ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΑΚΟΥΛΟΥΘΕΙ ΜΙΑΝ ΑΛΛΗ...

Κάθε μέρα ακολουθεί μια άλλη, πότε απαράλλακτη γιατί όμοιες στιγμές μας βρίσκουνε και μας αφήνουνε, πότε διαφορετική γιατί οι αισθήσεις και οι σκέψεις μας αποκαλύπτουνε τα πιο απόκρυφα μυστικά δίνοντας έτσι χρώμα στο απρόσμενο του αύριο….σαν να μπορούσα να απεικονίσω τις μέρες που περνάνε με κεριά σε σειρά σβησμένα που αναμένουν συνεχώς εκείνο το καινούριο κερί που θα έρθει πάλι πρώτο με τη μικρή του φλόγα ν’ αναβλύσει νέα οράματα, νέες συγκινήσεις που θα μας παρασύρουν και θα μας υπνωτίσουν στην ξέφρενη μέθη του έρωτα. Βλέπεις μαζί σου θα μπορούσα ν’ αποθανατίσω όλες τις στιγμές συγκεντρωτικά, ν’ αφήσω τις σκέψεις μου να ακουστούν στο μυαλό μου και να τις απελευθερώσω σε μερικές γραμμές, αυτές οι σκέψεις άλλοτε έχουν φωνή και άλλοτε φυλακίζονται στο αμίλητο πάθος ενός ερωτικού καταφύγιου γιατί διστάζουν να φανερωθούν….

γιατί τι άλλο θα μπορούσε να ήταν ο έρωτας παρά μια βουτιά σε μια θάλασσα φαινομενικά ήρεμη με μια επιφάνεια λεία αλλά στο βάθος γεμάτη φουρτούνες με κύματα έτοιμα να σε καταβροχθίσουν στο πρώτο λάθος που θα κάνεις .Η εναλλαγή όμως των συναισθημάτων που απορρέει μέσα από την παραξενιά του έρωτα δίνει πνοή σε μια καινούρια ανάσα που δίνει ζωή σε ένα καινούριο αύριο αφήνοντας τις αναμνήσεις χαραγμένες στην καρδιά και τη σκέψη…..δεν συμφωνείς πως ο έρωτας είναι φανταστικός, μοναδικός; Ναι ίσως να είναι τελικά μοναδικός γιατί όταν οι αισθήσεις διεγείρονται, όταν τα σημάδια από την ευτυχία χαράσσονται σε όλο το σώμα μέσα από ένα γλυκό χαμόγελο, ένα τρυφερό χάδι ή ένα φιλί τότε τα κορμιά μυρίζουν έρωτα…σκιαγραφούνε την ευτυχία μιας νέας ζωής, μιας ζωής αντιμέτωπη με την γλυκύτητα του πάθους και το απρόοπτο του κινδύνου.

Ο ερωτας τελικά είναι από τα πιο δύσκολα παιχνίδια μόνο που σημασία σε αυτόν δεν έχει ποιος είναι ο νικητής αλλά να μπορούνε και οι δυο ψυχές όταν θα φτάνουν κοντά στο τέλος του παιχνιδιού να έχουν τη δύναμη να ξαναγυρίσουν πάλι στην αρχή έτσι ούτως ώστε το τέλος του να είναι η αρχή, έτσι δεν θα τελειώνει ποτέ, σαν ένα παραμυθένιο καθρέφτη μοναδικής ομορφιάς και αιωνιότητας ……

Αν τον παρατηρήσεις προσεχτικά θα δεις ένα χέρι στο βάθος ν’ αναμένει το τρυφερό άγγιγμα του δικού σου ή μπορεί να ακούσεις μια φωνή να σε καλεί για να γευτείς και εσύ τη μαγεία του… Δε μένει λοιπόν παρά να στρέψεις τα μάτια σου σε αυτόν, να ακούσεις τους ερωτικούς ψιθύρους που σαν μαγνήτες θα σε έλκουν όλο και πιο κοντά του για να μοιραστείς μαζί του την γλυκιά αναμέτρηση του κινδύνου, για να συνταξιδέψεις μαζί του στους πιο απροσπέλαστους ορίζοντες, σε ένα κόσμο με στιγμές σχεδόν αποκρυσταλλωμένες για να υπερνικούν το χρόνο.

Είναι αγάπη μου μεθυστικό το άρωμα του δεν μπορείς να του αντισταθείς, η ομορφιά του σχεδόν ανυπόφορη έτοιμη να σε τυλίξει σε νέες περιπέτειες, η δύναμη του ανυπόφορα μεγάλη γιατί σαν τον ανεμοστρόβιλο σαρώνει κάθε τι στο διάβα του, άφθαρτος γιατί αν είναι αληθινός δεν σβήνει με το χρόνο, σιωπηλός αλλά μυστήριος γιατί ακόμα και η σιωπή του αγκαλιάζει μια βαθύτερη φωνή, γοητευτική, γιατί το τραγούδι του θολώνει τη σκέψη λες και έχει λουστεί με μάγια, καλοκάγαθος γιατί ακόμα και στις αμαρτίες εξαγνίζει την ψυχή, συγχωρεί μέσα από τη δική του απλότητα και τον δικό του τρυφερό ψίθυρο συγχώρεσης….

Ο έρωτας δεν προδίδει τον κατακτητή του γιατί δεν τον εγκαταλείπει ποτέ, γιατί στρώνει με λίθους το μυστικό δρόμο της ανάμνησης….αυτός βρίσκεται στο κέντρο της καρδιάς , στα κατάβαθα της ψυχής και φωτίζει τη σκέψη για να μην γίνεται σκοτεινή…….Ελπίζω οι σκέψεις μου αυτές να σου κράτησαν συντροφιά τώρα που βρίσκομαι μακριά σου και να φώτισαν τις δικές σου, όσο για εμένα…….έχω στρώσει με λίθους το μυστικό δρόμο της ανάμνησης για να σε σκέφτομαι συνέχεια και να σε νιώθω κοντά μου…

= = =

Το ανωτερω δεν είναι δικο μου.

Είναι από ΜΙΑ Γυναικα που…….