Το ζητημα με απασχολησε την προηγουμενη αγωνιστικη περιοδο ( ΣΣ απορω γιατι δεν αλλαζουμε την αρχη. Αφου και στην εργασια και σε πλειστα οσα ζητηματα, λεμε ότι η χρονια ξεκιναει τον Σεπτεμβριο γιατι το κανουμε τον Δεκεμβριο; Ασε καταλαβα. Για να κινειται το χρημα. ) και αφου περασε η μπορα λεω να το καταγραψω συλλεγοντας πιθανως και καποιες γνωμες.
Ειχα έναν φιλο. Με τον οποιο δεν μπορω να πω ότι ενοιωθα αδερφος αλλα ενιοτε καναμε παρεα. Ο φιλος αυτος εκανε σχεση με μια κοπελα την οποια μου γνωρισε.
Δεν μου εκανε καθολου καλη εντυπωση για το ατομο της και η μονη ευχη που εδωσα μετα τη γνωριμια ( και την κρατησα για τον εαυτο μου ) ηταν «καλα ξεμπερδεματα»
Τυχαινει σε ολους μας όταν οι φιλοι μας γνωριζουν μια γυναικα να μη μας ενθουσιαζει η γνωριμια για πολλους και διαφορους λογους. Σημασια δεν εχει να σου αρεσει καποια που ο φιλος σου επελεξε να είναι συντροφος του αλλα πως το χειριζεσαι. Προσωπικα λοιπον, προτιμησα να μην σχολιασω αφου η επιλογη του δεν ειχε καποια επιδραση σε μενα και η ζωη συνεχιστηκε.
Περασε ενας χρονος, με τον φιλο αυτόν βγηκαμε 3-4 φορες, μονοι μας και η σχεση του περνουσε μια κριση διαρκειας. Προσωπικα, δεν τον απετρεπα και δεν τον ενθαρρυνα. Μια φορα μαλιστα μου ζητησε να βγαιναμε σε μιση ωρα γιατι «καπου ηθελε να τα πει» και ανταποκριθηκα αμεσα. Προσπαθουσα δια της συζητησης να τον βοηθησω ώστε αν τη χωριζε να ηξερε γιατι το κανει, αν εμενε μαζι της να το εκανε σωστα. Ηξερα ότι επροκειτο για αδυναμο χαρακτηρα που μια κοπελα του εδωσε σημασια και εριξε αγκυρα. Δεν περνουσε καλα και συνεχως παραπονιοταν αλλα δεν ειχε και την προσωπικοτητα υστερα από δεκαδες χιλοπιτες που ειχε εισπραξει να αναζητησει αλλου την τυχη του.
Πανω σχεδον στο χρονο επειδη όπως η ιδια ειπε της εκανα καλη εντυπωση ως συντροφια ειπε στον φιλο μου να βγουμε και εκεινη θα εφερνε μια φιλη της να μου τη γνωρισει. Δεν ειχα κανενα απολυτως λογο να αρνηθω και πηγα.
Η φιλη της ηταν πιο μπαζο και από το μπαζο που θα ειχε μεγαλη επιτυχια στο ΠΙΚΠΑ. Πανω στην παρεα και πανω στο αχαουχα και εγω να διασκεδαζω και να κραζω με τροπο τον φιλο μου για την εκπληκτικη γνωριμια, με πλησιασε η κοπελα του και αρχισε να μου λεει μερικα κινεζικα στα οποια δεν εδωσα σημασια.
«δεν μπορω να καταλαβω ρε συ υποπτε πως γινεται εσεις οι ελευθεροι να βγαζετε μια τετοια αυτοπεποιθηση; Έναν άλλο αερα, πώς να σου το πω;»
Την κοιταξα όπως ο ninja-τζαμοκαθαριστης στο φαναρι που περιμενει το παραμικρο νευμα για να αρχισει το πασαλειμμα και τη ρωτησα τι εννουσε.
Ουσιαστικα δεν μου απαντησε και επανελαβε την ερωτηση.
Επειδη ηταν και λιγο αλκοολικη, τι λιγο δηλαδη, ημουν στην πρωτη τεκιλα και ειχε φτασει στην τριτη, αρκεστηκα να απαντησω για να την ξεφορτωθω πως δεν είναι θεμα ελευθερων και δεσμευμενων αλλα θεμα εκαστης προσωπικοτητας. Συμπληρωσα πως ουτε ο αερας είναι κατι προσμετρησιμο αλλα μπορει να της φαινεται.
Μετα από λιγο ( ειχε ηδη μπει στην τεταρτη τεκιλα ) με ρωτησε:
«υποπτε θελεις να γινουμε φιλοι;»
Χαμογελασα τοσο αινιγματικα που η τζοκοντα θα εβαζε τα κλαμματα και τι ρωτησα τι εννουσε.
Απαντησε πως θα ηθελε να εχει για φιλο έναν φιλο του συντροφου της.
Εκνευριστηκα. Δεν ξερω γιατι αλλα σχεδον θυμωσα.
Τι ερωτηση είναι αυτή και σε τι ειδους λεκτικες ακροβασιες επρεπε να επιδοθω;
Παρηγγειλα την δευτερη τεκιλα και απαντησα όπως το προβατο που αναρωτιεται που πανε τα αλλα προβατακια το πασχα:
Τι να γινουμε; Δεν ειμαστε; Αν ειμασταν εχθροι θα ημουν εδώ; Φυσικα και ειμαστε φιλοι οποτε δεν χρειαζεται να ρωτας το προφανες!»
Αμεσως κατι πηγε να μαζεψει:
«δεν εννοω κατι παραπανω αλλα απλως φιλοι σου ειπα»
Και εγω σου απαντησα αντετεινα και πηγα να ζητησω από την μπαργουμαν λιγο νερο. Τη ρωτησα βλακωδως αν εχει δουλεψει καπου αλλου γιατι κατι μου θυμιζε για να κερδισω χρονο.
Αρκετες μερες αργοτερα ο φιλος, μου ξαναπαραπονεθηκε για τη σχεση του.
Αυτή τη φορα με ρωτησε όμως:
Πες μου τη γνωμη σου ρε υποπτε, ως φιλος. Επειδη την ειδες και μιλησατε προσφατα, εσυ τι πιστευεις;
Αναρωτηθηκα για λιγο τι επρεπε να του πω.
Αν ειχα έναν φιλο και του ζητουσα τη γνωμη του, δεν θα ηθελα την πραγματικη του αποψη;
Αν πηγαινα να πεσω στο γκρεμο δεν θα ηθελα καποιος να με τραβηξει;
Από την άλλη όμως
Ελα μωρε που να μπλεκω τωρα
Ας προσεχε. Αν δεν εχει το μυαλο να ξεχωρισει τι αξιζει και τι όχι, δεν του αξιζει να του πω.
Αποφασισα να μην εχω τυψεις.
Και η καλυτερη οδος είναι αυτή της ειλικρινειας.
Του ειπα τη γενικη μου αποψη που η δευτερη φορα ισχυροποιησε την εικονα της πρωτης, του ειπα για τον ανωτερω διαλογο, του ειπα ότι μια υγιης σχεση δεν εχει το α, το β, το γ, και τοσα αλλα που κατά καιρους μου εχει πει.
Μετα ασχοληθηκα μαζι του και του παρεθεσα όλα οσα κουβαλαγα στο κεφαλι μου με κυριο αξονα ότι σημασια δεν εχει η γυναικα. Σημερα μπορει να τη λενε Σουλα αυριο θα τη λενε Τουλα.
Σημασια εχει πως το χειριζεται αυτος και του επεσημανα διαφορα πραγματα που εβλεπα.
Στο τελος του λογυδριου μου μονο που δεν με φιλησε και δεν μου εδωσε 100 ευρω.
Υποπτε σε ευχαριστω για όλα, εισαι αληθινος φιλος, με βοηθησες πολύ, αδερφε μου, κολλητε μου, μανα μου, πατερα μου κλπ.
Περασε αρκετος καιρος, ειπα να παρω ένα τηλεφωνο να πω μια καλησπερα.
Με περιμενε κεραυνος εν αιθρια.
Τη δεχτηκε την καλησπερα αλλα δεν δεχτηκε την προσκληση για εξοδο γιατι αποφασισε πως δεν επρεπε να ξαναβγουμε.
Όταν εκπληκτος ρωτησα τον λογο, ακουσα το μεγαλυτερο μασημα λεξεων που εχω ακουσει ποτε.
«ε…ξερεις…αυτά που μου ειπες για τη Σουλα….τα ξανασκεφτηκα…και ξερεις…. Νομιζω πως…. Μου φανηκε….οτι ….επρεπε να παρω θεση…δηλαδη…. Δεν μπορει εσυ να …. Να μου λες αυτά για τη Σουλα…. Και να κανουμε παρεα….. μην το παρεις ξερεις στραβα…. Αλλα να… καταλαβαινεις ε;… ειμαι όμως ειλικρινης μαζι σου…. Και …. Ε… νομιζω ότι τωρα καταλαβες…. Θελω να εκτιμησεις…. Την ειλικρινεια μου…. δεν μπορουμε….πια να κανουμε παρεα….. και εσυ εισαι καλο παιδι… αλλα εγω δεν μπορω… εγω δηλαδη…φταιω, ναι φταιω… αλλα δεν γινεται… μη μου κρατας κακια….»
Αφου στην αρχη παγωσα, προσπαθησα όχι τοσο να σωσω την παρεα αλλα να κατανοησω τη σκεψη. Δεν εβγαλα ακρη καθως επαναλαμβανε τα παραπανω.
Ετσι εκανα την εξοδο του Μεσολογγιου.
«κοιταξε αρχηγε. Τυψεις δεν νοιωθω. Ψεμματα δεν σου ειπα. Μεχρι να μου ζητησεις τη γνωμη μου, δεν σε ενοχλησα. Όταν μου τη ζητησες σου την εδωσα ως πραγματικος φιλος. Ότι σου ειπα το στηριξα, ειχα επιχειρηματα, τα παρεθεσα και σε ότι διεμοιφθη δεν σου ειπα καμια ανακριβεια. Ετσι ακριβως εγιναν, ετσι ακριβως τα ειπα. Ετσι ακριβως σκεφτομαι, ετσι ακριβως σου τα ειπα. Και εκεινο το βραδι αν θυμασαι όχι μονο δεν αντεδρασες αλλα συμφωνησες σε όλα και με χιλιοευχαριστησες. Από κει και περα σεβομαι αυτό που θες, καλη τυχη στη ζωη σου. Χαιρε.»
Αναστατωμενος μετα από λιγη ωρα το συζητησα με έναν φιλο που ετυχε να βγουμε. Η αποψη του ηταν πως ο δικος μου ότι του ειπα εκεινο το βραδι, τα ξερασε. Η κοπελα αντεδρασε και με εθαψε. Επειδη ένα από τα αγαπημενα της σπορ ( κατά του φιλου μου δηλωση ) ηταν να τον κοβει από τους φιλους του ειμαι σιγουρος ότι του το εκοψε μαχαιρι. Ή εγω ή αυτος. Και φυσικα ο φιλος σου υποπτε διαλεξε αυτην. Βεβαια θα μπορουσε να της πει ότι θα σε εβλεπε χωρις αυτην. Ότι άλλο ο φιλος και άλλο η σχεση. Ότι σε ένα χρονο σχεσης 4 φορες σε ειδε, τι τη χαλαγε; Υπαρχει επισης ο φοβος ότι μπορει να του τη φας. Δεν βγαζεις ακρη υποπτε, παρατα το.
Ο κολομβιανος προσωπικος μου λαθρεμπορος ελεγε: να φοβασαι οσους αγαπας πολύ. Γιατι αυτοι θα σε πληγωσουν περισσοτερο. Εν προκειμενω δεν πληγωθηκα. Απορησα.
Το θεμα μου δεν είναι να κατσω να θαψω μια κοπελα με το παρον σημειωμα.
Το θεμα μου δεν είναι να κατσω να θαψω έναν πρωην φιλο. Για αυτό και στεκομαι περισσοτερο στα γεγονοτα παρα σε περιγραφες των χαρακτηρων.
Ματαιο.
Το θεμα μου είναι ο εαυτος μου.
Η ουσιαστικη και βαθια απορια μου είναι αν εκανα καλα εκεινο το βραδι και να εξωτερικευσω τις σκεψεις μου. Στις καλες μου προθεσεις μηπως μπερδεψα την πραξη; Δεν εχει σημασια αν εν προκειμενω ηταν καποιος που δεν μου κοστισε η απωλεια του. Μπορει όμως αυριο σε καποιον αλλον να μου κοστισει.
Συνηθιζα καποτε να ρωταω φιλους μου αν δουν την κοπελα ενός φιλου τους να τον απατα, θα του το ελεγαν;
Διαφορες απαντησεις ακουσα
-Ου μπλεξεις
-Αν ο άλλος δεν είναι ικανος να το καταλαβει, δεν του αξιζει να το καταλαβει
-Μη γινεις αντροχωριστρα
-Βεβαιως γιατι αν αυριο ο φιλος μου πει «εσυ που το ηξερες τι φιλος εισαι; Γιατι -δεν με προστατεψες;» τοτε θα ευχομαι να με καταπιει η γη
-Θελω το καλο του φιλου μου και οφειλω να τον βοηθησω
Εγω συνηθως δεν επαιρνα σαφη θεση.
Ελεγα εξαρταται το ποσο φιλος είναι, εξαρταται τι βαθμο οικειοτητας εχουμε, ισως το ελεγα με πολύ πολύ πλαγιο τροπο, αλλα δεν ειχα αποφασισει.
Και εκει που ρωταγα ψιλοβρεθηκα.
Όχι στην ιδια περιπτωση αλλα σε αντιστοιχη.
Τωρα πια υστερα από σχεδον έναν χρονο, δεν εχω τυψεις.
Το πιο πιθανο αν γυριζε ο χρονος πισω είναι να εχω την ιδια αποψη και να εκανα ακριβως το ιδιο.
Ξερω όμως ότι ο χειροτερος εχθρος του ανθρωπου είναι ο εγωισμος και ο δικος μου είναι μεγαλος.
Για αυτό ισως να με οφελουσε να διαβασω και μερικες άλλες γνωμες.
29 Λογομαχιες:
Καλημέρα, Ύποπτε
Νομίζω ότι το χειρίστηκες σωστά το θέμα.
α)Αν σε έβλεπε μόνο από την κοινωνική άποψη φιλικά, δεν θα σου έκανε την ερώτηση να γίνετε φίλοι, θα σε θεωρούσε δεδομένο ως φίλο του συντρόφου της.
β)Αν ήθελε μια πιο προσωπική φιλική σχέση, πάλι θα ερχόσουν σε ρήξη με τον φίλο σου. Εσύ δεν θα παρεξηγιόσουν, αν η κοπέλα σου εμπιστευόταν προσωπικά πράγματα σε κάποιο γνωστό σου και όχι σε εσένα;
γ)Υπάρχει και το τρίτο σενάριο ότι η κοπέλα ήθελε κάτι παραπάνω από φιλική σχέση μαζί σου, οπότε και τότε πάλι θα έμπλεκες άσχημα..
Κάτω από αυτό το οπτικό πρίσμα, νομίζω ότι έκανες το καλύτερο. Με τον χαρακτήρα της κοπέλας και την αδυναμία του φίλου σου, είναι σαφώς μια κατάσταση που δεν θα μπορούσε να έχει θετική εξέλιξη, ότι και να έκανες.
Είπες την αλήθεια στο φίλο σου και προσπάθησες να τον προειδοποιήσεις από μια σχέση που βλέπεις ότι δεν του κάνει καλό. Τουλάχιστον τα έχεις καλά με τη συνείδησή σου.
Τώρα ότι ο φίλος σου δεν έχει το σθένος να συνειδητοποιήσει κάποια πράγματα, αυτό είναι άλλο θέμα. Εσύ πάντως ήσουν τίμιος απέναντί του. Κάποια στιγμή πιθανόν να το εκτιμήσει...
Δεν νομίζω ότι λειτούργησες λάθος. Απλά είναι από τις καταστάσεις που δεν μπορείς να "βοηθήσεις" συνήθως τον άλλον όσο φίλος και να είναι. Δεν είναι μόνο το πόσο σωστό μυαλό είναι ο άλλος, αλλά η όλη κατάσταση δεν βοηθά.
θυμάμαι σε ένα αφιέρωμα που είχα διαβάσει ότι ο εγκέφαλος των ερωτευμένων λειτουργεί στην ίδια συχνότητα με αυτή ενός διαταραγμένου μυαλού (με βάση επιστημονικά πειράματα). αν συνυπολογίσουμε και τον φόβο της μοναξιάς που διακατέχει τον περισσότερο κόσμο ίσως να μην φταίει ο γνωστός σου αλλά απλά ότι είναι σε φάση που δεν μπορεί να δει...
σσ επειδή έχω μια υποψία ότι έχει σχέση με αυτό που είχα γράψει ως σχόλιο στο προηγούμενο post αναφέρω το ότι φυσικά και δεν εννοούσα κάτι τέτοιο (για τους ερωτικούς φίλους). μιλώ για κάτι που μετεξελίσσεται σε κάτι τέτοιο όχι σαν δικαιολογία για φάσωμα.
Εχω ακουσει την ιδια ιστορια δεκαδες φορες, και παντα η καταληξη ειναι ιδια.
Η συμβουλη μου: ποτε μη λες την αληθεια σε ατομα που δεν ειναι ετοιμα να την ακουσουν, οσο κι αν σε παρακαλουν γι αυτο. Κι ακριβως επειδη σε παρακαλουν, δειχνει οτι δεν αντεχουν την αληθεια, την οποια κατα βαθος γνωριζουν πολυ καλα, αλλα δεν τολμουν να την ομολογησουν στον εαυτο τους γι αυτο μεταθετουν την ευθυνη σε τριτους.
Κλασσικο δειγμα ανασφαλων ατομων.
...ετσι ειναι...εχασα κι εγω μια φιλη που την κερατωνε ο δικος της προφανεστατα και δεν εννοουσε να το καταλαβει...οποτε και τωρα στην καλυτεροτερη φιλη μου που θελω να της πω οτι καποιος την εχει κανει ταρανδο δεν το κανω...ας το βρει μονη της, θα ειμαι εκει να την στηριξω..
συμφωνω με Λουκρητια!!!
Συμφωνώ με την Λουκρητία και εγώ!
Τέτοια περίπτωση μου έτυχε και εμένα με ένα φίλο!
Ακριβως ίδια περίπτωση.Αυτός χώρισε τελικά και όταν χώρισε μου την "είπε" λέγοντας ότι ποτέ δεν τον ακουσα και δεν τον συμβούλεψα.
Τι να του έλεγα ότι πηγαίναμε για παράδειγμα να φάμε και ότι μέσα στην παρέα τον ξεφτίλιζε!
Μάλιστα όταν μια κοινή μας φίλη του είπε κάτι για αυτήν την έκοψε!
Το ίδιο έκανε με έναν άλλο φίλο του.
Εκείνη η κοπέλα τον είχε ξεκόψει απο αρκετούς φίλους του και στο τέλος ο λόγος που χώρισε ήτανε γιατί φοβότανε ότι θα την παντρευότανε.Μένανε μαζί και οι δικοί του την γνώρισαν και ειδικά η μητέρα του την είχε συμπαθήσει.
Για να δεις τι ανασφάλεια έχει πριν χωρίσει βρήκε μια άλλη εξίσου μπάζο και μετά χώρισε.Φοβάται να μείνει μόνος.
Βλέπω ότι και η κοπέλα που έχει τώρα δεν είναι καλός χαρακτήρας!
Δεν νομίζω ότι μπορώ να κάνω κάτι για αυτόν. Απο την στιγμή που σε εμένα φέρεται καλά δεν μπορώ να πώ κάτι.
Απλά δεν ξέρει να ξεχωρίζει το καλό απο το κακό!
Εσύ πάντως φέρθηκες καλά! Μην στεναχωριέσαι. Αυτός έχασε έναν καλό φίλο.
Moυ έχει τύχει πολλές φορές. Επιμένουν να μάθουν αλλά θα ήθελαν ν'ακούσουν κάτι που θα τους καθησυχάσει. Ούτως ή άλλως προβληματισμένοι είναι ή ανώριμοι και θέλουν την αποδοχή των άλλων.
Τελικά από φίλος γίνεσαι εχθρός.
Ηρθε πριν λίγες μέρες μιά φίλη μου μ'έναν τύπο που έμεινα με το στόμα ανοιχτό.
"Πως σου φάνηκε;" και ξέφευγα κάθε φορά. Επέμενε. Αντί να τον θάψω της είπα πως έχει ωραίο χρώμα ματιών. Παρέλειψα να πω πως έχει το απλανές βλέμμα της αγελάδος και είναι πανύβλαξ και δεν της ταιριάζει.
Ωραίο θα ήταν η φιλία να συνδυάζεται με ειλικρίνεια (έτσι το αντιλαμβάνομαι) αλλά πολύ φοβάμαι πως δεν την αντέχουν.
Βρίσκω κι εγώ ότι το χειρίστηκες σωστά. 'Οταν ζητήθηκε η γνώμη σου την είπες.
Όμως διαβάζοντας το κείμενό σου δεν έχω παρά να συμφωνήσω με αυτό που σκέφτηκες μόλις τη γνώρισες δηλαδή "Καλά ξεμπερδέματα".
Με ανθρώπους σαν τη συγκεκριμένη 'κυρία' είσαι πάντα χαμένος από χέρι.
Είναι κρίμα δε οι άνθρωποι επειδή έχουν ζήσει κάποιες απορρίψεις στο παρελθόν να κάνουν 'εκπτώσεις' σε θέματα χαρακτήρα μόνο και μόνο για να μη νιώθουν μόνοι ( η μοναξιά δε σε τέτοιες σχέσεις είναι η χειρότερη νομίζω ).
Δεν καταλαβαίνω το φίλο σου που δεν υπερασπίστηκε τη φιλία σας. Οι φιλίες αντέχουν σε κριτικές, διαφορετικά δεν είναι φιλίες.
Αλλά κάποιες φορές καλύτερα να γίνονται τα πράγματα έτσι, και ας υπάρχουν διαψεύσεις. Ξέρεις ακριβώς με ποιους έχεις να κάνεις.
Λυπάμαι που θα σε στενοχωρήσω αλλά έκανες λάθος..και μάλιστα διπλό
Το λάθος σου δεν ήταν ότι είπες την γνώμη σου - όποια κι αν ήταν αυτή- όταν σου ζητήθηκε αλλά που δεν προέβλεψες τις συνέπειες της συγκεκριμένης πράξης σου..εξ ου και η απορία σου στην τελική αντίδραση του φίλου σου..
Το δεύτερο λάθος στο οποίο υποπίπτεις είναι πως ένα χρόνο μετά του τέλος αυτής της ιστορίας δεν έχεις ακόμα αποφασίσει για το αν η απόφασή σου αυτή ήταν σωστή ή όχι..
Φίλε μου, ή θα αποφασίσεις την πορεία πλεύσης σου ή θα πλέεις στο πέλαγος των αμφιβολιών σου..
Πρόσφατα έχασα μια φίλη η οποία απομακρύνθηκε οικειοθελώς όταν είδε ότι τα σχόλιά της για τις επιλογές μου δεν με επηρέαζαν όπως παλιά. Yπάρχουν ατάκες κάθε τύπου για να περιγράψουν φιλίες, σχέσεις, συμεπεριφορές. Πιστεύω όμως ότι ο μόνος τρόπος για να γίνεται καλύτερος ένας άνθρωπος είναι να λέει την αλήθεια σε κάθε περίπτωση.
Όταν η κοπέλα του φίλου σου σε πλησίασε για να «γίνετε φίλοι» έπρεπε να την κοιτάξεις στα μάτια και να την υποχρεώσεις να σου πει ευθέως και με ειλικρίνεια τι εννοεί. Eσύ προτίμησες να κάνεις «την πάπια» για τους δικούς σου λόγους. Δεν μπορώ να μη σταθώ στο ότι χαρακτήρισες «μπάζο» έναν άλλον άνθρωπο. Tι ακριβώς σημαίνει αυτό; Aν σου έφερνε μία φίλη της απολύτου έγκρισής σου θα γινόταν καλύτερη η εντύπωση που ήδη είχες σχηματίσει για την κοπέλα του φίλου σου;
Aν του είπες την αλήθεια, γιατί να μην το κάνεις από την αρχή και χωρίς να σε ρωτήσει;
Aν πάλι περίμενες να σε ρωτήσει τότε τί φίλος ήσουν;
Συγγνώμη για το μέγεθος… ελπίζω να βοήθησα... την καλημέρα μου.
Εγώ συμφωνώ με τον χειρισμό. Για να σε βγάλω από την απορία σου θα σε ρωτήσω αν είναι τόσο σημαντικό που έχασες έναν φίλο που έβλεπες 3-4 φορές το χρόνο και ήταν τέτοιου είδους άνθρωπος...
Σε ευχαριστώ επίσης που σε αντίστοιχη περίπτωση μου έδωσες εξίσου ειλικρινή συμβουλή για παρόμοιο θέμα.
Βέβαια, μετά από αυτά που μου είπες τότε, εεε, ξέρεις, είσαι καλό παιδί, εγώ φταίω, αλλά δεν μπορώ να σε ξαναδώ, καταλαβαίνεις, έτσι;
Εγώ πιστεύω ότι σε όλα ήσουν πολύ εντάξει. Διακριτικός στην αρχή, βλέποντας το φίλο σου σε σύγχυση αλλά δε σου είχε δώσει και το πράσινο φως να τον "βγάλεις από το πρόβλημά του"... Ε μετά όταν σε ρώτησε, είχε ανάγκη να ακούσει τη γνώμη σου που προφανώς υπολόγιζε και εκτιμούσε.
Δε συμφωνώ με την άποψη ότι βλάπτει να λέμε τη γνώμη μας σε αυτούς που δεν ειναι έτοιμοι να την ακούσουν. Αν ρωτάνε, νομίζω το έχουν ανάγκη.
Εξάλλου, σε τέτοιες περιπτώσεις συνήθως αυτό που λέμε το γνώριζε εξαρχής ο άλλος... και δε το παραδέχεται.
Κι εμένα όταν μου λέγανε για τον πρώην μου τι ρεμάλι που ήταν -ευγενικά πάντα!- κατά βάθος δε μου έκανε εντύπωση, αλλά δεν έπραξα τίποτα προς υπεράσπισή μου επειδή με ενημέρωσαν οι φίλοι μου για τη κατάσταση. Όταν ήρθε η ώρα, έφτασα στο αμήν και ήταν **η δική μου ώρα της συνειδητοποίησης**....
ΥΓ: ninja-τζαμοκαθαριστης ??? Είσαι άπαιχτος!!
ΥΓ: Η άποψη του κολομβιανού λαθρέμπορου είναι πολύ σωστή....
dear suspect,
hello και από δω.
εν ολίγοις, κοιμάσαι το βράδυ ησύχος; Αν ναι τότε δεν χρειάζονται περαιτέρω σχόλια.
Έπραξες σύμφωνα με τα δικά σου πιστεύω και αξίες. Επέλεξες τον δύσκολο δρόμο...ειλικρίνεια. Όπως και ο φίλος σου..πήρε μια απόφαση σ' έβγαλε έξω από την ζωή του και στο είπε. Ήταν και αυτός ειλικρινής.
Όλα είναι θέμα επιλογών και πως τις εφαρμόζουμε κάθε φορά.
Οι άνθρωποι πάνε και έρχονται στη ζωή μας, λίγοι και καλοί είναι αυτοί που μένουν δίπλα μας.
mail απο μια καλη φιλη που μου κανει τη χαρη και με διαβαζει:
Καλημέρα ύποπτε
Οι συμβουλές δίνονται όταν σου το ζητήσουν αλλά 'όταν δίνεις συμβουλές αυτό προυποθέτει και ευθύνη απο πλευρά σου και ωριμότητα απο΄την πλευρά του άλλου. Υπάρχουν οι εξής παράμετροι:
1) Αν αυτός που σου τη ζητάει είναι έτοιμος (όχι να την ακούσει μόνον) να την ενστερνιστεί
2) Αν εσύ που τη δίνεις είσαι έτοιμος να υποστείς τις συνέπειες της ειλικρίνειας σου. Διότι αυτό που πιστεύεις εσύ ή θα έκανες στη θέση του δε σημαίνει ότι ο άλλος μπορεί να ενεργήσει το ίδιο
3) ΑΝ είναι διατεθειμένος να αλλάξει. Συνήθως θέλουμε να ακούσουμε την γνώμη του άλλου για να βρούμε μια υποτιθέμενη λύση. Στην ουσία απλά νιώθοουμε λίγο καλύτερα με το ξεφορτώνουμε το βάρος μας στους άλλους. Τη λύση τη ξέρουμε, είναι στο πίσω μέρος του μυαλού μας, συνήθως θέλει κότσια, αλλά όλοι προτιμούμε τα περίπλοκα που μας καθυστερούν και μας φορτώνουν με δικαιολογίες δίνοντας έτσι παράταση χρόνου σε ό,τι μας αφορά.
Και μια ...συμβουλή (από την προσωπική σου μπογκοτέζα σερβιτόρα): μάθε να ΜΗΝ δίνεις συμβουλές. Καλύτερα να κάνεις ερωτήσεις στον άλλον (κάτι που ΤΟΧΕΙΣ) ώστε να φτανει σε κάποια συμπερισμάτα μόνος του. Το λέει και ο θυμόσοφος λαός, ρωτώντας πάς στη πόλη ή στην Πόλυ....
χαίρεεεε
Φιλιά
παμε τωρα και στα ριπλαϊζ που μαζευτηκαν μπολικα.
λεπον.
=> υπατια
σε ευχαριστω πολυ.
=> cortlinux
οχι, δεν εχει καμια σχεση φιλε με το προηγουμενο σου σχολιο. Ξεχωριστη ιστορια.
=> λουκρητια
Οταν ο αλλος με εμπιστευεται και με ρωτα δεν μπορω να κανω την κοτα. Μπορει να τον χασω αλλα τουλαχιστον δεν θα εχω τυψεις.
=> νινα
και αν γυρισει αργοτερα και σου πει "εσυ που το καταλαβες γιατι δεν με προστατεψες; Τι σοϊ φιλη εισαι;" Τι θα της πεις;
= > seastavros
αρα κατ ουσιαν δεν ηταν φιλος.
Ηταν ενας απλος γνωστος.
= > ελληνιδα
μηπως ειναι λιγο υποκριτικο;
=> so far
"Ξέρεις ακριβώς με ποιους έχεις να κάνεις."
Ολα τα λεφτα κοπελια, να σαι καλα!
=> δικαστης μαρτινα :)
Εγραψα στο τελος της ιστοριας πως αν γυρνουσα τον χρονο πισω θα εκανα το ιδιο. Αρα οπως ειδες ουτε αμφιβαλλω ουτε μετανοιωνω.
Οσο για την προβλεψη που λες οτι δεν εκανα, εχεις δικιο σε αυτο το σημειο. Πιστευα οτι θα ηταν εφαλτηριο να δει και να κανει μερικα πραγματα ο "φιλος". Εκει επεσα εξω.
=> χ
ξαναδιαβασε τι γραφω.
δεν εκανα την παπια, ρωτησα ευθεως.
οσο για το μπαζο, δεν κρινω μονο εμφανισιακα. Τοσα χρονια ποτης εχω μαθει να αποδεχομαι του καθενος τη γοητεια και ιδιαιτερα οι γυναικες εχουν τη δικη τους ανεξαρτητως ομορφιας. Υπαρχουν βεβαια και μερικες αλλες που δεν εχουν..! Μπορει στα ματια να φαινεται καπως το μπαζο αλλα ειχε προηγηθει διαβεβαιωση περι "ομορφης και καλης κοπελας" εξ ου και η αντιδραση.
=> Δημητρης Συμεωνιδης
χαχα! Καλε μου φιλε Δημητρη! Ωραιος!
=> γεια σου nakupenda, σε ευχαριστω πολυ πολυ!
=> dominion
γεια σου αν και δεν θυμαμαι απο που αλλου τα εχουμε πει. Ναι, τυψεις δεν εχω. Εκπληξη για την αντιδραση του ανδρος εχω.
=> και η απαντηση στη φιλη μου:
Ευχαριστω για την αποψη σου που στο μεγαλυτερο μερος της συμφωνω.
Ομως οταν ο αλλος με κανει κοινωνο της καταστασης του, οφειλω να του πω την πραγματικη μου γνωμη.
Ετσι κανω.
Απλως μετα ξεχωριζω ανθρωπους και κραταω οσους μου κανουν / αξιζουν.
Φιλι
= = = = =
Ασχετα αν συμφωνω ή διαφωνω θελω να ευχαριστησω απαντες που ξοδεψατε εστω και 5' να μου γραψετε την αποψη σας τιμωντας το μπλογκ μου.
Νομίζω πως οι πραγματικοί φίλοι μας μπορούν να ακούσουν τα πάντα.. Γιατί μας αναγνωρίζουν την αγάπη που τους έχουμε και την καλή μας πρόθεση, εφόσον λέμε την γνώμη μας χωρίς να κρίνουμε και παίρνοντας υπ' όψη μας τον χαρακτήρα του άλλου, τις συνθήκες και βάζοντας και τον εαυτό μας στην θέση του... Άρα, αν όλα αυτά εσύ τα έκανες, μάλλον ο φίλος σου δεν ήταν όσο παραγματικός νόμιζες...
Καλώς έπραξες, από την άλλη όμως μην ξεχνάς τη βασική αρχή: "Δεν μπορείς να βοηθήσεις άτομο που δεν θέλει -πραγματικά- να βοηθηθεί"
Πωπω, ιστορίες !
Κοίτα, το πρώτο που βλέπω είναι οτι ΑΥΤΗ θα σε έκοβε απο φίλο του ετσι κι αλλιώς, είτε της "καθόσουν" είτε όπως έγινε.
Εχω δεί φίλες φίλων να κάνουν το ίδιο.
Δεν μου την έχει πέσει βέβαια καμμία και ίσως να μην στην "έπεσε" εκείνη, αλλα το οτι τα είπες στο φίλο σου ηταν κάτι που ΑΥΤΗ το περίμενε.
Οπότε με τον ενα ή τον άλλο τρόπο θα σε έβγαζε εκτός μάχης.
Εσυ καλά έκανες και τα πες αν και δεν ξέρω με τι τρόπο τα πες.
Φινάλε :
ΑΥΤΗ πετάει το φίλο σου σύντομα σαν στιμμένη λεμονόκουπα κι αυτός θα σου ρθει κλαίγοντας.
Τέτοια άτομα κάνουν οτι κάνουν απο λύσσα για εξουσία και έλεγχο και τίποτα άλλο.
Γκράν φινάλε :
Ο φίλος σου μετα απο 8 χρονάκια παντρεύεται μια τελείως διαφορετική ήσυχη κοπελλίτσα και σεις τα ξαναβρίσκετε.
Φίλος είναι όποιος σε ακούει πραγματικά, και βλέπει καθαρά οτι του μιλάει η καρδιά σου.
μια κουβέντα, σοφή κουβέντα!
Η πρώτη εντύπωση είναι και η αληθινή!
να την εμπιστεύεσαι πάντα!
καλησπέρα :)
Αν της γυναίκας η ψυχή είναι μια άβυσσος...
Του μ...δουλου τι ειναι???
Καλά έκανες και είπες την αλήθεια.
Και καλά να πάθει ο "φίλος" με το δρόμο που διάλεξε...
Καλώς η κακώς πρέπει να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες των πράξεών μας. Για σένα που έχασες ένα φίλο, αλλά κρατάς την ψυχή σου καθαρή, και για εκείνον που έδιωξε έναν φίλο και έμεινε μεσα στο φουστάνι της εν λόγω κυρίας...
Από τη στιγμή που κάποιος ρωτάει τη γνώμη σου, είσαι υποχρεωμένος να του πεις πργματικά αυτά που σκέφτεσαι και να μην του χρυσώσεις κανένα χάπι. Είναι αυτό που λέω και πολλές φορές παρεξηγούμαι: όταν ρωτάς να είσαι έτοιμος για όλες τις απαντήσεις, και περισσότερο γι' αυτές που δεν θέλεις να ακούσεις. Ακόμα και για τα πιο απλά πράγματα. Μια χαρά του τα είπες. Μπορεί να σε έκανε στην άκρη λόγω Σούλας-Κούλας-Τούλας, πρίμενέ τον όμως να ξαναγυρίσει κάποια στιγμή...
Καλά, μην τρελλαίνεσαι.
Να δεις όταν χωρίσουν (γιατί δε θα το γλιτώσει ο φίλος σου το εισιτήριο) που θα επιβεβαιωθείς! Και θα έρθει να σου πει: "μήπως δε μου τα έλεγες κι εσύ;" Και θα ανακαλύψεις ότι του είχαν πει κι άλλοι.
Η ζωή είναι παράλογη, άδικη, πιεστική, αλλά κάποια στιγμή παίρνει τις ανάποδές της και μας δικαιώνει. Αργεί λίγο, αλλά το κάνει!
""Επειδη ένα από τα αγαπημενα της σπορ ( κατά του φιλου μου δηλωση ) ηταν να τον κοβει από τους φιλους του ειμαι σιγουρος ότι του το εκοψε μαχαιρι""
Δυστυχώς πολλές το κάνουν αυτό το σπόρ...
Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιόν λόγο έμπλεξες σε μια τέτοια ιστορία από την στιγμή που το παλικάρι και πολύ φίλος σου δεν ήταν, και τον είδες ότι έπεσε με τα μούτρα και η γυναίκα του τον ...έσερνε.
Οποιος μπλέκεται με τα πίτουρα τον τρων οι κότες...
Τις συμβουλές τις δίνουμε μόνο εκεί που θα τις δεκτούν.
χαιρετε, χαιρετε
=> κωστας
προς "ασκηση μετρησης ανθρωπων"
=> αφροδιτη
μπορει να ερθει.
Δεν ξερω αν θα με βρει.
=> μαρια
φιλια!
=> fevis
exactly my dear!
=> an-lu
καπως ετσι...
=> tzonakos
φιλος ειναι αυτος στον οποιο εισαι απλα ο εαυτος σου.
ημουν ο εαυτος μου, δεν εγινα αποδεκτος, χαιρετε.
=> καρυατιδα
υστερα απο λιγη πειρα αλλα μπολικη μπυρα, δεν δεχομαι την πρωτη εντυπωση. Εχω διαψευστει πολλακις.
=> σκορπινα
πιθανως ναι.
σε μένα πιάνει πάντως!:p
καλημερα ,
πιστευω οτι εχει να κανει με το ποσο φιλος εισαι με τον αλλον.Αν εισαι κολλητος και σου ζητησει την αποψη σου , πρεπει να μιλησεις με ειλικρινια ανεξαρτητως πως θα αντιδρασει.Αυτη ειναι αληθινη φιλια.
Αν ειναι ενας απλος φιλος που τον βλεπεις 3-4 φορες τον χρονο, πραττεις αναλογα με τον χαρακτηρα του.Αν μπορει να ακουσει την αληθεια , αν μπορει να δεχτει τη μιση αληθεια ή καθολου.Πρεπει να τον καταταξεις πρωτα σε μια κατηγορια και μετα να πραξεις.
φίλε suspect
στο τέλος της ιστορίας έγραψες "...είναι πολύ πιθανό .." αν δεν σημαίνει αυτό αμφιβολία τότε τι σημαίνει?...
Suspect, όποιοι ανακατεύονται με τα κοτέτσια και τις δουλειές τους, επόμενο είναι ή να τρώνε πίτουρα ή να τους τρώνε οι κότες.
Ίσως να έπρεπε να του πεις από την ημέρα που στη γνώρισε "Φίλε, απο το λίγο που είδα δε μου γεμίζει το μάτι" ώστε να το έχει υπ' όψιν του και α μην πέσει με τα μούτρα πριν σιγουρευτεί.
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια