Ηδη,
και πιο πολύ στη συνεχεια, θα βαρεθεις να βλεπεις στα σοσιαλ, στολιδια,
φωτακια, αγαπη στα λογια, χαμογελα – αληθινα και ψευτικα, πολλες στιγμες
πλαστικης ευφοριας που παντα πρεπει να προβαλλουμε.
Ερχονται
γιορτες.
Ναι,
υπαρχει και το εμπορικο κομματι και δεν είναι κακο. Αν ο ανθρωπος μπορει
να αντλησει στιγμες χαρας, ας το κανει και ας μη δαιμονοποιειται το γιορτινο
κλιμα λογω «εναλλακτικης προσεγγισης» που συνηθως πηγαζει από ατομικη δυστυχια.
Περαν
αυτων όμως, αν σου περισσευει κατι, χαρισε το. Αν δεν σου περισσευει, μπορεις να κανεις κατι τελειως δωρεαν. Αν
εχεις στο κυκλο σου καποιον ανθρωπο, ένα φιλο, ένα συγγενη που δεν εχει
οικογενεια, σχεση ή μεγαλο σοϊ, μπορεις να του προσφερεις απλα την παρεα σου.
Να μοιραστεις το τραπεζι σου.
Το
δικο μου μηνυμα σε αυτές τις γιορτες είναι :
ΚΑΝΕΝΑΣ
ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ.
Ιστοριες
υπο το φως των κεριων..
0 Λογομαχιες:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια