ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΙΣ !

Αν έπρεπε να συνοψίσω σε μια φράση τη διακυβέρνηση Σύριζα, νομίζω πως ο τίτλος ταιριάζει απόλυτα. 

Νόμοι, δράσεις, δηλώσεις, πρακτικές κατά ριπάς ! Ο εφιάλτης του αρχειοθέτη!  

Εν προκειμένω θα ασχοληθώ με την καρδιά του Μνημονίου Τσίπρα [ΣΣ. Τι; Δεν σου αρέσει; Συνήθισε το, έτσι λέγεται! ] που είναι το ταμείο αποκρατικοποιήσεων που μπροστά του το ΤΑΥΠΕΔ των ….αχρείων Σαμαρά και Βενιζέλου μοιάζει με παιδική χαρά !

Θα σου εξομολογηθώ κάτι. Όπως όλοι οι Έλληνες, στα νιάτα μου είχα μπολιαστεί και εγώ με τη νοοτροπία πως ο ιδιώτης είναι ο αιμοσταγής νόθος ξάδερφος του Σατανά   που έχει σκοπό να μας πίνει το αίμα με το μπουρί της σόμπας.  Τότε που διάβαζα τα άπαντα του Μενέλαου Λουντέμη ( καλώς ) Χρόνη Μίσσιο ( κακώς )  Μπακούνιν ( πολύ κακώς ) και Μπουχάριν ( μα τι έκανα μικρός Θεέ μου ; ) και πίστευα πως ο ιδιώτης είναι κάτι ανάμεσα στον  Τζακ τον Αντεροβγάλτη και στον Δράκο του Σέιχ Σου. 

Άλλαξα άποψη γιατί μπήκα στην αγορά εργασίας. Γιατί διαπίστωσα πως ότι διαχειριζόταν το καλοκάγαθο κράτος, το έκανε με την ίδια επιτυχία όπως και το πρώτο ταξίδι του Τιτανικού. Γιατί διαπίστωσα πως ο ΟΤΕ που έγινε ιδιωτικός βελτιώθηκε απείρως προς το καλύτερο. Γιατί η Ολυμπιακή που απορροφήθηκε από την Aegean δεν πάθαμε και τίποτα. 

Πιστεύω πως το κράτος πρέπει να έχει ισχυρή παρουσία σε μόλις τρεις τομείς. Παιδεία, Υγεία και Σώματα Ασφαλείας. Τίποτα άλλο. Εποπτικό ρόλο; Ελεγκτικό ρόλο; Καμία αντίρρηση. Αλλά τίποτα άλλο. Επιτρέπεται κοτζαμ κολοσσός όπως η ΔΕΗ που θα μπορούσε να βρίσκεται στις κορυφαίες εταιρείες του δυτικού κόσμου, να είναι ζημιογόνος; Ξέρεις για τι πλούτο μιλάμε; 

Επομένως λοιπόν, εμένα το ταμείο αποκρατικοποιήσεων δεν με χαλάει γιατί είμαστε παντελώς άχρηστοι.  Να πουλήθουν αυτά που τώρα βαλτώνουν, να γίνουν επενδύσεις, να βρει ο κόσμος δουλειά και να αυξήσει το κράτος τα έσοδα του από τις ασφαλιστικές εισφορές και τους φόρους από την εμπορική διαστηριότητα. Εσύ που κόπτεσαι για την Εθνική Κυριαρχία να σου θυμίσω πως εν καιρώ πολέμου, υπάρχει και η επίταξη. 

Είναι απόλύτως φυσιολογικό όταν η αγορά είναι στα κάτω της να πουλάς φθηνά και στα πάνω της ακριβά. Αυτό γίνεται από καταβολής του ανθρώπου στον πλανήτη. Αν η αντιπρόταση είναι να περιμένουμε μπας και πουλήσουμε ψηλά, από την αναμονή θα έχουν μείνει στάχτες γιατί οι ΣυριζΑνελ θα τα κάψουν όλα. Όπως είναι η ελληνική οικονομία αυτή τη στιγμή με τον Τσίπρα που πήγες και ψήφισες, προτιμώ να πουληθούν σε χαμηλό κόστος. Σε βάθος χρόνου δεν χάνουμε. Θα κερδίσουμε και σε εργατικό δυναμικό και πόρους για την οικογένεια και την κοινωνία. 

Αυτό που με κάνει όμως και καγχάζω είναι πως η ρητορική δεκαετιών που έστειλε δημοσιογράφους φελλούς στην αφαν γκατέ της ελληνικής δημοσιογραφίας, κόσμο στους δρόμους να φωνάζει και πολιτικάντικες κορώνες περί ξεπουλήματος, να πάνε για τάβλι στον Κένταυρο 8 μέσα σε μια νύχτα!

Όλη η αριστερή ιδεολογία ξεπεράστηκε μέσα σε λίγες ώρες για το Μνημόνιο Τσίπρα των 7.500 σελίδων για τρείς μέρες!

Από τα Μαζικά Μέσα Επιρροής, επειδή φοβούνται για τις άδειες, ξεχάστηκε σε μια μέρα! 

Κανείς δεν μιλάει, κανείς δεν ασχολείται και οι λαϊκοι αριστεροί επαναστάτες που κατεβαίναν κάθε λίγο και λιγάκι σε πορείες, απεργίες και ποικιλότροπες  διαμαρτυρίες, βουβάθηκαν λες και κόλλησαν στο στόμα τους τσιρότο! 

Βολεύτηκαν τώρα πια σε αξιώματα και θώκους βλέπεις… Δύσκολοι καιροί για επαναστάσεις αγαπούλα μου… 

Πόσο εύκολα τελικά πουλάει κανείς την ιδεολογία του για μια ρημάδα καρέκλα…. 

Ελπίζω έστω και κατόπιν εορτής να καταλαβαίνεις το δούλεμα. Έστω και τώρα… 

Υγ. Μπράβο στον Άδωνι, στον Δαμαβολίτη και στην Κατριβάνου που είχαν το θάρρος, όταν διαφώνησαν με το κόμμα τους να παραιτηθούν και να παραδώσουν την έδρα τους. Απολύτως έντιμοι…

ΛΙΜΝΗ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ

 

Συνεχίζοντας τις αποδράσεις μέσα στην πόλη, επόμενη στάση ήταν η λίμνη της Βουλιαγμένης. Ναι, το παραδέχομαι, πρώτη φορά πήγα. 

Μέρος, που από τη μια έχει τη λίμνη και μια λωρίδα γης τη χωρίζει με τη θάλασσα. Οπότε με ένα τρύγο, δύο ζμπαρόνια. Μπορείς να κάνεις μπάνιο και από εδώ και από εκεί. 

Λίγο μετά τη Γλυφάδα μείνε στην αριστερή λωρίδα και έχε το νου σου. θα δεις τις σχετικές πινακίδες καθώς στα δεξιά σου έχεις τη θάλασσα και αριστερά βλέπεις έναν επιβλητικό βράχο. 

Προτίμησε να παρκάρεις στο πάρκινγκ απ’εξω καθώς έχει περισσότερες θέσεις διαθέσιμες. Μπαίνεις σε έναν φροντισμένο χώρο με πράσινο και χώρο στάθμευσης. Μόλις προχωρήσεις λίγο, προβάλλει η λίμνη της Βουλιαγμένης. 

Φαντάσου έναν χώρο σαν ορθογώνιο παραλληλόγραμμο, με 100 μέτρα μήκος και 40 πλάτος. Κατά το ήμισυ στη λίμνη πατώνεις αλλά έχει και λίγα σημεία που το βάθος φτάνει ακόμα και στα 17 μέτρα ! 

Στην άκρη του βράχου υπάρχουν και οι σχετικές σημαδούρες για να μην πλησιάσεις πολύ καθώς υπάρχει κίνδυνος να φας πέτρα στο κεφάλι λόγω πιθανής κατολίσθησης! Παρομοίως και στη σύραγγα που ενώνεται η θάλασσα με τη λίμνη, καλό είναι να μην πλησιάσεις καθώς έχει ρεύμα και μπορέι να σε παρασύρει.

Στη λίμνη της Βουλιαγμένης μπορείς είτε να πιεις καφέ και να φας, είτε να κάνεις μπάνιο. Δεν τίθεται θέμα καθαριότητας του νερού καθώς επικοινωνεί με τη θάλασσα και με πηγή οπότε ανανεώνεται συνέχεια! Είναι όμως βαρύ το νερό καθότι είναι κατά 70% γλυκό. 

Φαντάσου πως στις δύο πλευρές της λίμνης είναι ο βράχος. Στη μία έχει τραπέζια για τον καφέ σου και στην άλλη είναι διαμορφωμένη μια πλατοφόρμα με ξαπλώστρες, ναυαγοσώστη, πεζούλι και τραπέζια με ομπρέλα. 

Ο κόστος για το μπάνιο είναι 10 ευρώ το άτομο. Φαρμακείο. 

Έχουν μια περίεργη διαρρύθμιση καθώς αν πας και δεις άδεια τραπέζια, μη χαίρεσαι πως θα καθίσεις. Της πλατφόρμας και από τα άλλα οι πρώτες δύο σειρές είναι για τους λουόμενους. Οι  υπόλοιποι στριμωχτείτε στα πίσω και μέσα από τη τζαμαρία στο κτίριο του καφέ εστιατορίου. 

  Όταν ρώτησα, γιατί ενώ σχεδόν όλα ήταν άδεια δεν άφηναν τον κόσμο να κάτσει και η απάντηση ήταν : «και αν έρθουν κολυμβητές μετά;»

Αν θες να πας για μπάνιο σου προτείνω να κάτσεις σε τραπέζι. Έτσι και θα πάρεις και καφέ αν θέλεις μετά, με άνεση. Οι ξαπλώστρες είναι λίγες και ο διάδρομος στενός και δεν βολεύει. Στο τέλος του, έχουν και μια vip περιοχή για να χρεώνουν παραπάνω τα κορόιδα. Ιδιωτικότητα δεν έχει, κάνεις βόλτα και εκεί και είναι όπως η άλλη πλατφόρμα. Τίποτα το φοβερό. 

Είναι ωραία ως βόλτα αλλά αν θες για ποτό, να πας το βράδυ που φωτίζεται η λίμνη και ο βράχος και δημιουργεί μια μαγευτική ατμόσφαιρα. 

Μην ξεχάσεις φεύγοντας προς Αθήνα, να στρίψεις στο πρώτο στενό δεξιά και μετά από λίγο πάλι δεξιά στην ανηφόρα ( ρώτα και κάποιον που μένει εκεί ) ώστε να βγεις στο ύψωμα για να βγάλεις φωτογραφίες τη λίμνη από ψηλά. Έχει και μονοπάτι που μπορείς να περπατήσεις – απολύτως βατό για τα παιδιά της πόλης  - και μπορείς να αγναντέψεις τη θέα σε ολόκληρο τον κόλπο. 

Αν εξαιρέσεις το κόστος για το μπάνιο, κατά τα άλλα οι τιμές είναι προσιτές. Το προσωπικό που εργάζεται εκεί είναι πολύ εξυπηρετικοί και πρόθυμα δίνουν πληροφορίες. 

Υγ. Η φωτογραφία είναι η πρώτη που τράβηξα, μόλις πάρκαρα. Όταν βρω χρόνο και ταξινομήσω -  επεξεργαστώ και τις υπόλοιπες, θα σου τις παρουσιάσω.

= = =

Update 31-5-2016

Ξαναπήγα Κυριακάτικα στη Λίμνη της Βουλιαγμένης, άραξα με τις ώρες και θέλω να συμπληρώσω τα εξής : 

Α) Την ημέρα σχεδόν δεν σε αφήνουν να πιείς καφέ αν δεν κάνεις μπάνιο. Τα περισσότερα είναι για τους λουόμενους και στη διάθεση σου έχεις είτε αυτά του κτιρίου είτε αυτά που δεν έχουν καμία θέα προς τη Λίμνη. Ντροπή. Πρέπει ντε και καλά είτε να διαλέξεις μέρα που πάνε λίγοι είτε να πας σε ώρα που να μην κάνουν μπάνιο. 

Β) Πήγα και το βράδυ. Έλεος ρε σπάγκοι ! Τσιγκούνηδες ! Βάλτε περισσότερα φώτα! Ωραία μεν αλλά λίγα φώτα δε. Θα μπορούσαν ( με βάση και τις τιμές που χρεώνουν στα ποτά ) να βάλουν περισσότερα και το τοπίο να γίνει πραγματικά φαντασμαγορικό ! 

Γ) Η VIP area έχει και χώρο με τραπεζοκαθίσματα στο γκαζόν για εκδηλώσεις. Φαντάζομαι πως δεν είναι πάμφτηνα αλλά αν μη τι άλλο είναι ξεχωριστό μέρος και αν έχεις τα χρήματα, αξίζει !

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΚΠΟΜΠΗΣ

Κάθε Παρασκευή βράδυ, 9-11, έχω εκπομπή στον καλύτερο web Radio σταθμό στην Ελλάδα τον M-WORD Radio – www.m-wordradio.gr

 

Έχουν έρθει αρκετοί στο στούντιο για συνέντευξη και σε πολλές εκπομπές κάνω σόου σόλο. 

Ακροατές μπαίνουν στο τσατ, κάνουμε διάλογο, έχει πλάκα και καλή παρέα. 

 

Αποφάσισα να σου παραθέσω ένα απόσπασμα από την τελευταία εκπομπή να πάρεις μια γεύση. 

Ιδού : 

ΔΑΝΕΙΚΑ

Προσωπικό πάθημα αλλά και συζητήσεις με τον κύκλο μου, με έχουν οδηγήσει στο κάτωθι συμπέρασμα : Μη μπλέκεις τη φιλία με τα δανεικά ! Ποτέ !

 

Ξέρω τι σκέπτεσαι. Το ίδιο που σκεπτόμουν και εγώ. Ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται, ο φίλος στα δύσκολα πρέπει να στηρίζει, δεν μπορείς να αφήσεις τον φίλο ξεκρέμαστο σε μια ώρα ανάγκης και ότι πρέπει να βοηθήσεις. 

Ξέχνα τα. 

Θέλεις να βοηθήσεις τον φίλο σου; Χίλια άλλα πράγματα μπορείς να κάνεις. 

Να στηρίξεις ηθικά και ψυχολογικά. 

Να βοηθήσεις με την παρουσία σου. Στο νοσοκομείο, στο σπίτι, στη δουλειά. 

Να του αγοράσεις φαγητό και τρόφιμα. Να τρέξεις σε μια γραφειοκρατία, σε μια υπηρεσία. 

Τα δανεικά εθίζουν. Αν σου ζητήσει μια φορά μετά οι αναστολές πεθαίνουν. Θα σου ζητά συνέχεια.

Αν μπλέξεις με δανεικά, στο τέλος τσακώνεσαι, δεν τα παίρνεις ποτέ πίσω και χάνεις και τη φιλία. 

Εκτός και αν είσαι πλούσιος οπότε έχεις την πολυτέλεια να τα ξεγράψεις αμέσως μόλις τα δώσεις και δεν θα έχεις άγχος. Βέβαια, εξ όσων γνωρίζω, κανείς πλούσιος δεν δίνει δανεικά χωρίς αντάλλαγμα αλλιώς δεν θα ήταν πλούσιος. Εμείς οι φτωχοί την πατάμε.  

Υπάρχουν πολλές υποπεριπτώσεις : Όπως, όταν τα δώσεις να ορίσεις και το διάστημα επιστροφής και δεν το αφήσεις φλου λόγω εμπιστοσύνης όπως βλακωδώς ο γράφων. Να τα δώσεις όταν ξέρεις ότι ο δανειζόμενος δεν είναι σπάταλος αλλά καλός διαχειριστής που του έτυχε μια αναποδιά. 

Επειδή όμως μπλέκει και το συναίσθημα της φιλίας και της αλληλεγγύης, καλύτερα άστο γιατί στο τέλος και το καλό κάνεις και τον μπελά σου βρίσκεις και χάνεις και τη φιλία και χάνεις και  τα χρήματα.