Ο λογος που καταχωρω την αγωγη Κουτια κατά Βατιδου όπως δημοσιευθηκε στο πρωτο θεμα είναι γιατι πιστευω πως προκειται για ένα κοινωνικο μαθημα.
Δεν με ενδιαφερει το κουτσομπολιστικο του πραγματος, αλλα πιστευω ότι είναι μια διδακτικη ιστορια για ολους μας. Πως ένα ζευγαρι που θεωρητικα ξεκινα να ανοιξει οικογενεια με τις καλυτερες θεωρητικα προοπτικες και καταληγει διαλυμμενη.
Και στη μεση δυο παιδακια….
Δεν παιρνω θεση γιατι σιγουρα ποτε δεν φταιει μονο ενας. Ο κ. Κουγιας δεν μου φαινεται και το καλυτερο παιδι που υπαρχει στην πιατσα και όταν δεν ξερω και την άλλη αποψη, δεν φτανω σε αβασανιστα συμπερασματα.
Δεν παυει όμως και να λεει αληθειες….
Σημειωση: σε word αρχειο το κειμενο είναι …..41 σελιδες!
Καλο διαβασμα σε οποιον αντεξει και καλη επιμορφωση!
= = =
Αγωγή
Του Αλεξίου Κούγια, δικηγόρου Αθηνών, οδός Σταδίου, ενεργούντος δια τον εαυτό του ατομικά και για λογαριασμό των ανηλίκων τέκνων του.
ΚΑΤΑ
Της Ευαγγελίας Βατίδου του Νικολάου, κατοίκου Βουλιαγμένης, οδός Ιάσωνος, ατομικά και ως ασκούσας προσωρινά την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων μας
«Με την εναγομένη γνωριστήκαμε στις 14 Σεπτεμβρίου του 2000 με αφορμή επαγγελματικό ραντεβού, το οποίο έκλεισε ένας πελάτης μου και εραστής της επί διετία, αρχικά υπεύθυνος πόρτας και μετέπειτα μετρ νυχτερινού κέντρου. Ο λόγος του επαγγελματικού ραντεβού ήταν ότι αυτή είχε δαρθεί και εξυβριστεί ανηλεώς κατόπιν επεισοδιακής καταδιώξεως από τον εφοπλιστή Βασίλειο Πατέρα, ο οποίος μάλιστα κατά το κατά το κατηγορητήριο της είχε καταστρέψει ολοσχερώς και ένα αυτοκίνητο μάρκας PEUGEOT 206, 1300 κυβικών εκατοστών. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του εφοπλιστή, η καταδίωξη και ο ξυλοδαρμός έγινε γιατί η εναγόμενη τον είχε βρίσει χυδαία, όταν αυτός ανακάλυψε ότι αυτή διατηρούσε παράλληλη ερωτική σχέση τόσο με τον μετρ όσο και με τον ιδιοκτήτη καφετέριας στην οποία εργάστηκε ως σερβιτόρα η αντίδικος κατά το παρελθόν αλλά και με καναλάρχη.
Τη συνάντησα στις 14 Σεπτεμβρίου και αρχικώς η επαφή μας περιορίσθηκε στην αντιμετώπιση του συγκεκριμένου δικαστηρίου, το οποίο είχε προσδιοριστεί στο Αυτόφωρο Τριμελές και το οποίο ανεβλήθη κατ' επανάληψη κατόπιν αιτημάτων του κατηγορουμένου και του πληρεξουσίου δικηγόρου του Ιωάννη Ηρειώτη. Λόγω των σχεδόν καθημερινών μας συναντήσεων, τις οποίες η εναγομένη επεδίωκε τηλεφωνώντας μου τουλάχιστον τρεις φορές την ημέρα, άρχισε να αναπτύσσεται λόγω και της εξαιρετικής εξωτερικής της εμφανίσεως μια συναισθηματική, τουλάχιστον από τη μεριά μου, σχέση πλέον την επαγγελματικής.
Η εναγομένη εμφανιζόταν εις εμέ σαν μια ιδιαίτερα ηθική κοπέλα, μου διέψευδε με κατηγορηματικό τρόπο τα όσα ισχυρίζετο για αυτήν ο Βασίλειος Πατέρας παρουσία και των δικηγόρων του αλλά και της μάρτυρος υπερασπίσεως του, Παυλίνας Ντάσιου, νυν δημοσιογραφικού στελέχους του τηλεοπτικού σταθμού ΑΝΤΕΝΝΑ, και ισχυριζόταν ότι αυτή ήταν μια εντελώς διαφορετική προσωπικότητα μοντέλου από τη συνηθισμένη, αφού δεν είχε ποτέ φωτογραφηθεί γυμνή, και ότι είχε μια άλλη κουλτούρα , αφού ήταν χορεύτρια κλασσικού μπαλέτου αλλά και το κυριότερο, ότι είχε μια εξαιρετική οικογένεια, αφού ο μεν πατέρας της ήταν διευθυντής στην Εθνική Τράπεζα, η μητέρα της ήταν καθηγήτρια Φιλοσοφικής και ο αδερφός της ανώτερο στέλεχος χρηματιστηριακής εταιρείας και ότι στο χώρο του μόντελινγκ αλλά και της τηλεόρασης είχε εισέλθει μόνο και μόνο λόγω της αδυναμίας της να εξεύρει εργασία σαν χορεύτρια κλασικού μπαλέτου, αφού είχε απορριφθεί από τη Λυρική Σκηνή, και τις ανάγκες επιβιώσεως αφού ήταν αδύνατον να βρει μια άλλη αξιοπρεπή εργασία αφού στερείτο μιας στοιχειώδους μορφώσεως, είχε μόνο το απολυτήριο Λυκείου, και όπως έλεγε χαρακτηριστικά, «Πώς να βρω εγώ άλλη δουλειά, αφού δεν βρίσκουν πτυχιούχοι;» και «Είναι προτιμότερο να εργάζομαι μια φορά το μήνα και να κερδίζω χίλια ευρώ».
Αρπαχτές στην επαρχία
Μου έλεγε μάλιστα χαρακτηριστικά ότι σιχαίνεται αυτό το επάγγελμα αφού αναγκάζεται να συναναστρέφεται με όλους τους ομοφυλόφιλους και διεστραμμένους αλλά και χρήστες ναρκωτικών (μόδιστρους, μοντέλα, στυλίστες) και ότι νιώθει ιδιαίτερα υποτιμητικά που, για να επιβιώσει, αναγκάζεται μαζί με άλλες «συναδέλφους της» να πηγαίνουν ταξιδεύοντας οδικώς και όλη τη νύχτα για «αρπαχτές», όπως τις ονόμαζε, στα εγκαίνια διαφόρων αμφιβόλου ηθικής μπαρ και ντίσκο, ακόμα και σε μικρές κωμοπόλεις της επαρχίας, οι οποίες επιχειρήσεις, για να έλξουν πελάτες, διαφήμιζαν την παρουσία γνωστών μοντέλων, όπου ήταν αναγκασμένες αυτή και οι «συνάδελφοι της» να ανέχονται τις χειρονομίες και τα φλερτ των «βλάχων» (αγροτών), οι οποίοι απαιτούσαν από αυτήν να κάθεται στο ίδιο τραπέζι με αυτούς και να την ακουμπούν σε ευαίσθητα σημεία, πολλές φορές δήθεν τυχαία, όπως ισχυρίζονταν, αλλά οπωσδήποτε επίτηδες.
Αυτές τις εκμυστηρεύσεις, αλλά κυρίως ο τρόπος με τον οποίο, όπως αντιλαμβάνομαι τώρα εντελώς υποκριτικά, μου παρουσίαζε, δακρύζοντας γι΄ αυτά τα οποία ήταν αναγκασμένη να υφίσταται, μ΄ έκαναν να αρχίσω να βλέπω εντελώς διαφορετικά την επαφή μαζί της και, ενώ στην αρχή την αντιμετώπιζα σαν ένα εντελώς επιπόλαιο φλέρτ με μια απλώς ωραία κοπέλα, άρχισα να την ερωτεύομαι και να επιδιώκω την καθημερινή επαφή μαζί της.
Από το Νέο Ηράκλειο στο Παλαιό Φάληρο
Αυτή ανταποκρίθηκε με τον ίδιο τρόπο και μάλιστα είκοσι ημέρες μετά τη γνωριμία μας εγκαταστάθηκε στο ιδιόκτητο από πολλών ετών σπίτι μου στο Παλαιό Φάληρο. Μου είπε ότι ούτως ή άλλως από δεκαημέρου είχε φύγει από το σπίτι της, όπου διέμενε με τους γονείς της, και ότι είχε νοικιάσει ένα μικρό διαμέρισμα κοντά στο σπίτι των γονέων της στο Νέο Ηράκλειο, όπου είχε μεταφέρει και τα προσωπικά της αντικείμενα.
Μετά από λίγες ημέρες μετέφερε στο ιδιόκτητο σπίτι μου στο Παλαιό Φάληρο όλα τα προσωπικά της είδη και μάλιστα τη βοήθησα εγώ να τα μεταφέρει από ένα μικρό διαμέρισμα 40 τετραγωνικών μέτρων πίσω από τα εργοστάσια στη λεωφόρο Ηρακλείου, όπου τα μόνα έπιπλά που υπήρχαν ήταν ένα σιδερένιο ντιβάνι και ένας καναπές. Μου είχε κάνει εντύπωση σε αυτό το μικρό σπίτι η ακαθαρσία και η ακαταστασία που υπήρχε, και η αντίδικος μου δικαιολογήθηκε τότε ότι δεν είχε προλάβει να το καθαρίσει και να το συγυρίσει λόγω των επεισοδίων με τον Βασίλειο Πατέρα και ότι εξαιτίας αυτών κατοικούσε στο σπίτι των γονέων της.
Είχα αρχίσει να την ερωτεύομαι και δεχόμουν ως αληθές ο,τι ισχυριζόταν. Αυτή από την πλευρά της τότε έδειχνε σ΄ εμένα ένα εντελώς ήρεμο πρόσωπο και προσπαθούσε να μου δείχνει το ενδιαφέρον της με κάθε τρόπο, κάνοντας μου διάφορες εκπλήξεις, αφού χωρίς να με ειδοποιήσει εμφανιζόταν στα Δικαστήρια και μάλιστα θυμάμαι ότι υπερασπιζόμουν τον εντολέα μου για το αδίκημα της λαθρεμπορίας στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο και, επειδή η δίκη διαρκούσε και πέραν της 10ης νυχτερινής αυτή ενεφανίσθη στο ακροατήριο και περίμενε το τέλος της εκδικάσεως, για να με συνοδεύσει στην κοινή μας κατοικία. Τότε ήταν καθημερινή η επαφή μας τα μεσημέρια μετά τα δικαστήρια, όπου γευματίζαμε μαζί, και γενικώς η εναγομένη εμφάνιζε την προσωπικότητα μιας γυναίκας, η οποία θέλει όσο δυνατόν να συμπαρίσταται στο σύντροφο της και να συμμετέχει στη ζωή του, γεγονότα τα οποία με οδήγησαν στο ν ΄αρχίσω να την αντιμετωπίζω μ ΄εντελώς διαφορετικό τρόπο.
Έτσι ήταν η συνύπαρξη μας σε αυτό το χρονικό διάστημα και στις 4 Νοεμβρίου 2000 η αντίδικος η οποία μάλιστα, για να μου δείξει πόσο πολύ ήθελε να ταυτιστεί μαζί μου, είχε ήδη κόψει εντελώς και τη χρήση του τσιγάρου, αφού εγώ ήμουν και είμαι φανατικός αντικαπνιστής, μου είπε ότι αντιμετωπίζει πολύ σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα, αφού οι γονείς της και ο αδερφός της δημιουργούν σε αυτή πολλά προβλήματα από αυτή τη σύζευξη μας, χωρίς να είμαστε παντρεμένοι, και, το κυριότερο, ότι ισχυρίζονται ότι και αυτή θα έχει την τύχη και άλλων προηγούμενων σχέσεων μου με διάφορες άλλες γνωστές γυναίκες της δημόσιας ζωής, του θεάματος και της τέχνης, οι οποίες είχαν δημοσιοποιηθεί στο παρελθόν, και ότι έπρεπε να της ξεκαθαρίσω ποιο θα είναι το μέλλον της σχέσεως μας. Εγώ τότε της έκανα σαφές ότι είμαι αφόρητα ερωτευμένος μαζί της, αλλά ότι σκεπτόμουν πάρα πολύ τι έπρεπε να κάνω, κυρίως αφού υπήρχε διαφορά ηλικίας 24 ετών, αλλά και διαφορά του τρόπου συμμετοχής στη ζωή, αφού ο δικός μου τρόπος ζωής ήταν του ιδιαίτερα σκληρά εργαζόμενου Δικηγόρου ο οποίος λατρεύει το λειτούργημα του και ξυπνάει στις 06:30 κάθε πρωί και από τις 8:30 πολλές φορές και μέχρι τη νύχτα είναι στα Δικαστήρια και οι μοναδικές μου διασκεδάσεις ήταν τα σπορ μαζί με τους παιδικούς μου φίλους στη γειτονιά που μεγάλωσα στην Πετρούπολη, όπως το ποδόσφαιρο και το τένις, αλλά και η αγάπη μου για τη θάλασσα, ενώ ο δικός της τρόπος ζωής ήταν εντελώς αντίθετος και ναι μεν από τότε που συζούσαμε, προσπαθούσε να προσαρμοστεί σε ένα πιο συνηθισμένο τρόπο ζωής του μέσου εργαζόμενού ανθρώπου, αλλά στην πραγματικότητα ήταν η ζωή ενός μοντέλου, το οποίο, για να επιβιώσει και να εξασφαλίσει φωτογραφήσεις και συμμετοχές σ΄ επιδείξεις μόδας και παρουσία ως μοντέλο σε τηλεοπτικές εκπομπές, θα έπρεπε να κάνει συνεχώς «δημόσιες σχέσεις», όπως τις ονομάζουν, γεγονός το οποίο σήμαινε έξοδο από το σπίτι στις δώδεκα τη νύχτα και καθημερινώς σχεδόν παρουσία με τους μόδιστρους, τους ομοφυλόφιλούς φίλους τους, τα άλλα μοντέλα και τους παραγωγούς της τηλεόρασης, του ραδιοφώνου αλλά και δημοσιογράφους του κοσμικού ρεπορτάζ σε διάφορά νυχτερινά κέντρα κι επιστροφή στο σπίτι την ώρα που εγώ ξυπνούσα.
Αυτή τότε μου είπε ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος ν΄ ανησυχώ, διότι είχε πλέον και η ίδια αηδιάσει από αυτό τον τρόπο ζωής και είχε αποφασίσει να ξεκόψει εντελώς από αυτή την κλίκα, όπως την ονόμαζε, των ανθρώπων, όπου τα ναρκωτικά και ο έκφυλος τρόπος ζωής ήταν καθημερινότητα, και όπου τα μοντέλα λάμπουν στα μ.μ.ε και όπου, ενώ οι πραγματικές αμοιβές είναι ελάχιστες, τα μοντέλα, για να επιβιώσουν, αναγκάζονται να εκδίδονται σε ηλικιωμένους επιχειρηματίες, Έλληνες και αλλοδαπούς, και μάλιστα μου ανέφερε ότι τις προηγούμενες ημέρες είχε τρομοκρατηθεί, όταν ένα πολύ γνωστό μοντέλο, το οποίο σήμερα κάνει καριέρα στην τηλεόραση, κατέρρευσε σε μια επίδειξη μόδας στη Θεσσαλονίκη από την κατάχρηση ναρκωτικών ουσιών και ότι ένα άλλο μοντέλο, το οποίο σήμερα είναι παντρεμένο με δύο παιδιά , τους διηγιότανε ότι αναγκάστηκε, για να εξασφαλίσει τη συμμετοχή της σε μια επίδειξη μόδας, να συμμετάσχει σ΄ ένα ερωτικό όργιο, όπου συμμετείχαν ένας πολύ γνωστός μόδιστρος, για τον οποίο στο παρελθόν γνωστός δημοσιογράφος είχε δημοσιοποιήσει κασέτες του μ΄ ερωτικό περιεχόμενο, δύο νεαροί εραστές του και άλλα δύο μοντέλα.
Λίγο πριν το γάμο
Τότε λοιπόν μου είπε ότι δεν έχω κανένα λόγο ν΄ ανησυχώ για τη διαφορά ηλικίας μας, αφού η εμφάνιση μου και η ενασχόληση με τον αθλητισμό με κάνουν να φαίνομαι νεώτερος και κανείς δε γνωρίζει την πραγματική ηλικία μου, και ότι το όνειρο της, αφού προέρχεται από οικογένεια προσφύγων από τον Πόντο και την Κωνσταντινούπολη, ήταν να κάνει οικογένεια και ν' αποκτήσει παιδιά και ότι θα ήταν ιδιαίτερα ευτυχισμένη αυτό να το κάνει μαζί μου, αφού και αυτή με είχε ερωτευθεί πραγματικά. Ήταν μοιραίο, όπως έλεγε, να ζήσουμε μαζί, αφού είχαμε γεννηθεί την ίδια ημερομηνία, 24 Ιανουαρίου, και ήμουν, όπως έλεγε, ένας άνθρωπος, ο οποίος είχε καταξιωθεί επαγγελματικά, κοινωνικά και οικονομικά κι είχε εργαστεί πολύ σκληρά και τίμια στη ζωή του, με αποτέλεσμα να έχει αυτή την εξαιρετική εξέλιξη, για την οποία άλλωστε με είχε επιλέξει ως Δικηγόρο της απ' όλος τους άλλους γνωστούς ποινικολόγους. Όπως μάλιστα μου έλεγε τότε, είχε κλείσει ραντεβού με το συνάδελφό μου, Αλέξανδρο Κατσαντώνη, το οποίο είχε ακυρώσει μετά την επαφή μαζί μου. Όπως μάλιστα μου είπε, εκείνη την ημέρα μετά την επιστροφή στο σπίτι της μετά το πρώτο ραντεβού μας ,είχε πει στη μητέρα της ότι «ο Κούγιας δεν είναι μόνο καλός δικηγόρος αλλά και είναι και πολύ ωραίος άντρας» και ότι η μητέρα της είχε πει «πρόσεξε μην τον ερωτευθείς και σε πιάσει γκόμενα, γιατί αυτός δεν πιάνεται».
Μετά από αυτή τη συζήτηση άρχισα να προβληματίζομαι έντονα για το τι κάνω και μάλιστα αυτούς τους προβληματισμούς τους μοιράστηκα με την άμεση συνεργάτιδα και γραμματέα μου για πολλά χρονιά, κυρία Ερμινέ Ντερσαρκισιάν, αλλά και τον παιδικό μου φίλο Σαράντη Παπαχριστόπουλο, ιδιοκτήτη τότε της εκδοτικής εταιρείας «Δάφνη Επικοινωνίες», στους οποίους εκμυστηρεύθηκα το τι συνέβαινε. Κατά την άποψη της γραμματέως μου, η εναγομένη ήταν καλή κοπέλα, θα έπρεπε να προχωρήσω μαζί της, αφού κάποια στιγμή θα έπρεπε να κάνω οικογένεια και ν΄ αποκτήσω παιδιά, κάτι το οποίο κι εγώ ήθελα διακαώς, ο Σαράντης μου είπε: «Πρόσεχε τι θα κάνεις, τη Βατίδου την ξέρω πολλά χρόνια ... Μάλιστα ζητάει να πάρει τη θέση της Μενεγάκη»
Εγώ όμως, τυφλά ερωτευμένος, είχα πάρει την απόφαση μου και τις επόμενες ημέρες, συγκεκριμένα στις 7 Νοεμβρίου, της είπα ότι αποφάσισα να παντρευτούμε και ότι θα ήταν ωραίο ο γάμος μας να γίνει το καλοκαίρι του 2001, είτε στο εκκλησάκι του οικογένειας μου στο Βέλο Κορινθίας, στον Άγιο Σεραφείμ, είτε στο κοινό εκκλησάκι που έχουμε μαζί με τον παιδικό μου φίλο Ηρακλή Καραμπάση, στη Μύκονο, του Αγίου Δημητρίου και της Οσίας Καλλιόπης. Η εναγόμενη όμως μου είπε ότι δεν ήταν δυνατόν να περιμένουμε τόσο χρονικό διάστημα και ότι, εφόσον είμαστε και οι δύο ερωτευμένοι, δεν υπήρχε κανένας λόγος να περιμένουμε μέχρι το καλοκαίρι και ότι, αν καθυστερήσουμε, θα γίνουμε καθημερινό θέμα των κουτσομπολίστικων εκπομπών και ότι θα ήταν πολύ ωραίο ο γάμος μας να γίνει την ημέρα των γενεθλίων μας, 24 Ιανουαρίου, δηλαδή μετά από δυόμισι μήνες, αφού ήδη υπήρχε το σπίτι μου και δεν υπήρχε λόγος να φτιάξουμε σπίτι, τα οικονομικά μας προβλήματα ήταν λυμένα και ότι είχε αποφασίσει ν΄ αποχωρήσει από το μόντελινγκ και μάλιστα μου είπε ότι αυτό θα γινόταν σε μια επειδή του Όσκαρ Ντε Λαρέντα, όπου θα συμμετείχε μόνο για το φιλανθρωπικό σκοπό στο «Εκάλη Club», χωρίς να πάρει αμοιβή, και ότι θα ήθελε πολύ σε αυτήν την τελευταία της επίδειξη να είμαι κι εγώ παρών. Εγώ δέχθηκα και ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που πήγα σε επίδειξη στη ζωή μου και μάλιστα, επειδή ντρεπόμουν, δεν κάθισα στο χώρο της επίδειξης αλλά στον προθάλαμο. Υπάρχει και μια φωτογραφία που δημοσιεύθηκε στα περιοδικά από αυτήν παρουσία μου που το αποδεικνύει.
Από εκείνη την ημέρα η αντίδικος άρχισε να μου γνωρίζει το περιβάλλον της και έτσι γνώρισα τη μελλοντική κουμπάρα μας, Τίνα σύζυγο του Κώστα Σίδερη, η οποία μαζί με την εναγομένη οργάνωσαν το γάμο μας κι επέλεξαν ως εκκλησία τον Άγιο Διονύσιο Αεροπαγίτη, την οποία η αντίδικος αποφάσισε να διακοσμήσει με κρύσταλλα Swarovski, προσφορά της κουμπάρας μας, όπως το ίδιο έκανε και με τις μπομπονιέρες του γάμου μας.
Εκείνο το χρονικό διάστημα ήρθα αντιμέτωπος με την πρώτη δυσάρεστη έκπληξη, αφού ούτε ο πατέρας της, ούτε η μητέρα της, ούτε ο αδελφός της εξέδήλωσαν κανένα ενδιαφέρον για το οικονομικό μέρος όλης αυτής της γαμήλιας τελετής, ακόμη και για τα έξοδα του νυφικού, αλλά έστω και για το πιο μικρό έξοδο, αφού ούτε πρόταση για έστω μια μικρή δεξίωση που παραδοσιακά γίνεται, δεν έγινε. Αυτό μου δημιούργησε πολλές σκέψεις, γιατί κατά την άποψη μου είναι θέμα προσωπικής αξιοπρέπειας για τους γονείς μιας υποψήφιας νύφης να προτείνουν ότι θ' αντιμετωπίσουν τα στοιχειώδη στο γάμο. Βεβαίως, τότε δε γνώριζα την πραγματικότητα για το τι συνέβαινε στο σπίτι και στο οικογενειακό περιβάλλον της αντιδίκου μου, και η έκπληξη μου ήταν γιατί νόμιζα ότι πρόκειται για μια παραδοσιακή οικογένεια μ΄ έναν τραπεζικό πατέρα, μια εκπαιδευτικό μητέρα και έναν αξιόλογο αδελφό και το τι ακριβώς συνέβαινε στο σπίτι της εναγομένης το πληροφορήθηκα λίγες ημέρες μετά το γάμο μας. Αν τα γνώριζα αυτά που πληροφορήθηκα μετά, είναι βέβαιο ότι ακόμα και μόνο η μέση ανθρώπινη λογική θα μ΄ έκανε να έχω επιφυλάξεις και ότι θα έδινα περισσότερο χρόνο στην σχέση, πριν αποφασίσω να της δώσω την ιδανική εξέλιξη του γάμου.
Για μένα πάντοτε είχε πολύ μεγάλη σημασία το οικογενειακό περιβάλλον του ανθρώπου που θα επέλεγα για σύντροφο μου, αφού αυτοί θα ήταν οι παππούδες, οι γιαγιάδες, οι θείοι και οι θείες των μελλοντικών παιδιών μου, και από τη διαδρομή μου στη ζωή γνωρίζω τι σημασία έχει αυτό και στην επιτυχία του γάμου αλλά και στην εξέλιξη της αγωγής και της προσωπικότητας των παιδιών που έρχονται από ένα γάμο. Γνώριζα και ήμουν αρκετά ρεαλιστής, ώστε περνούσε από το μυαλό μου ότι υπάρχουν γυναίκες δίχως μόρφωση, αρχές και συναισθήματα, οι οποίες επενδύοντας σε όλη τους τη ζωή μόνο στην ομορφιά τους, προσπαθούν να λύσουν όλα τους τα προβλήματα μ' ένα γάμο, μ' ένα σύζυγο, ο οποίος το μοναδικό προσόν που πρέπει να έχει, είναι ο πλούτος, και εγώ ήμουν ένας τέτοιος υποψήφιος σύζυγος. Είχα μια απόλυτα πετυχημένη καριέρα, 23 ετών ποινικής δικηγορίας, με συμμετοχή διαχρονικά σε κορυφαίες ποινικές δίκες, είχα έντονη προβολή από τα ΜΜΕ, χωρίς εγώ να την επιδιώκω, μόνο από το γεγονός ότι οι δίκες, στις οποίες συμμετείχα, ήταν αυτές που απασχολούσαν την τηλεόραση, το ραδιόφωνο και τι εφημερίδες, και είχα ήδη αποκτήσει με την επί δωδεκαώρου άοκνη εργασία μου σεβαστή ακίνητη περιουσία, αφού είχα ήδη ιδιόκτητο γραφείο από το έτος 1983, ένα πολύ ωραίο σπίτι στο Π. Φάληρο, πάνω στη θάλασσα, στον όγδοο όροφο μια παλιά αλλά πολύ όμορφης πολυκατοικίας, με τρεις ιδιόκτητες θέσεις στάθμευση, είχα μαζί με τον Ηρακλή Καραμπάση κατά ποσοστό 50% ιδιόκτητο σπίτι στη Μύκονο από το έτος 1997, είχα ένα ιδιόκτητα σπίτι στην Αράχοβα από δωδεκαετίας, είχα αγοράσει απέναντι από τον Άρειο Πάγο στη λεωφόρο Αλεξάνδρας ένα νέο συγκρότημα γραφείων και ένα μικρό σκάφος.
Επειδή δε προερχόμουν από πολύ φτωχή οικογένεια και δεν είχαμε ποτέ ένα ιδιόκτητο αυτοκίνητο, ήμουν ιδιοκτήτης μιας συλλεκτικής Ferrari, μιας Porsche, μιας Mercedes και ενός τζιπ. Αυτά όλα ήταν γνωστά στην εναγομένη, αλλά δεν φαντάστηκα ποτέ ότι η πίεση αυτής και της οικογένειας της στο να παντρευτούμε είχε μοναδικό υπόβαθρο αυτήν την οικονομική μου υποδομή και όχι την ποιότητα της προσωπικότητας μου και κυρίως τις ευαισθησίες και το ρομαντισμό μου, αφού εγώ ούτε σκέφθηκα ούτε επεδίωξα να συνάψω γάμο με μια σύντροφο που ως κύριο χαρακτηριστικό της θα είναι ο πλούτος, αλλά πάντοτε προσδοκούσα στο μεγάλο έρωτα και στην εκτίμηση και την αγάπη, η οποία θα έτρεφε το πρόσωπο αυτό προς το πρόσωπο μου.
Όλα του γάμου δύσκολα
Ο γάμος μας έγινε πράγματι στις 24 Ιανουαρίου 2001 με κουμπάρους μας την Τίνα Σιδέρη και τον Ηρακλή Καραμπάση και, επειδή φιλοσοφία μου ήταν να μην είναι ένα κοσμικό γεγονός, προσκάλεσα όλους του φίλους και όλους τους συναδέλφους μου κάθε κοινωνικής και οικονομικής τάξεως από όλη την Ελλάδα. Ήταν πραγματικά μια γιορτή, στην οποία συμμετείχαν όλοι οι γνωστοί και οι φίλοι μας, χωρίς καμία κοινωνική και οικονομική διάκριση, από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κ. Κωστή Στεφανόπουλο, παλιό μου δάσκαλο στην ποινική δικηγορία, ο οποίος μάλιστα μας δέχθηκε την προηγούμενη του γάμου μας στο Προεδρικό Μέγαρο, για να μας ευχηθεί μέχρι το σκουπιδιάρη του Δήμου Πετρουπόλεως, Μπάμπη Λογιοτατίδη, ο οποίος ήταν συμμαθητής μου και παιδικός φίλος από τα δύσκολα χρόνια της παιδική και εφηβικής ζωής.
Εκείνο το βράδυ συνέβη και το πρώτο περιστατικό, το οποίο μου προξένησε και την πρώτη δυσάρεστη έκπληξη αμέσως μετά το γάμο μας. Η αντίδικος μετά την πρώτη μισή ώρα στην παραδοσιακή χειραψία των νεόνυμφων με τους προσκεκλημένους, άρχισε να βαριέται και , ενώ εγώ ήμουν περήφανος, γιατί είχαν ανταποκριθεί στην πρόσκληση μας όλοι όσους είχαμε προσκαλέσει, και μάλιστα ιδιαίτερα επιφανή πρόσωπα, όπως Δικαστές, Εισαγγελείς, πολιτικοί, δικηγόροι, σοβαροί επιχειρηματίες, αυτή άρχισε να διαμαρτύρεται μπροστά στους κουμπάρους μας, γιατί είχαν έρθει τόσοι πολλοί προσκεκλημένοι, και μάλιστα να μου λέει ότι δεν αντέχει άλλο και ότι θα κάνει ότι λιποθυμάει, για να γλιτώσει δήθεν το μαρτύριο να τους χαιρετήσει όλους και μάλιστα σε μια στιγμή, χωρίς να γνωρίζει ότι αυτό, στον οποίο το είπε, ήταν Δικαστής, ο οποίος λίγο την ακούμπησε, γιατί υπήρχε μεγάλος συνωστισμός, στον ενικό του φώναξε «Πρόσεχε, ρε άνθρωπε μου, μου πατάς το νυφικό».
Εγώ εκείνη τη στιγμή θεώρησα ότι αυτό οφείλετο στην κόπωση και τον εκνευρισμό της στιγμής και δεν έδωσα συνέχεια. Δεν έδωσα επίσης μεγάλη σημασία στο γεγονός ότι η εναγόμενη, μόλις πληροφορήθηκε, γιατί της επεφύλασσα σαν έκπληξη ότι το γαμήλιο ταξίδι μας θα ήταν σ ένα μικρό χωριό της Ελβετίας, αντέδρασε μ΄ ένα εντελώς περιφρονητικό τρόπο, αντί να χαρεί, αφού σημασία δεν έχει ο τόπος , αλλά ότι είσαι με τον άνθρωπό σου, άρχισε απ την πρώτη στιγμή να διαμαρτύρεται για τον τόπο που επέλεξα, το ξενοδοχείο που επέλεξα, και τελικώς με ανάγκασε με τη συμπεριφορά της να φύγουμε από αυτό το μικρό χωρίο δίπλα στο φημισμένο Κστάντ και μέσα στην άγρια νύχτα να οδηγήσω από την Ελβετία και να καταλήξουμε στο Μιλάνο, όπου η ίδια ήταν πλέον ευχαριστημένη, αφού εκεί υπάρχει πολύ μεγάλη αγορά παπουτσιών και ρούχων .
Τα χειρότερα όμως άρχισαν αμέσως μετά την επιστροφή μας στην Ελλάδα, αφού η εναγόμενη ανακάλυψε μετά το γάμο μας ότι το εξαιρετικό από κάθε άποψη διαμέρισμά μου στην παραλία του Παλαιού Φαλήρου, λεωφόρος Ποσειδώνος, ήταν παλαιομοδίτικο και για μεσήλικες και να το ανακαινίσουμε. Την παρακάλεσα να το κάνουμε το καλοκαίρι, γιατί για μένα θα ήταν πολύ μεγάλη αναστάτωση για τον τρόπο ζωής μου, και τότε αυτή μου είχε πει ότι δεν μπορεί να ζήσει ούτε λεπτό σε αυτό το σπίτι και άρχισε να λέει μια ιδιαίτερα εκνευριστική συμπεριφορά με καθημερινά μούτρα, και αναγκάστηκα να της υποσχεθώ, παρά το γεγονός ότι το σπίτι ήταν εξαιρετικό από κάθε άποψη και είχε δημοσιοποιηθεί από τον αρχιτέκτονα του σε περιοδικά που προβάλλουν εξαιρετικά σπίτια, ότι θα το γκρεμίσουμε και θα το ανακαινίσουμε το Πάσχα.
Το χρονικό διάστημα από το Φεβρουάριο 2001 μέχρι και το καλοκαίρι 2001 ήταν ένα χρονικό διάστημα συνεχών δυσάρεστων εκπλήξεων με γεγονότα που αφορούσαν τη συμπεριφορά της εναγόμενης και με γεγονότα που αφορούσαν την προσωπικότητα και τα επαγγέλματα των μελών του οικογενειακού της περιβάλλοντος , αφού η πρώτη δυσάρεστη είδηση διαδεχόταν την άλλη. Πρώτα έμαθα ότι έπρεπε να πληρώσω δόσεις του ΤΕΒΕ που είχε απλήρωτες η αντίδικος για την κοινωνική ασφάλιση, αλλά και απλήρωτες δόσεις του αξίας 7.000 ευρώ αυτοκινήτου της. Αγόγγυστα, αφού άλλωστε δεν επρόκειτο για σημαντικά ποσά, τα κατέβαλα, χωρίς να δεχτώ ούτε ένα ευχαριστώ από την εναγόμενη.
Εκείνα όμως τα γεγονότα, τα οποία πληροφορήθηκα και τα οποία μ έκαναν ν' αρχίσω να προβληματίζομαι για το με ποια κριτήρια μ΄ επέλεξαν εκείνη και η οικογένεια της, ως σύζυγο και γαμπρό τους, ήταν, αυτά τα οποία, πληροφορήθηκα για τις επαγγελματικές απασχολήσεις των μελών της οικογένειάς της αλλά κυρίως για τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζαν. Πληροφορήθηκα λοιπόν από τον επιχειρηματία και ιδιοκτήτη του νυχτεριού κέντρου «FEVER», κύριο Παπαγεωργίου, ο οποίος μ΄ επεσκέφθη για μια επαγγελματική του υπόθεση, ότι ο δήθεν διευθυντής τραπεζικός υπάλληλος πεθερός μου είχε αναγκαστεί σε πρόωρη παραίτηση από αρκετού χρόνου και ότι, για να επιβιώσει, ήτα υπάλληλός τους και ησχολείτο στη λειτουργία του νυχτερινού κέντρου «FEVER», όπου στη διαχείριση των λουλουδιών που πετούν οι νεόπλουτοι πελάτες στους τραγουδιστές, εργαζόταν ως υπάλληλος ο δήθεν υπάλληλος χρηματιστηριακής εταιρείας κουνιάδος μου Δημοσθένης. Η πεθερά μου, Μαρία Βατίδου, είχε και αυτή παραιτηθεί πρόωρα από τη δουλεία της, γιατί όπως πληροφορήθηκα, υπήρχε επιτακτική ανάγκη να εισπράξει το εφάπαξ της, για να καλύψει οικονομικές υποχρεώσεις του συζύγου της, ο οποίος χρωστούσε πολλά χρήματα σε τοκογλύφους, οι οποίοι μάλιστα τις επόμενες ημέρες εκπλειστηρίαζαν το μοναδικό τους ακίνητο, ένα μικρό διαμέρισμα στο Νέο Ηράκλειο. Η πεθερά μου μάλιστα, η οποία είναι κατά την κρίση μου η μόνη αξιοπρεπής της οικογενείας και ο μεγάλο θύμα των επιλογών των άλλων μελών της οικογένειας, αναγκαζόταν και αναγκάζεται ακόμη και σήμερα σε ηλικία 60 ετών, εγειρόμεη από τα ξημερώματα να πηγαίνει από το Ν. Ηράκλειο πολλές φορές με τη συγκοινωνία στο Καβούρι, για να διδάξει μαθήματα Αγγλικών στους υπαξιωματικούς της Αεροπορίας, όπου εργαζόταν με σύμβαση.
Και αυτά τα ξεπέρασα και , όντα ιδιαίτερα ερωτευμένος, προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου ότι η πραγματική αιτία που επελέγην ήταν ο έρωτας της εναγόμενης προς εμέ και όχι τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε, και ο πλούτος μου, όταν συνέβη ένα περιστατικό, το οποίο άρχισε να με κλονίζει ιδιαίτερα.
Άλλαξέ το!
Από το Πάσχα η αντίδικος άρχισε να γκρεμίζει το ιδιόκτητό διαμέρισμά μου, δημιουργώντας προβλήματα σε όλους τους γείτονές μας, τους οποίους αντιμετώπιζε με ιδιαίτερα περιφρονητικό τρόπο. Ένας εξ αυτών ήταν και ο δημοσιογράφος Γιώργος Βαρεμένος, ο οποίος επειδή τόλμησε να διαμαρτυρηθεί, γιατί το συνεργείο, το οποίο επέλεξε η εναγόμενη, του γκρέμισε τον τοίχο που ήταν μεσοτοιχία με τον δικό μας και πλημμύρισε το διαμέρισμά του από τα νερά των υδραυλικών, η αντίδικος όχι μόνο δεν του ζήτησε συγγνώμη, αλλά τον αντιμετώπισε με τέτοιο περιφρονητικό τρόπο που ο ιδιαίτερα σεμνός αυτός άνθρωπος μου τηλεφώνησε, για να μου παραπονεθεί και ν΄ αναγκαστώ να του ζητήσω συγγνώμη.
Η εναγόμενη δηλαδή άρχισε να επιδεικνύει και προς τους ξένους ανθρώπους την συμπεριφορά ενός ιδιαίτερα ανάγωγου ανθρώπου, νομίζοντας ότι όλοι πρέπει να την υπηρετούν και να δέχονται τη δύστροπη και ανάγωγη συμπεριφορά της. Αυτή τη συμπεριφορά άρχισε ν' αντιμετωπίζει και το οικογενειακό μου περιβάλλον, με πρώτο θύμα τον αδελφό μου, Δημήτριο Κούγια, ο οποίος τότε ήταν άνεργος, αφού είχε πτωχεύσει η επιχείρηση υγρών καυσίμων που είχε στη Βουλιαγμένη, και ο οποίος είχε προσφερθεί να βοηθήσει στην ανακατασκευή του διαμερίσματός μου. Η εναγόμενη στο διάστημα της ανακατασκευής, η οποία διήρκηση τρεις μήνες είχε εντελώς παράλογες επιλογές και απαιτούσε , διότι πίστευε, όπως φαίνεται ότι πιστεύει και τώρα ότι τα χρήματα, τα οποία κέρδιζα στη ζωή μου, θα έπρεπε να τα διαχειρίζεται αυτή, να τοποθετούν κουφώματα, υδραυλικά αλλά και έπιπλα προκλητική αξίας και , επειδή ο αδελφός μου τολμούσε να της εκφράζει τις αντιρρήσεις του, στην αρχή τον αντιμετώπιζε μ εντελώς και περιφρονητικό ύφος, αγνοώντας τον , αλλά όταν αυτός της είπε ότι θα μεταφέρει τις αντιρρήσεις του και σ΄ εμένα, λέγοντας μάλιστα χαρακτηριστικά « Πρέπει να πονάς τον κόπο του άνδρα σου» και, επειδή άκουσε ότι η εναγόμενη τα μεν παλιά μου έπιπλα τα περούσε στα σκουπίδια συγχρόνως είχε παραγγείλει στην Ιταλία πανάκριβα μοντέρνα έπιπλα, αυτή μπροστά στο συνεργείο κατασκευής με χυδαίο εντελώς ύφος του είπε «Μ ... , να πας να γ ... και πες τον αδελφό σου ό,τι γουστάρεις» με αποτέλεσμα ο αδελφός μου να εκνευριστεί δικαιολογημένα, αφού είναι ένας ιδιαίτερα τίμιος άνθρωπος, πατέρας 2 μικρών κοριτσιών, με εξαιρετική οικογένεια και ο γνώριζε με τι κόπο έχω αποκτήσει ό,τι έχω αποκτήσει, να δείξει πολύ μεγάλη αυτοσυγκράτηση, δεν χειροδίκησε εναντίον της και το μόνο, το οποίο έκανε ήτο να μου τηλεφωνήσει αμέσως και να μου δηλώσει ότι δεν θέλει να την ξαναδεί ποτέ.
Σημειωτέον ότι ή εναγόμενη δεν είχε προβλέψει τη δημιουργία τραπεζαρίας και, όταν εγώ απαίτησα τραπέζι, μου είπε « ξέχασέ το ότι εδώ θα μαζεύονται συγγενείς και φίλοι, εγώ δεν μαγειρεύω για κανέναν» και είναι γεγονός ότι ουδέποτε ούτε γευματίσαμε ούτε δειπνήσαμε στο σπίτι, αφού η αντίδικος ουδέποτε μαγείρευε και ουδέποτε προσκάλεσε ούτε τους συγγενείς ούτε τους φίλους ακόμη και για ένα υποτυπώδες τραπέζι. Μόνο στην πρώτη επέτειο του γάμου μας διοργάνωσε μια συγκέντρωση των κουμπάρων μας και των φίλων μας, κατά την οποία οργάνωσε ένα πανάκριβο catering, αφού η εναγόμενη ούτε τον κόπο ν αγοράσει κρασί δεν έκανε.
Το προαναφερθέν επεισόδιο με τον αδελφό μου με στεναχώρησε πάρα πολύ, διότι άρχισε ν΄ αναδεικνύεται ένας χαρακτήρας της αντιδίκου μου σαν αυτόν που περιέγραφε ο Βασίλειος Πατέρας, όταν εδικαιολογείτο για την συμπεριφορά που είχε επιδείξει σε βάρος της Το περιστατικό αυτό έγινε αρχές Ιουνίου 2001 και έγιναν γνώστες του και πολύ στενοί οικογενειακοί μας φίλοι αλλά και οι μητέρα μου, ηλικίας σήμερα 82 ετών. Το ίδιο χρονικό διάστημα διεφάνησαν και οι πραγματικές προθέσεις της εναγομένης, αλλά και το τι πίστευε ότι θα μπορούσε να κερδίσει οικονομικά από εμένα.
Μόλις παντρευτήκαμε, επειδή η άποψη μου ήταν ότι η σύζυγός μου είναι ένα πλέον μ΄ εμένα και αφού προήρχετο από μια συντηρητική οικογένεια , έτσι πίστευα τότε, θα υπολόγιζε τα χρήματα, τα οποία κέρδιζα με σκληρό τρόπο, αφού η ίδια έβλεπε τι ώρα ξυπνούσα το πρωί και γυρνούσα στο σπίτι μας στις επτά το βράδυ, της άνοιξα τραπεζικό λογαριασμό και της παρέδωσα και μια πιστωτική κάρτα ώστε να έχει να έχει πρόσβαση στον τραπεζικό λογαριασμό.
-Τι είναι τριάντα χιλιάρικα για σένα;
Η δυσάρεστη έκπληξη ήταν όταν ειδοποιήθηκε το γραφείο μου από την τράπεζα και συγκεκριμένα η γραμματέας μου Ερμινέ Μτερσαρκιστιάν, από τον υπάλληλο της ALPHA BANK ό,τι η πιστωτική κάρτα της συζύγου μου είχε φτάσει σε χρονικό διάστημα τριών μηνών στο εκπληκτικό ποσό των 30.000,00 ευρώ. Αμέσως την κάλεσα και αυτή μ ένα πολύ σκληρό ύφος και χωρίς καμία διάθεση δικαιολογίας μου είπε « Τι κάνεις έτσι, τριάντα ψωροχιλιάρικα είναι, τι είναι αυτά για σένα;» Η εναγόμενη πίστευε και, όπως φαίνεται πιστεύει και τώρα ότι παντρεύτηκε κάποιον Κροίσο, ο οποίος θα πρέπει να της ικανοποιεί και την πλέον παράλογη απαίτησή της. Εγώ ποτέ δεν είχα κάνει έλεγχο ούτε στο τι είχε αποκτήσει σε ρούχα και παπούτσια και η έκπληξή μου ήταν ιδιαίτερα δυσάρεστη από αυτό το γεγονός, αλλά έκανα υπομονή γιατί εκείνες τις ημέρες η εναγόμενη μου έκανε γνωστό ότι ήταν έγκυος σο πρώτο μας παιδί, το Χρήστο. Αυτό έγινε τον Αύγουστο του 2001.
Από τον Οκτώβριο του 2001 προσέλαβα τον αδελφό μου, για να τον βοηθήσω, επειδή ήταν άνεργος, ως διευθυντή του δικηγορικού μου γραφείου. Μόλις η εναγόμενη πληροφορήθηκε αυτό το γεγονός, άρχισε σε καθημερινή βάση να δημιουργεί συζητήσεις, γιατί να προσλάβω τον αδελφό μου, τι μισθό παίρνει και τι αρμοδιότητες έχει. Χρησιμοποιούσε ως επιχείρημα ότι ο αδελφός μου εκτός από απολυτήριο Λυκείου δεν είχε άλλες γνώσεις και ότι όλη η εμφάνισή και το στυλ δεν ταιριάζουν με το γραφείο μου και άρχισε μ' έναν επιτακτικό τρόπο να μου ζητάει ν' αντικαταστήσω τον αδελφό μου με τον πατέρα της, ο οποίος είχε και καλύτερη εμφάνιση αλλά και γνώσεις λογιστικής και θα μπορούσε μάλιστα, όπως μου έλεγε, αφού ήταν και παλαιός τραπεζικός υπάλληλος, να διαχειρίζεται καλύτερα τα οικονομικά μου. Είχε μάλιστα μεγάλες αντιρρήσεις να εισπράττει και να καταθέτει αμοιβές μου στην τράπεζα ο αδερφός μου, αλλά , το κυριότερο, ήταν υπερβολική η αμοιβή, την οποία εισέπραττε ο αδελφός μου, για τις υπηρεσίες του, των 1500 ευρώ το μήνα και ότι ο πατέρας της με 1000 ευρώ το μήνα θα έκανε πολύ καλύτερη δουλειά.
Μόνος τα Χριστούγεννα
Εξαιτίας αυτών των συνεχών ιδιαίτερα ενοχλητικών και με κακό ύφος συζητήσεων δημιουργήθηκε τα Χριστούγεννα του 2001 μια πολύ κακή ατμόσφαιρα στο σπίτι μας και η εναγόμενη αρνήθηκε να με συνοδεύσει στην καθιερωμένη οικογενειακή μας συνάντηση στο Βέλο Κορινθίας, ανήμερα τα Χριστούγεννα, ημέρα της ονομαστικής εορτής του αειμνήστου πατέρα μου, Χρίστου, όπου πηγαίναμε όλα τα μέλη της οικογένειας, απ' όπου και αν βρισκόμαστε. Μου είπε χαρακτηριστικά ότι σιχαίνεται να συναντήσει τον αδελφό μου και τότε αντιλήφθηκα για πρώτη φορά ότι η αντίδικος είχε βάλει ως στόχο την αποξένωσή μου από το οικογενειακό μου περιβάλλον και τον έλεγχο των οικονομικών μου από την ίδια και την οικογένειά της. Απέκρυψα από τον αδελφό μου και τη μητέρα μου το λόγο, για τον οποίο η αντίδικος δεν ήταν παρούσα στην οικογενειακή μας συγκέντρωση, προφασιζόμενη ψευδώς ότι είχε ενοχλήσεις και αδιαθεσία από την εγκυμοσύνη της.
Ήμουν ιδιαίτερα στεναχωρημένος, αφού η εναγομένη γνώριζε από την προσέλευσή της το προηγούμενο έτος σ 'αυτή την οικογενειακή συγκέντρωση, τι σημασία είχε για την οικογένειά μας αυτή η ημερομηνία, 25 Δεκεμβρίου, κάθε χρόνο.
Είχε αρχίσει ήδη μια εντελώς παγερή ατμόσφαιρα μέσα στο σπίτι μας κι εγώ πίστευα, όντας υπεραισιόδοξος, ως απεδείχθη, ότι όλα αυτά οφείλονταν στον εκνευρισμό της εγκυμοσύνης και ότι όλα θ' άλλαζαν όπως και η συμπεριφορά της αμέσως μετά τη γέννηση του παιδιού μας. Η γέννηση αυτή έλαβε χώρα την 9 Μαρτίου 2002, αλλά δυστυχώς και πάλι διαψεύσθην. Η γέννηση του παιδιού μας, αντί να βελτιώσει την κατάσταση, την επιδείνωσε γιατί η εναγομένη για πρώτη φορά στη ζωή της, όπως αποδεικνύεται, ήρθε αντιμέτωπη με την έννοια της ευθύνης, αφού το βρέφος έπρεπε σε συγκεκριμένες ώρες να πίνει γάλα, συγκεκριμένες ώρες και συνεχώς ν' αλλάζει τα μωρόπανά του, και συγχρόνως θα έπρεπε η μητέρα του να παραμένει άυπνη κοντά του όλο το 24ωρο. Η εναγομένη όμως είχε διαφορετική αντίληψη γι' αυτά και άρχισε μια οδύσσεια για μένα όσον αφορά τη συμπεριφορά της, γιατί εξέφραζε καθημερινά την αγανάκτησή της που έκανε οικογένεια και απέκτησε παιδί και έχασε τον δήθεν όμορφο τρόπο ζωής, τον οποίο είχε μέσα λάμψη και τη δημοσιότητα, ξεχνώντας ότι πριν από το γάμο μας το όνομα Ευαγγελία Βατίδου δεν έλεγε τίποτε σε κανένα. Τότε μου απήτησε και προσέλαβα για χρονικό διάστημα δυο μηνών, αν θυμάμαι καλά, ειδική βρεφοκόμο, η οποία ανέλαβε τη διαδικασία της διατροφής και της επιβλέψεως του βρέφους γιου μας επί 24ωρου βάσεως.
Το μόνο που εδέχθη μετά από δική μου πίεση να κάνει η εναγομένη ήταν να θηλάσει το παιδί μας, απειλώντας με ότι, αν χαλάσει το στήθος της, πρέπει να κάνει πλαστική εγχείριση επανορθώσεως. Αυτονόητο είναι, ότι, μετά τα όσα αναφέρω ανωτέρω η εναγόμενη ούτε μια φορά δεν ασχολήθηκε με τις προσωπικές μου ανάγκες, ούτε μια φορά δεν ξύπνησε το πρωί, να πιούμε έναν καφέ, πριν ξεκινήσω για την καθημερινή μου οδύσσεια, ούτε μια φορά δεν με συνόδευσε, παρ' ότι την παρακαλούσα επί επτά χρόνια, σ' ένα επαγγελματικό μου ταξίδι και το κυριότερο, ούτε μια φορά μετά το γάμο μας δεν ήρθε να καμαρώσει τον άνδρα της σε μια σημαντική αγόρευση του σε μια σημαντική δίκη. Είναι νοσταλγικές δε αναμνήσεις οι μεσημεριανές μας συναντήσεις που ήταν καθημερινότητα πριν το γάμο μας. Η εναγόμενη όμως φαίνεται ότι από την πρώτη στιγμή που με επέλεξε, όπως αποδεικνύεται, ως το μέσον της οικονομικής και κοινωνικής της επιβιώσεως, είχε ένα συγκεκριμένο σχέδιο και ένα συγκεκριμένο στόχο. Στο μυαλό της είχε σε σχέση μ' εμένα ένα συγκεκριμένο πλάνο, το οποίο ήταν: «βρίσκουμε πλούσιο σύζυγό, εκμεταλλευόμαστε τα συναισθήματά του, κάνουμε μαζί του παιδιά, λύνουμε τα οικονομικά μας προβλήματα και τα προβλήματα της οικογενείας μας και, αν δεν το καταφέρουμε αυτό, χωρίς να προσπαθούμε να τον κάνουμε πιο ευτυχισμένο, χρησιμοποιούμε τα χρήματά του και την επωνυμία του, για να κάνουμε μια δική μας δουλειά και, αν μεν η δουλειά αυτή πετύχει, βλέπουμε τότε τι κάνουμε στη ζωή μας, ή αν αυτός αντιδράσει, τον οδηγούμε σε τέτοια κατάσταση, ώστε να λυθεί ο γάμος μας και χρησιμοποιώντας τα παιδιά μας, εξασφαλίζουμε μια διατροφή και κάνουμε αυτή τη ζωή που εμείς θέλουμε, περνώντας μια ζωή χαρισάμενη και χωρίς κανένα κόπο με τα χρήματα της διατροφής».
Είναι βέβαιο ότι η εναγόμενη αυτό το στόχο άρχισε να υλοποιεί από την πρώτη ημέρα του γάμου μας και φαίνεται ότι είχε συμμάχους όλο το οικογενειακό της περιβάλλον, αφού φαίνεται ότι την ίδια αντίληψη είχε και ο αδελφός της. Το γεγονός αυτό πληροφορήθηκα, όταν ζήτησε ραντεβού στο γραφείο μου μια άγνωστη εις εμέ Πόπη, της οποίας το επώνυμο δεν ενθυμούμαι αυτή τη στιγμή, αλλά θα ψάξω να βρω παλαιά ημερολόγιά μου η οποία είπε ότι είναι αρραβωνιαστικιά του αδελφού της αντιδίκου μου, την ύπαρξη της οποίας εγώ αγνοούσα. Μου ζήτησε τη βοήθειά μου για ένα οικογενειακό της πρόβλημα, έκλεισα το ραντεβού αμέσως και τότε πληροφορήθηκα το εξής εξωφρενικό: ο αδελφός της εναγομένης, ηλικίας τότε 28 ετών, συζούσε από ηλικίας 23 ετών με μια πλούσια κληρονόμο ιδιοκτήτρια καταστημάτων οπτικών, η οποία τον περνούσε 14 χρόνια σε ηλικία και η οποία βεβαίως δεν είχε και την καλύτερη εμφάνιση, είχε όμως ένα προσόν, ήταν πλούσια.
Το Νοέμβριο του 2002 η αντίδικος άρχισε μ' επιτακτικό τρόπο, αφού εγώ ηρνούμην να δεχθώ τον πατέρα της ως διευθυντή του γραφείου μου και ουσιαστικά εισπράκτορα των χρημάτων μου, να μου ζητεί να καταλάβει τη θέση αυτή η ίδια, προβάλλοντας ως δικαιολογία ότι έχει αρκετό χρόνο στη διάθεσή της και δεν ξέρει τι να τον κάνει. Εγώ της προέβαλα ως ένσταση, ότι έχει ν' ασχοληθεί με το μικρό μας γιο Χρήστο που την είχε επιτακτική ανάγκη, και ότι θα ήταν πολύ επικίνδυνο να μένει ο Χρίστος με μια Γεωργιανή αγνώστου προελεύσεως και χωρίς επίσημα έγγραφα, την οποία είχαμε ως οικιακή βοηθό, και ότι θα ήταν πολύ άκομψο ένα πρώην μοντέλο, έστω και αν ήταν σύζυγός μου, να προΐσταται δικηγόρων σ' ένα δικηγορικό γραφείο, όπου η αυτοτέλεια των δικηγόρων ήταν καθεστώς. Της είπα δε ότι είχα πολύ μεγάλη δυσκολία στο να κάνω κάτι τέτοιο και ότι έπρεπε να βρω μια δικαιολογία, για να δικαιολογήσω την παρουσία της στο γραφείο, χωρίς να προσβάλλω τους δικηγόρους, αφού και η προηγούμενη παρουσία του αδελφού μου δεν είχε και καλύτερα αποτελέσματα και αυτός είχε έρθει σε ρήξη και με την επί χρόνια έμπιστη γραμματέα μου και η αισθητική της συμπεριφοράς του είχε δημιουργήσει προβλήματα στη λειτουργία του γραφείου. Η αδυναμία μου στην εναγόμενη και η συνεχής πίεσή της με ανάγκασαν να υποκύψω και ν' αναθεωρήσω τις αρχές μου που έλεγαν ότι η μητέρα έπρεπε αποκλειστικά ν' ασχολείται με το βρέφος παιδί της και μάλιστα σ' αυτή την ηλικία, αφού υπήρχαν οι προϋποθέσεις και δεν ήταν υποχρεωμένη να εργάζεται. Αναγκάστηκα τότε να δεχθώ να μεγαλώνει το παιδί μας η Γεωργιανή και επειδή, αυτή αγνοεί παντελώς την ελληνική γλώσσα και φοβήθηκα ότι θα υπάρξουν προβλήματα στο χρόνο που θ' αρχίσει να μιλάει το παιδί μας, αναγκάστηκα, κατόπιν και της επιμονής της συζύγου μου, να προσβάλω ειδική νηπιαγωγό, η οποία ουσιαστικά μεγάλωσε μέχρι την ηλικία των τριών τον υιό μας Χρίστο.
Τα υπέρογκα δάνεια
Αποφασίσαμε λοιπόν με την εναγόμενη, επειδή ο αδελφός μου ήταν άνεργος, κάτι που μου δημιουργούσε μεγάλη στενοχώρια, να ξεκινήσω μια επιχειρηματική δραστηριότητα, στην οποία να απασχολείται και ο αδελφός μου και η αντίδικος και της οποίας τα γραφεία να είναι στον ίδιο χώρο με το γραφείο μου. Σκεφτήκαμε να κάνουμε μια επιχείρηση τουρισμού, η οποία θα εδρεύει στο δικηγορικό μου γραφείο και η οποία θα εκμεταλλεύεται και το σπίτι μου στη Μύκονο, νοικιάζοντάς το, ώστε να υπάρχει ένα επιπλέον έσοδο και να καλύπτουμε το μισθό της νηπιαγωγού, αλλά και να αγοράσω παίρνοντας δάνειο από τη Citibank ένα παλιό επαγγελματικό σκάφος ηλικίας 18 ετών, το οποίο θ' ανακατασκευάσουμε, σ' αυτό ήταν ειδικός ο αδελφός μου, και την οποία επιχείρηση θα διαχειρίζεται η εναγόμενη ενώ συγχρόνως θα ελέγχει και τη λειτουργία του γραφείου μου, αφού θα έχει την ίδια έδρα. Πράγματι εγώ, προχώρησα σε όλες τις ενέργειες αυτές και ίδρυσα μια εταιρεία, συγχρόνως δε δανείστηκα από τη Citibank 520.000,00 δολάρια και με τα χρήματα αυτά αγόρασα ένα παλαιό ξύλινο σκάφος και συγχρόνως πήρα ακόμη ένα δάνειο για την επισκευή του 180.0000 δολαρίων, πιστεύοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα ηρεμήσει η εναγόμενη, θα πάψουν οι καθημερινές πιέσεις και οι διαμαρτυρίες και η παγερή ατμόσφαιρα στο σπίτι μας.
Δυστυχώς δι' εμέ η αντίδικος μετανόησε γι΄ αυτή την επιλογή της αμέσως μετά το πρώτο δεκαπενθήμερο ,καθώς δεν ήθελε να συνεργαστεί με τον αδελφό μου λόγω του παλαιού επεισοδίου, ενώ εκ της παραμονής της στο δικηγορικό μου γραφείο αντελήφθη ότι οι δικηγόροι συνεργάτες μου, επιστήμονες με υψηλό μορφωτικό επίπεδο, ήθος και κύρος εκ των οποίων ορισμένοι, όπως η κυρία Γεωργία Σκιαδά, ήταν μαζί μου περισσότερα από 20 χρόνια, ο κύριος Δημήτριος Μπόλης, περισσότερα από 13, αλλά και η κυρία Ερμινέ Ντερσαρκισιάν, περισσότερα από 20 έτη δεν ανέχθηκαν την προσβλητική και ανάγωγη συμπεριφορά της εναγομένης προς το πρόσωπό τους και, το κυριότερο απ' όλα, να λογοδοτούν σε αυτήν επί καθημερινής βάσεως για τις οικονομικές δοσοληψίες της κάθε υποθέσεώς που αναλάμβανε το γραφείο μου. Όταν αρνήθηκα να υποκύψω στην απαίτησή της ν' απολύσω την επί 20 έτη γραμματέα μου αλλά και κουμπάρα μου, αφού την έχω παντρέψει Ερμινέ Ντερσαρκισιάν, μου δήλωσε ότι αδιαφορεί γι' αυτή την επιχείρηση, την οποία είχαμε ξεκινήσει, με αποτέλεσμα εγώ να έχω χρεωθεί ένα υπέρογκο ποσό για την αγορά του σκάφους και έχω υποστεί μια οικονομική καταστροφή, γιατί συμφώνησα την αγορά σε δολάρια και η εξόφληση να γίνεται σε ευρώ, κι επιπλέον το δάνειο να είναι δεκαετούς διαρκείας και το δολάριο να έχει υποτιμηθεί 50% έναντι του ευρώ και αγωνίζομαι σήμερα να το εξοφλήσω, χωρίς η επιχείρηση να αποδίδει τα προσδοκώμενα, αφού η αντίδικος αποχώρησε χωρίς να ναυλώσει ούτε μία φορά το συγκεκριμένο σκάφος, ο δε αδελφός μου μετά την ανακατασκευή του σκάφους να αποχωρήσει και αυτός, γιατί τα έσοδα από το συγκεκριμένο σκάφος δεν επαρκούσαν για την εξόφληση από αυτόν ενός ευπρεπούς εισοδήματος, για να ζήσει την οικογένειά του.
Ο μόνος χαμένος είμαι εγώ, αφού και το δάνειο εξοφλώ και βάσει του νόμου υποχρεούμαι να πληρώνω τριμελές τουλάχιστον πλήρωμα, πρώτου καπετάνιου, μηχανικού και ναύτη, αλλά και τα έξοδα συντηρήσεως και ελλιμενίσεως του σκάφους, τα οποία μαζί με το ασφαλιστήριο συμβόλαιό του ξεπερνούν τα 130.000,00 ευρώ ετησίως, τα οποία μαζί με το ΝΑΤ και την εφορία πλοίων ξεπερνούν τα 170.000,00 ευρώ το χρόνο, χρήματα τα οποία είναι αμφίβολο ότι θα καλυφθούν από τους ναύλους, αφού πρόκειται για ξύλινο σκάφος πλέον 22 ετών, το οποίο δε μπορεί να ανταγωνιστεί τα σύγχρονα και καινούρια σκάφη τα οποία προτιμώνται από τους ναυλωτές, αδυνατώ δε να το πωλήσω, παρά τις προσπάθειές μου, διότι είναι παλαιό κι έχει πολύ μεγάλα έξοδα συντηρήσεως και δεν είναι ανταγωνιστικό.
Τέννις "Didacta" και πιστωτικές
Η αντίδικος όμως αντί να επιστρέψει στο σπίτι μας και κοντά στο βρέφος παιδί μας, αποφάσισε να γίνει δημοσιογράφος και ιδιοκτήτρια γραφείου δημοσίων σχέσεων, όπως μου δήλωσε, και ότι για το σκοπό αυτό έπρεπε ν' αρχίσει μαθήματα κομπιούτερ και ότι ακολούθως θα φοιτήσει σε σχολή δημοσιογραφίας. Αντέδρασα, αλλά μεταξύ του να διαλύσω την οικογένειά μου και να κερδίσω χρόνο, μήπως η εναγόμενη αντιληφθεί τις υποχρεώσεις της και να κερδίσω την οικογενειακή μας ηρεμία, προτίμησα το δεύτερο κι έτσι υπεβλήθην σε ένα ακόμα έξοδο, να καταβάλλω δηλαδή τα δίδακτρα της εναγομένης στην «DIDACTA» και αγόρασα δύο σύγχρονα κομπιούτερ, ώστε η αντίδικος να ικανοποιηθεί και σ' αυτό. Σημειωτέον, δε ήδη κατέβαλα κάθε μήνα 575 ευρώ για τα ένσημα του ΤΕΒΕ που έπρεπε να καταλάβω, γιατί η εναγομένη ήταν διαχειρίστρια της εταιρίας που ίδρυσα και τα οποία καταβάλω μέχρι σήμερα.
Συγχρόνως η εναγόμενη απαιτούσε κάθε χρόνο και άλλαζε αυτοκίνητο και από το μικρό PEUGEOT 206 , η εναγόμενη από τότε που παντρευτήκαμε μέχρι τώρα, έχει αλλάξει πέντε πολυτελή αυτοκίνητα, εκ των οποίων τα τέσσερα τζιπ τριών χιλιάδων κυβικών εκατοστών και άνω, αλλά και ένα CABRIO MINI COOPER 1600 κ.ε., για τα οποία κάθε μήνα ήμουν υποχρεωμένος να καταβάλλω πάνω από 500 ευρώ, αφού δεν είχα τη δυνατότητα να τα αγοράσω τις μετρητοίς, αλλά με τραπεζική χρηματοδότηση. Έτσι τότε η αντίδικος απαίτησε με τη δικαιολογία ότι έπρεπε να μεταφέρει το βρέφος τέκνο μας αλλά και την οικιακή βοηθό και τη νηπιαγωγό και αγόρασα ένα τζιπ CHEROKEE 3700 κ.ε., αξίας 33.000,00 ευρώ, το οποίο αγόρασα με διακανονισμό πέντε χρόνων και αντικαταστήσαμε αυτό το ερειπωμένο 206, το οποίο κατείχε. Αντιλαμβάνεται δηλαδή κάποιος ότι ο τρόπος ζωής της οικογένειάς μας ήταν εγώ να εργάζομαι από τα ξημερώματα και να έχω ξεχάσει τι σημαίνει προσωπικός χρόνος έστω και ένα λεπτό, η εναγόμενη να μην απασχολείται με τίποτα που να έχει σχέση με αυτά που λέγονται σύζυγος και μητέρα, και να έχουμε ένα σπίτι, όπου υπάρχει ένα βρέφος παιδί, το οποίο τη νύχτα κοιμάται με τη Γεωργιανή οικιακή βοηθό, εμείς κοιμόμαστε στον άλλο όροφο, για να μη μας ενοχλεί το παιδί, στις 10 το πρωί παραλαμβάνει το παιδί η νηπιαγωγός, η αντίδικος στις 11 φεύγει από το σπίτι και φοιτά μέχρι τις απογευματινές ώρες στη «DIDACTA», το απόγευμα συναντά τις φίλες μοντέλα, Ρέα Τουτουνζή, Κάλη Τσιλίδου, Νάσια Κυπριανίδου ή παίζει τένις στο Καβούρι με τον προσωπικό της προπονητή Γιώργο, για να φτιάξει το σώμα της που χάλασε από την εγκυμοσύνη, ή να ψωνίζει στις αγορές του Κολωνακίου και της Γλυφάδας με τη χρήση της χρυσής κάρτας Καλογήρου για τα παπούτσια και της ALPHA BANK για τις άλλες αγορές, συναντιόμαστε στις επτά το απόγευμα στο σπίτι, αφού εγώ από την ημέρα που παντρεύτηκα κατήργησα εντελώς το βραδινό γραφείο, κάνοντας τα ραντεβού μου και την προετοιμασία των δικών μου αμέσως μετά το πέρας των δικαστηρίων, από τις τρεις μέχρι τις έξι, κοιμίζουμε το παιδί κι αμέσως μετά, κατόπιν αιτήσεως της εναγομένης, συμμετέχουμε σε βραδινά δείπνα του κοινωνικού περιβάλλοντος της αντιδίκου και ευτυχώς που υπήρχαν και αυτά, γιατί μόνο έτσι μπορούσα να διατραφώ. Κάθε Παρασκευή, το μεν χειμώνα πηγαίνουμε στο σπίτι μου στον Παρνασσό, συνοδεία της οικιακής βοηθού για τη φροντίδα του παιδιού και επιστρέφουμε Κυριακή μεσημέρι , το δε καλοκαίρι ακολουθούμε ακριβώς το ίδιο πρόγραμμα με τη διαφορά ότι, αντί του σπιτιού στην Αράχοβα, πηγαίνουμε στο σπίτι στη Μύκονο, ή όταν το σκάφος δεν έχει ναύλο, κάνουμε τριήμερο. Σ' αυτή την οικογενειακή διαδρομή δεν υπάρχει ούτε μια στιγμή συμμετοχής της εναγόμενης στην προσωπική μου ζωή.
Αξίζει να σημειωθεί ότι επειδή εγώ είχα την πλάνη ότι ο γάμος μου θα διαρκέσει όλη μας τη ζωή, από τον πρώτο χρόνο άρχισα να προσαρμόζω τον τρόπο σκέψεώς μου στην εξασφάλιση του μέλλοντος των παιδιών μας και της ίδιας της συζύγου μου κι, ενώ μέχρι τότε ό,τι κέρδιζα είχε σαν προσανατολισμό την προσωπική μου ικανοποίηση, με την αγορά πολυτελών αυτοκινήτων που δεν έφεραν κανένα έσοδο, αλλά χρησιμοποιούντο μόνο για τις διακοπές μου, αποφάσισα ό,τι κέρδιζα να τα επενδύσω σε ακίνητα, τα οποία ακόμα κι αν εγώ εξέλειπα από τη ζωή, και με δεδομένο ότι τα παιδιά μου με το φυσιολογικό όριο ζωής θα ήταν σε μικρή ηλικία, να μπορούν ν' αποφέρουν ένα έσοδο σ' αυτά και τη σύζυγό μου, ώστε να μπορούν να επιβιώνουν και χωρίς εμένα.
Έτσι, χωρίς να αποκαλύψω τις πηγές της χρηματοδότησης στην αντίδικο, για να μην της δημιουργήσω ανασφάλεια, πέντε μήνες μετά το γάμο μας έλαβα από τη CITIBANK δύο δάνεια και με το μεν ένα αγόρασα ένα παλαιό κτίριο στην οδό Αθηνάς, κοντά στην κεντρική αγορά, ένα διατηρητέο παλαιό κτίριο, το οποίο ήταν μισθωμένο σε μια εταιρία ενδυμάτων και από το οποίο εισέπραττα 2.000 ευρώ το μήνα και με το δεύτερο ένα διαμέρισμα στο κέντρο της Αθήνας, στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας, από το οποίο εισέπραττα ενοίκιο περίπου 700 ευρώ το μήνα. Επιπρόσθετα, καθώς ως ανωτέρω έχω εκθέσει, η εναγόμενη δεν ήταν ευχαριστημένη με το ιδιόκτητο διαμέρισμά μου στο Παλαιό Φάληρο, το επώλησα και με το τίμημα που έλαβα αγόρασα αγροτεμάχιο στη Βούλα, ενώ αδυνατώντας να το ανοικοδομήσω, μισθώσαμε διαμέρισμα στο Πανόραμα της Βούλας, όπου και παραμείναμε μέχρι την άνοιξη του 2007, οπότε και μετακομίσαμε στη Βουλιαγμένη σε μισθωμένη οικία, αδυνατώντας και στο χρόνο αυτό ν' ανοικοδομήσω το οικόπεδο στη Βούλα.
Η εναγομένη βέβαια αδιαφορώντας για το ο,τιδήποτε αφορούσε την εργασία μου και τις οικονομικές μου υποχρεώσεις, νόμιζε και νομίζει, όπως αποδεικνύεται, απ' τη σημερινή της συμπεριφορά, ότι εγώ ήμουν τόσο πλούσιος, ώστε είχα τη δυνατότητα ν' αγοράσω αυτά τα ακίνητα τοις μετρητοίς από τις οικονομίες μου και αγνοεί ότι μέχρι το 2011, δηλαδή για μια δεκαετία, όλα όσα κερδίζω, εκτός από τα όσα χρειάζεται η οικογένειά μου, για να επιβιώσει, πηγαίνουν στη CITIBANK για την εξόφληση των δανείων. Αυτό αναδεικνύεται και από το γεγονός ότι σε μια αίτηση επιμέλειας και διατροφής, την οποία μου είχε κοινοποιήσει και η οποία εκδικάσθηκε στις 22-02-2008, πουθενά δεν αναφέρει ούτε και μία λέξη για τις δανειακές μου υποχρεώσεις που αφορούν την αγορά του αναφερόμενου επαγγελματικού σκάφους και των δύο ως άνω ακινήτων.
Νέο σπίτι στην Αράχωβα
Η εναγομένη όμως, με αφορμή τη βάπτιση του υιού μας το Σεπτέμβριο 2002, γνωρίστηκε με τη σύζυγο του κατασκευαστού, η οποία ήταν οικογενειακή μου φίλη και η οποία θα ήταν νονά του υιού μας, και όταν πληροφορηθήκαμε ότι η εταιρεία τους κατασκευάζει στην Αγοριανή Φωκίδος καινούρια σπίτια, απαίτησε να αγοράσουμε ένα σπίτι από αυτή την κατασκευαστική εταιρία, διότι δήθεν το παλαιό μου σπίτι στο Λειβάδι της Αράχοβας ήταν υπόγειο και ανεπαρκές. Προσπάθησα να της εξηγήσω ότι δεν είχα χρήματα, για να δαπανήσω για την αγορά αυτού του σπιτιού, αλλά η πίεση ήταν τόσο μεγάλη και της είχα και τόσο μεγάλη αδυναμία, που τελικώς αναγκάστηκα να υποκύψω και να αγοράσω αυτό το σπίτι και για την εξόφληση του έδωσα τόσο το παλιό μου σπίτι στην Αράχοβα αλλά και το συγκρότημα γραφείων που είχα απέναντι από τον Άρειο Πάγο στην οδό Κυρίλλου Λουκάρεως. Η αγορά αυτού του σπιτιού μου δημιούργησε πάρα πολλά προβλήματα, διότι είχα ήδη να αντιμετωπίσω, όπως και έχω, τις δανεικές μου υποχρεώσεις, αλλά και να δαπανήσω χρόνο για την επιμέλεια της κατασκευής του, αφού η εναγόμενη ούτε μια φορά δεν ασχολήθηκε με την κατασκευή του συγκεκριμένου σπιτιού, ούτε με την επίπλωσή του, με αποτέλεσμα τη δημιουργία συνεχών προστριβών μεταξύ μας, αλλά, το κυριότερο, να στερηθώ της δυνατότητας να μεταστεγάσω το γραφείο μου από την οδό Σταδίου, απέναντι από τα παλαιά δικαστήρια, στην οδό Κυρίλλου Λουκάρεως, απέναντι από τα νέα. Βεβαίως, η εναγόμενη, παντελώς απούσα από ο,τιδήποτε αφορούσε την επαγγελματική μου ζωή και εντελώς αδιάφορη για ο,τιδήποτε δεν εξυπηρετούσε τον δικό της τρόπο ζωής, ουδέποτε αντελήφθη το πώς απεκτήθη και ολοκληρώθηκε αυτό το σπίτι στην Αγοριανή και νομίζει ότι και αυτό αγοράστηκε με μετρητά, τα οποία κέρδισα από την εργασία μου, κάτι που είναι εμφανές στην αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που έχει καταθέσει και που αποδεικνύει την απουσία της από τη ζωή μου.
Αντί, λοιπόν, η εναγομένη ν' ασχολείται με το παιδί της, μ' έμένα και τη φροντίδα της οικογενειακής μας ζωής, το μόνο για το οποίο ενδιαφερόταν ήταν η ικανοποίηση του στόχου της, τον οποίο ούτε εγώ τότε δε μπορούσα να αντιληφθώ και ο οποίος, όπως θα αποδείξω κατωτέρω με στοιχεία, ήταν να κάνει αυτό το οποίο μου έλεγε πριν από το γάμο μας ότι δήθεν σιχαίνεται, δηλαδή καριέρα στην τηλεόραση. Έτσι, παραπλανώντας με ότι δήθεν θα γίνει σοβαρή δημοσιογράφος, η οποία θα εργάζεται με κομπιούτερ στο σπίτι, γι' αυτό και οι σπουδές της στην «DIDACTA», άρχισε από τον Ιανουάριο του 2004 καθημερινές σπουδές επί πέντε ώρες, από τις 12 το πρωί μέχρι τις πέντε το απόγευμα, στο Εργαστήρι Δημοσιογραφίας, δηλαδή η ζωή της πλέον ήταν ξύπνημα το πρωί στις 10, χωρίς να με συναντά καθόλου, αφού εγώ είχα αποχωρήσει από τις οχτώ, εγκατάλειψη του παιδιού μας στην οικιακή βοηθό και τη νηπιαγωγό, αναχώρηση στις 11 από το σπίτι μας στο Π. Φάληρο, 12 η ώρα έναρξη των σπουδών της στο εργαστήρι δημοσιογραφίας, επιστροφή στο σπίτι στις 6 το απόγευμα, μαθήματα τένις από 6 έως 8 το απόγευμα με τον προσωπικό της προπονητή Γιώργο κι επιστροφή στο σπίτι λίγο πριν φτάσω εγώ, όπου με ανέμενε από μία βόλτα, την οποία εγώ είχα καθιερώσει καθημερινά επί τουλάχιστον μια ώρα με τον υιό μας Χρίστο, ύπνωση του μικρού μας Χρίστου και παράδοσή του στην οικιακή βοηθό και έξοδος μας από τις 10 έως τη 1τη νύχτα, για να δειπνήσουμε.
Ευτυχώς που υπήρξαν αυτό το διάστημα τα τριήμερα από Παρασκευή μεσημέρι έως Κυριακή μεσημέρι, ώστε να υπάρχει μια συνύπαρξη και προσωπική μας και με το παιδί μας. Όλο αυτό το διάστημα ουδέποτε ασχολήθηκε η εναγόμενη με το πώς εγώ αντιμετώπιζα τις υπέρογκες οικονομικές μου υποχρεώσεις και μόνο όταν μ' έβλεπε καμιά φορά ιδιαίτερα αγχωμένο, με αγωνία με ρωτούσε τι συμβαίνει κι εγώ, για να μην προκαλέσω ιδιαίτερη ανησυχία, της απέκρυπτα το γιατί, μετά από 25 και πλέον έτη δικηγορίας, έπρεπε να εργάζομαι τόσο σκληρά, αφού έφτανα στο σημείο, για να μη λείπω από το σπίτι μου ποτέ, να ξεκινώ τα ταξίδια μου για επαρχιακές πόλεις τα μεσάνυχτα, μετά την επιστροφή μας από μία νυχτερινή έξοδο και να κοιμάμαι ελάχιστα, οδηγώντας μέσα στη νύχτα.
Οταν έλειπα ταξίδι για δουλειές
Το τραγικό ήταν ότι η αντίδικος, όταν εγώ αναγκαζόμουν, και το γνώριζε, να ταξιδεύω νύχτα, αντί να μένει στο σπίτι μας, κανόνιζε αμέσως μετά την αναχώρησή μου νυχτερινές εξόδους, με μία καινούργια φίλη της πρόσωπο, το οποίο έπαιξε πολύ κακό ρόλο στην εξέλιξη στης συζυγικής μας σχέσεως, ως κατωτέρω θ' αναφέρω. Το κακό μ' αυτές τις εξόδους της εναγομένης ήταν ότι πολλοί γνωστοί μας έβλεπαν την ίδια σε κοσμικά εστιατόρια της Γλυφάδας και του Κολωνακίου τις μεταμεσονύχτιες ώρες και, επειδή αυτό τους έκανε πολύ κακή εντύπωση, μου τηλεφωνούσαν και ρωτούσαν αν συμβαίνει κάτι στη συζυγική μας σχέση. Έτσι έβλεπαν την εναγόμενη στο «ΕΓΚΩΜΙΟ» στη Γλυφάδα, στο «ΡΙΤΣ» στη Γλυφάδα, στο «BALTAZAR» στο Κολωνάκι, στο «CENTRAL» στο Κολωνάκι, και πρόσωπα τα οποία μου τηλεφωνούσαν και μου εξέφραζαν την απορία τους. Αναφέρω χαρακτηριστικά το βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, τον επιχειρηματία Μάριο Κάτσικα, τον επιχειρηματία Θεόδωρο Παπασπυρίδη, αλλά και άλλα πρόσωπα, τα οποία αν χρειαστεί, θα καταθέσουν.
Εγώ εκ φύσεως ιδιαίτερα αισιόδοξος άνθρωπος αλλά και μη έχοντας αναπτύξει ποτέ συναισθήματα ζήλιας, ουδέποτε στη ζωή μου, εκτιμώντας το γεγονός ότι η εναγόμενη μ' ενημέρωνε πριν, ανεχόμουν αυτή τη συμπεριφορά και ήλπιζα ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν και ότι στο τέλος η αντίδικος θ' αφοσιωθεί σ' εμένα και την οικογένειά μας. Αντελήφθην όμως ότι είχε άλλους σκοπούς, όταν, ενώ έμεινε έγκυος στο δεύτερο παιδί μας, την κόρη μας Μαρία, και λογικά θα έπρεπε ν' αναστείλει κάθε άλλη δραστηριότητά της, αυτή, σαν να μην συμβαίνει τίποτα και αγνοώντας τους κινδύνους της εγκυμοσύνης, συνέχισε το ίδιο καθημερινό πρόγραμμα και τις σπουδές της στο Εργαστήρι Δημοσιογραφίας μέχρι και την ημέρα της γεννήσεως της Μαρίας. Διέκοψε για λίγες ημέρες το καθημερινό πρόγραμμά της, προσέλαβε και πάλι την ίδια βρεφοκόμο αλλά και μια οικιακή βοηθό από την Αιθιοπία, χωρίς να κάνει τον κόπο να με ρωτήσει αν είχα τη δυνατότητα ν' αντιμετωπίσω οικονομικά αυτές τις προσλήψεις και αυτή τη φορά δεν έκανε ούτε καν τον κόπο να θηλάσει το βρέφος κόρη μας, με το οποίο ησχολούνταν επί 24ώρου βάσεως η Αιθίοπας οικιακή βοηθός και η βρεφοκόμος.
Εκανε οργιώδη ζωή στην Μύκονο
Έτσι φτάσαμε στο καλοκαίρι του 2005 που άρχισε μια νέα πρωτοφανής συμπεριφορά της εναγομένης, αφού για πρώτη φορά από τότε που παντρευτήκαμε η αντίδικος με αφορμή δήθεν την προετοιμασία της βαφτίσεως της κόρης μας, μ' εγκατέλειψε εντελώς μόνο στην Αθήνα, πήρε τα δύο παιδιά μας και την οικιακή βοηθό και, χωρίς να μ' ενημερώσει, εγκαταστάθηκε από 1η Ιουλίου 2005 στο σπίτι μας στη Μύκονο, αδιαφορώντας για το πώς εγώ θα ικανοποιήσω και τις στοιχειώδεις μου ανάγκες(πλύσιμο υποκαμίσων, εσωρούχων) και φιλοξενώντας στο σπίτι μας τη φίλη της, μια νέα φίλη της και δύο άλλες άγνωστες εις εμέ φίλες της, των οποίων τα ονόματα ούτε και τώρα γνωρίζω και χωρίς να μου κάνει ούτε ένα τηλεφώνημα καθημερινά, άρχισε μια οργιώδη καθημερινή ζωή με παρουσία καθημερινή στις κοσμικές πλαζ της Μυκόνου, όπου εφωτογραφίζετο από πολύ γνωστούς κοσμικούς φωτογράφους, κι έτσι εγώ μεν ευρισκόμενος στην Αθήνα και εργαζόμουν, η δε εναγόμενη διασκέδαζε στη Μύκονο, το πρωί στη θάλασσα και το βράδυ στα νυχτερινά κέντρα, κι εγώ πληροφορούμουν τα νέα της οικογένειάς μου από τις απευθείας ανταποκρίσεις από το Μύκονο και τη δημοσιοποίηση των φωτογραφιών της στα περιοδικά αλλά και προβολή εικόνων από τη ζωή της συζύγου μου από τις καθημερινές πρωινές και μεσημεριανές εκπομπές της τηλεόρασης αλλά και στις προσωπικές καθημερινές τηλεφωνικές της συνεντεύξεις.
Στις διαμαρτυρίες μου κάθε Σαββατοκύριακο που μετέβαινα στη Μύκονο, η αντίδικος καθιέρωσε ένα νέο τρόπο αντιδράσεως, λέγοντας ότι αυτός είναι ο τρόπος ζωής που της αρέσει, κι αν εμένα δεν μου αρέσει, μπορούμε να προχωρήσουμε στον άλλο δρόμο του χωρισμού. Εγώ της είπα τότε ότι δεν έχω καμία διάθεση να διαλύσω την οικογένειά μου και ότι θα κάνω υπομονή, διότι δεν θέλω τα παιδιά μου αφενός μεν να μεγαλώσουν χωρίς πατέρα, αφετέρου δε την επιμέλειά τους να την έχει μια μητέρα, η οποία στερείται και μορφώσεως και σωστής αντίληψης για τη ζωή και σωστής αντίληψης για το πώς ασχολείται μια μητέρα με τα παιδιά της και το σύζυγό της, αλλά, το κυριότερο, στα χέρια μιας μητέρας, η οποία έχει ουσιαστικά εγκαταλείψει την επιμέλεια και τη διατροφή των παιδιών μας στην οικιακή βοηθό και στην νηπιαγωγό.
Μετά από λίγες ημέρες άρχισαν οι καλοκαιρινές μου διακοπές, όπως συνηθίζω όλα τα χρόνια της ζωής μου, 27 χρόνια τώρα, στα Ιόνια Νησιά, την Ιθάκη, την Κεφαλληνία, το Μεγανήσι, τη Λευκάδα, τους Παξούς, γεγονός το οποίο γνώριζε και η ίδια και πριν ακόμη παντρευτούμε αλλά και μετά, αφού μέχρι εκείνο το καλοκαίρι κάναμε διακοπές μαζί. Η εναγόμενη τότε για πρώτη φορά μου είπε ότι μισεί αυτά τα μέρη, όπως και τον τρόπο διακοπών μου και ότι αυτή θέλει να μείνει στη Μύκονο μαζί με τις φίλες της, αφού αυτός ο τρόπος διακοπών και διασκέδασης την εξέφραζε και ότι είναι πολύ κουραστικό γι 'αυτήν να είμαστε 24 ώρες το 24ωρο μαζί και σε μέρη που δεν υπάρχει νυχτερινή διασκέδαση, αλλά και σε μέρη που δεν μπορεί να κάνει δημόσιες σχέσεις για τη μελλοντική δουλειά της, αφού τότε για πρώτη φορά μου αποκάλυψε ότι στόχος επαγγελματικός της δεν είναι η δημοσιογραφία στις εφημερίδες αλλά η καριέρα στην τηλεόραση. Εγώ στενοχωρήθηκα πάρα πολύ με αυτή την εξέλιξη και άρχισα ν' αντιλαμβάνομαι ότι υπήρξα θύμα μεγάλης παραπλανήσεως και θυμήθηκα τότε τα όσα μου είχε πει ο Σαράντης Παπαχριστόπουλος. Η αντίδικος τότε μου είπε ότι, αν δεν της υποσχεθώ ότι μόλις γυρίσουμε στην Αθήνα θα πιέσω τους γνωστούς και πελάτες μου καναλάρχες Μίνωα Κυριακού, Δημήτρη Κοντομηνά, αλλά και γνωστούς μου Βαρδή Βαρδινογιάννη και Γιώργο Κουρή, να την προσλάβουν σε τηλεοπτικές εκπομπές, αυτή δεν θα έλθει μαζί μου διακοπές και, αν θέλω να κάνω διακοπές μαζί τους, να μείνω στη Μύκονο. Εγώ το υποσχέθηκα, γιατί δεν ήθελα να χάσω αυτές τις διακοπές στη Μύκονο με τη γυναίκα και τα παιδιά μου, τις οποίες προσδοκούσα όλο το χρόνο, και τελικώς αναχωρήσαμε για τα νησιά του Ιονίου, όπου η εναγόμενη ουδόλως ησχολήθη μαζί μου, ήταν διαρκώς μ' ένα κινητό στο χέρι, συζητώντας με τις φίλες της πώς περνούσαν τις διακοπές τους στη Μύκονο και ποιους έκαναν παρέα, χωρίς εγώ να μπορώ να φανταστώ αυτά που είχαν γίνει στη Μύκονο με τις φίλες της που φιλοξενούσε στο σπίτι μας, και με τις εξωσυζυγικές τους σχέσεις, όπως απεδείχθη εκ των υστέρων, ήταν οι χειρότερες διακοπές της ζωής μου και η πρώτη φορά στη ζωή μου που πίεζα μια γυναίκα ακόμη και για να έχουμε ερωτική επαφή έστω και μια φορά την εβδομάδα.
Εκλαψα στο σκάφος
Όταν τόλμησα, ευρισκόμενος στους Παξούς στις 10 Αυγούστου 2005, να διαμαρτυρηθώ στην εναγόμενη γι' αυτήν τη συμπεριφορά της, η αντίδικος με πεζοδρομιακές εκφράσεις φρόντισε να με προσγειώσει στην πραγματικότητα και ν' αντιληφθώ ότι η αντίστροφη μέτρηση για το γάμο μας είχε αρχίσει. Η εναγόμενη τότε μου είπε εντελώς ψυχρά ότι αδυνατεί να με δει ερωτικά και ήταν σφάλμα της να με παντρευτεί με αυτή τη διαφορά ηλικίας που είχαμε, και ότι μένει μαζί μου μόνο και μόνο, γιατί δεν έχει χρήματα να επιβιώσει αλλιώς, και θα με είχε εγκαταλείψει, αν είχε δική της δουλειά. Ήμουν σε τραγική κατάσταση και μάλιστα για πρώτη φορά από τα παιδικά μου χρόνια ένιωσα την ανάγκη να κλάψω, αντιλαμβανόμενος ότι είχα πέσει θύμα μιας αδίστακτης και σκληρής γυναίκας, με την οποία είχα ήδη δύο παιδιά σε βρεφική ηλικία. Σε αυτή την κατάσταση στο μπροστινό μέρος του σκάφους με βρήκε ο καπετάνιος του σκάφους ο οποίος προσπάθησε να με συνεφέρει. Μετά από αυτό το επεισόδιο επέσπευσα την επιστροφή μας στη Μύκονο.
Οι δυσάρεστες όμως για μένα εκπλήξεις άρχισαν το Σεπτέμβριο του 2005, όταν η εναγόμενη χωρίς καν να με ενημερώσει, μου ανακοίνωσε ότι, επειδή η νηπιαγωγός είχε ήδη προσληφθεί σε κάποιο νηπιαγωγείο και αδυνατούσε να επιμελείται του υιού μας Χρήστου κα της κόρης μας Μαρίας, έγραψε τον ηλικίας 3 ετών υιό μας σε παιδικό σταθμό, αφού η ίδια αδυνατούσε να τον κρατήσει λόγω της συνέχισης της φοιτήσεώς της στη σχολή δημοσιογραφίας και ότι για τη φροντίδα της Μαρίας είχε γνωρίσει στο βίντεο κλαμπ της περιοχής μια νεαρή κοπέλα, η οποία δεν είχε δουλειά και η οποία θα έπαιζε το ρόλο της νηπιαγωγού. Όταν τόλμησα ν' αντιδράσω για το πώς είναι δυνατό να εμπιστευόμαστε το παιδί μας σε μια οποιαδήποτε κοπέλα, χωρίς ειδικές γνώσεις, μόνο και μόνο γιατί η ίδια έχει την άποψη ότι πρέπει να το εγκαταλείψει από ηλικίας 7 μηνών σε μια Αιθίοπα που δεν μιλάει ελληνικά, και σε μια αμόρφωτη κοπέλα, η εναγόμενη με εντελώς ψυχρό τρόπο μου είπε
Οι δυσάρεστες όμως για μένα εκπλήξεις άρχισαν το Σεπτέμβριο του 2005, όταν η εναγόμενη χωρίς καν να με ενημερώσει, μου ανακοίνωσε ότι, επειδή η νηπιαγωγός είχε ήδη προσληφθεί σε κάποιο νηπιαγωγείο και αδυνατούσε να επιμελείται του υιού μας Χρήστου κα της κόρης μας Μαρίας, έγραψε τον ηλικίας 3 ετών υιό μας σε παιδικό σταθμό, αφού η ίδια αδυνατούσε να τον κρατήσει λόγω της συνέχισης της φοιτήσεώς της στη σχολή δημοσιογραφίας και ότι για τη φροντίδα της Μαρίας είχε γνωρίσει στο βίντεο κλαμπ της περιοχής μια νεαρή κοπέλα, η οποία δεν είχε δουλειά και η οποία θα έπαιζε το ρόλο της νηπιαγωγού. Όταν τόλμησα ν' αντιδράσω για το πώς είναι δυνατό να εμπιστευόμαστε το παιδί μας σε μια οποιαδήποτε κοπέλα, χωρίς ειδικές γνώσεις, μόνο και μόνο γιατί η ίδια έχει την άποψη ότι πρέπει να το εγκαταλείψει από ηλικίας 7 μηνών σε μια Αιθίοπα που δεν μιλάει ελληνικά, και σε μια αμόρφωτη κοπέλα, η εναγόμενη με εντελώς ψυχρό τρόπο μου είπε
Θέλω να γίνω σταρ"
«Εγώ έτσι γουστάρω και, αν δεν σου αρέσει, σήκω φύγε. Εγώ δεν γεννήθηκα ούτε για να σου μαγειρεύω ούτε για να κάνω την οικιακή βοηθό ούτε για να κάνω τη βρεφοκόμο. Εγώ ήμουν Σταρ Ελλάς μοντέλο και θέλω να γίνω σταρ στην τηλεόραση και όσο πιο γρήγορα με βοηθήσεις να το κάνω, τόσο καλύτερα θα περνάς».
Έτσι από το Σεπτέμβριο του 2005 τα παιδιά μας, το μεν Χρήστο από τις 9 το πρωί μέχρι τις 2 το μεσημέρι τον μεγάλωσαν οι βρεφονηπιαγωγοί του «ΓΕΙΤΟΝΑ», τη δε κόρη μας η Αιθίοπας Μαυράτ και μια αγνώστων λοιπών στοιχείων χοντρή κοπέλα, ονόματι Κατερίνα. Οι συνέπειες για την κόρη μας είναι τραγικές, αφού σε ένα μήνα θα είναι τριών ετών και δεν γνωρίζει περισσότερες από 50 λέξεις, και αυτό μπορεί να το διαπιστώσει ο οποιοσδήποτε επιμελητής ανηλίκων. Η δε μητέρας τους όλο εκείνο το χρονικό διάστημα είχε επαφή μαζί τους όχι περισσότερο από 2 ώρες την ημέρα και αυτές λίγο πριν κοιμηθούν, αφού εκτός των σπουδών της στο εργαστήρι δημοσιογραφίας, η εναγόμενη δυστυχώς μαζί με την μητέρα της άρχισαν να βομβαρδίζουν όλους τους τηλεοπτικούς σταθμούς με προτάσεις για εκπομπές, στέλνοντας βιογραφικά σημειώματα ακόμα και στο CHANNEL 9, όπως με διαβεβαίωσαν και είναι έτοιμοι να καταθέσουν οι δημοσιογράφοι Νίκος Ευαγγελάτος και Μπάμπης Χριστόγλου. Η δε καθημερινή επαφή μας με την εναγόμενη ήταν μια συνεχής συζήτηση και μια συνεχής απαίτηση να παρέμβω, για να πάρει εκπομπή.
ΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΜΥΚΟΝΟΥ
ΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΜΥΚΟΝΟΥ
Αρχές του 2006 πληροφορήθηκα από τον σύζυγο της φίλης της, ότι η γυναίκα του και αδελφική φίλη της αντιδίκου είχε από πολλού χρόνου συνάψει εξωσυζυγική σχέση με δικηγόρο και ότι ο ίδιος παρακολουθώντας το τηλέφωνό της και την ίδια, είχε παρακολουθήσει όλες τις νυχτερινές εξορμήσεις όλων αυτών που φιλοξενούσε η γυναίκα μου τον Ιούλιο του 2005 στο σπίτι μας στη Μύκονο και είχε διαπιστώσει ότι σχεδόν όλες είχαν εραστές και μάλιστα μια από αυτές με τρία παιδιά είχε εραστή τον κουμπάρο τους και αδελφικό φίλο του συζύγου της, ιδιοκτήτη αλυσίδας οπτικών ειδών, ο οποίος είχε φέρει και ένα φίλο του μαζί και μου είπε να προσέξω πάρα πολύ τη γυναίκα μου και τι κάνει, όταν βγαίνει μόνη της από το σπίτι. Το ζεύγος διαλύθηκε και η αδελφική φίλη της εναγομένης από την επόμενη ημέρα της αναχωρήσεώς του πρώην συζύγου της από το σπίτι, συζεί με έναν άλλο φίλο του πρώην συζύγου της, επιχειρηματία, δεν διστάζει μάλιστα το μοναδικό της γιο να τον παίρνει μαζί της στα τριήμερα των εκδρομικών της εξορμήσεων με τον μη σκεπτόμενη τις συνέπειες που έχει αυτή η επιλογή στην εξέλιξη του επτάχρονου παιδιού της. Συμμάχους της σε αυτή την επιλογή έχει την εναγόμενη, με την οποία μάλιστα ενημερώνοντάς με βεβαίως, όταν εγώ εργάζομαι και βρίσκομαι εκτός Αθηνών, είτε κάνουν κοινές νυχτερινές εξόδους, είτε πηγαίνουν στην θαλάσσιο σκι σε μια τεχνητή λίμνη, στην Αλίατρο Βοιωτίας. Στις συνεχείς διαμαρτυρίες μου η απάντηση είναι στερεότυπη.
Επειδή την άνοιξη του 2006 η πίεσή μου προς την εναγομένη να αλλάξει τον τρόπο ζωής της έγινε περισσότερο έντονη, η αντίδικος, αντί να συμμορφωθεί, άρχισε παντελώς να αδιαφορεί σε οτιδήποτε με αφορά και μάλιστα για πρώτη φορά εγκαταστάθηκε χωρίς εμένα το Πάσχα του 2006 στη Μύκονο, παίρνοντας μαζί και τα παιδιά μας. Σε αυτό το χρονικό διάστημα έχει αρχίσει η ιδιαίτερη παρέα με μια νέα φίλη της, η οποία έχει ακριβώς τις ίδιες αντιλήψεις με την εναγόμενη, θέλει και αυτή να κάνει καριέρα στην τηλεόραση, αλλά το πιο σοβαρό και ιδιαίτερα επικίνδυνο για την εξέλιξη των δυο παιδιών μας γεγονός, είναι η ταύτισή της με ένα χυδαίο ομοφυλόφιλο, ονόματι Τόλη, διευθυντή πωλήσεων εταιρείας ενδυμάτων, ο οποίος στις κοινές εξόδους τους με την σύζυγό μου φέρνει μαζί και τους εφήμερους εραστές του, τους οποίους δεν διστάζουν να ανέχονται η σύζυγός μου και η φίλη της , έχοντας τα βρέφη παιδιά μου και το βρέφος γιο της τελευταίας τα οποία εξοικειώνονται με αυτές τις συμπεριφορές και μάλιστα ο γιος μου έχει αντιγράψει εκφράσεις, τις οποίες χρησιμοποιεί στο καθημερινό του λεξιλόγιο, βλέποντας τον παιδικό ήρωα «SPIDERMAN» και λέγοντας «κουκλίτσα ο σπάιντερ μαν».
Το συγκλονιστικό και αξιοσημείωτο συνέβη τέλος Ιουλίου ή αρχές Αυγούστου 2006, όταν η νέα φίλη της μας προσκάλεσε, για να γιορτάσει τα γενέθλιά της, σε ένα κέντρο στον Πάνορμο της Μυκόνου, όπου, επειδή η γιορτή θα ήταν απογευματινή, πήραμε μαζί τα παιδιά μας και την οικιακή βοηθό Μαυράτ. Στο τραπέζι ήταν προσκεκλημένοι εκτός από εμάς και η πεθερά της, άλλα και ο προαναφερθείς Τόλης, συνοδευόμενος από έναν φίλο του, ο οποίος ήταν γεμάτος τατουάζ στο σώμα, φορούσε σκουλαρίκια και στα δυο του αυτιά και στη μύτη, ήταν εμφανώς ομοφυλόφιλος, είχε βαμμένα νύχια στα χέρια και στα πόδια, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι, μόλις είδε εμένα που κρατούσα από το χέρι και τα δυο παιδιά μας και μη αισθανόμενος την παραμικρή ντροπή προφανώς για να με προκαλέσει, επειδή γνωρίζει την απέχθειά μου για τους ομοφυλόφιλους, αφού είχε προηγηθεί το επεισόδιο με τον πρόεδρο ομοφυλόφιλων Γρηγόρη Βαλλιανάτο, άρχισε μπροστά σε όλους να φιλάει, αρχικώς στο στόμα το νεαρό με το τατουάζ και τα σκουλαρίκια, ακολούθως άρχισε να τον φιλάει στα στήθη και να τον χαϊδεύει στα γεννητικά του όργανα, χωρίς να αντιδρά. Εγώ τότε οργισμένος υπερβολικά, άρπαξα τα δυο παιδιά μου στην αγκαλιά μου, γύρισα και κοίταξα πολύ άγρια και την εναγόμενη και τους είπα «Δεν ντρέπεστε, τι είναι αυτά που βλέπουν τα παιδιά μας;» Τη συμπεριφορά μου επιδοκίμασε η πεθερά της, και αφού είπα στον Τόλη ότι είναι τυχερός που συνοδεύω τα απιδιά μου, έφυγα. Αυτός μου έβγαλε χυδαία και κοροϊδευτικά την γλώσσα, εικόνα που είδα και τα παιδιά μου.
Δεν ξαναμίλησα στην νέα φίλη της και την ξαναείδα τον Σεπτέμβριο, όταν με την εναγόμενη και τον κουμπάρο μας, Ηρακλή Καραμπάση, και τον δημοσιογράφο Γιάννη Πρετεντέρη και τη σύζυγό μου ήμαστε στο κινέζικο εστιατόριο «NOBU» στη Μύκονο και δίπλα από εμάς ακριβώς στο ξενοδοχείο «ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ» γινόταν ένα πάρτι ομοφυλόφιλων, στο οποίο ήταν προσκεκλημένη και η νέα φίλη της και στο οποίο έχει προσέλθει φορώντας μέσα στο κατακαλόκαιρο ένα άσπρο φόρεμα, αλλά το εντυπωσιακό ήταν ότι ήταν ασυνόδευτη και τα χέρια της ήταν καλυμμένα με μακριά γάντια μέχρι τους ώμους στην Μύκονο, ήταν δε σε τέτοια κατάσταση που εγώ, χωρίς να γνωρίζω αν είναι αλήθεια, νόμιζα ότι είναι υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών. Απαγόρευσα στην εναγόμενη να έχει οποιαδήποτε επαφή μαζί της, αλλά η εναγόμενη όχι μόνο με αγνόησε αλλά αντιθέτως η επαφή της έγινε πλέον καθημερινή, αφού κάθε πρωί πίνουν καφέ στη καφετέρια «ΣΛΟΥΠ» στη Βουλιαγμένη και, το κυριότερο από όλα, έχουν κοινή αντίληψη για την ζωή.
Σημειωτέον ότι το καλοκαίρι του 2006 η εναγόμενη αρνήθηκε παντελώς να έρθει διακοπές μαζί μου στο Ιόνιο και εγώ, για να μη χάσω την επαφή με τα παιδιά μας, πέρασα όλες τις καλοκαιρινές διακοπές στη Μύκονο με μια πενθήμερη διακοπή στην Αμοργό.
Από το Σεπτέμβριο του 2006 ήρθα αντιμέτωπος με μια ακόμα δυσάρεστη έκπληξη που αποδεικνύει την έλλειψη του οποιουδήποτε ενδιαφέροντος της αντιδίκου για τα παιδιά μας αλλά και την αδιαφορία της για την οποιαδήποτε επιλογή μου για τον σωστό τρόπο ανατροφής τους.
Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
Η εναγόμενη χωρίς να με ενημερώσει καθόλου, όπως είχε κάνει με τον γιο μου Χρίστο, αλλά αυτή τη φορά ένα χρόνο νωρίτερα, από ηλικίας 2,5 ετών, έγραψε στο παιδικό σταθμό «ΓΕΙΤΟΝΑ» την κόρη μας Μαρία και συγχρόνως μου ανήγγειλε ότι μαζί με την μία φίλη της αποφάσισαν να ανοίξουν επιχείρηση δημοσίων σχέσεων και ότι για το σκοπό αυτό αναζητούσε γραφείο και γραμματέα. Πράγματι τελικώς η εναγόμενη μίσθωσε και μου ζήτησε να πληρώσω το ενοίκιο ενός γραφείου στο κεντρικότερο δρόμο της Γλυφάδας. Στο χώρο αυτό η εναγόμενη εγκατέστησε επιχείρηση δημοσίων σχέσεων με την επωνυμία «PEOPLE» έκανε έναρξη επιτηδεύματος και ανήγγειλε την ίδρυση της επιχείρησης στην εφορία. Εγώ εξεπλάγην για όλες αυτές τις μυστήριες κινήσεις, τις οποίες δεν εγνώριζα, αλλά τελικώς σκεπτόμενος ότι είναι προτιμότερο, αντί να κάνει καριέρα στην τηλεόραση, να έχει αυτό το γραφείο δημοσίων σχέσεων, ενθάρρυνα την προσπάθεια αυτή και μάλιστα ανέλαβα και όλα τα έξοδα (πληρωμή μισθού γραμματέως, επάνδρωση, ΙΚΑ κλπ).
Ο τρόπος ζωής της εναγόμενης πλέον ήταν η με κάθε τρόπο ανάδειξη αυτής της επαγγελματικής της ενασχολήσεως με δεκάδες συνεντεύξεις σε περιοδικά και τηλεοπτικές εμφανίσεις , όπου διατυμπάνιζε αυτή την επαγγελματική της απασχόληση. Χαρακτηριστικά αναφέρω συνεντεύξεις στη Μενεγάκη, στον Αρναούτογλου, σε πρωινές και μεσημεριανές κουτσομπολίστικες εκπομπές, αλλά εγώ ήμουν σχετικά ευχαριστημένος, γιατί είχα να διαλέξω μεταξύ «Σκύλλας και Χάρυβδης» και το μόνο , το οποίο ζητούσα από την εναγόμενη ήταν να την βλέπουν το πρωί τα παιδιά μας, όταν αναχωρούν για το νηπιαγωγείο και τον παιδικό σταθμό και να είναι στο σπίτι, όταν αυτά επιστρέφουν το μεσημέρι, αλλά το κυριότερο, να βρει ένα τρόπο να νιώθουν τα παιδιά μας ότι έχουν μητέρα και ότι δεν είναι μητέρα τους ούτε η βρεφοκόμος - νηπιαγωγός ούτε η οικιακή βοηθός που τους μαγειρεύει και τα επιμελείται, ούτε πρότυπο ανθρώπου είναι η νέα της φίλη και οι ομοφυλόφιλοι φίλοι τους.
Η εναγόμενη μου το υποσχέθηκε, αλλά δυστυχώς τίποτα από αυτά δεν συνέβη, γιατί η αντίδικος ουδέποτε ξυπνούσε νωρίτερα από τις 10 το πρωί. Ευτυχώς που εγώ ξυπνούσα νωρίς το πρωί και τα παιδιά μου έβλεπαν τουλάχιστον τον ένα γονέα πριν αποχωρήσουν με το σχολικό αυτοκίνητο με την συνοδεία της οικιακής βοηθού.
Η εναγόμενη ξυπνά μετά τις 10, ακολούθως μεταβαίνει στο γραφείο της και σχεδόν ποτέ δεν είναι στο σπίτι, όταν γυρίζουν από το νηπιακό και τον παιδικό σταθμό τα παιδιά μα, τα οποία ταΐζει και κοιμίζει η Αιθίοπας οικιακή βοηθός.
Ο τρόπος ζωής όμως της εναγόμενης έχει αλλάξει και τη νύχτα, αφού η εναγόμενη συνοδευόμενη από δυο φίλες της , αφού η πρώτη είναι χωρισμένη, της δε άλλης ο σύζυγος ζει μεγάλο μέρος του χρόνου στη Μύκονο, όπου κατασκευάζει σπίτια, σχεδόν μέρα παρά μέρας κάνουν δημόσιες σχέσεις, αυτό ισχυριζόταν η εναγόμενη σε διάφορες κοσμικές εκδηλώσεις, οι οποίες πολλές βαπτίζονταν ως φιλανθρωπικά δείπνα.
Είναι δεκάδες οι φωτογραφίες της αντιδίκου και η δημοσίευσή τους στα κοσμικά και σε όλα τα κουτσομπολίστικα περιοδικά , όπου η εναγόμενη ασυνόδευτη φωτογραφίζεται σε νυχτερινές εξόδους και μάλιστα κατ' επανάληψη από ειδικό δημοσιογράφο, σε μεσημεριανή εκπομπή του ALTER ανακηρύσσεται η πιο καλά και η ακριβά ντυμένη γυναίκα της Αθήνας, με ρούχα και παπούτσια και τσάντες, τα οποία βεβαίως η εναγόμενη αγόρασε, χωρίς να με ρωτήσει ουδέποτε, χρησιμοποιώντας τη χρυσή κάρτα ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ και της ALPHA BANK, τις οποίες εγώ πλήρωνα αγόγγυστα.
Λησμόνησα να αναφέρω, και δεν πρέπει να αδικήσω την εναγόμενη γι' αυτό, ότι η ίδια, μια φορά την εβδομάδα κλέβει λίγο χρόνο, από τον πολύτιμο που διαθέτει για τον εαυτό της, την επαγγελματική της και τις κοσμικές ενασχολήσεις της, για να μεταβεί στο Super - market της γειτονιάς μας και να αγοράσει γάλα, κρέμες, γιαούρτια, κρέας, κοτόπουλα και λαχανικά για το φαγητό που μαγειρεύει η Αιθίοπας. Αυτό βεβαίως γίνεται διότι η ΜΑΥΡΑΤ δεν γνωρίζει λέξη ελληνικά και στερείται νομίμων εγγράφων για την παραμονή της στην Ελλάδα και υπάρχει κίνδυνος να συλληφθεί.
Όλο αυτό το χρονικό διάστημα η προσωπική και η ερωτική μου επαφή με την εναγόμενη έχει περιοριστεί σε δυο φορές το μήνα και κατόπιν έντονου προσωπικής μου πιέσεως, και αυτό μέχρι το Μάιο του 2007, όπου επειδή τόλμησα να διαμαρτυρηθώ γιατί η εναγόμενη αφιέρωνε πλέον όλο της το χρόνο στην εργασία της, μη αφήνοντας ούτε τα Σαββατοκύριακα. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι το Μάιο και Ιούνιο η εναγόμενη διοργάνωσε το γάμο Κασσής στον Αστέρα Γλυφάδας, τα εγκαίνια του καταστήματος «FRANKY MILLER» στο Κολωνάκι, τον γάμο της Χριστίνας Μεταξά στο κέντρο «ISLAND», αλλά και συμμετείχε στην εκδήλωση γνωστών ρολογιών στο ξενοδοχείο «SAINT JOHN» της Μυκόνου.
Κανένα σχεδόν Σαββατοκύριακο αυτών των δυο μηνών δεν φύγαμε ούτε μια εκδρομή με τα παιδιά μας, τα οποία παρέμειναν στην αφόρητη ζέστη της Αθήνας, συνοδευόμενα είτε από μένα είτε από τη μητέρα της εναγόμενης κάτω από τον ήλιο της παιδικής χαράς στη Βουλιαγμένη, αποκτώντας νέες γνωριμίες με φτωχά Αλβανάκια, χωρίς να έχω ρατσιστική διάθεση, χωρίς τη μητέρα τους, η οποία ασχολούνταν με την οργάνωση των ως άνω εκδηλώσεων, αφού έπρεπε να ασχοληθεί με την αποστολή των προσκλήσεων για χιλιάδες ανθρώπους προσκεκλημένους, για τη διοργάνωση των εκδηλώσεων στην πιο μικρή τους λεπτομέρεια, ακόμη και για την μάρκα των κρασιών και το είδος του φαγητού που πρέπει να επιλεγεί, και ήταν ακόμη κωμικοτραγικό το θέαμα που αντίκρισα, όταν στις 02:00 τη νύχτα βαρέθηκα να περιμένω την επιστροφή της και μετέβην στον Αστέρα Γλυφάδας, να είναι στην πόρτα εισόδου και να δέχονται τις διαμαρτυρίες του πατέρα της νύφης για τις ατέλειες που είχε η διοργάνωσης, λες και η εναγόμενη είχε την ανάγκη να εργαστεί σ' αυτήν ειδικά τη δουλειά που η νύχτα γίνεται μέρα και η μέρα νύχτα και που η διοργάνωσις γάμων και βαπτίσεων είναι οι πλέον ανώδυνες εκδηλώσεις, αφού υπάρχουν και οι διοργανώσεις των πάρτι και των κοσμικών events, όπως λέγονται, αλλά και των δήθεν φιλανθρωπικών εκδηλώσεων, όπως αυτή που διοργάνωσε η εναγόμενη για το παιδικό χωριό SOS, απ' όπου απ' όλη αυτή την πολύωρη και πολύμηνη δραστηριότητα της η αντίδικος είχε μεγάλο οικονομικό όφελος περίπου από 5.000 ευρώ σε κάθε εκδήλωση, εις βάρος όμως της συζυγικής μας ζωής και της προσφοράς της εναγομένης στην οικογένεια και στην ανατροφή και αγωγή και επιμέλεια εν γένει των παιδιών μας.
Επειδή τόλμησα να διαμαρτυρηθώ για τις επιλογές της εναγομένης αλλά και για το θέαμα που αντίκρισα στο γάμο Κασσής, η εναγόμενη μου είπε ότι είχε επιλέξει αυτόν τον τρόπο ζωής γι' αυτήν και αν ήθελα να παραμείνουμε παντρεμένοι και να μπορώ να είμαι κοντά στα παιδιά μου, έπρεπε να τον ανεχθώ και, όταν εγώ της είπα ότι δεν τον δέχομαι, μου είπε ότι είχα την επιλογή να σηκωθώ και να φύγω από το σπίτι.
Η εναγόμενη από εκείνη την ημέρα άρχισε να αδιαφορεί για οτιδήποτε μπορεί να λέγεται και να εννοείται ως συζυγική ζωή, έφευγε κάθε βράδυ αμέσως μετά την ύπνωση των παιδιών, είτε εγώ ήμουν στο σπίτι, είτε έλλειπα σε επαγγελματικό ταξίδι, και επέστρεφε τουλάχιστον μετά παρέλευση τριών ωρών. Την συμπεριφορά της ανέχθηκα και είχα αποφασίσει να συνεχίσω να την ανέχομαι, ώστε να φτάσει ο γιος μας 10 ετών και η κόρη μας 7, γεγονός το οποίο το έκανα γνωστό στον αντίδικο, αφού συζητώντας με παιδοψυχολόγους μου είπαν ότι σε αυτήν την ηλικία ο χωρισμός είναι λιγότερο επώδυνος για ένα ανήλικο αγόρι και κορίτσι.
Η εναγόμενη όμως φαίνεται ότι ενοχλήθηκε, όταν έμαθε αυτή την πρόθεσή μου, και στα πλαίσια του σχεδίου, το οποίο είναι φανερό ότι είχε εξυφάνει, αυτή μου η επιλογή της ήταν πολύ μεγάλο εμπόδιο και για αυτό αποφάσισε να τραβήξει τα γεγονότα στα άκρα.
«ΘΕΛΩ ΔΙΑΖΥΓΙΟ»
Αυτό έγινε φανερό, όταν ένα βράδυ, τον Ιούνιο, αν δεν κάνω λάθος, δεν θυμάμαι ακριβή ημερομηνία, η εναγόμενη αγνοώντας με επιδεικτικά, αφού φόρεσε νυχτερινή τουαλέτα, εξήλθε από την οικία μας στις 23:00 το βράδυ και επέστρεψε στις 04:00 τα ξημερώματα. Είχα βάλει το σύρτη στην πόρτα και δεν άνοιξα στην εναγόμενη, η οποία αφού περίμενε μισή ώρα μετά εξαφανίστηκε.
Μετά από λίγη ώρα μου τηλεφώνησε και με παρακαλούσε να την δεχθώ, και επειδή εγώ και πάλι αρνήθηκα, μετά από λίγο με ξαναπήρε και μου έδωσε να μιλήσω με τηνφίλη της, η οποία με παρακαλούσε και αυτή να τη συγχωρήσω και ότι δεν έκαναν τίποτε το επιλήψιμο και ότι ήταν σε μια δεξίωση στο κτήμα ΝΑΣΙΟΥΤΖΙΚ που διοργάνωσε η «make a wish». Εγώ είπα ότι θα πάω στο σπίτι της να συζητήσουμε και ότι δεν ήθελα να μπει στο σπίτι μέσα, και πράγματι πήγα, όπου εκεί μπροστά στην φίλη της η εναγόμενη μου είπε ότι δεν θέλει ούτε στιγμή πια να παραμείνει μαζί μου και ότι την επόμενη θέλει ραντεβού με την παλιά συνεργάτιδα του γραφείου μου, Γεωργία Σκιαδά, όπου θα καθορίσουμε τις λεπτομέρειες του χωρισμού μας, του διαζυγίου και την επιμέλεια και διατροφή των παιδιών μας, αφού η ίδια δεν απαιτεί τίποτα, αναγνωρίζοντας ότι η ίδια είναι η μοναδική υπαίτια του διαζυγίου.
Εγώ της είπα ότι δεν συμφωνώ, αλλά εκείνη επέμενε ότι η ίδια θα πάει μόνη της στην κυρία Σκιαδά, γατί δεν ανέχεται καν να κοιμάται στο ίδιο κρεβάτι μαζί μου. Πράγματι την επομένη μέρα και χωρίς να αναφέρω τίποτα στην κυρία Σκιαδά, θεωρώντας ότι δεν θα πραγματοποιήσει την απειλή της, η εναγόμενη τηλεφώνησε στην κυρία Σκιαδά και πήγε και την συνάντησε. Στην κυρία Σκιαδά είπε ότι δεν έχει κανένα παράπονο από εμένα , ότι είμαι θαυμάσιος πατέρας, ότι ξέρει πώς λατρεύω τα παιδιά μας, και ότι έκανε πολύ μεγάλο λάθος που παντρεύτηκε έναν άντρα διαφορετικών αντιλήψεων και άλλης γενιάς από αυτήν, ότι με αγαπάει και με εκτιμάει σαν άνθρωπο αλλά ότι πλέον δεν είναι ερωτευμένη μαζί μου και ότι θέλει να χωρίσουμε συναινετικά και ότι το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να πάρει την επιμέλεια των παιδιών, εγώ να αναλάβω τα έξοδα της μορφώσεως και διατροφής των παιδιών και ότι καμιά αξίωση δεν έχει για τον εαυτό της, αφού ήδη κερδίζει αρκετά χρήματα από τη δουλειά της.
Η κυρία Σκιαδά της είπε να δώσει λίγο χρόνο στη σχέση της και να το ξανασκεφτεί, αλλά αυτή της είπε ότι είναι χαμένος χρόνος και έχει πάρει την απόφασή της. Η κυρία Σκιαδά μου μετέφερε τα όσα είχαν συζητήσει αλλά εγώ δεν ήθελα επ΄ ουδενί χωρίς να φταίω εγώ και χωρίς να έχω δώσει ούτε ένα δικαίωμα σε εξήμισι χρόνια γάμου είτε στον τομέα της ηθικής είτε στον τομέα της συμπεριφοράς μου στην ίδια και τα παιδιά μας, να υπογράψω ένα συμφωνητικό λύσεως του γάμου μας, αφού είχα αποφασίσει να τον διατηρήσω και να μην στερήσω από τα παιδιά μας από την καθημερινή παρουσία του πατέρα τους και να μην στερηθώ εγώ τα παιδιά μου.
Μόλις αρνήθηκα στην εναγόμενη, την επομένη ή μεθεπομένη ημέρα πήρε τα παιδιά και την οικιακή βοηθό και έφυγαν για Μύκονο. Στις επισκέψεις μου τα Σαββατοκύριακα ηρνείτο καν να μου μιλήσει και όταν εγώ προσπαθούσα να της ζητήσω να μου δώσει εξηγήσεις πώς είναι δυνατόν να μη σκέπτεται τις επιπτώσεις που θα έχει ο χωρισμός στα παιδιά μας και πώς είναι δυνατόν τα παιδιά να μεγαλώσουν χωρίς τον πατέρα τους και με μία μητέρα που όλη την ημέρα δεν τα βλέπει και το βράδυ λείπει συνεχώς από το σπίτι, η εναγόμενη με αντιμετώπισε εντελώς περιφρονητικά και μάλιστα μου είπε την εντελώς σκληρή φράση ότι είναι πολύ νέα για να μείνει χωρίς να κάνει έρωτα σε όλη της την ζωή, αφού της είναι αδύνατον πια να με δει σεξουαλικά και ότι είναι βέβαιο ότι αν παραμείνουμε λίγο ακόμη μαζί θα επιδιώξει την ερωτική συνεύρεσή της με άλλον άντρα και τότε φοβάται ότι θα την συλλάβω επ' αυτοφόρω και θα της πάρω τα παιδιά.
Αυτή μου τη συζήτηση μαζί της τη μετέφερα στους φίλους μας Νίκο και τη σύζυγό του, Έλενα, οι οποίοι τότε έκαναν διακοπές στη Μύκονο μαζί με τα δύο τους κοριτσάκια ηλικίας 9 ετών αφού είναι δίδυμα τα οποία και ήταν καθημερινά με τα παιδιά μας αφού τους φιλοξενούσαμε σπίτι μας.
Ο Νίκος και η Έλενα έκαναν πολλές συζητήσεις με την εναγόμενη όταν εγώ ευρισκόμουν στην Αθήνα για τη δουλειά μου τον μήνα Ιούλιο και ο Νίκος μου είπε ότι έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα εξέλιξη αφού είχε βρει σημείο επαφής με την εναγόμενη η οποία του είπε ότι εγώ αν τηρούσα μια συμφωνία που θα κάναμε, και θα εγκατέλειπε τη δουλειά της και θα εγκατέλειπε τα σχέδιά της να κάνει τηλεόραση.
«ΘΕΛΩ 5000 ΕΥΡΩ ΤΟ ΜΗΝΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ»
Όταν επέστρεψα το Σαββατοκύριακο στη Μύκονο μεταβήκαμε και τα δύο ζευγάρια σε εστιατόριο, όπου εκεί έκπληκτος άκουσα την εναγόμενη να λέει ότι αν της έδινα μηνιαίο μισθό, θα έμενε μαζί μου. Άρχισα έκπληκτος να ρωτάω για να δω που φτάνει το θράσος της και η παντελής πια έλλειψη σεβασμού προς το πρόσωπό μου, αφού η συζήτηση γινόταν μπροστά στο Νίκο και την Έλενα. Η εναγόμενη όπως παζαρεύουν ένα ρούχο, άρχισε να μου λέει πες εσύ ένα ποσό κι εγώ θα σου πω. Εγώ περισσότερο για να δω που τελείωνε το θράσος της ξεκίνησα από τα 1000 ευρώ και η εναγόμενη γελούσε ειρωνικά. Αμήχανα γελούσε και το ζευγάρι. Σε μια στιγμή που το ποσό είχε φτάσει τα 3000 ευρώ η εναγόμενη με πολύ σκληρό τρόπο που έδειχνε ποιος είναι και ο πραγματικός της χαρακτήρας μου είπε, «για να σου κάνω τη χάρη επειδή είσαι και τσιγκούνης, θα μου δώσεις το μήνα 5000 ευρώ σαν προσωπική μου αμοιβή, και θα μου πληρώνεις τα ρούχα και τα έξοδα του αυτοκινήτου μου και κάθε χρόνο θα ξανασυζητούμε το ποσό». Εγώ έχασα την υπομονή μου και μπροστά στο Νίκο και την Έλενα είπα ότι τώρα κατάλαβα ότι δεν παντρεύτηκα αυτή τη γυναίκα που νόμιζα αλλά παντρεύτηκα μια βίζιτα που μισθώνει την παρουσία της, και σηκώθηκα κι έφυγα την επομένη από τη Μύκονο.
Μάλιστα, την άλλη μέρα είχαμε ραντεβού με το ζεύγος Τσακίρη, τον εφοπλιστή, ιδιοκτήτη του Πανιώνιου για να δειπνήσουμε στο εστιατόριο NOBU και λησμόνησα να ακυρώσω και το ραντεβού. Αμέσως μετά αποφάσισα να μείνω μια εβδομάδα μόνος μου και μετέβην με το επαγγελματικό σκάφος μας στη Λευκάδα, αντιλαμβανόμενος πια ότι δεν υπήρχε δυνατότητα συνυπάρξεως με την εναγομένη, η οποία παρέμενε στη Μύκονο μαζί με τα παιδιά μας.
Ήταν μεγάλη η έκπληξη μας όταν μετά από πέντε ημέρες δέχθηκα τηλεφώνημα από την εναγόμενη η οποία μου έδειχνε στο τηλέφωνο μετανιωμένη για τη συμπεριφορά της και ότι λείπω πολύ στα παιδιά και ότι θα ερχόταν να με συναντήσει. 'Έβγαλα αμέσως αεροπορικά εισιτήρια για το ΑΚΤΙΟ και μετά από δύο ημέρες τους παρέλαβα από το αεροδρόμιο, πιστεύοντας ότι έστω και την τελευταία στιγμή η εναγόμενη θα άλλαζε συμπεριφορά απέναντί μου και θα απετρέπετο ο χωρισμός μου. Αυτό πίστευα τότε αλλά τώρα είμαι βέβαιος ότι η εναγόμενη λειτουργούσε πλέον εκ του πονηρού και σύμφωνα με τις συμβουλές δικηγόρου, αφού μέχρι εκείνη τη στιγμή η αντίδικος δεν είχε τίποτα να προσάψει εις βάρος μου και εγώ είχα τις μαρτυρικές καταθέσεις όλων των προσώπων και του συγγενικού και του κοινωνικού περιβάλλοντός μας οι οποίοι θα βεβαίωναν όλα όσα ισχυρίζομαι ανωτέρω ότι είχαν συμβεί και ότι η εναγόμενη εφόσον θα κατέληγε η επίλυση της διαφοράς μας στα δικαστήρια, θα ήταν βέβαιο ότι θα θεωρούνταν αποκλειστική υπαίτιος της διακοπής της έγγαμης συμβίωσης μας και θα κινδύνευε να χάσει και την επιμέλεια των παιδιών με τη συμπεριφορά που είχε επιδείξει απέναντι σε μένα και στα παιδιά μας. Περάσαμε δύο εβδομάδες εξαιρετικών διακοπών μετά από αρκετά χρόνια και η εναγόμενη επέδειξε απέναντι μου μια πρωτόγνωρη ερωτική μανία για ολόκληρη τη σχέση μας. Σήμερα που ξανασκέπτομαι τα γεγονότα και τα συνδυάζω με αυτά που επακολούθησαν, αποδεικνύεται πόσο αδίστακτοι είναι αυτή και αυτοί που τη συμβουλεύουν. Από τις 15 Σεπτεμβρίου 2007 μέχρι τις 4 Οκτωβρίου 2007 η εναγόμενη καθημερινώς επανέφερε το αίτημα της να επικοινωνήσω με τους καναλάρχες για να πάρει εκπομπές και όταν εγώ αρνήθηκα πάλι κατηγορηματικά, αντιλαμβανόμενος ότι τίποτα δεν αλλάζει και ότι η εναγόμενη έχει προβλήματα πέραν της κοινής λογικής και της φυσιολογικής συμπεριφοράς αφού η ίδια μου έλεγε ότι υπάρχει ένα οικογενειακό ιστορικό με την αδελφή της μητέρας της με τέτοιου είδους προβλήματα, της είπα ότι αποφάσισα και εγώ να χωρίσουμε και ότι δεν θα υποκύψουμε στο σχέδιο της και ότι είχα αντιληφθεί ότι επρόκειτο περί σχεδίου και συζήτησα το θέμα με τη γραμματέα μου, και τη συνεργάτιδα μου, Γεωργία Σκιαδά και το έκανα γνωστό για πρώτη φορά και στους γονείς της.
Με τους γονείς της είχα προσπαθήσει να συζητήσω πριν το καλοκαίρι, όταν η εναγόμενη είχε επισκεφθεί τη συνεργάτιδα μου δικηγόρο κυρία Σκιαδά, αλλά τα γεγονότα πρόλαβαν αυτή την επαφή μας, αφού την 4 Οκτωβρίου 2007, ανήμερα του Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτη, ευρισκόμενος στο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Ναυπλίου και υπερασπιζόμενος τον εντολέα μου, επέστρεψα αργά το απόγευμα, χωρίς να βρω κανένα στο σπίτι και ακολούθως πήγα στο γραφείο μου για ορισμένα επαγγελματικά ραντεβού. Στις 21.30 τηλεφώνησε στο κινητό μου ο υιός μου Χρίστος, ο οποίος κλαίγοντας μου είπε ότι, « η μαμά μας έβαλε πολύ νωρίς για ύπνο και αφού ντύθηκε καλά, έφυγε και τώρα εμείς κλαίμε γιατί δεν είναι εδώ ούτε η μαμά, ούτε ο μπαμπάς μας». Αμέσως μετά πήγα στο σπίτι, ρώτησα την Αιθίοπα τι έγινε και μου επιβεβαίωσε αυτά που μου είπε ο Χρίστος. Ήμουν πολύ κουρασμένος , αλλά ήμουν αποφασισμένος να περιμένω την εναγόμενη, για να έχουμε μια οριστική συζήτηση. Η υπομονή μου είχε εξαντληθεί. Η ώρα πήγε 23.00, πήγε 00.00, πήγε 01.00 και περίπου στις 02.00 και ενώ με είχε πάρει ο ύπνος, άκουσα τον ήχο που κάνει η πόρτα, όταν κάποιος προσπαθεί να την ανοίξει και είναι τοποθετημένος ο σύρτης ασφαλείας. Πετάχτηκα και αμέσως από τη μισάνοιχτη πόρτα είδα την εναγόμενη να φορά μια προκλητική μίνι φούστα, η οποία με παρακλητικό ύφος με παρακαλούσε να της ανοίξω και ότι είναι αδιάθετη και έχει αιμορραγία.
«ΜΕ ΧΤΥΠΗΣΕ ... »
Εγώ πράγματι της άνοιξα αμέσως τη πόρτα, τη ρώτησα «Τη ώρα είναι αυτή, ρε Εύη, που γυρίζεις; Τι ντύσιμο είναι αυτό; Και πως αφήνεις τα παιδιά μόνα; Δεν ντρέπεσαι;» και η εναγόμενη στη κυριολεξία σαν άγριο ζώο μου επετέθη, προσπαθώντας με τα νύχια της να με χτυπήσει στα μάτια. Κατάφερα να το αποφύγω, αλλά αυτή κατάφερε να με χτυπήσει να με χτυπήσει κοντά στο δεξί μάτι, με αποτέλεσμα να ματώσει, ενώ συγχρόνως με γρατσούνισε στο στήθος μου. Αλλά το κυριότερο απ' όλα, μ' εντελώς πεζοδρομιακό ύφος, μου απηύθυνε τη φράση «Τι θες ρε μ ... και δεν με αφήνεις ήσυχη; Ποιος είσαι, πατέρας μου, για να μου κανονίζεις πότε θα φεύγω από το σπίτι και πότε θα γυρίζω;» Εγώ για να την αποφύγω, την άρπαξα από το μπράτσο και συγχρόνως της έλεγα να ηρεμίσει, αλλά η εναγόμενη άρπαξε ένα όργανο που χρησιμοποιούμε, για να μετακινούμε τα ξύλα στο τζάκι με προσπάθησε να με χτυπήσει, ενώ συγχρόνως ούρλιαζε και με εξύβριζε μ' ακατανόμαστες φράσεις, όπως «μ ... γιατί δεν μου δίνεις το διαζύγιο;» Συγχρόνως μιλούσε με το κινητό της και μ' έβριζε. Πρέπει να μίλησε με περισσότερα από τρία πρόσωπα και αυτό μπορεί να αποδειχθεί από το κινητό της. Σε μια στιγμή, ενώ έχουν ηρεμήσει τα πράγματα, ξαφνικά στην πόρτα ακούω τη λέξη «αστυνομία», ανοίγω και βλέπω αστυνομικούς τους οποίους φαίνεται ότι είτε η ίδια, είτε κάποιος από το οικογενειακό της περιβάλλον είχε ειδοποιήσει, χωρίς εγώ να το έχω αντιληφθεί.
Την ίδια στιγμή η εναγόμενη βγαίνει έξω χωρίς να αναφέρει στους αστυνομικούς το παραμικρό ούτε να με καταγγείλει σε αυτούς για την παραμικρή πράξη σε βάρος της. Μετά από 10 λεπτά έλαβα τηλεφώνημα από το διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος Βουλιαγμένης ο οποίος μου είπε ότι η σύζυγος μου βρίσκεται εκεί και μου έκανε μήνυση για εξύβριση, σωματική βλάβη και απειλή. Εγώ μη φοβούμενος για κάτι, αφού δεν είχε διαπράξει τίποτα σε βάρος της, αμέσως πήρα το αυτοκίνητο και μετέβην στο Α.Τ. Με το που έφτασα εκεί, μου επετέθησαν στη πόρτα για να με χτυπήσουν, η εναγόμενη, ο πατέρας της και ο αδελφός της, οι οποίοι συγχρόνως με εξύβριζαν με χυδαίες εκφράσεις, ο δε πατέρας της μου απηύθυνε μια φράση που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου, αφού μπροστά στο Διοικητή του ΑΤ μου είπε το χυδαίο: «Μπορεί να είναι αλήθεια αυτά που λέει ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος», μη σεβόμενος τα 7 χρόνια γάμου με την κόρη του και το γεγονός ότι είμαι πατέρας του εγγονού και της εγγονής του και ότι επί 7 χρόνια η κόρη του ούτε μια φορά δεν είχε τολμήσει ούτε να διατυπώσει το παραμικρό για τη συμπεριφορά μου απέναντι της ξεχνώντας ότι κάθε φορά, τόσο στην επέτειο της γνωριμίας μας όσο και στην επέτειο του γάμου μας, ο ίδιος ήταν ο πρώτος που μ' έπαιρνε τηλέφωνο, για να μου δώσει συγχαρητήρια για τα λουλούδια, που έστελνα στην εναγόμενη, τα οποία συνοδεύονταν πάντοτε από τρυφερές κάρτες, στην προσπάθεια μου να ευαισθητοποιήσω την εναγόμενη και να της υπενθυμίσω ότι εκείνο που μετράει στη ζωή πέρα από τα δώρα, είναι τα συναισθήματα.
Περιττό να αναφέρω ότι εγώ απ' την εναγόμενη δεν έχω πάρει ούτε μια κάρτα δώρο, όχι μόνο στις επετείους της γνωριμίας και του γάμου μας, αλλά και στις επετείους των γενεθλίων και της γιορτής μου, εν αντιθέσει μ' εμένα που δεν ξέχασα ούτε τις γιορτές ακόμη και των συγγενών της, αποστέλλοντας τους λουλούδια και δώρα. Όλα αυτά αποδεικνύονται από αποδείξεις του ανθοπωλείου «ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ». Η χειρότερη εμπειρία μου όμως εκείνο το βράδυ ήταν όταν ο αδελφός της εναγόμενης, ένα τέταρτο μετά το πρώτο επεισόδιο στο αστυνομικό τμήμα, μου ζήτησε να μιλήσουμε ιδιαιτέρως και τότε μπροστά στο διοικητή του ΑΤ Βουλιαγμένης, προέβη στον πιο χυδαίο εκβιασμό που μπορεί να κάνει κάποιος στις συνθήκες που το έκανε. Εκεί μ' εντελώς ψυχρό ύφος μου ζήτησε εκείνη τη στιγμή να υπογράψω ένα χαρτί, με το οποίο καθόριζε τη διατροφή της αδελφής του, αλλά και, το κυριότερο, ότι θα δεσμευόμουν να μεταβιβάσω στην ίδια ένα από τα ακίνητα σπίτια της περιουσίας μου, γιατί αλλιώς σ' ένα τέταρτο θα είναι εκεί όλα τα κανάλια, τα οποία θα ειδοποιήσει η οικογένεια της. Εκείνη τη στιγμή ο διοικητής αγανάκτησε απ' αυτό που γινόταν και γυρνώντας σε αυτόν, είπε: « Αφήστε τον ήσυχο τον άνθρωπο, αυτό που του κάνετε είναι εκβιασμός και δεν μπορείτε να το κάνετε μπροστά μου». Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ότι όλα ήταν ένα σχέδιο, το οποίο άρχισε το καλοκαίρι με την απρόοπτη υπαναχώρηση της εναγομένης και τις κοινές μας διακοπές, το οποίο ολοκληρώθηκε εκείνο το βράδυ, αφού η μόνη συμπεριφορά εις βάρος της που περιγράφει η εναγόμενη, είναι η συμπεριφορά εκείνης της νύχτας, κάτι που είναι φανερό και από το δικόγραφο, το οποίο μου κοινοποιήθηκε προ 10 ημερών, όπου δεν αναφέρει κανένα άλλο περιστατικό συγκεκριμένο, παρά μόνο εκείνης της νύχτας. Είναι απορίας άξιον πως είναι δυνατό συγχρόνως με την αναχώρηση της εναγομένης από το σπίτι να είναι στο ΑΤ και να την περιμένουν οι γονείς της και ο αδελφός της, αφού αυτοί κατοικούν σε απόσταση τουλάχιστον τριών τετάρτων από τη Βουλιαγμένη στο Νέο Ηράκλειο. Το τραγικό στην ιστορία είναι ότι η απειλή τους πραγματοποιήθηκε και αμέσως η ίδια είτε ο αδελφός της είτε ο πατέρας της ειδοποίησαν τους τηλεοπτικούς σταθμούς, οι οποίοι μετά από λίγη ώρα εγκαταστάθηκαν και από τις πρώτες πρωινές ώρες είχαν απευθείας αναμετάδοση της εναγομένης, του πατέρα της και του αδελφού της, οι οποίοι έβγαιναν κατόπιν συνεννοήσεως με τους καμεραμέν στο μπαλκόνι και αναμετέδιδαν λεπτομέρειες του τι συνέβαινε μέσα, αφού είναι φανερό ότι κάποιος τους ενημέρωνε. Όπως πληροφορήθηκα αργότερα, η ίδια κάλεσε τους δημοσιογράφους της απευθείας αναμεταδόσεως και συναινούσε σε αυτή την αναμετάδοση και όλοι προσδοκούσαν να έχουν εικόνα και από μένα, ο οποίος θα συνοδευόμουν για τη διαδικασία του αυτοφώρου. Ο διοικητής του ΑΤ αντιλαμβανόμενος τι συνέβαινε και τι παιχνίδι παίζει η οικογένεια Βατίδη, επικοινώνησε στις 8 το πρωί με τον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας κύριο Πούλιο, και τον ρώτησε αν είναι δυνατό να μην εφαρμοστεί αυτόφωρη διαδικασία, εξηγώντας του ακριβώς τι συνέβαινε και ο Εισαγγελέας έδωσε την εντολή ν' αφεθούμε ελεύθεροι και με βοήθησε να φύγω από την πίσω πόρτα και να αποφύγω της κάμερες και το διασυρμό μου, τον οποίο επεδίωκε η εναγόμενη και η οικογένεια της. Μόλις η εναγόμενη και η οικογένεια της αντελήφθησαν ότι το σχέδιο κατέρρεε και ότι εγώ δεν θα οδηγούμην στο αυτόφωρο, άρχισαν με πρωταγωνιστές τους ιδίους απείρου κάλλους μπροστά στη τηλεόραση.
Η πραγματικότητα ήταν ότι η εναγόμενη ήθελε να βρίσκεται καθημερινά πολύ κοντά στις δυο αχώριστες φίλες της, με τις οποίες καθημερινώς συναντώ είτε στη Γλυφάδα, είτε στις καφετέριες της Βουλιαγμένης αλλά και κοντά στα γήπεδα του Καβουρίου, που είχε τον προσωπικό της προπονητή.
Έτσι λοιπόν με ανάγκασε, ως έχω προαναφέρει, με καθημερινές πιέσεις να πωλήσω το εξαιρετικό αυτό διαμέρισμα του Π. Φαλήρου και με τις 400.000 ευρώ από τις 600.000 ευρώ, τις οποίες εισέπραξα από την πώληση του να προβώ στην αγορά των δυο τρίτων αγροτεμαχίου 2.5 στρεμμάτων εκτός σχεδίου, ενώ με τα μέτρα αυτά ήταν αδύνατο να χτιστεί κάτι, αφού έπρεπε να αγοραστεί και το υπόλοιπο 1/3. Μετακομίσαμε σε αυτό το σπίτι και η εναγόμενη με υποχρέωσε να αγοράσω μια μικρή μεζονέτα στην Άνω Βούλα, η οποία είχε τρία πολύ μικρά δωμάτια κρεβατοκάμαρες, ήταν τριώροφο, χωρίς ασανσέρ και το κυριότερο είχε ένα παιδικό δωμάτιο, το οποίο ήταν πέντε μέτρα κάτω από το έδαφος, ανήλιαγο, αλλά είχε το μεγάλο προσόν ότι ήταν στην αριστοκρατική περιοχή της Άνω Βούλας.
Η εναγόμενη ούτε καν σκέφτηκε ότι είχα μόλις εγχειριστεί στο αριστερό μου γόνατο με εγχείρηση επτά ωρών και ήταν αδύνατον για μένα με τις πατερίτσες να ανεβοκατεβαίνω τις σκάλες τριών ορόφων για να φτάσω στα 20 τ.μ σοφίτα δωμάτιο μας. Αυτή η επιλογή της εναγομένης είχε ως αποτέλεσμα να εμπλέξω σε δικαστικούς αγώνες, μέχρις ότου εξασφαλίσω το υπόλοιπο 1/3 για να κτίσουμε, και όταν αυτό έγινε μετά από την παρέλευση ενός έτους από την αγορά των 2/3, να εμπλακούμε σε ατελείωτους αγώνες με την πολεοδομία, με αποτέλεσμα να κτίσουμε ένα σπίτι 200 τ.μ. και άλλο τόσο υπόγειο.
Τελικώς η άδεια εξεδόθη μετά από παρέλευση ενός έτους, την άνοιξη του 2007, αλλά πλέον λόγω των δανειακών υποχρεώσεων για την αγορά των άλλων ακινήτων, των αυξημένων δαπανών από την επιλογή της να εγγράψει τα παιδιά μας από ηλικίας 2 και 3 ετών στο πλέον ακριβό νηπιαγωγείο και σταθμό, σχολεία στα οποία φοιτούν κατόπιν προτροπής των δύο φίλων της, αφού στα νηπιαγωγεία και σταθμούς αυτούς φοιτούσαν ήδη τα παιδιά των δυο φίλων της
Και έτσι εγώ ξεκίνησα την κατασκευή του υπογείου από ετών, αλλά εξαντλήθηκα οικονομικά και έτσι πριν το καλοκαίρι του 2007 ζήτησα από την CITIBANK να μου εγκρίνει νέο δάνειο 600.000 ευρώ για να συνεχίσω την ανέγερση.
Αυτή τη στιγμή το δάνειο δεν έχει εγκριθεί ακόμα και πρόκειται να εγκριθεί τις επόμενες μέρες, αλλά συγχρόνως έχω δώσει την εντολή σε διάφορα μεσιτικά γραφεία για την πώληση του συγκεκριμένου ακινήτου όπως έχω κάνει και για το ακίνητο της Αθηνάς.
ΖΗΤΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΜΟΥ ΔΗΛΩΣΗ
Η τραγωδία στη σχέση μου με την εναγόμενη ξεκινά από την επόμενη μετά το επεισόδιο. Τότε πληροφορήθηκα με έκπληξη μου από τη συνεργάτιδα του λογιστικού γραφείου, ότι την πρωία κατά την οποία την νύχτα συνέβη το περιστατικό της 5ης Οκτωβρίου, η ίδια η εναγόμενη και μια δικηγόρος Ρούλα είχαν τηλεφωνήσει στο λογιστικό γραφείο και ζητούσαν την φορολογική μου δήλωση, γιατί δήθεν αυτή ήταν αναγκαία στην εναγόμενη, γεγονός από το οποίο ο καθένας καταλαβαίνει αν το επεισόδιο ήταν προειλημμένη οικογενειακή απόφαση. Το βράδυ του εν λόγω επεισοδίου όταν η εναγόμενη πρώτα πήγε στην ιατροδικαστική υπηρεσία και ακολούθως στο ιατρικό κέντρο του Παλαιού Φαλήρου, όπου μετά την ιατροδικαστική υπηρεσία πιστοποιήθηκαν και άλλες σωματικές βλάβες και το γελοιωδέστερο όλων είναι ότι εμφανίστηκε στις τηλεοπτικές κάμερες με ένα κολάρο στο λαιμό, το οποίο δεν δικαιολογείται από καμία σωματική βλάβη, αφού όλες είναι γρατσουνιές στο σώμα.
Το κωμικοτραγικότερο όμως ακολουθεί λίγα λεπτά αργότερα όταν έφυγαν οι τηλεοπτικές κάμερες και ενώ ο γιατρός της συνέστησε να παραμείνει κλινήρης επί 8 ημέρες ενεφανίσθη στο ζαχαροπλαστείο ΣΛΟΥΠ με τις δύο τις φίλες γελώντας συνεχώς και διηγούμενος πιθανότατα το πώς με παγίδευσαν.
Το πρωί του επεισοδίου η καθ' ης είχε παραλάβει το καινούργιο της τζιπ, το νέο τζιπ COMPASS και έτσι η εναγόμενη είχε δύο τζιπ πλέον, ένα μαύρο καινούργιο και ένα στο χρώμα του μινίου που δεν της αρέσει κυβισμού 3.700 και 2.500 κυβικά.
Δεν θέλω ακόμα να πιστέψω, ότι η εναγόμενη περίμενε πρώτα να παραλάβει το καινούργιο της αυτοκίνητο να δώσω προκαταβολή, αλλά κα να ΄χει εξασφαλίσει την χειμερινή της γκαρνταρόμπα από το Μιλάνο στο οποίο είχαμε μεταβεί προ 15 ημερών.
Την ίδια μέρα το βράδυ μόλις επέστρεψα στο σπίτι, βρήκα εκεί τον πατέρα, την μητέρα της εναγομένης και την εναγόμενη, οι οποίοι όλοι απήτησαν να φύγω αμέσως από το σπίτι παίρνοντας τα προσωπικά μου ήδη, απειλώντας με ότι διαφορετικά θα με μηνύσουν και θα με οδηγήσουν και πάλι στο αστυνομικό τμήμα.
Προτίμησα να υποχωρήσω, αφού προηγουμένως μίλησα με τους δικηγόρους Τάσο Τριανταφύλλου και Γεώργιο Πυρομάλη που ήταν τότε οι δικηγόροι της, οι οποίοι με διαβεβαίωσαν ότι δεν υπήρχε περίπτωσις να επικαλεστούνε εγκατάλειψη, αλλά η διάθεση τους ήταν να λυθεί συμβιβαστικά το ζήτημα με την εναγόμενη και θα επιβεβαίωναν ότι απεχώρησα κατόπιν συμφωνίας με την εναγόμενη.
Την επομένη ημέρα μου τηλεφώνησε ο δικηγόρος Ανταμίδης, και μου ζήτησε να βρεθούμε στο γραφείο Σκορίνη και μαζί με μια δικηγόρο, οι οποίοι χειρίζονταν την εν λόγω υπόθεση, κα μαζί με την εναγόμενη να προχωρήσουμε σε συμβιβαστική λύση του γάμου, αφού η εναγόμενη δεν διεκδικούσε διατροφή, αναγνωρίζοντας ότι η ίδια ήθελε να χωρίσουμε.
ΟΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ
Το εντυπωσιακό είναι ότι, ενώ η εναγόμενη, η οποία ουδέποτε μου είχε αναφέρει ούτε ένα δικηγόρο με τον οποίο συνεργάζεται, σε συνεργασία με δικηγόρους ειδικούς σε τέτοιες υποθέσεις, έγινε η συνάντηση στο γραφείο Σκορίνη και εκεί η εναγόμενη ζήτησε να αναλάβω όλα τα έξοδα των παιδιών, αρνούμενη την ένσταση να σταματήσει η μικρή τον παιδικό σταθμό και να ασχοληθεί η ίδια μαζί της και μου ζήτησε να νοικιάσω ένα διαμέρισμα στη Γλυφάδα, στη Βούλα ή στη Βουλιαγμένη τριών δωματίων ή να παραμείνει σε αυτό που μένουμε και να καταβάλω ενοίκιο του ποσού των 1554 ευρώ.
Ζήτησε να της εξοφλήσω το καινούργιο αυτοκίνητο και να παραλάβω το παλιό, να της εξοφλήσω τις κάρτες ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ, GOLD, ALPHA VISA, να της πληρώσω τα έξοδα συντηρήσεως τους αυτοκινήτου, αλλά και τα κοινόχρηστα του σπιτιού και το ρεύμα, αλλά και 2000 ευρώ συνολικά για έξοδα διατροφής και ενδύσεως των παιδιών. Ζήτησε επίσης να καταβάλω το μισθό της οικιακής βοηθού, συναινώντας στην απαίτηση μου να έχω καθημερινή χωρίς πρόγραμμα επικοινωνία με τα παιδιά λόγω της δυσκολίας της εργασίας μου και της αναγκαίας παρουσίας μου τις Κυριακές στα Ιωάννινα, για να διαχειρίζομαι εκεί την ιδιαιτέρως ζημιογόνα Π.Α.Ε. Π.Α.Σ. ΓΙΑΝΝΙΝΑ, της οποίας είμαι ιδιοκτήτης, και η οποία μου δωρίθηκε το 2004 χωρίς να καταβάλλω ούτε μια δραχμή, αφού είχε υποβιβαστεί στην τέταρτη Εθνική κατηγορία.
Την Δευτέρα ή Τρίτη μετά το επεισόδιο που συνέβη μεταξύ μας η εναγόμενη παρέστη στα μουσικά βραβεία ΑΡΙΩΝ, γεγονός το οποίο δημιούργησε αρνητική εντύπωση ακόμη και στις μεσημεριανές εκπομπές και έγιναν διάφορα αφιερώματα με πολύ σκωπτικά σχόλια, ειδικά από την δημοσιογράφο Τατιάνα Στεφανίδου για το πώς ξαφνικά έγινε καλά, αφού τις προηγούμενες ημέρες εμφανιζόταν κακοποιημένη.
Η εικόνα της μάλιστα προβλήθηκε στην τηλεόραση, όταν προσήρχετο και αποχωρούσε από τα συγκεκριμένα βραβεία.
ΜΟΝΙΜΑ ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΗ
Εκείνο το βράδυ συνέβη και ένα ακόμη τραγικό γεγονός: ο γιος μου Χρήστος, ο οποίος γνωρίζει το κινητό μου τηλέφωνο, μου τηλεφώνησε στις 22.30 το βράδυ ότι η μητέρα το πάλι εγκατέλειψε αυτό και την αδελφή του και ότι αδελφή του κλαίει.
Εγώ τότε έστειλα ένα πολύ σκληρό μήνυμα καθυβρίζοντας την εναγόμενη για τη συμπεριφορά της. Από τότε η εναγόμενη είναι μόνιμα προσκεκλημένη σε τέτοιες εκδηλώσεις και, όπως έχει προβληθεί στην τηλεόραση το χρονικό διάστημα των τελευταίων 20 ημερών, εμφανίστηκε σε εγκαίνια εκθέσεως ρολογιών σε πολύ γνωστό ξενοδοχείο των Αθηνών, σε εγκαίνια εκθέσεως χαλιών της κυρίας Μοιραράκη, με την οποία μάλιστα συζητούσε δια ζώσης και προβάλλετο στην τηλεόραση για τα μελλοντικά σχέδια εκτός του ήδη λειτουργούντος γραφείου δημοσίων σχέσεων, στα εγκαίνια του νυχτερινού κέντρο που τραγουδούσε η Μαρινέλα, όπου πλέον είναι συχνή θαμών, πηγαίνοντας τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα μετέχοντας σε άγνωστες παρέες, αλλά είναι και καθημερινή θαμών του νυχτερινού κέντρου VILLA MERCEDES και του νεοϊδρυθέντος lounge - bar στο ξενοδοχείο KING'S PALACE.
Είναι καθημερινή η παρουσία της πριν αρχίσει την νυχτερινή διασκέδαση στα καφέ της Γλυφάδας, στις δε νυχτερινές διασκεδάσεις αποχωρώντας από το σπίτι μετά τις 23.00 τη νύχτα επιστρέφει όχι νωρίτερα της 05.00 πρωινής, έχοντας συντροφιά τις δύο φίλες της, με τους ομοφυλόφιλους φίλους της, όπου εκεί συναντούν διάφορους νεαρούς και άλλους κοσμικούς και κοσμικές έχοντας πια επιλέξει αυτή τη στάση ζωής και εγκαταλείποντας τα παιδιά μας στις τύχες τους. Η τελευταία της έξοδος έγινε την Παρασκευή στις 7/12/2007 στις 22.30 το βράδυ την παρέλαβε με το CABRIO της η φίλη της και μόνη της χωρίς τη συνοδεία του συζύγου της μετέβησαν αρχικά σε νυχτερινό κέντρο τη Γλυφάδα, όπου συνάντησαν την παλιά της φίλη Ρέα Τουτουντζή, αλλά και πολυπληθή παρέα νεαρών και ακολούθως αναχώρησαν περί τις 03.00 τα ξημερώματα για το νυχτερινό κέντρο στο KING'S PALACE, όπου συμμετείχαν μέχρι στις 07.00 το πρωί στο πάρτι.
Αυτή είναι η ζωή της εναγομένης και ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι η γυναίκα αυτή, η οποία προκείμενου να κάνει καριέρα στην τηλεόραση και την αλόγιστη ζωή της στις νυχτερινές διασκεδάσεις διέλυσε την οικογένεια της, είναι εντελώς ακατάλληλη να επιμελείται δύο παιδιών τα οποία μεγαλώνουν ουσιαστικά οι νηπιαγωγοί και οι βρεφοκόμοι των εκπαιδευτήριων ΓΕΙΤΟΝΑ και η οικιακή βοηθός ΜΑΥΡΑΤ.
Η εναγόμενη είναι μια γυναίκα η οποία δεν δίστασε προκειμένου να δημιουργήσει ένα λόγο διαζυγίου να διασύρει τον επιστήμονα και ευεργέτη άντρα της καλώντας η ίδια τα τηλεοπτικά κανάλια. Από εκείνη τη στιγμή και μετά προσπαθεί με την απειλή της δημοσιοποιήσεως της αντιδικίας μας να με εκβιάσει και να αποκομίσει όσο το δυνατόν περισσότερα οικονομικά οφέλη, μη σκεπτόμενη ότι με αυτό τον τρόπο θα καταστρέψει για όλη τους της ζωή τα παιδιά μας.
Ήδη αυτό της το σχέδιο η εναγόμενη άρχισε να το υλοποιεί όταν την ημέρα της καταθέσεως της αιτήσεως για την διατροφή και την επιμέλεια, την οποία ζητούσα να ανατεθεί σε εμένα η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων μου και στη συνέχεια άσκησα, επικουρικά της ως άνω αίτησης, την από 20-12-07 με αριθμ. 277676/07 και αριθμ. Κατάθ. Δικογρ. 15909/2007 αίτηση μου με την οποία ζητούσα σε περίπτωση που δεν γίνει δεκτή η αίτηση μου για την ανάθεση της επιμέλειας σε εμένα να ορισθεί, προσωρινά, ο τρόπος επικοινωνίας μου με τα ανήλικα τέκνα μου. Δικάσιμος αμφοτέρων των ως άνω αιτήσεών μου ορίσθηκε 23-1-08. οι ως άνω αιτήσεις μου επρόκειτο να συνεκδικασθούν με την από 5-11-07 με αριθμό κατάθ. Δικογράφου 13544/2007 αίτηση της αντιδίκου μου, με την οποία ζητούσε και αυτή την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων μας και διατροφή δια τον εαυτό της και τα παιδιά μας.
Μετά από πολυήμερες και πολύωρες διαπραγματεύσεις με τη αντίδικο και τον Πληρεξούσιο Δικηγόρο της, και μετά από τις διαβεβαιώσεις αυτής ότι θα αφοσιωθεί στα παιδιά μας, τα οποία ως ισχυριζότανε είναι το πρωταρχικό μέλημα της και επειδή αυτό που σκεφτόμουν κυρίως είναι πως θα διατηρηθεί όσο το δυνατόν πιο ακέραια η ψυχική υγεία των παιδιών μας από όλη αυτή τη διαδικασία συμφώνησα η όλη διαδικασία να λυθεί κάτω από ένα καθεστώς συναίνεσης. Για αυτό με την εναγόμενη υπογράψαμε στις 13-02-2008
ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟ.
Μεταξύ άλλων συμφωνήθηκε να ανατεθεί η επιμέλεια των ανήλικων τέκνων μας στην εναγόμενη, ενώ εγώ θα είχα ελεύθερη επικοινωνία με τα παιδιά μου και προς διευκόλυνσή μας συμφωνήσαμε ορισμένες ημέρες και ώρες.
ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟ.
Μεταξύ άλλων συμφωνήθηκε να ανατεθεί η επιμέλεια των ανήλικων τέκνων μας στην εναγόμενη, ενώ εγώ θα είχα ελεύθερη επικοινωνία με τα παιδιά μου και προς διευκόλυνσή μας συμφωνήσαμε ορισμένες ημέρες και ώρες.
Το ως άνω συμφωνητικό καταθέσαμε κατά την συνεκδίκαση των ως άνω αιτήσεων ενώπιον του Μονομ. Πρωτοδ. Αθηνών (Διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) που διεξήχθη, μετά από αναβολή, στις 22-2-08 και εκδόθηκε στη συνέχεια, με κοινή συναίνεση όλων των διαδικασιών, η υπ' αριθμ. 1969/2008 απόφαση του δικαστηρίου τούτου που διέταξε τα ασφαλιστικά μέτρα ως ορίζεται στην εν λόγω απόφαση, αναθέτουσα, μεταξύ των άλλων, προσωρινά την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων μας στην αντίδικο, η οποία όμως υποχρεούται να επιμελείται προσωπικά της ανατροφής των. Και υποχρέωσε εμένα να της καταβάλλω για την μηνιαία διατροφή των παιδιών μας το ποσό των 5.000 ευρώ επί πλέον των δαπανών των που αφορούν τα δίδακτρα των σχολείων τους και των σχολικών δραστηριοτήτων τους. Παράλληλα, ρύθμισε, προσωρινά το δικαίωμα επικοινωνίας εμού με τα ανήλικα τεκνά μου ως εξής:
Α) Καθημερινά από ώρα 16.00 μέχρι 21.00, μετά από προηγούμενη τηλεφωνική ειδοποίηση της μητέρας τους Ευαγ. Βατίδου.
Β) Θα τα παραλαμβάνει από την οικία τους την πρώτη και Τρίτη εβδομάδα κάθε μήνα και συγκεκριμένα από το απόγευμα της Παρασκευής και ώρα 18.00 μέχρι και το απόγευμα της Κυριακής και ώρα 18.00.
Γ) Την δεύτερη και τέταρτη εβδομάδα του μήνα θα τα παραλαμβάνει τρεις (3) φορές την εβδομάδα προκειμένου να διανυκτερεύουν μαζί του, κατόπιν συνεννοήσεως με την μητέρα τους.
Δ) Κατά την διάρκεια των εορτών των Χριστουγέννων τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων θα διαμένουν με τον πατέρα τους από 22-12- και ώρα 17.00- 29Δεκεμβρίου και ώρα 17.00 κατά τα άρτια έτη και την 29 Δεκεμβρίου και ώρα 17.00 έως 6 Ιανουαρίου και ώρα 17.00 κατά τα περιττά έτη.
Ε) Κατά την διάρκεια των εορτών του Πάσχα τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων θα διαμένουν με τον πατέρα τους από Παρασκευή (προς της Κυριακής των Βαΐων ) και ώρα 17.00 έως τη Μεγάλη Πέμπτη και ώρα 11.00 κατά τα άρτια έτη και από τη Μεγάλη Πέμπτη και ώρα 11.00 έως Τετάρτη της Διακαινησίμου και ώρα 17.00 κατά τα περιττά έτη.
ΣΤ) Κατά τη διάρκεια των θερινών διακοπών τα ανήλικα θα διαμένουν με τον πατέρα τους όλο το μήνα Αύγουστο. Ζ) Η παράδοση και παραλαβή των τέκνων θα γίνεται στην κατοικία τους.
Η αντίδικος όμως ουδόλως σεβάστηκε την μεταξύ μας συμφωνία και κατ' επέκταση την δικαστική απόφαση σε σχέση με τον τρόπο που ασκεί την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων μας, και ομολογουμένως με έχει φέρει πάρα πολλές φορές σε ιδιαίτερα δυσχερή θέση. Με επανειλημμένες εξώδικες ενοχλήσεις έχω προσπαθήσει να επιστήσω την προσοχή της εναγόμενης σε ότι έχει να κάνει με την φροντίδα και την επιμέλεια των παιδιών μας. Εκείνη όμως συνεχίζει απρόκλητα να μην συμμορφώνεται με τις διαρκείς παρακλήσεις μου να φροντίσει τα παιδιά μας όπως τους αρμόζει συνεχίζοντας τον αυτό τρόπο ζωής, ο οποίος διόλου αρμόζει σε μία μητέρα. Η αμέλεια που επιδεικνύει στο θέμα ανατροφής των παιδιών αγγίζει πολλές φορές το σημείο της επικινδυνότητας. Όπως αναφέρω διεξοδικά στα από 11, 14 και 24 Μαρτίου του 2008, πιο πρόσφατα επιδοθέντα εξώδικα μου, η εναγόμενη παραλείπει ολικά να εκπληρώσει ένεκα του τρόπου ζωής που διάγει, τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει απέναντι στα δυο ανήλικα παιδιά μας. Ιδιαίτερα μετά τα όσα χυδαία γεγονότα αποκαλύφθηκε ότι αναφέρει στο προσωπικό της ημερολόγιο, τα οποία αφορούν και εμέ και τα όσα διέπραττε κατά τη διάρκεια συμβιώσεως μας και της διαστάσεως μας αποδεικνύουν την προσωπικότητα της αλλά και το σύστημα αξιών της, ως της επισημαίνω στα εξώδικα. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η παντελής εγκατάλειψη των παιδιών μας και η χρήση των χρημάτων που της καταβάλλω ανελλιπώς εδώ και έξι μήνες για προσωπικούς της σκοπούς.
Επειδή τα ανήλικα τέκνα μου έχουν, ως όλα τα παιδιά, ανάγκη φροντίδας, στοργής, αγάπης, ηρεμίας και ασφάλειας, τα οποία μόνο εγώ μπορώ να τους προσφέρω, και δεν μπορούν να αναπληρωθούν από κανένα άλλο βοηθητικό πρόσωπο, αλλά ούτε και από την αντίδικο, η οποία, ως προανέφερε, έχει επιδείξει αμελή και επικίνδυνη για την υγεία τους και την παιδεία τους συμπεριφορά, αφού τα εγκαταλείπει.
Επειδή η εναγόμενη είναι ακατάλληλη για την επιμέλεια των τέκνων μας, καθώς και η ίδια στερείται παντελώς μορφώσεως, αδυνατεί να μιλήσει στοιχειωδώς ελληνικά, δεν έχει διαβάσει ποτέ στη ζωή της ούτε ένα βιβλίο αλλά ούτε και μια εφημερίδα, και η κοινωνική της ζωή σαν μόνο ενδιαφέρον έχει τη νυχτερινή διασκέδαση και τη συμμετοχή σε κοσμικές εκδηλώσεις, την αγορά ρούχων και παπουτσιών, το ατελείωτο κάπνισμα μπροστά στα παιδιά μας και την παρουσία της καθημερινά σε κοσμικές καφετέριες.
Επειδή είμαι ο πλέον κατάλληλος, να αναλάβω οριστικά την επιμέλεια των ανήλικων τέκνων μας, με υπεραγαπούν, όπως άλλωστε κι εγώ αυτά.
Επειδή για τους παραπάνω λόγους πρέπει να ανατεθεί οριστικά εις εμέ η άσκηση της επιμέλειας επί των ανήλικων τέκνων μας.
Επειδή, άλλως και όλως επικουρικώς, και εις την περίπτωση που δεν μου ανατεθεί η επιμέλεια των ανήλικων τέκνων μου, ζητώ ως πατέρας των ανήλικων τέκνων μου να ρυθμιστεί οριστικά το δικαίωμα επικοινωνίας μου με αυτά.
Επειδή και το συμφέρον των ανηλίκων τέκνων μου επιβάλλει την επικοινωνία μου μαζί τους, ενόψει της ηλικίας των και των αναγκών τους.
Επειδή η εναγόμενη εις το παρελθόν πολλάκις έχει παρεμποδίσει το δικαίωμα επικοινωνίας μου με τα ανήλικα τέκνα μου.
Επειδή προς απόδειξη των αγωγικών μου ισχυρισμών επικαλούμαι μάρτυρας και έγγραφα.
Επειδή η αγωγή μου είναι νόμιμη, βάσιμη και αληθινή.
Για τους λόγους αυτούς και αι με ρητή επιφύλαξη κάθε νομίμου δικαιώματος μου
Ζητώ:
1. Να γίνει δεκτή η παρούσα αγωγή μου. Να ανατεθεί εις εμένα οριστικά η επιμέλεια των ανήλικων τέκνων μας Χρήστου και Μαρίας.
2. Άλλως και όλως επικουρικά, και στη περίπτωση που απορριφθεί το ως άνω κύριο αίτημα μου, Να ρυθμιστεί οριστικά το δικαίωμα επικοινωνίας μου με τα ανήλικα τέκνα μου ως εξής:
Α) Καθημερινά από ώρα 16.00 μέχρι 21.00, μετά από προηγούμενη τηλεφωνική ειδοποίηση της μητέρας τους Ευαγ. Βατίδου.
Β) Να τα παραλαμβάνω από την οικία τους την πρώτη και Τρίτη εβδομάδα κάθε μήνα και συγκεκριμένα από το απόγευμα της Παρασκευής και ώρα 18.00 μέχρι και το απόγευμα της Κυριακής και ώρα 18.00.
Γ) Την δεύτερη και τέταρτη εβδομάδα του μήνα θα τα παραλαμβάνω τρεις (3) φορές την εβδομάδα προκειμένου να διανυκτερεύουν μαζί μου, κατόπιν συνεννοήσεως με την μητέρα τους.
Δ) Κατά την διάρκεια των εορτών των Χριστουγέννων τα ανήλικα τέκνα μου θα διαμένουν με εμένα από 22-12- και ώρα 17.00-29 Δεκεμβρίου και ώρα 17.00 κατά τα άρτια έτη και την 29 Δεκεμβρίου και ώρα 17.00 έως 6 Ιανουαρίου και ώρα 17.00 κατά τα περιττά έτη.
Ε) Κατά την διάρκεια των εορτών του Πάσχα τα ανήλικα τέκνα μου θα διαμένουν με εμένα από την Παρασκευή (προ της Κυριακής των Βαΐων) και ώρα 17.00 έως τη Μεγάλη Πέμπτη και ώρα 11.00 κατά τα άρτια έτη και από Μεγάλη Πέμπτη και ώρα 11.00 έως Τετάρτη της Διακαινησίμου και ώρα 17.00 κατά τα περιττά έτη. ΣΤ) Κατά τη διάρκεια των θερινών διακοπών τα ανήλικα τέκνα μου θα διαμένουν με εμένα όλο το μήνα Αύγουστο. Ζ) Η παράδοση και παραλαβή των τέκνων μου θα γίνεται στην κατοικία τους.
Να υποχρεωθεί η εναγόμενη να επιτρέπει την άνω επικοινωνία μου με τα ανήλικα τέκνα μου και να παραδίδει προς τούτο σε εμένα τα ανήλικα τέκνα μας επί απειλή χρηματικής ποινής 1.000 ευρώ και προσωπικής κρατήσεως ενός (1) μηνός για κάθε παράβαση ων διατάξεων της εκδοθησομένης Δικαστικής αποφάσεως.
Και να καταδικαστεί η εναγόμενη στην δικαστική μου δαπάνη.»
ΕΝΩΠΙΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΗΣ
ΕΞΩΔΙΚΟΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ-ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ-ΔΗΛΩΣΗ
Αλεξίου Κούγια του Χρήστου, Δικηγόρου, κατοίκου Αθηνών, οδός Σταδίου.
ΚΑΤΑ
Βατίδου Ευαγγελίας του Νικολάου, κάτοικο Βουλιαγμένης Αττικής.
«Παρέλαβα το αθλίου και συκοφαντικού περιεχομένου έγγραφο με την επιγραφή «εξώδικη απάντηση», το οποίο είναι βέβαιο ότι εγράφη μόνο και μόνο για να ικανοποιηθούν τα κόμπλεξ κατωτερότητας απέναντί μου, τα δικάς ου και των δικηγόρων σου, οι οποίοι μαζί με τον πατέρα σου και εσένα έχουν αναλάβει το «θεάρεστο έργο» της δυσφημίσεώς μου στα Μέσα Μαζικής ενημέρωσης, αφού έχω πια εξακριβώσει ποιοι παραδίδουν ακόμη και δικόγραφα διαπράττοντας κακουργηματικές παραβάσεις του Νόμου Περί Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων στο τηλεοπτικό σταθμό STAR CHANNEL και την εφημερίδα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ.
Όσον αφορά το περιεχόμενο του εγγράφου, τους «χυδαίους χαρακτηρισμούς» σου και τα όσα ισχυρίζεσαι περί εμφάνισης μου στα τηλεοπτικά κανάλια και την ειρωνική αναφορά των «ιδιοτήτων» μου, δεν χρειάζεται να κάνω κανένα σχόλιο παρά να σου υπενθυμίσω, ότι εσύ ίδια ΚΥΡΙΩΣ, τα δύο παιδιά μας, ή οικιακή βοηθός και οι δύο γονείς σου, οι οποίοι είναι μόνιμα εγκατεστημένοι κοντά σου, διατρέφεστε, έχετε στέγη και μετακινείσθε από χρήματα, τα οποία κερδίζω εγώ, ο ανυπόληπτος, ο γελοιοποιούμενος από τα κανάλια και ο μη έχων καμία εκτίμηση από την κοινωνία εργαζόμενος δεκαοχτώ ώρες το 24ωρο.
ΕΚΑΝΑ ΣΦΑΛΜΑ ΠΟΥ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑ
Όλα αυτά, γιατί έκανα το σφάλμα στη ζωή μου να δημιουργήσω ομογένεια και να φέρω στη ζωή παιδιά με μια γυναίκα, η οποία επένδυσε μόνο στην εξωτερική της εμφάνιση «πουλώντας» την εικόνα της, πουλώντας την παρουσία της ακόμη και σε μπαρ της επαρχίας για «αρπαχτές» - όπως τις ονόμαζε - και συναναστρεφόμενη σε αυτό τον «κύκλο εργασίας» ό,τι χυδαιότερο έχει η ελληνική κοινωνία και κυρίως έχοντας την εύνοια του γνωστού ανά το πανελλήνιο μόδιστρου για τα «σουσέλ», τα οποία δημοσιοποιήθηκαν στις εκπομπές του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου.
Όσον αφορά τα αναφερόμενα για σένα, για το πώς συνυπάρχω με τα παιδιά μου και ειδικά για τα όσα ισχυρίζεσαι ότι συνέβησαν στα Γιάννενα, θα λογοδοτήσεις στα δικαστήρια. Το ίδιο (θα λογοδοτήσεις στα δικαστήρια) και για όσα αναφέρεις περί της οικιακής βοηθού, η οποία δήθεν ζητά τα κλειδιά.
Όσον αφορά τον άθλιο ισχυρισμό σου ότι δήθεν φρόντισα να υπογράψω το ιδιωτικό συμφωνητικό για να αποφύγω στο δικαστήριο, στο οποίο δήθεν θα αποκαλυπτόταν η συμπεριφορά μου και η ζωή μου, σου δηλώνω ότι ακόμη και αύριο είμαι έτοιμος να πάω στο οποιοδήποτε δικαστήριο για να αντιδικήσω μαζί σου και με τον οποιοδήποτε από τους επτά δικηγόρους τους οποίους έχεις αλλάξει μέχρι σήμερα, για να αποκαλυφθούν όχι η δική μου συμπεριφορά και ζωή μου, που είναι γνωστές στο πανελλήνιο τα τελευταία 30 χρόνια, και μου επιτρέπουν να είμαι αυτός που είμαι, που σε ζούσε και σε ζει, αλλά η δική σου προσωπικότητα, η στάση ζωής σου, και το κυριότερο, οι ανώμαλες επιλογές σου και η διαταραγμένη προσωπικότητα σου αλλά και η σκέψη σου για τον τελευταίο σύντροφό σου.
Να πάμε σε αυτό το δικαστήριο για να διαβαστούν οι δεκάδες σελίδες του ημερολογίου όπου αναφέρεις τι κάνεις ολόκληρο το 24ωρο και όπου δεν υπάρχει ούτε μία λέξη -όχι παράγραφος- που να αφορά την ενασχόλησή σου με τα παιδιά μας. Να πάμε σε αυτό το δικαστήριο όπου δεν υπάρχει ούτε μια λέξη για δουλειά, αφού όλο το 24ωρο σου είναι αφιερωμένο στην επιλογή ερωτικών συντρόφων και στη διασκέδαση όπως αυτά αναφέρονται από εσένα την ίδια στο προσωπικό σου ημερολόγιο (είμαι περίεργος τι θα έλεγε ο ή η Πρόεδρος του Δικαστηρίου για τις σελίδες του ημερολογίου σου, που αναφέρονται στο Δημήτρη, τον Κώστα, τον Διογένη, τον Αλέξανδρο, αλλά και ολόκληρες οι σελίδες που αφιερώνεις στις σκέψεις σου και το πώς θα απαντήσεις σε διάφορα μηνύματα ).
Αυτά όμως δεν έχουν καμία σημασία αλλά μεγαλύτερη σημασία έχει να συνειδητοποιήσεις ότι εκείνο το οποίο θα σου στερήσει την επιμέλεια των παιδιών αν δεν αλλάξεις τρόπο ζωής, είναι η επιλογή σου να ζεις τη νύχτα και να κοιμάσαι την ημέρα, η επιλογή σου να είσαι μια τεμπέλα, ανεπάγγελτη, η οποία ζει με την διατροφή, την οποία δίνει ο πρώην σύζυγος της, όχι για αυτήν αλλά για τα παιδιά της, η επιλογή σου να ζεις σε σπίτι, το οποίο δεν το πληρώνεις εσύ και το οποίο πληρώνει ο πρώην σύζυγος σου για τα παιδιά του, η επιλογή σου να έχει και να έχεις και να χρησιμοποιείς αυτοκίνητο που δεν το αγόρασες εσύ αλλά το αγόρασε και το πληρώνει ο πρώην σύζυγος σου για τις μετακινήσεις των παιδιών του, η επιλογή σου να μην ξυπνάς το πρωί, για να φτιάξεις το πρωινό των παιδιών και να τα κατεβάσεις στο σχολικό λεωφορείο, αλά να ξυπνάς στις τρεις το μεσημέρι, αφού όλη της νύχτα γυρνάς ξεκινώντας από το «KIKU», συνεχίζοντας σε μπαρ τύπου «HYDE» μετά τις 2:00 και συνεχίζοντας σε άθλια μπουζούκια της Λεωφόρου Συγγρού, όπου αρχίζεις τη διασκέδαση σου στις 3.00 το πρωί και τελειώνεις στις 6.00 και στις 7.00 το ξημέρωμα, η επιλογή σου να εγκαταλείπεις τα παιδιά μου, όταν έχεις το Σαββατοκύριακο, στην επιμέλεια των δυο γονέων σου και στο σπίτι τους στο Ηράκλειο, ενώ εσύ να πηγαίνεις, είτε ταξίδια στη Θεσσαλονίκη με παραμονή στο HAYAT, είτε ταξίδια σε άλλα μέρη, με το τελευταίο θύμα σου της τελευταίας «πάσας» προς εσένα, τον κατά έξι μικρότερο σου, ο οποίος είναι - όπως εσύ η ίδια τον χαρακτηρίζεις στο προσωπικό σου ημερολόγιο - κοντός, άσχημος, ο οποίος δεν σου αρέσει, αλλά είναι γιος πολυεκατομμυριούχου (αυτό βέβαια σε ενδιαφέρει), αφού απόφασή σου είναι να συζείς με άντρες, που το μόνο χαρακτηριστικό που πρέπει να έχουν, είναι να έχουν λεφτά για να σε ζουν, να σου αγοράζουν κοσμήματα και εσύ να εξαντλείσαι από την καθημερινή κούραση της βελτιώσεως του σώματος και του προσώπου σου, δαπανώντας τον ελεύθερο χρόνο σου, όχι βεβαίως για την επιμέλεια των παιδιών μας, όπως ψευδώς ισχυρίζεσαι, ούτε για να εργάζεσαι, ούτε καν για να ανεύρεις εργασία, αφού από τις 4/10/2007 μέχρι σήμερα έχουν συμπληρωθεί έξι μήνες και δεν έχεις κερδίσει εργαζόμενη ούτε ένα ευρώ.
Επειδή η υπομονή μου έχει εξαντληθεί και χθες υπέστην ακόμα ένα εκβιασμό μπροστά στη γραμματέα μου από τον πατέρα σου, ο οποίος με τεράστιο θράσος με απείλησε ότι, εάν δεν σου επιστρέψω τα ρούχα σου, τα οποία κατά τους ισχυρισμούς σου έχω κρύψει, θα αρχίσει να βγαίνει κάθε μέρα στα κανάλια για να με δυσφημεί και θα συνεχίσει να παραδίδει δικόγραφα.
Επειδή μέχρι σήμερα παρά τα όσα έχω υποστεί από εσένα, τους συγγενείς και τους δημοσιογράφους, με τους οποίους «συνεργάζεσαι» για να με δυσφημείς και να με εκβιάζεις, καταφέρνω να διατηρώ και την ψυχική και τη σωματική μου υγεία, ώστε να εξασφαλίζω τα χρήματα, τα οποία απαιτούνται για τη μόρφωση, για τη διατροφή και για την κάλυψη όλων των αναγκών των δύο παιδιών μου.
Επειδή μέχρι σήμερα τηρώ απαρέγκλιτα και το ιδιωτικό συμφωνητικό που υπογράψαμε, αλλά και τους όρους της δικαστικής αποφάσεως, πριν ακόμη δημοσιευτεί.
Επειδή εσύ αντιθέτως τίποτα δεν τηρείς από αυτά, τα οποία έχεις αναλάβει ως υποχρέωση, ώστε να διαχειρίζεσαι τα χρήματα που καταβάλω για τη διατροφή των παιδιών μας και τα χρήματα αυτά τα δαπανάς για την κάλυψη των προσωπικών σου αναγκών.
Επειδή σε προσκαλώ να μου κοινοποιήσεις έστω και μια απόδειξη από χρήματα, τα οποία κατέβαλες για την αγορά έστω και ενός ζεύγους παπουτσιών, ενός ενδύματος για τα παιδιά μου.
Επειδή σε προσκαλώ να μου κοινοποιήσεις τις αποδείξεις του super market για την αγορά των τροφίμων, αφού έχω μάθει ότι τα παιδιά μου διατρέφονται μόνο με μακαρόνια, σουβλάκια και πίτσες.
Επειδή επιφυλάσσομαι επι παντός νόμιμου δικαιώματός μου.
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ ΣΕ ΠΡΟΣΚΑΛΩ για τελευταία φορά:
1. Να εγκαταλείψεις το σπίτι της Ιάσωνος, όπως έχεις αναλάβει υποχρέωση.
2. Να μου παραδώσεις τα έπιπλα και όλα τα ηλεκτρικά σκεύη, τα οποία μου ανήκουν, ώστε να επιπλώσω ένα σπίτι όπου θα μπορώ μα φιλοξενώ τα παιδιά.
3. Να προσέλθεις άμεσα να υπογράψεις το πληρεξούσιο για το συναινετικό διαζύγιο.
4. Να προσέλθεις άμεσα για να υπογράψεις την αποχώρησή σου από τη θέση της διαχειρίστριας στην εταιρία «ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΕΛΛΑΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ Ε.Π.Ε.».
Να συνειδητοποιήσεις επιτέλους ότι τα χρήματα που σου δίνω για το σπίτι, για να διατρέφεστε όλοι σας και για την οικιακή βοηθό είναι μόνο και μόνο για την εξυπηρέτηση των παιδιών μας και για την αποκλειστική σου ενασχόληση με αυτά.
ΑΛΛΩΣ ΣΟΥ ΔΗΛΩ ότι θα καταθέσω αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για την τροποποίηση αυτής της αποφάσεώς , αφού είμαι έτοιμος ακόμα και την εργασία μου να σταματήσω, για να αφοσιωθώ αποκλειστικά στην επιμέλεια των παιδιών μου, τα οποία με λατρεύουν, δεν θέλουν να επιστρέψουν σε εσένα καθημερινώς, πολύ περισσότερο όταν μένουν μαζί μου τα Σαββατοκύριακά, αφού δυστυχώς έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν ότι δεν έχει τίποτε να τους προσφέρεις και ζεις και αναπνέεις μαζί με το περιβάλλον σου για το πώς θα βρεις το επόμενο θύμα σ, το οποίο θα σου δώσει κυρίως χρήματα και πολυτελή τρόπο ζωής, αφού αυτά αποτελούν τις μοναδικές αξίες για εσένα και δεν ενδιαφέρει αν αυτό το θύμα είναι «αυτοδημιούργητος», «αριστούχος της Νομικής», «ηθικός», «λαϊκό παιδί», «μορφωμένος» αλλά μπορεί να είναι κοντός άσχημος με τριχοφάγο στο κεφάλι, γελοίος στη συμπεριφορά του, μικρότερος κατά εφτά χρόνια ή μεγαλύτερος κατά 25 χρόνια σε ηλικία.
Υ.Γ Επειδή ό,τι είχα να υποστώ, όσον αφορά τον εξευτελισμό μου, το έχω υποστεί από εσένα και τους συνεργούς σου σε αυτήν την προσπάθεια εκβιασμού μου, ώστε να υποκύψω, σου δηλώνω-και να το πεις και στον πατέρα σου-ότι δεν φοβάμαι και δεν υπολογίζω αυτά, τα οποία κάνετε κάθε μέρα και για τα οποία θα λογοδοτήσετε στα Δικαστήρια και εσύ και οι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ.
Αρμόδιος Δικαστικός Επιμελητής εντέλλεται, όπως επιδώσει νόμιμα την παρούσα εις προς ον απευθύνεται, προς γνώσιν του και δια τις συνέπειες, να αντιγράψει δε ολόκληρο το κείμενο της παρούσης εις την έκθεσιν επιδόσεώς του.»
ΑΘΗΝΑ, 3/04./2008
Ο ΕΞΩΔΙΚΩΣ ΔΗΛΩΝ ΑΛΕΞΙΟΣ Χ. ΚΟΥΓΙΑΣ
Ο ΕΞΩΔΙΚΩΣ ΔΗΛΩΝ ΑΛΕΞΙΟΣ Χ. ΚΟΥΓΙΑΣ
5 Λογομαχιες:
Κούγια, δεν ήξερες, δεν ρώταγες;
perimeneis n t diavasoume olo???
Ενδιαφέρον έγγραφο, και αρκετά αποκαλυπτικό να ομολογήσω.
O Κούγιας γενικά σίγουρα δεν είναι συμπαθής, αλλά σε κάποια θέματα όταν αναφέρεται στην ανατροφή των παιδιών, νομίζω ότι έχει δίκιο.
καλημέρα!!!!!
σήμερα είδα τα mail!!!!!!!
φιλιά!!!!!!!!!!
Δεν ξέρω κατά πόσο σας ενδιαφέρει, αλλά το peugeot 206 δεν υπάρχει σε έκδοση των 1300 κυβικών. Μάλλον θα ήταν στα 1400 και όταν είδε τον Κούγια φοβήθηκε.(Δεν είμαι κανένας καμμένος, η wikipedia το λέει)
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια