ΣΕΣΟΥΑΡ ΓΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ

 

Ούτε που θυμάμαι πόσα χρόνια έλεγα να πάω να δω αυτή την παράσταση. Όλο κάτι τύχαινε, όλο κάτι στράβωνε, επιτέλους τα κατάφερα !

 

Μέσα στη μαυρίλα των ημερών, δεν είχα κάτι άλλο να μάθω από πλευράς πληροφόρησης αλλά αυτή η διαρκής κατάθλιψη, δεν αντέχεται.

 

Ξεκινάμε με τα βασικά :

·       Να πας το λιγότερο 20 λεπτά πριν την ώρα που υπολογίζεις καθώς  το παρκινγκ στο Θέατρο Λαμπέτη είναι δύσκολο

·       Πρόγραμμα της παράστασης δεν υπάρχει και μπράβο στην αθάνατη ελληνική προχειράντζα.

·       Φουαγιέ ούτε για αστείο. Την είδαμε village και πρόκειται για μια παράσταση 2 ώρες non stop. Φρόντισε να έχεις πάει στην τουαλέτα πριν ξεκινήσει.

 

            Κατά τα άλλα:

 

Μην περιμένεις υψηλά νοήματα. Είναι μια κωμωδία με  φρενήρεις ρυθμούς που περνάς καλά και σε αυτό βοηθάει και το παιχνίδι με το κοινό που ανάλογα με την ψηφοφόρια υπάρχει και διαφορετικό τέλος !  Ξεχνάς το δίωρο και ο χρόνος κυλά πολύ γρήγορα. Αξίζει τον κόπο να πας και να διασκεδάσεις.

Οι ηθοποιοί:

Ο Μακαλιάς είναι ουσιαστικά ο frontman της παράστασης. Πολύ έμπειρος πια και δίνει τον τόνο.

Φανταστικός ο Χάρης Χιώτης που τον βλέπουμε και στα «Νούμερα» της ΕΡΤ. Σε ρόλο κάτι σαν Σάντσο Πάντσα, κάτι σαν τον βοηθό ντετέκτιβ στην αδικημένη σειρά Monk, είναι τρομερός. Ο τύπος δίνει μια άριστη ερμνηνεία ακόμα και στις σιωπές του.

Την παράσταση κλέβει ο Ιωάννης Απέργης ενώ κάνει τον καρακραγμένο gay, το παλικάρι είναι παντρεμένος με παιδί και πολύ σοβαρός στο λόγο του. Τα είπαμε και με το πέρας της παράστασης και είναι πολύ συγκροτημένος. Στην παράσταση δεσπόζει.

Ο Ζήσης Ρούμπος είναι ίσως λίγο πιο υπερβολικός από ότι χρειάζεται αλλά δεν είναι κακός.

Η Αρετή Πασχάλη ήταν μια έκπληξη. Την έχω δει στον «Έρωτα Φυγά» και δεν περίμενα ότι από κοντά είναι τόσο όμορφη. Κουκλάρα. Από την άλλη στο εν λόγω σίριαλ έχει ένα ξενέρωτο ρόλο της γλυκιάς, ζαχαρένιας, γλυκουλίνι ενώ στο σεσουάρ για δολοφόνους μετατρέπεται σε μια Μάργκοτ Ρόμπι ως Χάρλεϊ Κουίν.

Τέλος η συμπαθέστατη Κωνσταντίνα Μιχαήλ κουμπώνει άριστα και στο σύνολο και στον ρόλο ως μια ξιπασμένη πλούσια.

Δεν έχει καμία σημασία αν οι ηθοποιοί έκαστης παράστασης είναι τηλεοπτικοί ή από τα σόσιαλ ή από σταντ απ. Σημασία έχει τι κάνουν πάνω στη σκηνή και στο θέατρο δεν υπάρχει σκηνοθέτης να σε προστατεύσει. Στο θέατρο ο ηθοποιός είναι γυμνός.

Ωραία περάσαμε και σου το προτείνω.

Με άριστα το δέκα : 7