ΤΟ ΚΑΜΕΝΟ ΦΑΓΗΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΓΚΟΜΕΝΕΣ

 Σε φωνάζει σπίτι της για φαγητό. 

Μπαίνεις με το δωράκι σου, την καλή σου διάθεση και το χαμόγελό σου. 

Τη βλέπεις να βάζει στην κατσαρόλα το κρέας και σου λέει πως σου ετοιμάζει μια λιχουδιά. 

Ενώ κάθεστε και τα λέτε, παρατηρείς πως η ώρα περνά και δεν ρίχνει ούτε μια ματιά στην κατσαρόλα. Να το ανακατέψει, να προσθέσει λίγο νερό, να ψιλοδοκιμάσει, τίποτα. Το αφήνει στην τύχη του. Της το λες ευγενικά. 

Άσε, ξέρω, σου απαντά κοφτά. 

Περνά η ώρα, αρχίζει και μυρίζει καμένο.  Της το λες. Η απάντηση είναι πιο αυστηρή. Δουλειά σου εσύ ! 

Κοιτάζεις το ρολόι σου και το φαγητό ήδη έχει συμπληρώσει 4 ώρες παραπάνω ψησίματος από το κανονικό. Η κουζίνα αρχίζει να ντουμανιάζει στον καπνό. Ατάραχη αυτή περί άλλων τυρβάζει φλυαρώντας στο τηλέφωνο. 

Βγαίνουν καπνοί και ανοίγεις το παράθυρο βήχωντας. Ακούς τη γειτόνισα από τον πάνω όροφο να φωνάζει ρωτώντας τη αν είναι καλά και αν έπιασε φωτιά.

Κλείνει το facebook θυμωμένη που το έκλεισε, απαντά στη γειτόνισσα ενοχλημένη και σου λέει ότι την έπρηξες και να κάτσεις να σου σερβίρει. 

Κάθεσαι αποσβολωμένος και περιμένεις. 

Προσγειώνεται στο τραπέζι σου καθαρό και κρυστάλλινο κάρβουνο. Από περιέργεια το αγγίζεις με το πηρούνι σου γιατί δεν μπορείς να το πιστέψεις και το κάρβουνο γίνεται θρύψαλα. Η δε μπόχα δεν αντέχεται. 

Περιμένεις ήδη πολλές ώρες, γυρίζει το μάτι σου και σηκώνεσαι να φύγεις. Φωνάζεις για αυτή την αθλιότητα, επισημαίνεις πως την προειδοποίησες αρκετές φορές και αρνείσαι να φας το κάρβουνο σε ένα περιβάλλον που σκυλοβρωμάει από την κάπνα. 

Γυρνάς την πλάτη και με γρήγορα βήματα κλείνεις πίσω σου την πόρτα για να μην πεις και κάνεις χειρότερα. 

Εκείνη σου προσάπτει και αργότερα διαδίδει στον κύκλο της πως της μιλάς άσχημα, είσαι οξύθυμος και τη φοβίζεις. Σημειώνει πως αυτή σε αγαπάει και εσύ τελικά φταις με την κακή σου συμπεριφορά που χωρίσατε. Δεν την εκτιμάς. Δεν την αγαπάς. Ένα τόσο δα λαθάκι έκανε και πήγες να την αποκεφαλίσεις. 

Ο κοινός σας κύκλος σε καταδικάζει. 

Θυμώνεις με τον εαυτό σου γιατί ενώ το κατάλαβες απο την αρχή, έκανες υπομονή και περίμενες. Έπρεπε να είχες ήδη φύγει. 

[ ΣΣ. Απόσπασμα  από το βιβλίο μου που θα εκδοθεί μετά θάνατον με τον τίτλο «Η εξουσία της γκόμενας. Αυτή η κατάρα}