ΠΕΡΙ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ

 

Ας τα πω από τώρα που είναι νωρίς:

  

Θερμή παράκληση 1 :

Τη Μεγάλη Εβδομάδα δεν ευχόμαστε «καλό Πάσχα» αλλά «καλή Ανάσταση»

 

Θερμή παράκληση 2 :

Η σωστή απάντηση στο «Χριστός Ανέστη» δεν είναι το Χριστός Ανέστη, ή το «ευχαριστώ πολύ, χρόνια πολλά» αλλά το «Αληθώς ο Κύριος»…

Θερμή παράκληση 3:

Συνηθίζουμε στις μεγάλες γιορτές να υποκρινόμαστε τους φιλάνθρωπους και να προσφέρουμε κάτιτις. Ανάγκες όμως υπάρχουν όλο το έτος και όχι κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα. Έστω και έτσι όμως, είναι θετικό και όπου μπορείς δώσε. Αρκεί να κάνεις μια σωστή επιλογή και να πιάσει τόπο. Για αυτό είσαι αποκλειστικά υπεύθυνος. Σε περίπτωση που αδυνατείς να προσφέρεις, μπορείς να κάνεις κάτι σημαντικό που είναι δωρεάν. Αν έχεις κάποιον στον κύκλο σου που να είναι μόνος του, να μην έχει οικογένεια ή σόι, κάλεσε τον στο σπίτι σου και μοιράσου το τραπέζι σου. Ακόμα και αν αρχικά αρνηθεί, να επιμείνεις. Να θυμάσαι πως για τους μοναχικούς ανθρώπους, οι γιορτές είναι σκέτη φρίκη…

 

Θερμή παράκληση 4 :

 Μετά τα δυναμιτάκια, η πιο βαρετή στιγμή του Πάσχα είναι τα τετριμμένα και ψυχρά spam sms με ευχές που ουσιαστικά δεν λένε και τίποτα. Όταν θέλεις να ευχηθείς σε κάποιον, να το κάνεις διαπροσωπικά. Είτε δια ζώσης, είτε τηλεφωνικά σε αυτόν/ην που σε ενδιαφέρει και αγαπάς. Αλλιώς άφησέ το καλύτερα.  Δεν υπάρχει λόγος να ανεβάζεις τους τζίρους των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας ούτε να κουράζεις το messenger.

Επίσης, τελείως γελοία είναι τα αόριστα facebook status τύπου: "Χρόνια πολλά σε όλους". Λες και και θα σου απαντήσει κανείς απο κάτω "Ευχαριστώ επίσης". 

Οι ευχές είναι προσωπικές !  

Κατά τα άλλα, τα τελευταία χρόνια συνηθίζω να απολαμβάνω διαφορετικά το βράδυ της Ανάστασης. Λέω το Χριστός Ανέστη στο σπίτι μου, περιμένω να φύγουν οι Χριστιανοί του 23.55 μέχρι 00.05, να σιγήσουν οι κροτίδες και τα σβήσουν τα βεγγαλικά και μετά πηγαίνω στην εκκλησία. 

  

Η Αναστάσιμη Θεια Λειτουργία πιστεύω ότι είναι ότι πιο όμορφο μπορεί να βιώσει κανείς στη μυστηριακή λατρευτική ορθόδοξη ζωή. Όσο και άθρησκος να είναι ο άνθρωπος ( γιατί δεν πιστεύω ότι υπάρχει άθεος, απλώς αντικαθιστά κάποιος τον Θεό με κάτι άλλο: Τον εαυτό του και τον εγωισμό  του, ένα πάθος του, μια ποδοσφαιρική ομάδα, το χρήμα, την εξουσία, τον τζόγο ) όσο και χλιαρός να είναι σχετικά με τα της Ορθοδοξίας, η Αναστάσιμη Θεια Λειτουργία θα τον αγγίξει. Η κατάνυξη, η ηρεμία, η ψυχική ανάταση του ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ με οδηγούν σε μια μέθεξη γαλήνης και νηφαλιότητας. Είναι κάτι διαφορετικό που με βοηθάει ψυχικά και μου φαίνεται πως είναι ίσως ότι πιο βαθύ έχουμε στην Πίστη μας. Βέβαια από την επόμενη μέρα παραμένω ο ίδιος κάφρος αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα συζήτησης ! 

Η λιγούρα για τη μαγειρίτσα και το αναστάσιμο πάρτι είναι ισχυρό δέλεαρ αλλά όσο μπορείς, μείνε στην Αναστάσιμη θεια λειτουργία. Έστω και από περιέργεια. Μην ακούσω για ξενύχτι γιατί στα λαϊκοποπ σκυλάδικα, στην τηλεόραση και στο facebook καθόμαστε μέχρι πρωίας !

 

Όπως έλεγε και ένας ενάρετος άνθρωπος που είχαμε την τύχη να μας διδάσκει θρησκευτικά στο σχολείο, «καμία χριστιανική εορτή δεν θα είχε άξια αν δεν υπήρχε η Ανάσταση του Ιησού»

 

Ένα από τα στοιχεία που μου αρέσει στην Ορθοδοξία είναι η ελευθερία της. Αν θες πας, αν δεν θες δεν πας. Ούτε σε αναγκάζει κάνεις, ούτε κατεβαίνει κάποιο χέρι από τον ουρανό να σε σφαλιαρώσει. Είναι μια ζωντανή αλήθεια χιλιάδων ετών και δεν κινδυνεύει ούτε από μερικούς παραστρατημένους ιερείς, ούτε από το αν θα αναγράφεται στις ταυτότητες μας, ούτε αν δεν είναι της μόδας, ούτε αν διαβάζουμε συνεχώς άρθρα αν ο Χριστός υπήρξε, αν η κάθε ανθυποένωση κάνει κρεατοφαγία τη Μεγάλη Παρασκευή, ούτε αν ο κάθε τυχαίος δηλώνει οτι η αφή του Αγίου Φωτός είναι ψεύτικη και διάφορα χαζοχαρούμενα.

 Όστις θέλει… 

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !

 

Το Φως του να μας φωτίζει να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, με καλύτερο χαρακτήρα, καλύτερη συμπεριφορά και να παίρνουμε καλύτερες αποφάσεις !

Λίγο πριν τελειώσει η Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία, ο ιερέας εκφωνεί το παρακάτω. 

 Για μένα είναι το επιστέγασμα της καλύτερης Θείας Λειτουργίας του έτους, μια κορυφαία στιγμή.

Είναι ο περίφημος κατηχητικός λόγος του Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Ακολουθεί και η απόδοση στα νέα ελληνικά. 

 = = = 

 Εί τις ευσεβής και φιλόθεος, απολαυέτω της καλής ταύτης και λαμπράς πανηγύρεως.

Εί τις ευγνώμων, εισελθέτω χαίρων εις την χαράν του Κυρίου αυτού.

Εί τις έκαμε νηστεύων, απολαυέτω νύν το δηνάριον.

Εί τις από της πρώτης ώρας ειργάσατο, δεχέσθω σήμερον το δίκαιον όφλημα.

Εί τις μετά την τρίτην ήλθεν, ευχαρίστως εορτασάτω.

Εί τις μετά την έκτην έφθασε, μηδέν αμφιβαλλέτω˙ και γάρ ουδέν ζημειούται.

Εί τις υστέρησεν εις την ενάτην, προσελθέτω, μηδέν ενδοιάζων.

 Εί τις εις μόνην έφθασε την ενδεκάτην, μη φοβηθή την βραδύτητα˙ φιλότιμος γάρ ων ο Δεσπότης, δέχεται τον έσχατον καθάπερ και τον πρώτον˙ αναπαύει τον της ενδεκάτης, ως τον εργασάμενον από της πρώτης˙ και τον ύστερον ελεεί και τον πρώτον θεραπεύει˙ κακείνω δίδωσι και τούτω χαρίζεται˙ και τα έργα δέχεται και την γνώμην ασπάζεται˙ και την πράξιν τιμά και την πρόθεσιν επαινεί.

 Ουκούν εισέλθετε πάντες εις την χαράν του Κυρίου υμών˙ και πρώτοι και δεύτεροι τον μισθόν απολαύετε. Πλούσιοι και πένητες μετ' αλλήλων χορεύσατε˙ εγκρατείς και ράθυμοι την ημέραν τιμήσατε˙ νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες, ευφράνθητε σήμερον. Η τράπεζα γέμει, τρυφήσατε πάντες.

 Ο μόσχος πολύς, μηδείς εξέλθη πεινών. Πάντες απολαύσατε του συμποσίου της πίστεως˙ πάντες απολαύσατε του πλούτου της χρηστότητος. Μηδείς θρηνείτω πενίαν˙ εφάνη γάρ η κοινή Βασιλεία. Μηδείς οδυρέσθω πταίσματα˙ συγνώμη γάρ εκ του τάφου ανέτειλε. Μηδείς φοβείσθω θάνατον˙ ηλευθέρωσε γάρ ημάς ο του Σωτήρος θάνατος. Έσβεσεν αυτόν, υπ' αυτού κατεχόμενος.

  Εσκύλευσε τον άδην ο κατελθών εις τον άδην. Επίκρανεν αυτόν, γευσάμενον της σαρκός αυτού. Και τούτο προλαβών Ησαϊας εβόησεν˙ ο άδης φησίν, επικράνθη, συναντήσας σοι κάτω.

 Επικράνθη˙ και γάρ κατηργήθη.

Επικράνθη˙ και γάρ ενεπαίχθη.

Επικράνθη˙ και γάρ ενεκρώθη.

Επικράνθη˙ και γάρ καθηρέθη.

Επικράνθη˙ και γάρ εδεσμεύθη.

Έλαβε σώμα και Θεώ περιέτυχεν.

Έλαβε γήν και συνήντησεν ουρανώ.

Έλαβεν όπερ έβλεπε και πέπτωκεν όθεν ουκ έβλεπε.

 Πού σου, θάνατε, το κέντρον;

Πού σου, άδη, το νίκος;

 Ανέστη Χριστός και σύ καταβέβλησαι.

Ανέστη Χριστός και πεπτώκασι δαίμονες.

Ανέστη Χριστός και χαίρουσιν άγγελοι.

Ανέστη Χριστός, και ζωή πολιτεύεται.

Ανέστη Χριστός και νεκρός ουδείς επί μνήματος.

Χριστός γάρ εγερθείς εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο.

Αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων.

 Αμήν.

 ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

 Όποιος είναι ευσεβής και φιλόθεος, ας απολαύσει την ωραία τούτη και λαμπρή πανήγυρη.

Όποιος είναι ευγνώμων υπηρέτης, ας εισέλθει χαρούμενος σ ' αυτό το δείπνο της χαράς του Κυρίου. 

Όποιος κοπίασε νηστεύοντας, ας χαρεί τώρα τον μισθό του.

Όποιος εργάστηκε από την πρώτη ώρα, ας δεχθεί σήμερα την δίκαιη πληρωμή.

Αν κάποιος ήλθε μετά την τρίτη ώρα, ας εορτάσει ευχαριστώντας.
Αν μετά την έκτη ώρα έφθασε κάποιος, καθόλου ας μην αμφιβάλει, διότι σε τίποτε δε θα ζημιωθεί.
Αν κάποιος καθυστέρησε και ήλθε στην ενάτη ώρα, ας προσέλθει χωρίς ενδοιασμό.

Αν πάλι κάποιος έφτασε μόλις στις ένδεκα, ας μη φοβηθεί την αργοπορία. Διότι, ως φιλότιμος που είναι ο Δεσπότης, δέχεται τον τελευταίο όπως ακριβώς και τον πρώτο.
Αναπαύει αυτόν που έφτασε την ενδεκάτη ώρα, όπως και αυτόν που εργάστηκε από την πρώτη.

Και τον τελευταίο ελεεί και τον πρώτο βραβεύει.
Και σε κείνον δίδει και σ αυτόν δείχνει τη χάρη του.
Και τα έργα δέχεται και τη γνώμη ασπάζεται.
Και την πράξη τιμά και την πρόθεση επαινεί.

 Εισέλθετε λοιπόν όλοι στο δείπνο της χαράς του Κυρίου μας• και πρώτοι και δεύτεροι απολαύσατε την αμοιβή σας.

Πλούσιοι και φτωχοί, όλοι μαζί χορέψετε.
Εγκρατείς και φυγόπονοι, την ημέρα τιμήστε.
Όσοι νηστέψατε μα κι όσοι δε νηστέψατε ευφρανθείτε σήμερα.

Το τραπέζι είναι γεμάτο, ευχαριστηθείτε όλοι.
Το μοσχάρι είναι άφθονο, κανείς ας μη φύγει πεινασμένος.

Όλοι απολαύσατε το συμπόσιο της πίστης.
Όλοι απολαύσατε τον πλούτο της θεϊκής καλοσύνης και αγαθότητας.

Κανείς να μη θρηνεί για φτώχεια, διότι φανερώθηκε η κοινή βασιλεία του Θεού.
Κανείς να μην οδύρεται για τα σφάλματά του, αφού ανέτειλε συγγνώμη από τον τάφο του Χριστού.

Κανείς να μη φοβάται το θάνατο, διότι από τα δεσμά του μας ελευθέρωσε του Σωτήρα ο θάνατος. Έσβησε το θάνατο, Αυτός που έγινε λεία του θανάτου.

Λεηλάτησε τον Άδη, Αυτός που κατέβηκε στον Άδη.

Πίκρανε αυτόν, του οποίου γεύτηκε την σάρκα.
Αυτό ακριβώς προφητεύοντας ο Ησαΐας εκήρυξε:

Ο Άδης, λέει, πικράθηκε, όταν Σε συνάντησε στον κόσμο του.

Πικράθηκε, διότι πραγματικά καταργήθηκε.
Πικράθηκε, διότι όντως εμπαίχθηκε.
Πικράθηκε, διότι στ' αλήθεια νεκρώθηκε.
Πικράθηκε, διότι καθαιρέθηκε.
Πικράθηκε, διότι αλυσοδέθηκε και φυλακίστηκε. 

Έλαβε (ο Άδης) ένα σώμα και του συνέβη να πέσει πάνω στο Θεό.
Έλαβε (ο Άδης) γη και συνάντησε ουρανό.
Έλαβε (ο Άδης) αυτό που έβλεπε και εξέπεσε απ' Αυτόν που δεν έβλεπε.

Που είναι, θάνατε, το κεντρί σου;
Που είναι, άδη, η έπαρσή σου;

Αναστήθηκε ο Χριστός και συ κατανικήθηκες.
Αναστήθηκε ο Χριστός και γκρεμίστηκαν οι δαίμονες.
Αναστήθηκε ο Χριστός και χαίρονται οι Άγγελοι.
Αναστήθηκε ο Χριστός και κυβερνά η ζωή.
Αναστήθηκε ο Χριστός και κανείς νεκρός πια σε μνήμα.

 Διότι με το να αναστηθεί από τους νεκρούς ο Χριστός, έγινεν η πρώτη συγκομιδή των καρπών της ανάστασης ανάμεσα στους κεκοιμημένους.

 Σ' Αυτόν ανήκει η δόξα και δύναμη στους απέραντους αιώνες.