Την
προηγούμενη εβδομάδα ένας αδελφικός φίλος με πήρε τηλέφωνο και μου είπε οτι τον
είχαν επιλέξει να πάει στο hot
seat και
μου ζήτησε να πάμε παρέα.
Επειδή
οι φίλοι είναι μαζί στα δύσκολα και στα καλά, θεώρησα ενδιαφέρουσα την εμπειρία
και δέχθηκα.
Φτάσαμε
στη στουντιομάνα, το Μαρούσι, παρκάραμε και αφού είπαμε πως είμαστε για το
παιχνίδι, μας άφησαν να περάσουμε χωρίς καν να μας ζητήσουν μια ταυτότητα. Οπότε,
άμα θέλεις να πάρεις μαζί σου τον Αϊσταϊν ή κάποιον ξέμπαρκο, μπαίνεις
ανενόχλητος.
Στα
ίδια στούντιο γυρίζεται και το άκου τι είπαν με τον Φερεντίνο και αν
αναρωτιέσαι που στο κέρατο βρίσκουν το κοινό και αν τους πληρώνουν, υποκλίνομαι
στην ευφυΐα των διοργανωτών.
Κάνουν
σε μια μέρα 4-5 γυρίσματα οπότε μαζεύονται πολλοί παίκτες και συνοδοί και με
έναν τρύγο δύο ζμπαρόνια. Εξασφαλίζουν τις εκπομπές της εβδομάδας σε μια μέρα και
έχουν κοινό για όλες τις εκπομπές της εβδομάδας.
Το μόνο που αλλάζουν είναι οι θέσεις. Όλες
οι εκπομπές είναι κονσέρβα οπότε και λάθος να γίνει, διορθώνεται στο μοντάζ.
Αφού
περιμέναμε λίγο στον προθάλαμο μας φώναξαν να μπούμε στο στούντιο.
Εκεί
μας ρώτησαν ποιος συνοδεύει ποιον και αυτοί που έπαιζαν είχαν πάντα πλάτη τους συνοδούς
τους. Μη χαίρεσαι ότι μπορείς να βάλεις έναν φίλο σου να βοηθήσει χωρίς να τον
δηλώσεις γιατί αν κάτσεις απέναντι προσέχουν πάρα πολύ το βλέμμα των παικτών. Μια
φορά έκοψαν το γύρισμα και απείλησαν για ακύρωση έναν παίκτη επειδή κάποιος
απέναντι του έκανε νοήματα. Εκτός και αν εξυφάνεις μια μαεστρική αλα φον
κάραγιαν με κώδικα ντα βίντσι συνομωσία και πετύχει..
Αφού
κάτσαμε, μας μοίρασαν να υπογράψουμε κάτι χαρτιά. Από αυτά που έχουν δεκάδες
μικρά γραμματάκια και κανένας δεν διαβάζει. Εν ολίγοις, επειδή κάποιος αετός τους
έκανε μήνυση ότι τον έδειξε η κάμερα ενώ δεν ήθελε – τότε τι πήγες εκεί ρε
γίγαντα; - και είναι στα δικαστήρια, φρόντισαν να είναι καλυμμένοι.
Ήρθαν
και οι παίκτες, ο floor
manager τους
έκανε το σχετικό φροντιστήριο και αντίστοιχα σε μας ο τύπος που έδινε το
σύνθημα για τα χειροκροτήματα διανθισμένο με αστεία που όταν τα ακούς για πρώτη
φορά γελάς αλλά για τέταρτη σε παίρνει ο ύπνος.
Ήρθε
και ο Ζουγανέλης. Τον θυμάμαι την τελευταία φορά σε μια μουσική παράσταση που
τον είχα δει μαζί με τους αγωνιστές της Αριστεράς, Παπακωνσταντίνου, Θηβαίο,
τον Καλυβάτση και τον συγχωρεμένο τον Μπουλά. Σαν να έπεσε, σαν να κάμφθηκε. Ίσως
μετά από 30 χρόνια καταλάβουμε πόσο μεγάλο ταλέντο είναι αλλά νομίζω πως
αναλώθηκε σε σαχλαμάρες. Ακόμα πιο δυστυχώς επιδόθηκε σε βωμολοχίες και αδίκησε
τον εαυτό του. Ίσως στο εξωτερικό να τον είχαν κάτι σαν τον Έλτον Τζόν. Έχει
κάνει πάρα πολλά πράγματα στην καριέρα του αλλά μάλλον στη συλλογική μνήμη θα
μείνει ως ένας πλακατζής.
Χαιρέτησε
ευγενικά έναν έναν τους παίκτες για τα προβάρει τα ονόματα τους, τους έκανε την
κλασική ερώτηση «σπάω πάγο» από πού είσαι και αποχώρησε.
Lights check, sound check και ξεκινήσαμε
Μπαίνει
ο Ζούγα, αυθόρμητος χαμός – καραστημένος δηλαδή – ο Γιάννης ευχαρίστησε με όλη τη δύναμη της ψυχής του το κοινό για την αγάπη του και οι παίκτες έλαβαν θέσεις.
Στην εξέδρα υπάρχει έτοιμο το μικρόφωνο και το κρατάει ο συνοδός του πρώτου
παίκτη. Μόλις αλλάζουν οι παίκτες στην καρέκλα αλλάζει αυτόματα χέρια και το
μικρόφωνο ώστε να μη χάνεται χρόνος. Το δίνουν πάσα οι συνοδοί ο ένας στον
άλλον.
Πότε
δεν κατάλαβα γιατί οι παίκτες πρέπει να πουν μετά από κάθε απάντηση «κλειδώνω».
Ας γίνεται αυτόματο κλείδωμα σε κάθε απάντηση, τι αλλάζει;
Πάντως
έτσι όπως είναι δομημένο το παιχνίδι, είναι σχεδιασμένο για να μην κερδίσει κανένας.
Ενώ
θα μπορούσε να είναι ένα υπέροχο και διασκεδαστικό παιχνίδι γνώσεων, οι
ερωτήσεις είναι τόσο κουλές, άκυρες και περίεργες που ακόμα και ο θεός ο ίδιος θα
κόλωνε. Απλώς όποιος είναι τυχερός και μείνει τελευταίος, κερδίζει τη δωροεπιταγή του
σουπερμάρκετ, τα 500 ευρώ. Έναν-δύο μήνες τους βγάζεις.
Απο ότι κατάλαβα, δεν συρρέουν και τα πλήθη καθώς ο φίλος μου με το που δήλωσε τηλεφωνικά συμμετοχή, τον πήραν σε 5
μέρες.
Από
την τηλεόραση δεν μου αρέσει ο Ζουγανέλης ως παρουσιαστής. Βαριέμαι αυτό το
ζαχαρί γλυκουλίνι μελισσάκι και τα νιάου κηρύγματα τύπου αγαπάτε αλλήλους,
ειρήνη επί της γης, παγκόσμια ευημερία, να πάμε όλοι καλά, να είμαστε όλοι
υπέροχα, σας ευχαριστώ για την αγάπη σας. Μπλιάχ!
Από
κοντά διαπίστωσα πως είναι τέτοια η ένταση και το στρες των παικτών που τους βοηθάει.
Επίσης ο διάλογος με τους συνοδούς είναι παντελώς άχρηστος και γίνεται για να
περνά η ώρα. Έτσι όμως γίνεται πολύ αργό και πλήττεις. Και ως θεατής και ως συμμετέχων.
Θετική
εντύπωση μου έκανε πως στο τέλος του γυρίσματος, αν πας και τον βρεις για να
βγάλεις μια φωτογραφία, είναι προσιτός σε όλους.
Νομίζω
πως το hot
seat θα
ήταν πιο ελκυστικό αν είχε πιο πολλούς παίκτες, ήταν πιο γρήγορο και είχε λίγο
καλύτερες ερωτήσεις για να κερδίσει κανείς τίποτα. Στα γυρίσματα που
παρακολούθησα, μόνο τις επιταγές πήραν. Ο φίλος μου απάντησε σε δύο ερωτήσεις,
ρίσκαρε την τρίτη και την έχασε.
Για
να δεις τι καλός που είμαι, θα σου πω και ένα τρικ αν τύχει να πας να παίξεις.
Με
το που θα μπεις στο στούντιο, τρέξε να πιάσεις την τελευταία θέση.
Μέχρι
να φτάσει η σειρά σου 1-2 από τους 6 συνολικά παίκτες θα έχουν απαντήσει λάθος
και θα έχουν φύγει από το παιχνίδι. Όταν έρθει η σειρά σου, αν δεν είσαι σίγουρος
μπορείς να χρησιμοποιήσεις το πάσο σου και μέχρι να ξανάρθει, θα έχουν φύγει
άλλοι 2 οπότε αν είσαι και λίγο τυχερός, μπορείς τουλάχιστον να φύγεις με τη
δωροεπιταγή.
Να
προσεύχεσαι μόνο στον πρώτο γύρο, αυτός που είναι πριν από σένα, ή να απαντήσει
λάθος ή να σου φορτώσει με πάσο μια ερώτηση που να ξέρεις…
0 Λογομαχιες:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια