ΠΕΡΠΑΤΑΩ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ

Και ακουω φωνες, καμια και σημερα είναι πολλες;

Goodbye cruel world

Μπαινω σε mode αποτοξινωσης/ξιδωσης, κλεινοντας pc, ιντερνετ, το κινητο για αρκετες ωρες και παω να αναμετρηθω με τον εαυτο μου μακρια από την δινη της καθημερινοτητας, να σκεφτω λαθη, να κανω σχεδια, να βαλω στοχους και να προσπαθησω να γινω λιγο καλυτερος από ότι ειμαι...

Θεου θελοντος, αν καταφέρω να ζήσω, θα τα πουμε σε έναν μήνα.

Να περασετε καλυτερα από μενα και καλη μας ανταμωση.

«ξερω τα κυματα μια μερα αυτά τα βραχια

θα τα διαλυσουν, θα τα κανουν όλα σκονη,

θα ερχεται εκεινο το κοριτσι να ξαπλωνει

πανω στην αμμο και να τραγουδαει ταχα

ότι θα ρθω από μακρια και γω σε λιγο

ότι θα μεινουμε εκει μαζι για παντα

αντιο θαλασσες και κυματα σαραντα

θα λεω ψεμματα πως δεν θα ξαναφυγω»

Να προσεχετε….