ΜΕΡΕΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ...

Θυμηθηκα αυτή την περιοδο που κανω ραδιοφωνο τη μια και μοναδικη φαρσα που σκαρωσα σε ραδιοφωνικο παραγωγο την οποια σπευδω να μοιραστω μαζι σας.

Πριν από αρκετα χρονια ακουγα έναν ραδιοφωνικο σταθμο με συνεπεια. Ηταν ο μοναδικος τοτε που προσεγγιζε καπως τα γουστα μου, η μουσικη ηταν και είναι αναποσπαστο κομματι της καθημερινοτητας μου, mp3 μου φαινοταν κατι σαν πιν ή το νέο μοντελο της μπε εμ βε, τα cds και τις κασετες μου τις ειχα ακουσει πολλες φορες, οποτε το ραδιοφωνο ηταν μονιμως ανοιχτο και η βελονα καρφωμενη.

Μεταξυ των αλλων ραδιοφωνικων παραγωγων ηταν και μια ευχαριστη κοπελιτσα με δροσερη φωνη που εβγαζε μια θετικη νοτα, διασκεδαστικη με χιουμορ.

Καποια στιγμη λοιπον, αποφασισε να κανει σατυρα στον Μανωλη Μαυροματη με τις αμιμητες ατακες του. Αφου απαριθμησε μερικες, στο τελος πεταξε το

«τι να μας πει τωρα ο Μανολο Μαυροματης, ποιος είναι αυτος, ελα τωρα με τον Μανολο που δεν ξερει καν να μιλαει»

Ενοχληθηκα.

Τον Μανωλη Μαυροματη δεν τον ξερω ουτε κατ οψιν.

Με ενοχλησε όμως η υβρις, η ασεβεια, σε έναν ανθρωπο που συμφωνοι, μας εχει χαρισει ουρανομηκη χαχανα αλλα δεν παυει αφενος να εχει τα διπλασια χρονια από την κοπελιτσα στο μικροφωνο, αφετερου στο χωρο του ειχε μια σοβαρη παρουσια και εχει προσφερει.

Θυμωσα.

Η σατυρα είναι ωραιο να υπαρχει αλλα δεν σημαινει ότι πιανουμε ένα μικροφωνο και υποτιμουμε τους αλλους. Ιδιαιτερα δε ανθρωπους σαν τον Μανωλη Μαυροματη ο οποιος ουδεποτε προκαλεσε ή εγινε μαϊντανος στα πανελς.

Πηρα τηλεφωνο στον σταθμο.

Ο διαλογος:

- καλησπερα, μπορω να μιλησω με την κα ταδε;

- Ναι, μισο λεπτο.

- Καλησπερα!

- Καλησπερα!

- Ειστε η κα ταδε;

- Ναι, εγω ειμαι

- Ειμαι σταθερος ακροατης σας εδώ και αρκετο καιρο και θελω να σας συγχαρω για τις εκπομπες σας

- Σας ευχαριστω πολύ

- Και τα τραγουδια που παιζετε είναι ωραια και τα σχολια που κανετε είναι ευστοχα με χιουμορ…

- Σας ευχαριστω

- Μονο που πριν από λιγο με στενοχωρησατε λιγο..

- Γιατι καλε;

- Ειμαι ΑΝΗΨΙΟΣ του Μανολη Μαυροματη ( αφου δεν επεσα μονος μου κατω από τα γελια, με θαυμαζω )

…. Σιωπη λιγων δευτερολεπτων…

- εεεε τι να πω…

- δεν σας καλεσα να μαλωσουμε και να αντιδικησουμε

- ε μα ξερετε….

- Επιτρεψτε μου να σας πω

- ….συγγνωμη… δεν ηθελα…

- Μισο λεπτο σας παρακαλω

- Όχι… ζητω συγγνωμη….

- ΜΑ ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ !!

- Ενταξει αλλα εγω ειλικρινα δεν ηθελα….

- Κοιταξτε κα ταδε, ( ακαθεκτος πια ) δεν εχω κανενα προβλημα που σχολιασατε τα μαργαριταρια του θειου μου ( μουαχαχαχα ) και εμεις το κανουμε στην οικογενεια

- ( πηρε θαρρος ) ε, μα, δεν του τα λετε και εσεις;

- Βεβαιως και του τα λεμε και σατυρα του κανουμε και δεν του χαριζομαστε

- ( με πιο πολύ θαρρος ) μα πως βγαινει και τα λεει ετσι;

- ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΟΥ κα ταδε!!!!

- Δηλαδη;

- Ο θειος μου κυριος Μανωλης Μαυροματης είναι ενας ανθρωπος που εχει τα διπλα σας χρονια. Εχει προσφερει στον χωρο του, είναι σοβαρος, δεν εχει πειραξει κανεναν και αυστηρα κρινοντας τον κανεις ως δημοσιογραφο δεν νομιζω ότι εχει να του προσαψει κατι. Σωστα;

- ( φτερα ψιλοκομμενα) …ναι… ( σβηστό.. )

- Με ενοχλησε πολύ που μια νεαρη κοπελα όπως εσεις τον αποκαλεσατε Μανολο, τον λοιδωρησατε και ειπατε στον αερα κατι που δειχνει ασεβεια. Θελετε να κανετε σατυρα; Καλα κανετε αλλα γιατι εκφραζεστε τοσο υποτιμητικα;

- Ναι.. κοιταξτε… εχετε δικιο…σας ζητω συγγνωμη…

- Ειλικρινα το θεμα μου δεν είναι να αντιδικησουμε αλλα ελατε λιγο στη θεση μου σας παρακαλω πολύ

- Όχι, όχι, ειστε πολυ ευγενικος…

- Επειδη σας ακουω ανελλειπως, σας εκτιμω ως ραδιοφωνικο παραγωγο και σας εχω σε εκτιμηση για αυτό πηρα το θαρρος να σας καλεσω γιατι μου εκανε εντυπωση το σχολιο σας. Δεν το περιμενα από σας.

- Εχετε δικιο, ειστε πολύ καλος και ευγενικος. Θα ανακαλεσω. Σας ευχαριστω πολύ.

- Και εγω που με ακουσατε και σας τιμα ότι αναγνωριζετε αυτό που σας λεω.

- Γεια σας

Αμεσως μετα λοιπον ζητησε συγγνωμη στον αερα για το Μανολο και ειπε πως δεχθηκε ένα πολύ ευγενικο τηλεφωνημα, μου αφιερωσε το επομενο κομματι και συνεχισε την εκπομπη.

Ξαναπηρα.

- γεια σας, ο ανηψιος του Μαυροματη ειμαι!

- Α! γεια σας!

- Σας ευχαριστω πολύ, σας τιμα αυτό που κανατε!

- Τιποτα να στε καλα!

- Αληθεια, μηπως εχετε καποιο μεϊλ;

- Ναι βεβαιως!

- Θελετε να μου το δωσετε;

- Ναι.. είναι το ….

Την επομενη μερα λοιπον της εστειλα ένα μεϊλ που της ειπα την αληθεια.

Ότι δεν ειχα καμια σχεση με τον Μανολο και για ποιο λογο της εκανα αυτό το τηλεφωνημα.

Αλλωστε γενικα πιστευω ότι οι καλυτερες πλακες είναι αυτές που διαρκουν λιγο, οποτε καπου αισθανθηκα την αναγκη να της πω την αληθεια.

Δεν μου απαντησε.

Αρκετες μερες αργοτερα ξαναπηρα στο στουντιο.

- Γεια σας!

- Γεια σας!

- Ο …ανηψιος του Μανολη Μαυροματη ειμαι…

- ΑΑΑΑΑΑΑ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ !!! ( γελια )

- Δεν μπορειτε να πειτε, ηταν καλο!

- Ναι, καλο ηταν ( συγκρατημενα ενοχλημενη )

- Ο σκοπος μου ηταν να σας πω την αληθεια στο μειλ για να μη δημιουργηθει καποια παρεξηγηση στο μελλον

- Ναι, καλα κανετε ( σε στιλ «εχουμε να πουμε κατι άλλο;» )

- Σας ευχομαι καλες εκπομπες.

- Γεια σας.

Δεν λεω, το καταχαρηκα αλλα εχω και το νου μου, να μην την πατησω και εγω…