ΑΛΗΤΕΣ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΙ

Πριν από ένα χρόνο περίπου είχαμε το φιάσκο του νόμου Παππά με την παρωδία Καλογρίτσα με τα βοσκοτόπια και τις μόλις τέσσερεις τηλεοπτικές άδειες. Φέτος ο νόμος επανέρχεται με 7 άδειες αυτή τη φορά – και σωστά – αλλά πάλι πάσχει στον έλεγχο του πόθεν έσχες πριν το διαγωνισμό. Να πάω και εγώ αν είναι, να δηλώσω πετρελαιάς στο Καζακστάν και μετά να χασκογελάω.  Εγώ όμως δεν έχω να πληρώσω το υψηλό παράβολο. Πολύ φοβάμαι πως όλο και κάποιος περίεργος θα βρεθεί που θα το πληρώσει. 

Το θέμα μου εν προκειμένω δεν είναι η τηλεόραση. Είναι η συνολική επαγγελματική δραστηριοποίηση των δημοσιογράφων. Μας αρέσει να τους λέμε αλήτες και ρουφιάνους αλλά είναι μακράν το πιο αδικημένο επάγγελμα. Ως γνωστόν, όταν βρίσκεσαι στη ζούγκλα, γίνεσαι θηρίο… 

Ποιος φταίει; 

Το κράτος, το συνδικαλιστικό τους όργανο και βεβαίως πολλοί μεγαλόσχημοι δημοσιογράφοι που αρκέστηκαν στο ατομικό καλό και όλοι οι άλλοι να πάνε να πνιγούν. Προσωπικά, έχω την πολυτέλεια να τα καταγράψω καθώς καμία εφημερίδα και κανένα περιοδικό δεν θα δεχόταν τέτοιο άρθρο. Το blog μου όμως είναι ο δικός μου ναός και λέω ότι θέλω. Ακόμα. 

Αναζητείται ο Φωτισμένος και Χαρισματικός Υπουργός που θα βάλει το σωστό πλαίσιο…

Ας δούμε λοιπόν ποια είναι η κατάσταση της ελληνικής δημοσιογραφίας σήμερα :

Εφημερίδες και περιοδικά : 

Ο ρόλος των δημοσιογράφων σήμερα είναι τραγικός. Ο Έλληνας δημοσιογράφος :

Δεν πληρώνεται.  Είναι ανασφάλιστος.  Συνήθως ο εργοδότης του χρωστάει δεδουλευμένα.  Όσα παίρνει είναι συνήθως μαύρα.  Κάνει 2-3 δουλειές με μπλοκάκι για να συμπληρώσει το εισόδημα του. Δεν τον προστατεύει ούτε το κράτος, ούτε το συνδικαλιστικό του όργανο. Για την ακρίβεια, γελάει ο κόσμος.  

Για να επιβιώσει λοιπόν ο δημοσιογράφος τι αναγκάζεται να κάνει; 

Να μην έχει καμία ελευθερία. Να κατασκευάζει ειδήσεις. Να γράφει τερατολογίες για να έχει μια χρησιμότητα και δουλειά. 

Τι θα έπρεπε να γίνει; 

Απαγόρευση δημοσίευσης οποιουδήποτε ανυπόγραφου άρθρου. Ούτε εν είδει επιστολής αναγνώστη. Τα ανυπόγραφα άρθρα χρησιμοποιούνται για να γράφονται διάφορες μούφες και αυτός που τα γράφει δεν έχει καν την ευθύνη αλλά και την υλική αναγνώριση της πνευματικής του εργασίας.  Το κόλπο των επιστολών των αναγνωστών [ΣΣ και καλά επιστολές που σημαίνει δωρεάν ύλη ] να μην υπερβαίνει το 1/20 των σελίδων του εντύπου. Πρέπει να μπουν όλα τα ονόματα των δημοσιογράφων που γράφουν στην εφημερίδα σε μισθολόγιο.  Να υπάρχει φορέας που να ελέγχει άρθρα συντάκτες και μισθολόγιο. Η παράβαση να ισούται με 20.000 ευρώ πρόστιμο. 

Πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει η επιχείρηση ριχτάδικο που στην Ελλάδα είναι επιστήμη. Να απαγορεύεται να βρίσκεται κάποιος σε ΔΣ ιδιοκτησίας ΜΜΕ αν σε προηγούμενο επιχειρηματικό εγχείρημα υπάρχουν χρέη σε εργαζομένους. Αν έχει γίνει ρύθμιση, πρέπει να έχει εξοφληθεί τουλάχιστον το  80% και να έχει ρυθμιστεί το υπόλοιπο 20%. 

Ραδιόφωνο

Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα στους FM Ραδιοφωνικούς Σταθμούς που αν εξαιρέσεις ελάχιστους, οι άλλοι δεν πληρώνουν κανέναν. Πρέπει να γίνονται έλεγχοι και αν ο σταθμός δεν πληρώνει, να κλείνει. Μεγάλο θέμα και οι ηχολήπτες και οι τεχνικοί που όταν υπάρχουν εργάζονται σχεδόν δωρεάν. Χρειάζεται εκκαθάριση στους ρ/δ σταθμούς. Όποιος θέλει να κρατάει μια συχνότητα χωρίς παραγωγούς, να κλείνει. Ή ας πουλήσει. Επειδή όμως είναι δύσκολο να έχει 30 παραγωγούς, ας μπει ένα όριο που να λέει πως το λιγότερο πρέπει να έχει 15 παραγωγούς. Ας παίρνουν και 20 ευρώ ανά εκπομπή αλλά όχι δωρεάν. Εννοείται πως πρέπει να δηλώνονται στον αρμόδιο φορέα ο παραγωγός, η εκπομπή του και η σύμβαση του. Ο φορέας θα πρέπει να ελέγχει αν τα στοιχεία είναι αληθινά. 

Web Radio

Τα WEB Radio ήταν της μόδας μέχρι περίπου το 2012 αλλά ξεφούσκωσαν. Πρέπει να μπουν στην ψηφιακή πλατφόρμα ώστε να μπορεί ο καθένας να ακούει από το αυτοκίνητο του. Το ραδιόφωνο ως μέσο θα είχε κλείσει λόγω τηλεόρασης και social media και έμεινε ανοιχτό από τους οδηγούς των αυτοκινήτων. Κανείς πια δεν ακούει ραδιόφωνο στο σπίτι του. Πρέπει να γίνεται έλεγχος σε όλα τα web radio αν πληρώνουν την ΑΕΠΙ και για να μείνουν ανοιχτά να έχουν τις παρακάτω υποχρεώσεις : 

Υποχρεωτικά να διαθέτουν στούντιο.  Να έχουν ευκρινή στοιχεία επικοινωνίας με το κοινό. Να μπουν στην ψηφιακή πλατφόρμα με ένα μικρό κόστος πχ 200 ευρώ ετησίως.  Να διαθέτουν εκπρόσωπο κατά το νόμο. Να έχουν το λιγότερο 10 παραγωγούς με ατομικές συμβάσεις.

BLOGS

Στο Γιουνανιστάν τα έχουμε -  όπως τα περισσότερα άλλωστε - μπερδέψει. Blog είναι η δωρεάν πλατφόρμα εργαλείων που μας δίνει η μαμά Google – κυρίως – ώστε ο κάθε χρήστης να εκφράζει τις απόψεις του, τις ιστορίες του και ότι του κατέβει στο ομιχλώδες του μυαλού του. Όταν βλέπω σε ειδησεογραφικά sites πχ « Το blog του Γιάννη Αντετοκούμπο στο sport24» καγχάζω. Αυτό είναι στήλη αλλά το λέμε blog επειδή ακούγεται trendy. Blog είναι αυτόνομο site ηλίθιε ! Δεν είναι μια στήλη σε ένα ήδη υπάρχον portal – site γουατεβα ! 

Επίσης blog δεν είναι αυτό που εκμεταλλεύεται τη δωρεάν πλατφόρμα της google για να αναπαράγει ειδήσεις, χωρίς πρωτογενή έρευνα, χωρίς δημοσιογράφους και χρησιμοποιείται με συνήθως αγορασμένους likers ή followers κατά κόρον στα social media, με σκοπό να ασκήσει πίεση και εκβιασμό στους πολιτικούς ή γενικά στους celebs. Blog είναι ένα αυτόνομο και αυθύπαρκτο site που εμπεριέχει ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΠΟΨΗ του συντάκτη του, όπως πχ έχω το δικό μου, το suspect.gr

 

Πρέπει λοιπόν να μπει μια τάξη και εδώ υπάρχει το θέμα της ανωνυμίας. Αν το blog είναι προσωπικού χαρακτήρα, ας γράφει ο καθένας ότι θέλει όπως γίνεται και στις microblogging εφαρμογές όπως λέγονται το facebook, το twitter και το instagram. Αν όμως υπάρχει αναμετάδοση ειδήσεων, τότε πρέπει να μπει στον κλάδο των εφημερίδων μόνο που θα είναι ηλεκτρονικής μορφής. Δηλαδή : 

Να υπάρχει κανονικά υπεύθυνος κατά το νόμο. Να επιτρέπεται η αναδημοσίευση άλλων κειμένων από τα κανονικά ειδησεογραφικά sites μόνο σε 5 άρθρα ημερησίως ( ας γράψουν και κάτι δικό τους ) από τη συνολική καθημερινή ύλη. Στις μέρες μας παίρνουν οι τύποι φοιτητές και τους πληρώνουν με μαύρα, να αντιγράφουν ειδήσεις από τα  γνωστά ΜΜΕ, 20 σεντς το ποστ. Ανοίγουν 10 τέτοια blogs-ειδησεογραφικά sites όπως τα βαφτίζουν και δημιουργούν κλίμα και επιδρούν στην κοινή γνώμη. Όταν δεις μια «είδηση» να κυκλοφορεί σε 10 sites και μετά το αναπαράγουν και άλλα για να μη χάσουν την επικαιρότητα, αυτό σημαίνει παραγωγή κουρνιαχτού και σκόνης. Όταν λοιπόν ο τάδε πολιτικός δει το όνομα του να παίζει σε 20-30 sites δημιουργείται μια εχθρική ατμόσφαιρα εναντίον του. Έτσι κατασκευάζονται τα fake news αγαπούλα μου… 

Σε αυτά λοιπόν τα blogs που θέλουν λέγονται ειδησεογραφικά sites, να υπάρχουν κανονικά συντάκτες, όχι στα ανυπόγραφα άρθρα και όλοι σε μισθοδοσία. Όποιος δεν θέλει και δεν μπορεί, ας κρατήσει το blog  του για να γράφει τις προσωπικές του απόψεις και αν είναι μάγκας να τον διαβάζει ο κόσμος. Όχι να κάνει ότι είναι portal ενώ στην πραγματικότητα να πρόκειται περί ενός ατέλειωτου κόπι πάστε που λέει και ο Πόλακας ο Μαν, με μπόλικα spam, hoaxes, θεωρίες συνομωσίας και ράδιο αρβύλα. Έτσι τρελάθηκε ο κοσμάκης και άρχισε να πιστεύει ότι μας ψεκάζουν, τον Αρτέμη Σώρα και το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης του Αλέξη.

Επιχειρηματίες : 

Όποιος θέλει να ηγηθεί ενός ΜΜΕ θα πρέπει να καταθέσει στον Φορέα ένα πλήρες οργανόγραμμα και τη μισθοδοσία αυτού προκαταβολικά σε τράπεζα ίση με ένα χρόνο. Αν χρειαστεί να πουλήσει, θα μπορεί να πάρει αυτά τα χρήματα πίσω και να τα βάλει ο επόμενος. Αν κρίνει πως είναι ζημιογόνο το μέσο του και πρέπει να το κλείσει, τότε θα πρέπει να ενεργοποιείται αυτός ο λογαριασμός και οι υπάλληλοι να μισθοδοτούνται για ένα έτος ή για το διάστημα ( εντός του έτους ) μέχρι να βρουν τον επόμενο εργοδότη. Αυτό ξέρω πως σου φαίνεται βαρύ αλλά επειδή μιλάμε για την τέταρτη εξουσία και στην πραγματικότητα ίσως την πρώτη, χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή. Έτσι έχουν ξεφτιλιστεί οι δημοσιογράφοι και για ένα κομμάτι ψωμί γράφουν και λένε ότι να ναι. Θα μου πεις : Αν στο μεσοδιάστημα, απολυθούν μερικοί και προσληφθούν κάποιοι άλλοι με διαφορετική μισθοδοσία τι γίνεται; Μια φορά το εξάμηνο να υπάρχει επικαιροποίηση του οργανογράμματος στον φορέα και οι ανάλογες προσαρμογές στο κεφάλαιο της εγγύησης. 

Πρέπει επίσης να δηλώνονται και όλες οι outsourcing συνεργασίες για να αποφευχθεί η εξυπνάδα να τα δίνουμε όλα σε εξωτερικούς συνεργάτες που θα πληρώνονται με πλην πέντε ευρώ την ώρα. Όλοι οι εργαζόμενοι στα κανάλια θα έχουν την κάρτα εργαζομένου και σε κάθε ευκαιρία μπορεί να γίνεται έλεγχος ( εξωτερικά ρεπορτάζ ) αν οι δημοσιογράφοι είναι ασφαλισμένοι και δηλωμένοι. Η παράβαση θα κοστίζει στον επιχειρηματία 100.000 ευρώ αλλά και στον εργαζόμενο 5.000 πρόστιμο που θα καταβάλλονται είτε μετρητά είτε αν δεν έχει περιουσιακά στοιχεία και καταθέσει κατευθείαν από την επόμενη μισθοδοσία του. 

Όλα τα ανωτέρω όμως προϋποθέτουν έναν φορέα που θα κάνει ανεξάρτητα και υπεύθυνα τους ανωτέρω ελέγχους και επιβάλλεται οι όποιες ποινές να εφαρμόζονται άμεσα. 

Η ιστορία των ΜΜΕ στην Ελλάδα είναι ένα ατέλειωτο ριχτάδικο, έχουν κλείσει πάρα πολλά σπίτια  και θα πρέπει να μπει ένα πραγματικό πλαίσιο κανόνων σε αυτόν τον πολύπαθο χώρο.