ΟΛΑ ΔΕΝΟΥΝ ΚΑΙ ΚΟΥΜΠΩΝΟΥΝ

 

Το παζλ ολοκληρώνεται.

Στην αρχή πετάξαμε σε μια νύχτα τον π. Αντώνιο Παπανικολάου από την Κιβωτό του Κόσμου γιατί κάποιοι – που εμένα δεν με πείθουν – κατήγγειλαν σεξουαλική κακοποίηση.

Τεράστιο πλήγμα στον εθελοντισμό, η Κιβωτός πάει για φούντο, όλα πάνε όπως πρέπει.

Λίγο αργότερα μας προέκυψε ο Στέφανος. Όπως πρέπει. Από το πουθενά. Εκμεταλλεύθηκε το κενό και την αχρηστία των άλλων.  Μέρα νύχτα λοιπόν δώστου Στέφανο τα κανάλια. Καθημερινά και νυχθημερόν. Να εθιστεί ο κοσμάκης. Αυτόματα έτσι προκύπτει πως είναι φυσιολογικό. Είναι κανονικό. Είναι νορμαλ. Μια χαρά.

Φτάσαμε στο νομοσχέδιο περί τεκνοθεσίας.

Τι δεν καταλαβαίνεις αγάπη μου;;;;

Υγ. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τη νομική κάλυψη αυτών των ανθρώπων και τη σχέση τους με το κράτος. Υγεία, περίθαλψη, κληρονομικά, νομικά, όλα τα καλά να έχουν. Αυτά δεν λύθηκαν με το σύμφωνο συμβίωσης;

Οι λέξεις έχουν δύναμη.

Γάμος είναι ένα από τα μυστήρια της εκκλησίας μας. Τι σχέση έχει και πρέπει να το ξεχειλώσουμε; Άλλο πράγμα η πρόοδος και άλλο πράγμα να ξηλώσουμε τον κοινωνικό ιστό.