ΕΧΕΙΣ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ;

Πριν από περιπου 3 μουντιαλ, εργαζομουν ως μπαρμαν σε ένα ξενοδοχειο της πυρκαγιας. Εκει μπορω να πω ότι εκανα σπουδες Πανεπιστημιακου επιπεδου.

Μεταξυ των πελατων ηταν και ενας χρηματιστης που σε κάθε επισκεψη συνοδευοταν και από μια διαφορετικη σταρλετ και όταν ειχε κεφια, εφερνε δυο.

Με γοητευαν τοτε τετοιες πολυτελειες και μαλιστα ο τυπος αφηνε γερο μπουρμπουαρ οποτε με το που τον εβλεπα εκανα χαρουλες όπως ο σκυλος στο αφεντικο του. Μιλουσαμε εγκαρδια καθως ειχα βρει το κουμπι του και ειτε του μαθαινα να παραγγελνει καποιο κοκτεϊλ αγνωστο στους πολλους και επειδη ηταν αρρωστος Ολυμπιακος, τον πειραζα. Μεσα στη μετεφηβικη μου αφελεια, θυμαμαι ότι τον ρωτησα καποτε:

Ρε συ Κωστα, μια και εισαι χωμενος στα κολπα, δεν μου λες εστω περιγραμματικα, τι παιζεται στο χρηματιστηριο; Τι γινεται εκει μεσα;

Με κοιταξε με την ιδια συμπαθεια που θα εδειχνε ενας ακροατης στην ομιλια ενος μεγαλοβιομηχανου για τη φτωχολογια και συγκαταβατικα με ρωτησε:

Δεν μου λες αγορι μου, θελεις να σου πω για το χρηματιστηριο; 

Βεβαιως, απαντησα με περισσοτερο θαρρος! 

Μηπως εχεις δυο χρονια από τη ζωη σου; Με αποτελειωσε…

Πριν από λιγες μερες εφτασε στο μεϊλ μου η παρακατω ιστορια η οποια αφενος ηταν η αφορμη να γυρισω πισω στον χρονο, αφετερου δεν πιστευω ότι απεχει της πραγματικοτητας:

 

«Μια φορά και έναν καιρό σ΄ ένα χωριό, ένας άντρας ο Χάρης ανακοίνωσε στους χωρικούς ότι θα αγόραζε μαϊμούδες προς 10 δολάρια τη μία. Ξέροντας οι χωρικοί ότι υπήρχαν πολλές μαϊμούδες γύρω στο δάσος πήγαν και τις έπιασαν. Ο Χάρης αγόρασε χιλιάδες προς 10 δολάρια τη μία όπως είπε. Το εμπόρευμα όμως λιγόστευε και οι χωρικοί σταμάτησαν να κυνηγάνε μαϊμούδες.

 Ο Χάρης ξαναανακοινώνει ότι θα αγόραζε μαϊμούδες για 20 δολάρια τη μία. Οι χωρικοί έτρεξαν και έπιασαν και άλλες μαϊμούδες. Σύντομα όμως οι μαϊμούδες λιγόστεψαν κι άλλο, οι χωρικοί επέστρεψαν στα κτήματά τους.

 Ο Χάρης ανακοινώνει πάλι ότι επειδή δεν υπάρχουν πλέον πολλές μαϊμούδες θα αγόραζε τη μία προς 25 δολάρια. Οι χωρικοί πιάνουν και τις λίγες που έμειναν.

Ο Χάρης τούς λέει καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχουν πλέον παρά ελάχιστες μαϊμούδες γι' αυτό και εγώ θα σας δώσω 50 δολάρια τη μία. Αλλά επειδή πρέπει να φύγω για την πόλη για δουλειές θα αναλάβει την αγοροπωλησία ο βοηθός μου.

Ο βοηθός φωνάζει τους χωρικούς και τους λέει. Κοιτάξτε τι έκανε ο Χάρης. Γέμισε ένα στάβλο γεμάτο με μαϊμούδες, θα σας τις πουλήσω εγώ για 35 δολάρια τη μία και όταν γυρίσει ο Χάρης τού τις πουλάτε εσείς για 50 δολάρια τη μία. Οι χωρικοί στριμώχτηκαν μάζεψαν όλες τις οικονομίες τους και αγόρασαν όλες τις μαϊμούδες.

 Δεν ξαναείδαν ούτε τον βοηθό ούτε τον Χάρη.

 Καλώς ήρθατε στη Wall Street.»

Ο Κωστας καποια στιγμη σταματησε να ερχεται στο ξενοδοχειο.

Αγνωστο γιατι.

Νοσταγλησα το μπον βιβερ στιλ του, τα μπουρμπουαρ του, τις ενιοτε εντυπωσιακες συνοδους του, τα πολυτελη αυτοκινητα που οδηγουσε αλλα αυτό που τυπωσα στον εγκεφαλο μου ηταν οι χρηματιστηριακες συμβουλες που μου εδωσε «στα πεταχτα»:

Α) Αν το χρηματιστηριο υπηρχε για αναδιανομη του χρηματος θα ειχε καταργηθει

Β) δεν παιζουμε ποτε χρηματα που χρειαζομαστε. Μπορουμε να βαλουμε ένα ποσο που ΔΕΝ προκειται να χρειαστουμε σε έναν οριζοντα τουλαχιστον 2 ετων

Γ) καλυτερα βαρια και σιγουρα χαρτια ( τραπεζες ) παρα ριψοκινδυνα που μπορει να εχουν κερδη αλλα οσο ευκολα ερχονται, τοσο ευκολα τα χανεις.

Δ) δεν εισαι εσυ ο εξυπνος και οι αλλοι βλακες, ουτε εισαι ο καλυτερα πληροφορημενος και οι αλλοι στο σκοταδι.

Ε) στο χρηματιστηριο μπορεις να πετυχεις αν ασχολεισαι νυχθημερον και αν βεβαια εχεις φαει αρκετες γερες σφαλιαρες για εκπαιδευτικους λογους. Αρκει να εισαι σε θεση αφενος να τις αντεξεις και να μη φαληρισεις, αφετερου να μπορεις να κυριαρχεις στον εαυτο σου ώστε το φιλτρο της λογικης και της συνεσης να μην μπαινει στο περιθωριο υπο του κελευσματος του παθους του τζογου.

Χαρη σε αυτές τις συμβουλες δεν εχω βαλει ουτε ένα ευρω.

Χαρη σε αυτές τις συμβουλες δεν κλαιω τις οικονομιες μου, δεν παρασυρθηκα σε εποχες ευτυχιας και δεν απελπιστηκα σε εποχες χρηματιστηριακης δυστυχιας.