ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ part 1

Σε ένα πρόσφατο επαγγελματικό ταξίδι έχοντας μπόλικο χρόνο έκανα μια βουτιά στο παρελθόν. Αναπόλησα επαγγελματικές στιγμές και παρα το ότι δεν είμαι μεγάλος σε ηλικία, θεωρώ ότι εχω αρκετή εμπειρία από την αγορά εργασίας. Εβαλα τον εαυτό μου στη διαδικασία να συνοψίσω μερικά από όσα εχω περάσει συνθηματικά. Το βρήκα διασκεδαστικό και το μοιράζομαι ευθύς αμέσως μαζί σας.

Ο νόμος του γαβγίσματος: Ημουν ψαρωμένος τότε. Το μακρινο 1997. Ότι σχεδόν πρωτοξεκίναγα να δουλέψω νύχτα πιτσιρικάς. Το μαγαζί είχε κάθε καρυδιάς καρύδι και έμαθα πολλά. Με τους παλιούς συναδέλφους τα πήγαινα καλά. Δεν έλεγα πολλά, έκανα στα γρήγορα ότι χρειαζόταν και έτρωγα ότι χώσιμο μπορούσε κανείς να φανταστεί.

Στην αρχή λόγω του ότι ήμουν «νιούτον», μετά γιατί ήμουν καλόπιστος και μετά γιατι ίσχυσε ο νόμος του μέρφι. Κάνε μια εξυπηρέτηση να γίνει το μόνιμο επάγγελμά σου. Είχα αρχίσει να κουράζομαι κυρίως ψυχολογικά. Μονο την ταμπέλα του κοροϊδου δεν είχα φορέσει. Συζητούσα με έναν ταρίφα που είχε φέρει αλλοδαπο προσωπικο για προσωρινη απασχοληση και μελλοντικη οικογενειακη αποκασταση. Περίμενε να τελειώσουν τη δουλειά να τις πάρει να φύγουν. Έβγαζε ένα καλό μεροκάμματο και με 15% στο κεφάλι ήταν αρχηγός. Τα λέγαμε. Με συμπάθησε. Κέρασα και λίγο αλκοολ και μας πήρε η ώρα.

Μικρέ γύρισε και μου είπε κάποια στιγμή. Είναι καθαρά θέμα γαβγίσματος. Αν δεν γαβγίσεις καθόλου, μια ζωή θα τρέχεις. Αν γαβγίσεις πολύ, θα φας κλωτσιά. Αν γαβγίσεις λίγο σώζεσαι. Πριν προλάβω να του ζητήσω ανάλυση κατέβηκαν τα κορίτσια και με χαιρέτησε αφήνοντας γερο φιλοδώρημα. Το ψιλοσκέφτηκα. Λίγο αργότερα ήρθε ο αρχαίος. Μικρέ… Αυριο θα δουλεψεις λίγο παραπάνω; Πόσο, ρώτησα σχεδόν έντρομος. Ε, ελα λίγες ώρες νωρίτερα… Δηλαδή; Κατά τις 6. τι λες ρε Κώστα πως θα βγάλω 14ωρο; Ελα μωρε, ξέρεις κατέβηκε το μωρό από Σαλόνικα και…
Όχι αδερφέ δεν γίνεται. Εχω και εγώ μωρό. Στην αρχη με πήρε με το μαλακό. Μετα αγρίεψε. Ακου μικρέ, θες δεν θες θα έρθεις. Εγω όταν έκανες τότε το τάδε λάθος σε κάλυψα. Τότε είχα δεν είχα στη δουλειά μια εβδομάδα και δεν ήξερα Κωστα. Έκτοτε ότι μου ζήτησες το έκανα. Δεν αντέχω άλλο 14ωρο. Μανούριασε και λίγο αργότερα επανήλθε. Τι θα γίνει θα κάτσεις. Αδερφέ δεν θέλω να μαλώσουμε αλλά καταλαβε ότι δεν μπορώ να καλύπτω τις ώρες των άλλων συνέχεια. Πες το και στα παιδια πως δεν αντέχω άλλο και θα είναι κρίμα να πάρω αναρρωτική αδεια και να μη φύγει κανείς σας ουτε για ρεπό. Καλά μου είπε θα χώσω τον άλλον νέο.

Ο άλλος νιουτον μόλις είχε ερθει, ξαδερφός του πορτιέρη. Ήταν αεράτος, είχε ξαναδουλέψει. Με το άκουσε για παραπάνω αρνήθηκε κατευθείαν. Από και ως που να έρθω νωρίς ρε φίλε, φωναξε. Αμα εχεις μωρο, βρες βρεφονηπιακό σταθμό να το φροντίζει μέχρι να πας κοντά της. Δεν μας παρατάς λέω εγω… εκείνο το βράδι ήταν το πρώτο του και το τελευταίο του. Ο παλιός διαβεβαίωσε το αφεντικό ότι «δεν είναι γρήγορος και αργούν οι παραγγελίες» Από τότε δεν ξαναέκανα 14ωρο.

2 μήνες αργότερα με απέλυσαν λόγω τέλους σεζόν. Σε 20 μέρες θα πήγαινα φαντάρος και μου ηρθε μια χαρα. Εμαθα ότι ο παλιος είχε πει να μείνω στη δουλειά αλλά το αφεντικό είχε αντιτείνει πως ημουν ο πιο νέος και δεν μπορούσε να με κρατήσει…