσεις, θα φύγει. Την πρώτη φορά που μπήκα στο κλουβί τους, η Νόνη είχε ζαρώσει στη γωνία και μάλλον παρακαλούσε να φύγω γρήγορα. Ήταν ένα στοίχημα για μένα και το κέρδισα. Δεν με φοβάται πια. Με αγαπάει και μου το δείχνει.

Αυτά τα σκυλάκια, μετά την πρώτη χαιρετούρα αφότου βγουν από το κλουβί, κάνουν βόλτα πολύ διακριτικά και αθόρυβα στο χώρο. Δεν μανουριάζουν με τα άλλα σκυλιά, δεν σου φορτώνονται επίμονα για να τους δώσεις λιχουδιές και δεν σε πιέζουν για να τα προσέξεις. Είναι σχεδόν αόρατα και σαν τα φύλλα των 32 δέντρων που έχουμε στο καταφύγιο, θροϊζουν χωρίς να προκαλούν.

Έρχονται κοντά μου μόνο όταν τα φωνάξω. Ο Μπάντι θα πάρει τη λιχουδιά του και περιμένει για χάδια και αγκαλιές. Η Νόνη παραμένει σε απόσταση αλλά χαίρεται πάρα πολύ όταν τη φωνάζω. Έρχεται γρήγορα με το ατσούμπαλο στιλάκι της και σου χαρίζει το χαμόγελο μόνο που τη βλέπεις. Νοιώθει τέτοια ευγνωμοσύνη που ασχολούμαι και γυρνάει πάντα να μου δώσει ένα φιλί.  Πέφτει πάνω μου και απλώνει τα ποδαράκια της στους ώμους μου με τέτοιο τρόπο σαν να μου δίνει μια αγκαλιά. Μάγουλο με μάγουλο. Μένουμε αρκετά δευτερόλεπτα έτσι. Είναι τόσο ντροπαλή καθώς  τη λιχουδιά που της δίνω την τρώει πιο πέρα. Και ξανάρχεται πάλι, μόνο όταν τη φωνάξω.

Αυτά τα δύο αξιαγάπητα σκυλιά δεν γαβγίζουν. Δεν ενοχλούν. Δεν επιμένουν. Ίσως συνήθισαν να τα προσπερνούν αδιάφορα οι άνθρωποι. Οι επίδοξοι κηδεμόνες ψάχνουν για κουτάβια, για ράτσες, για σκυλιά εργασίας. Πολλοί κουβαλάνε μαζί τους και αστικούς μύθους όπως ότι το μικρόσωμο σκυλί δεν έχει μεγάλη ανάγκη για εκτόνωση και δεν γαβγίζει πολύ. Ο Μπάντι και η Νόνη όμως  θα σου κρατήσουν την καλύτερη συντροφιά που θα μπορούσες να φανταστείς. Λάμπουν αλλά κανείς δεν μπορεί να δει τη λάμψη τους και τη γλυκύτητα τους.

Έρχονται και τα δύο στα πόδια μου και με ένα χάδι είναι ευτυχισμένα.

Το καταφύγιο έχει περί τα 60 σκυλιά. Βρίσκομαι εκεί 10 μήνες περίπου. Μόνο 3 παραμένουν όλο αυτό το διάστημα. Όλα τα άλλα που βρήκα εκεί, υιοθετήθηκαν. Ο Ντράγκο ( για αυτόν θα σου πω άλλη φορά ), η Νόνη και ο Μπάντι είναι οι τελευταίοι παλιοί ένοικοι του καταφυγίου.

Αν ποτέ σε βγάλει ο δρόμος σου, ζήτα να δεις αυτά τα δύο μαγικά πλάσματα. Ίσως σου επιτρέψουν να καταλάβεις πόσο καλή αύρα έχουν. Αναφέρομαι και στα δύο γιατί αλληλοσυμπληρώνονται και νομίζω ότι καλό είναι να φύγουν μαζί. Είχα έναν γνωστό, μοναχικό άνθρωπο που είχε σκύλο και απεβίωσε και του τα πρότεινα για να του αλλάξουν τη ζωή. Ο αχρείος όμως με έστησε παρά τις εμφατικές υποσχέσεις του και δεν ήρθε ποτέ. Στην πραγματικότητα αυτός έχασε τη συντροφιά τους. Χάρη θα του έκαναν και θα γέμιζαν την άδεια του ζωή.

Όλοι τα προσπερνούν. Κανένας δεν τα βγάζει βόλτα, κανένας δεν τους δίνει λιχουδιά, κανένας δεν σκέφτηκε να τα υιοθετήσει. Κανένας δεν έχει καταλάβει μέχρι σήμερα πως δεν είναι σκυλιά. Είναι άγγελοι που όποιος τα πάρει, θα του αλλάξουν τη ζωή.

Είναι ο Μπάντι και η Νόνη…