Για την κατ ευφημισμον κριση σας
εγραφα τις προαλλες εδώ:
Δεν ξερω ποτε εχουν σχεδιασει να την ξεπερασουμε αλλα και να μη συμβει αυτό αμεσα, δεν πειραζει και παλι φιλοι ειμαστε.
Ας δουμε τα θετικα της «κρισης»
Σημαντικη πτωση των τιμων στα αυτοκινητα. Σιγα σιγα πλησιαζουν σε ένα ανθρωπινο επιπεδο και δεν χρειαζεται για να αγορασεις κατι της προκοπης, να βαλεις υποθηκη το σπιτι σου.
Σημαντική επισης πτωση στα αγαθά. Δεν θελω να συμμεριστώ την κλάψα των εμπόρων όταν ολοι γνωρίζουμε πως η ένδυση και η υπόδηση δουλεύουν με 200% κέρδος. Ωραίο το εύκολο και το γρήγορο χρήμα αλλα η αισχροκέρδεια κάποια στιγμή πληρώνεται. Δεν με ενθουσιάζει να αγοράζω κινέζικα προϊόντα αλλά όταν ο Ελληνας με κλέβει, στην ανάγκη θα το κάνω.
Βαρέθηκα τους ξενοδόχους να κλαίγονται για την κρίση. Δεν γίνεται, οταν κλείνεις ένα δωμάτιο από ένα ξένο site να πληρώνεις 40 ευρω και όταν παίρνεις τηλέφωνο να σου λένε τα διπλά και βάλε.
Χαίρομαι όταν ακουω από δω και από κει, για την αυτοσυγκράτηση στις σπατάλες σε πιστωτικές κάρτες και καταναλωτικά δάνεια για αγορές ειδών που δεν είναι δα και πρώτης ανάγκης. Χαίρομαι επίσης γιατί σταμήσαμε τα αφελή διακοποδάνεια. Μάθαμε στα δάνεια. Είναι εστω και δια της βιας η ωρα να αξιολογήσουμε τις πραγματικές μας ανάγκες ανάλογα με τα έσοδα μας και όχι να επιδιδόμαστε σε σαφάρι απόκτησης υλικών αγαθών.
Στην κρίση ουσιαστικά χτυπήθηκαν αυτοί που ήθελαν τα πολλά να τα κάνουν πιο πολλά και τα πάρα πολλά ακόμα περισσότερα. Οι υπόλοιποι που έχουμε ένα δεδομένο εισόδημα και συγκεκριμένες ανάγκες, συνεχίζουμε την καθημερινότητα μας.
Άλλο το σκάκι και άλλο το ουισκάκι.
Άλλο η οικονομικές δυσκολίες κυρίως λόγω των πολιτκών επιλογών των ταγών μας και άλλο η ΚΡΙΣΗ.
Τα μαζικά μέσα επιρροής αρέσκονται να πουλανε φόβο. Και ο φόβος πουλάει. Ολοι, πλούσιοι και φτωχοί, ανησυχούμε για το μέλλον το δικό μας, της οικογένειας μας, των παιδιών μας. Αισθανόμαστε μια βαθιά ανησυχία αλλά αντι να την ορίσουμε, της βάζουμε το γενικό «κρίση» που ολοι την καταλαβαίνουμε και οι υπόλοιπες λέξεις περιττεύουν.
Ότι τα ασφαλιστικά ταμεία βουλιάζουν δεν φταίει καμία κρίση αλλα οι πολιτικοί μας. Όταν πέφτει ο τουρισμός, δεν υπάρχει κρίση αλλά ότι όπου και να πας στην Ελλάδα σε γδέρνουν. Πρόσφατα ενας φίλος μου με την κοπέλα του, έκλεισε μια ολόκληρη εβδομάδα στην Ταϋλάνδη με αεροπορικά, διαμονή και διατροφή στα 1300 ευρώ. Με τα ίδια λεφτά πόσες μέρες τη βγάζεις στην Ελλάδα; Όταν τα πολιτιστικά κέντρα διασκέδασης, μπορείτε και να το πείτε και λαϊκοποπ σκυλάδικα, το ίδιο κάνει, λένε πως μόνο το Σάββατο δουλεύουν, δεν φταίει καμία κρίση αλλα ότι το μπουκάλι το ουισκι που στο σουπερ μαρκετ το αγοράζεις 15-20 ευρώ, στο χρεώνουν με 200 για να σου προσφέρουν καλλιτέχνες της πλάκας και θέαμα της πυρκαγιάς. Ασε που του σουπερ μαρκετ είναι καθαρό.
Το ότι τα βασικά είδη και τα είδη πρώτης ανάγκης ανεβαίνουν καθημερινά στα σουπερ μαρκετ, δεν φταίει καμία κρίση αλλα ότι οι ελέγκτικοι μηχανισμοί του κράτους κάνουν ότι και οι κασκαντερ σε ταινίες του Αγγελόπουλου. Κοιτάνε τη ροη του ποταμού για δεκα συνεχόμενες ωρες. Πριν χαμογελάσετε, σκεφτείτε ποσο δύσκολο είναι…
Εν κατακλείδι, προσπαθήστε να με τρομοκρατήσετε οσο θέλετε, αλλά πραγματικά βαριέμαι….
4 Λογομαχιες:
Νομίζω ότι ο πυρήνας του πράγματος εντοπίστηκε από σένα με ακρίβεια: φόβος και εξουσία.
Καλή σου μέρα!!
Part1
Εγώ πάλι όταν διαβάζω τέτοιες απόψεις, σιγοτραγουδάω το στιχάκι "...ποτέ του δε διάβασε Μαρξ, ιδέα δεν είχε για κραχ και για τραστ".
Κι εξηγούμαι:
Στον καπιταλισμό κάποιος χάνει και κάποιος κερδίζει. Δε μπορεί να κερδίζουν όλοι. Αυτός που χάνει είναι πάντα ο ίδιος, αυτός που κερδίζει, είναι πάντα ο ίδιος. Πέφτουν οι τιμές γιατί κανείς δε μπορεί να αγοράσει (νόμος προσφοράς και ζήτησης), άρα δώρον άδωρο οι μειώσεις τιμών. Όταν ανακάμψει η οικονομία, πάλι την ανηφόρα θα πάρουν οι τιμές, πάλι για ακρίβεια θα γκρινιάζουμε.
Διακοποδάνεια κλπ εις "δάνεια":
Είναι βλακώδες να δανείζεσαι όταν δε μπορείς να αποπληρώσεις, πόσο δε μάλιστα όταν το κάνεις για να ικανοποιήσεις επιθυμίες και όχι ανάγκες. Είναι όμως επιθυμία ή ανάγκη οι διακοπές; Και γιατί κρίνεις (και κατακρίνεις) τον καταναλωτή και δε βάζεις στο παιχνίδι και την πλύση εγκεφάλου που έκαναν οι τράπεζες μέσω ΜΜΕ για τα κάθε λογής δάνεια; Ακόμα και για αγορά μετοχών δάνειζαν κάποτε οι τράπεζες με τις ευλογίες του κράτους (τώρα φαίνεται τρέλλα να δανειστείς για να παίξεις τζόκερ, όπως αποδείχτηκε όμως εκ των υστέρων, είχαμε περισσότερες πιθανότητες να μας κάτσει το τζόκερ παρά να μη σκάσουν κάτι φούσκες). Τώρα ποιός παίρνει δάνειο και ποιά τράπεζα σπρώχνει λεφτά για διαφήμιση δανείων; Όλες για καταθέσεις στριμώχνονται, που όσο θα ξεπερνιέται η κρίση θα ρίχνουν τα επιτόκια καταθέσεων και θα ανεβάζουν αυτά των χορηγήσεων.
Α, και κάτι ακόμα από τον Κάρολο, όταν βλέπεις να σε κυνηγάνε οι τράπεζες να σου δώσουν δάνεια, ετοιμάζεται η κρίση. Αυτός που παίρνει ικανοποιητικό μισθό δεν έχει ανάγκη τα κάθε λογής δάνεια. Αυτός που δεν τον φτάνει ο βασικός μισθός, τα χρειάζεται για να βγάλει το μήνα. Όταν λοιπόν η αγοραστική δύναμη μειώνεται, τα δάνεια αυξάνονται (κάνω λάθος;).
Ξενοδόχοι:
Η άρπακόλα είναι ελληνικής προελεύσεως και απαντάται εις όλους τους επαγγελματικούς χώρους. Αμα θες studio με θέα την καλδέρα και prive πισίνα, καλά κάνει και σου πιάνει τον κ... ο ξενοδόχος, αν το ψάξεις λίγο (λέγε με και Internet) θα βρεις καταπληκτικές ευκαιρίες, αμφιβάλλεις;
Part 2
"Στην κρίση ουσιαστικά χτυπήθηκαν αυτοί που ήθελαν τα πολλά να τα κάνουν πιο πολλά και τα πάρα πολλά ακόμα περισσότερα.":
Χμ...μήπως θες να πεις ότι οι πλούσιοι έγιναν φτωχότεροι;;; Και πως οι φτωχοί βαστάνε άνετα; Τότε τόσο χρήμα από τα τοξικά ομόλογα σε ποιά τρύπα πέσανε και δεν τα βρίσκουμε;;;;
Τα ασφαλιστικά ταμεία βουλιάζουν γιατί οι ΤΑΓΟΙ έπαιξαν τα αποθεματικά που εσύ κι εγώ πληρώνουμε, σε δομημένα ομόλογα και στο χρηματιστήριο. Έρευνα της ΓΣΕΕ (ναι, αυτής της μεσσαλίνας του ΣΕΒ), έδειξε ότι αν δεν λήστευαν τα ταμεία, η κατώτατη σύνταξη θα ήταν 1200€. Καλό ε;
Κρίση στον τουρισμό δεν είχαμε πέρσυ, μήπως πέρσυ δε μας έγδερναν οι ξενοδόχοι; Μήπως φέτος η ανεργία χτυπάει tilt στην Ευρώπη; Πως να έρθουν φέτος οι τουρίστες;
Τα σκυλάδικα τα αντιπαρέρχομαι, είναι άλλωστε θέμα επιλογής του καθενός να τα σκάσει σε γαρύφαλλα στον Κιάμο για να κάνει το κομμάτι του στη γκόμενα στο απέναντι τραπέζι.
Αναφορικά με τα ΜΜΕ και την κρισολογία, φυσικά και θα το εκμεταλλευτούν για να πουλήσουν. Τα ΜΜΕ (επιρροή-εξαπάτηση-εξημέρωση, βάλε ό,τι θες στο Ε)όμως εκτός από κερδοσκοπικές επιχειρήσεις, έχουν και ένα ρόλο στην κοινωνία: Να προετοιμάζουν το έδαφος για το επόμενο sex με εμάς από κάτω και την αστική τάξη από πάνω (και όχι, παρότι θυληκού γένους η αστική τάξη έχει ένα ματσούκι να! μετά συγχωρήσεως), που σημαίνει, ετοιμαστείτε για ελαστικότερες σχέσεις εργασίας, για μειώσεις μισθών, συντάξεων, πάγωμα παροχών, θέσπιση ενεργού χρόνου (γαμώ ε; είσαι εφημερία στο νοσοκομείο και δέχεσαι τρια περιστατικά στο 8ωρο, δηλαδή εργάστηκες 1 ώρα, θα πληρωθείς για μία ώρα!!!)΄γιατί...έχουμε κρίση. Με άλλα λόγια, ελάτε κι ας μη φταίτε, να μοιραστούμε τη χασούρα, τα κέρδη όμως δικά μας όσο κερδίζουμε!
Εν κατακλείδι, οι κρίσεις είναι σύμφυτες με το σύστημα (καπιταλισμός) και δεν έχω δει πιό τρανταχτή απόδειξη για το αδιέξοδο που μας οδηγεί από την ταμπέλα που είναι αναρτημένη στο εστιατόριο του ΙΚΕΑ στο Ελ. Βενιζέλος: "Μαζέψτε το δίσκο σας πριν αποχωρήσετε. Με αυτό τον τρόπο μας βοηθάτε να κρατάμε τις τιμές χαμηλές αφού απαιτείται λιγότερο προσωπικό για την καθαριότητα του χώρου". Τί θέλει να πει ο ποιητής, διάλεξε κορόιδο, ανεργία ή ακρίβεια;
"...ο Μπράουν ο Φυσερ κι ο Κραφτ, σκεφτήκαν και βρήκαν πως φταίει ο Μαρξ, ο Μπράουν ο Φυσερ κι ο Κραφτ ξανασμιξαν πάλι και φτιάξανε τραστ".
Καλές διακοπές Πέτρο, Γιόχαν ή Φράντς.
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια