ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΧΗ...

Τελικά σε αυτή τη χώρα δεν μπορείς να πλήξεις ποτέ. 

Είμαστε ικανοί να σωθούμε λίγο πριν την απόλυτη καταστροφή και να τα καταστρέψουμε όλα λίγο πριν την απογείωση. 

Φτάσαμε λίγο πριν γίνουμε Αργεντινή και σωθήκαμε στο παρά ένα, έγινε η τρικομματική κυβέρνηση και τουλάχιστον αποκτήσαμε μια σταθερότητα. Δεν λέω ότι περνάμε υπέροχα, αλλά υπάρχει ένα σταθερό κλίμα, ο τουρισμός πάει εξαιρετικά καλά με αποτέλεσμα να περιμένουμε να κινηθεί η οικονομία και να πέσει η ανεργία, γίνονται κινήσεις για μερικές επενδύσεις και λίγο ως πολύ φαινόταν ότι αφενός γλιτώσαμε τη χρεοκοπία, αφετέρου κουτσά στραβά τη βγάζαμε. 

Στο θέμα της ΕΡΤ, για μια ακόμα φορά πάμε να βγάλουμε μόνοι μας τα μάτια μας. Αναρωτιέμαι αν αύριο προκύψει ένα πιο δυνατό θέμα όπως για παράδειγμα μια αντίστοιχη εκκαθάριση στη ΔΕΗ, τι θα γίνει; Θα πέσει το σύμπαν; Οι πολιτικοί αρχηγοί αντί για 3 συναντήσεις θα το συζητάνε καθημερινά για ένα μήνα; 

Όταν λέμε μεταρρυθμίσεις εννοούμε μεταρρυθμίσεις. 

Σε αυτές συμπεριλαμβάνεται και ένα ξεσκαρτάρισμα στο υπερεπιβαρυμένο δημόσιο τομέα, τι να κάνουμε τώρα δηλαδή; Αυτό υπέγραψαν, αυτό λέει το μνημόνιο! 

Δεν ξέρω αν οι εκλογές είναι προ των πυλών. Αυτό που ξέρω είναι πως με αυτή την κόντρα, η ιστορία επαναλαμβάνεται. Όπως ο Καρατζαφέρης εγκατέλειψε την κυβέρνηση Παπαδήμου γιατί έβλεπε ότι στις δημοσκοπήσεις έπιανε πάτο, τελικά στις εκλογές αποχαιρέτησε – και μάλλον οριστικά – το κοινοβούλιο. 

Ακριβώς το ίδιο βλέπω να γίνεται τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη. Αν εγκαταλείψουν τώρα, ο κόσμος θα πάει μαζικά είτε στο ΣΥΡΙΖΑ είτε στη Χρυσή Αυγή είτε στη Νέα Δημοκρατία και θα μείνουν εκτός νυμφώνος. Πιστεύουν ότι θα σώσουν την παρτίδα αλλά δεν τους συμφέρει. Κατά την άποψη μου που μπορεί να είναι και λάθος, αν η παρούσα πολιτική μας οδηγήσει σε καλύτερο αποτέλεσμα για το κοινωνικό σύνολο, τότε μόνο έχουν ελπίδες να επιβιώσουν πολιτικά. 

Φωνάζαμε πιο παλιά για τον δικομματισμό. Με τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών τελικά καλύτερα να έχουμε δύο κόμματα να τελειώνουμε. Να μπορεί ένας να κυβερνήσει! 

Δεν μπορώ να καταλάβω σε τι ακριβώς χρησιμεύουν 6 κόμματα στη βουλή. Ούτως ή άλλως οι ιδεολογίες είναι πια δύο. 

Η ΝΔ με τους παλιούς όρους στη Δεξιά, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, η Χρυσή Αυγή και η ΔΗΜΑΡ στην Αριστερά, ο Καμμένος τίποτα, παρομοίως και το ΠΑΣΟΚ που έχει απομείνει και δεν απορροφήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Ξέρω, σε παραξένεψε ότι βάζω τη Χρυσή Αυγή στην Αριστερά. Ιστορικά, ο εθνικοσοσιαλισμός είναι αριστερό παρακλάδι. Αν παρατηρήσεις τις προτάσεις της Χρυσής Αυγής για την οικονομία και τις αποκρατικοποιήσεις, οι θέσεις της δεν διαφέρουν σε τίποτα από του ΚΚΕ. 

Στις επόμενες εκλογές, σε παρακαλώ: Μην πετάξεις την ψήφο σου από δω και από κει. Οι προτάσεις είναι δυο. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Διάλεξε τη μια και ο Θεός βοηθός. 

Το γυαλί ράγισε μεταξύ του Αντώνη του Βαγγέλη και του Φώτη και αν συμφωνήσουν σε λίγες ώρες, αύριο θα ξαναδιαφωνήσουν σφοδρά σε κάτι άλλο. 

Οι εκλογές όμως θα είναι σκέτη καταστροφή: 

Χρήματα για να τις κάνουμε δεν έχουμε. 

Οι καταθέσεις θα ξαναβγάλουν φτερά

Οι δόσεις δεν  θα έρθουν ποτέ

Η προσπάθεια σε μακροοικονομικό επίπεδο για το πρωτογενές πλεόνασμα θα πάει στράφι

Η οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα υπάρχει θα παραλύσει εκ νέου και επι μακρόν

Με τη Χρυσή Αυγή να έχει «τσιμεντώσει» ένα ποσοστό στο 13-15% κυβέρνηση δεν πρόκειται να έχουμε και θα οδηγηθούμε σε συνεχείς  εκλογικές αναμετρήσεις  χωρίς νόημα και με δυσβάσταχτο κόστος. 

Το αποτέλεσμα θα είναι να ξαναγυρίσουμε στον Μάιο του 2010 που επίσημα χρεοκοπήσαμε, άσχετα αν μας έβαλαν στην εντατική και μας κράτησαν στη ζωή. 

Υπάρχει βέβαια και το ενδεχόμενο να βγει ο Τσίπρας και οι επαναστατικές ιστορίες να πάνε περίπατο με τη δικαιολογία της «καμένης γης» και να γίνει πιο Σαμαράς και από τον Σαμαρά. Μετά θα έχει να ξεμπλέξει με τις συνιστώσες και τον Λαφαζάνη… 

Δεν πρέπει να πάμε σε εκλογές. 

Αναζητείται σοβαρότητα και αίσθημα ιστορικής ευθύνης…