Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2018

Η ΑΘΛΙΑ ΦΑΡΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ


Πριν από λίγο καιρό βρέθηκα στα Σεπόλια. Καθώς κατέβαινα στο μετρό, είδα μια αυλή με ένα εκκλησάκι. Ήταν τόσο όμορφο που το αποθανάτισα σε βίντεο που ανέβασα στο προφίλ μου στο Instagram και μπορείς να το δεις εδώ :


Εντυπωσιάστηκα.

Ένα υπέροχο ξωκλήσι μέσα στην πόλη! Αν εξαιρέσω κάποια ιστορικά εκκλησάκια στην Πλάκα είναι ίσως το ωραιότερο της Αθήνας !

Μπήκα, άναψα ένα κεράκι και μια και δεν βιαζόμουν, έκατσα να κάνω ένα τσιγάρο και να απολαύσω την ηρεμία.

Σε λίγο μπήκε ένας μεσόκοπος κύριος.

Με κοίταξε, μου είπε καλησπέρα, έβγαλε κάτι κλειδιά, άνοιξε μια ντουλάπα στο βάθος, έβαλε κάρβουνο και λιβάνι στο λιβανιστήρι και πήγε στο μανουάλι να το καθαρίσει από τα καμμένα κεριά.

Του έπιασα την κουβέντα γιατί ήθελα να μάθω ποιος έφτιαξε αυτή τη θεσπέσια μικρή απόδραση μέσα στην πόλη.

Τον ρώτησα σε ποιον ανήκει και μου εξήγησε πως την κυριότητα την έχει η Ιερά Μονή της Ζωοδόχου Πηγής στην Άνδρο και εκείνος είχε τα κλειδιά και την όλη φροντίδα. Αυτός έφτιαξε αυτά που θαύμασα.

Μπράβο σας, του λέω. Κάνατε πραγματικά σπουδαία δουλειά!

Η απάντηση του μου έκανε την ίδια έκπληξη που θα μου έκανε αν έβρισκα καταρράκτη στη Σαχάρα.

Σε ευχαριστώ φίλε αλλά δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο…

Μα γιατί το λέτε αυτό;; Τον ρώτησα εμβρόντητος !

Από ότι φαίνεται κάπου ήθελε να τα πει και εκείνη την ώρα ήμουν ο κατάλληλος ακροατής.

Γιατί ρε φίλε, έχω βάλει εδώ μέσα χρόνο, χρήμα και ενέργεια. Οι Σεπολιώτες δεν το εκτιμούν.

Έρχονται κάποιοι, αράζουν στα παγκάκια, καπνίζουν και πετάνε τις γόπες κάτω! Δεν θέλω να είμαι αυστηρός, εντάξει, κάνε το τσιγάρο σου, αλλά σβήσε το στο νερό στο μανουάλι και μετά πέτα το στο καλάθι των σκουπιδιών, τόσο δύσκολο είναι;;; Σχεδόν καθημερινά μαζεύω γόπες !

Έφερα 30 ζαρντινίερες από δύο γεράνια στην κάθε μια.  Όταν τα έφερα ήταν ολάνθιστα, χαιρόσουν να τα βλέπεις ! Σε δύο εβδομάδες οι ψευτοχριστιανοί τα είχαν πετσοκόψει γιατί κάθε άθλια γρια έκοβε και από ένα κλαδάκι για το σπίτι και έτσι οι ζαρντινιέρες άδειασαν !

Τον παρακολουθούσα αποσβολωμένος. Δεν ήθελα να τον διακόψω.

Να σου πω και άλλα;;

Υπάρχει κόσμος που φέρνει εικόνες. Τιμώ τη δωρεά και τις καρφώνω στον τοίχο. Όταν ήρθα δε, άλλες ήταν πεταμένες από δω και από κει και τις έβαλα όλες. Πρέπει να έχουν κλέψει πάνω από 40 εικόνες. Το καταλαβαίνεις ρε φίλε; Να κλέβεις εικόνες από ένα ξωκλήσι;  

Μέσα στο προσκύνημα της Αγίας Παρασκευής ( έτσι λέγεται το εκκλησάκι και αν θες να πας είναι στην οδό Ρόδου 156 στα Σεπόλια ) υπήρχε μια παλιά εικόνα της Αγίας. Αγόρασα μια καινούρια αφού αναμόρφωσα το χώρο και έβαλα πλακάκια και καινούριο καντήλι και την παλιά την έβαλα στον τοίχο. Μετά από τρεις μέρες την έκλεψαν. Είπα στην καλόγρια από την Ανδρο να μου φέρει μια καινούρια. Δεν πέρασε μια εβδομάδα, την έκλεψαν και αυτή!!! Πήραν τις εικόνες μέσα από το προσκύνημα, το διανοείσαι;;;

Κάποιοι εμπνεύστηκαν από τις γλάστρες που έφερα και προσέφεραν και αυτοί. Βασιλικό. Σε μια μέρα τον έκλεψαν !

Μπαίνουν εδώ κάποιες άθλιες γριές που ούτε σταυρό κάνουν, ούτε καν ένα κερί δεν ανάβουν, βγάζουν τα παπούτσια, αράζουν λες και είναι στο πάρκο, κουτσομπολεύουν και ρουφιανεύουν όποιον αναπνέει στη γειτονιά.

Κάποιοι αφελείς φέρνουν ρούχα. Δεν έχουμε εδώ μηχανισμό που να τα μοιράζουμε. Αγόρασα πίνακα ανακοινώσεων και έγραψα χαρτί που τους συνιστώ να επικοινωνούν με την ΠΕΦΙΠ ( Πανελλήνια Ένωση Φίλων των Πολυτέκνων ) και μαζί με οικιακό εξοπλισμό που δεν χρειάζονται και έρχονται οι άνθρωποι στο σπίτι τους και τα μοιράζουν σε 3.000 πολύτεκνες οικογένειες που έχουν ανάγκη. Ξέρεις τι μου έκαναν;

Μερικές γριές που δεν τα είχαν ανάγκη, έρχονταν, άνοιγαν τις τσάντες, έπαιρναν αυτά που τους άρεσαν για το σπίτι τους, τα παρατούσαν χύμα για να έρθουν μετά διάφοροι ρομά να μαζέψουν τα υπόλοιπα για να τα πάνε για μεταπώληση!  Μου ξήλωναν τα χαρτιά και επειδή είδαν πως τα ξανακολλούσα συνέχεια, ξέρεις τι έκαναν;; Έκλεψαν τον πίνακα ανακοινώσεων! Λύση βρήκα βέβαια γιατί τα ξανακόλλησα στη ντουλάπα, αυτή δεν μπορούν να τη σηκώσουν!

Άκουσα πίσω μου μια φωνή.
Οι γύφτοι, αυτοί φταίνε, αυτοί τα προκαλούν όλα!!!

Ήταν μια κυριά που δεν την είχαμε πάρει χαμπάρι και άκουσε τι μου έλεγε ο ανθρωπάκος.
Κι όμως κυρία μου, της είπε. Να σας πω κάτι που δεν θα σας αρέσει;;

Μια χαρά παιδιά είναι οι γύφτοι. Έρχονται, κάποιοι από αυτούς ανάβουν και κεράκι, τσεκάρουν αν έχει ρούχα και φεύγουν αμέσως. Δεν πειράζουν τίποτα. Αυτές οι αθλιότητες είναι έργα Ελλήνων!

Έχει και άλλα έργα Ελλήνων; Τον ρώτησα χαμογελώντας με την ελπίδα να μου απαντήσει καταφατικά.

Αμ δε ! μου λέει και συνέχισε με φόρα.

Έφτασαν σε σημείο να κλέψουν το κοντάρι της σκούπας ! Λες και έχουν φασόλια στο μπαλκόνι τους και το πήραν για στήριγμα! Πάλι καλά που είχα προνοήσει και είχα πάρει τρία εφεδρικά

 Έβαλα μια λάμπα με κορδονάκι για να βλέπει κάποιος αν πέσει το σκοτάδι, πάει και αυτή. Βάζουν λάδι στο καντήλι και επίτηδες το χύνουν γύρω γύρω. Κάθομαι και κάθε λίγο και λιγάκι και καθαρίζω λάδια. Τόσο δύσκολο είναι να βάλεις μέσα σε μια γυάλινη  πιατέλα τόσο λάδι ώστε να μην ξεχειλίζει; Είχα ένα πεντόκιλο βαρελάκι με νερό για τους περαστικούς και αν θέλει κάποιος να ποτίσει καμιά γλάστρα. Το έκλεψαν.

Το χειρότερο από όλα ξέρεις ποιο είναι φίλε μου;;;

Επειδή τους περιόρισα το πλιάτσικο με τα ρούχα – γιατί δυστυχώς κάποιοι αφελείς εξακολουθούν να φέρνουν – και τους έκανα την παρατήρηση για τα αποτσίγαρα, για τα κομμένα λουλούδια και το αδιάλειπτο κουτσομπολιό, ξέρεις τι κάνουν; Επειδή δεν μπορούν να αμαυρώσουν το έργο μου, πιάνουν όποιον μπαίνει και του λένε πως φέρνω τα βράδια γυναίκες στην εκκλησία!  Το καταλαβαίνεις!

Γέλασα.

Έτσι έκανα και εγώ μόλις το πρωτοάκουσα, μου είπε. Λες και δεν έχω σπίτι ή δεν υπάρχουν ξενοδοχεία για να πάω και φέρνω γυναίκες στην εκκλησία. Όμως ρε φίλε ο κόσμος δεν με ξέρει και κλονίζεται. Όταν με ρώτησαν τέσσερα άτομα αν ισχύει, στενοχωρήθηκα και θύμωσα. Δεν φτάνει που τους έφτιαξα στην κωλογειτονιά τους κάτι υπέροχο, να τα ακούω και από πάνω;

Τον κοίταξα προσεκτικά.

Τα μάτια του είχαν βουρκώσει από θυμό.

Φίλε μου του λέω, καλέ μου άνθρωπε. Σε άκουσα με υπομονή. Μπορείς να κάνεις το ίδιο για λίγο;

Μου έγνεψε καταφατικά.

Πιστεύεις στον θεό; Τον ρώτησα.

Μα τι με ρωτάς;;

Ωραία.

Άκου και προβληματίshου φιλαράκο που λέει και ο Γεωργίου.

Ο ίδιος ο Θεός κατέβηκε στη Γη και οι άνθρωποι τον σκότωσαν. Εσύ τι περιμένεις; Έφτιαξες κάτι σπουδαίο. Περίμενες ο Διάβολος να μείνει άπραγος; Βάζει τους ανθρώπους να σου κάνουν πόλεμο. Ο εύκολος δρόμος είναι να τους μουντζώσεις και με τα δύο χέρια και να τα παρατήσεις. Θα βρεις την ησυχία σου αλλά το Κακό θα έχει νικήσει. Αυτό θέλεις; Ο Ιησούς Χριστός στο Κατά Ματθαίον είπε «Ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται».  

Να σου το πω και πιο λαϊκά;

Ζεις στη χώρα του άφθονου φθόνου.

 Ζεις στη χώρα που βρίσκεται σε μια ατέρμονη παρακμή.

Δυστυχώς αυτοί είμαστε. Η άθλια φάρα των Ελλήνων. Οι ηλικιωμένοι που θα έπρεπε με τα χρόνια να έχουν αποκτήσει σοφία της ζωής. Που θα έπρεπε μια και κοντοζυγώνει το τέλος τους να είναι όσοι πιο καλοί μπορούν, βγάζουν έναν άθλιο εαυτό. Μόνο τους φαρισαϊσμούς των μεγάλων σταυρών ξέρουν και αυτό που καταφέρνουν είναι να διώχνουν από την εκκλησία όσους θέλουν να την πλησιάσουν. Πίστευα πως σε μια υποβαθμισμένη συνοικία όπως αυτή των Σεπολίων, οι Σεπολιώτες θα εκτιμούσαν κάτι τόσο καλό για τη γειτονιά τους και θα το πρόσεχαν ως κόρη οφθαλμού. Ο φθόνος, τα μικροσυμφέροντα, ο Πονηρός, τα διαχρονικά στοιχεία της φυλής μας, δεν τους αφήνουν.  

Μη λιποψυχήσεις φίλε μου του λέω. Υπάρχει θεός και βλέπει. Καμία φορά αργεί αλλά την αμοιβή σου για αυτά που προσφέρεις θα την πάρεις. Αν δεν με πιστεύεις, διάβασε τον Ιωβ. Θα «ανταμοίψει» και τους βέβηλους. Όπως ακριβώς τους αξίζει.

Keep the faith.
And remind me to keep it too

Μου χαμογέλασε.

Μου έδωσε το χέρι του και μου είπε. Να σαι καλά. Σε ευχαριστώ πολύ. Είχα ανάγκη να ακούσω μερικά λόγια να πάρω λίγη δύναμη.

Συνέχισα στα αγγλικά γιατί θυμήθηκα τι μου έλεγε  ο βραζιλιάνος προσωπικός μου ποτοαναμείκτης σε αντίστοιχες περιπτώσεις :  

Don’t thank me.
Just include me in your prayers…

Έφυγα από αυτό το θαμαστό εκκλησάκι με ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μια ήμουν χαρούμενος που βρέθηκα σε μια όαση μέσα στην πόλη. Από την άλλη θυμωμένος με την κακία και τον φθόνο των ανθρώπων που είδαν κάτι καλό και το τορπιλίζουν.

Σκέφτηκα πως η αντίληψη πως όλοι οι παπάδες είναι λαμόγια μπορεί να προέρχεται από τέτοιες φήμες κακόβουλων ανθρώπων. Αν έμπαινα μέσα σε αυτή την κουκλίστικη αυλή και αντί για αυτόν που την έφτιαξε, ήταν οι αθλιόγριες και μου έπιαναν την κουβέντα και μου έλεγαν αυτές τις ρουφιανιές, πιθανώς να τις πίστευα. Σκέφτηκα ακόμα πως σε ένα μικρό εκκλησάκι στα Σεπόλια γίνονται αυτά. Φαντάσου στην πολιτική, στη δικηγορία, στην επιχειρηματικότητα...

Θα ξαναπάω.

Ελπίζω να συνετέλεσα έστω και λίγο ώστε ο άνθρωπος αυτός να μην τα παρατήσει…

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2018

ΔΙΚΑΙΩΜΑ


Δικαιώματα έχουμε όλοι. Όλοι όμως ε;

Νομίζεις φίλε μου ότι μπορείς να πάρεις ένα μαχαίρι και να πας να κλέψεις τον άλλον ;;

Μπράβο σου αλλά δικαίωμα έχει και ο άλλος να υπερασπιστεί την περιουσία του.

Δικαίωμα έχουν και οι πολίτες να συνδράμουν και να υποστηρίξουν.

Τι; Είσαι κατά της αυτοδικίας;

Τότε τον πρώτο που πρέπει να κράξεις είναι τον ληστή και όχι αυτόν που αντιδρά !

Παρακολουθώ την κλάψα επειδή ήταν καλό παιδί, ακτιβιστής και εξέχον μέλος της κοινότητας των ομοφυλοφίλων. Παρακολουθώ τα ΜΜΕ της αριστερίζουσας εθνομηδενιστικής θολοκουλτούρας του τίποτα, να προσπαθούν να μας πείσουν ότι το φεγγάρι είναι μωβ.

Αν έβγαζε το μαχαίρι στον πατέρα σας, τον έκλεβε και τον κάρφωνε θα ήσασταν τόσο διαλλακτικοί;

Αν ήταν το μαγαζί της μητέρας σας και έκανε μια επιτιχυμένη ληστεία, αναίμακτη έστω, αλλά η γυναίκα αναγκαζόταν να  κλείσει το μαγαζί της – και μη μου πείτε πως δεν έχει συμβεί – θα σας άρεσε;;

Εν ονόματι του ακτιβισμού; Γιατί ήταν καλό παιδί;

Από την άλλη υπάρχει και η υποκρισία. Αν είναι κάποιος λαθρομετανάστης «καλά του κάνανε». Εν προκειμένω μια και ανήκει σε συγκεκριμένη κοινότητα, «ε, όχι δεν έπρεπε να υπάρχει αυτοδικία». Σιγά μην κλάψω, σιγά μη λυπηθώ για κάποιον που πήγε να κλέψει το βιος ενός ανθρώπου. Όσοι εργαζόμαστε καθημερινά με κόπο, τι είμαστε, κορόιδα;; Ούτε θα κάνω την εύκολη κριτική να ρίξω ευθύνες στην αστυνομία. Τι να κάνει και τι να πρωτοκάνει και αυτή η έρμη;; Να βάλουμε από έναν αστυνομικό σε κάθε πόρτα κάθε καταστήματος;  

Αυτό που σίγουρα δεν καταλαβαίνω είναι γιατί τραβάνε τον κοσμηματοπώλη για κακούργημα. Λες και αυτός φταίει που πέρασε ο άλλος μέσα από τα τζάμια. Ή γιατί κάποιοι πολίτες έριξαν μερικές φάπες στον ληστή. Αν δεν έκαναν τίποτα θα μιλάγαμε για κοινωνική αδιαφορία. Τον χτύπησαν λκέει οι αστυνομικοί. Τι κακοί άνθρωποι. Ναι ρε, θα τον χάιδευαν κιόλας ! Δεν είδατε στο βίντεο ότι κρατούσε ένα σπασμένο τζάμι ως μαχαίρι;


Με την ίδια λογική, στην επόμενη ληστεία να ρωτάμε : Μήπως είσαι ακτιβιστής; Μήπως ανήκεις σε συγκεκριμένη κοινότητα για να ξέρω αν θα σε υποστηρίξουν μετά τα θολοκουλτουριάρικα μαζικά μέσα επιρροής;;

Δεν έχω κανένα πρόβλημα ούτε με τις διαφορετικές ιδέες, ούτε με τις διαφορετικές απόψεις, ούτε με τη διαφορετική στάση ζωής. Όλοι χωράμε.

Πιστεύω όμως πως όποιος σηκώνει χέρι, το χέρι πρέπει να κόβεται. Τόσο απλά.

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2018

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΑΝΑΓΚΑΙΟ


Προχθές συνάντησα  έναν γνωστό από τους επονομαζόμενους κοψοχέρηδες. ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, βασικό αριστερό χαφ  στην κάτω πλατεία των αγανακτισμένων , Σύριζα δαγκωτό σε τέσσερεις εκλογικές αναμετρήσεις και σήμερα δεν ξέρει τίποτα για τον φόνο και παρακαλάει βρίζοντας για να φύγουν οι Συριζανέλ μια ώρα αρχύτερα.

Κι όμως του λέω, φίλε μου ήταν ιστορικά αναγκαίο να έρθει ο Τσίπρας. 
Δεν το περίμενε. 
Γούρλωσε τα μάτια και απόρησε.

Για δύο λόγους.

Ο κοσμάκης είχε αποτρελαθεί. Δεν είχε ιδέα τι συνέβαινε και πίστευε ότι κυκλοφορούσε στο facebook. Άρχισε να ακολουθεί τον Σώρρα με τα 600 δις, δυνάμωνε κινήματα τύπου δεν πληρώνω και τους αγανακτισμένους, θύμωσε με το μαύρο στην ΕΡΤ και ήμασταν πολύ κοντά στο να χυθεί αίμα. Ακόμα και αν ολοκλήρωνε τη θετική πορεία της η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού θα πίστευε ότι ήταν μια στημένη ιστορία για να εξαθλιωθεί η Ελλάδα και η όποια βελτίωση θα θεωρείτο παιχνίδι με σημαδεμένη τράπουλα. Οι πολίτες άκουγαν με δέος ιστορίες με brokers και δάκρυζαν για τις «χιλιάδες» αυτοκτονίες, τα παιδιά που λιποθυμούσαν στα σχολεία και τα εκατομμύρια των ανθρώπων που έτρωγαν από τα σκουπίδια. Αν δεν έγινε εξέγερση στην Ελλάδα, οφείλεται εν πολλοίς στα εκκλησιαστικά συσσίτια που τάισαν και ταΐζουν πάρα πολύ κόσμο.

Χάρη στον Αλέξη Τσίπρα σήμερα σταμάτησαν στην Ελλάδα τα παραμύθια. Κανείς δεν περιμένει χρήματα από τους Ρώσους και τους Κινέζους. Ο Ισημερινός είναι στη θέση του και δεν τον επικαλείται κανείς. Οι λίστες Λαγκάρντ, Μπόργιανς και Λιχτενστάιν είναι μια μακρινή ανάμνηση. Η πάταξη του λαθρεμπορίου και της φοροδιαφυγής πέτυχαν τόσο όσο και η Βραζιλία στα δύο τελευταία μουντιάλ. Ευτυχώς σταμάτησε και η κουβέντα γα τη δραχμή, ένας δρόμος εξαιρετικά επικίνδυνος.

Το πρώτο μεγάλο κέρδος της μακροβιότερης μνημονιακής κυβέρνησης, αυτής του Αλέξη Τσίπρα φίλε μου, είναι ότι λιγόστεψαν τα κορόιδα. Δεν εξαφανίστηκαν αλλά η κοινωνική έκρηξη που φοβόμασταν το 2012-2014, έσβησε.

Η δεύτερη μεγάλη προσφορά του Τσίπρα στην Ελλάδα είναι ότι ξηλώθηκε και γκρεμίστηκε η Αριστερά. Ως ιδεολογία και ως πρόταση διακυβέρνησης.

Με διέκοψε.

Μα, δεν είναι αυτή Αριστερή κυβέρνηση !

Έτσι προσπαθούν να σε πείσουν, του απάντησα. Να σε ρωτήσω όμως.

Στην οικονομία όταν δεν έχουν φέρει ούτε μια επένδυση για δείγμα και σε αυτές που υπάρχουν βγάζουν μονίμως εμπόδια, αριστερά δεν είναι αυτό;

Η υπερφορολόγηση αριστερά δεν είναι;

Τα ληξιπρόθεσμα του δημοσίου που αυξάνονται γεωμετρικά, αριστερά δεν είναι;

Στην λαθρομετανάστευση, αριστερά δεν πράττουν;

Στην εγκληματικότητα με το νόμο Παρασκευόπουλου, τις άδειες Κουφοντίνα και τα δικά τους παρακρατικά παιδιά, τους Ρουβίκωνες, αριστερά δεν είναι αυτό;

Με τους διορισμούς κολλητών και φίλων, αριστερά δεν είναι αυτό;

Με το καθεστώς που πήγαν να κάνουν με τα τηλεοπτικά κανάλια, αριστερά δεν είναι αυτό;

Στην Παιδεία,   με το άσυλο, τα μαθήματα που αφαιρούν και την αριστεία που είναι ρετσινιά, αριστερά δεν είναι αυτό;

Στην εξωτερική πολιτική με τη Μακεδονία μας και οσονούπω την Αλβανία, αριστερά δεν είναι αυτό;

Άρα φίλε μου, μια χαρά Αριστερά είναι και ευτυχώς μας έδωσαν το δικαίωμα να βροντοφωνάξουμε ότι είμαστε περήφανοι Δεξιοί γιατί οι δικές μας ιδέες είναι απείρως καλύτερες και φάνηκε όχι στη θεωρία αλλά στην πράξη.

Τα πραγματικά θέματα που έχει να αντιμετωπίσει η Νέα Δημοκρατία είναι μόλις δύο.

Δεν είναι απλώς να κερδίσει στις εκλογές. Αυτό είναι το προφανές. Η ΝΔ πρέπει να στοχεύσει στους 180 βουλευτές. Πρέπει να τελειώσουμε με αυτή τη λαίλαπα και σοφότεροι να υλοποίησουμε χωρίς χρονοτριβή  τις μεταρρυθμίσεις ώστε να γίνουμε ένα κανονικό ευρωπαϊκό κράτος. Αν τώρα η ΝΔ – έτσι όπως τα έχει κάνει ο Αλέξης – δεν προσπαθήσει να κυριαρχήσει, πότε θα το κάνει;;

Το δεύτερο θέμα για να έρθουν οι 180 βουλευτές είναι να απαντήσει στον κοσμάκη σε ένα μόνο ερώτημα.

Γιατί εμείς είμαστε καλύτεροι από αυτούς και γιατί θα τα κάνουμε καλύτερα.

Το τελευταίο επιχείρημα των απογοητευμένων που ψήφισαν για ετερόκλητους λόγους τον Σύριζα και με βαριά καρδία μπορεί να ξαναψηφίσουν ή να απέχουν είναι το «Έλα μωρέ τώρα, σάμπως οι άλλοι καλύτερα θα τα έκαναν;»

Τώρα λοιπόν που τέλειωσαν τα παραμύθια, τώρα που τα κορόιδα λιγόστεψαν, τώρα που πέρασε η «περήφανη διαπραγμάτευση», τώρα είναι η χρυσή ευκαιρία να βγει δυναμικά η ΝΔ να πείσει και να σαρώσει.

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2018

ΑΠΟΦΕΥΓΕ


Απόφευγε τους κλαψιάρηδες. Δεν σε αφήνουν να ευχαριστηθείς τίποτα.

Απόφευγε τους μίζερους. Δεν σε αφήνουν να ονειρευτείς τίποτα.

Απόφευγε τους γκρινιάρηδες. Δεν σε αφήνουν να προσφέρεις τίποτα.

Απόφευγε τους ακαλαίσθητους. Δεν σε αφήνουν να δημιουργήσεις τίποτα.

Απόφευγε τους κουτσομπόληδες και τους ρουφιάνους. Αύριο θα είσαι ο επόμενος.

Απόφευγε αυτούς που μονίμως παραπονιούνται ότι είναι θύματα. Συνήθως είναι οι μεγαλύτεροι θύτες.

Απόφευγε όσους μιλάνε μονίμως για τον εαυτό τους χωρίς να ρωτούν έστω κάτι και για εσένα.

Απόφευγε τους φανατικούς. Η συζήτηση μαζί τους είναι αδύνατη.

Απόφευγε όσους σε αποθαρρύνουν να προσπαθείς, να εξελίσσεσαι, να προοδεύεις, να κάνεις κάτι παραπάνω. Η επιτυχία σου θα είναι μαχαιριά στη δική τους αποτυχία.

Σκέψεις κατόπιν πεζοπορίας…