Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ ΚΑΙ Η NOVARTIS

Πριν από λίγες ημέρες, ήμουν στο μπαρ το σκοτεινό με έναν φίλο που είχαμε χαθεί για πολιτικούς λόγους.  Παραδοσιακός δεξιός που παρασύρθηκε από τα παραμύθια και την παγκόσμια επανάσταση του Καμμένου. Ψήφισε ΑΝΕΛ, όχι στο δημοψήφισμα και σήμερα συγκαταλέγεται στους κοψοχέρηδες.

Την πάτησα φίλε μου ύποπτε και σε έβριζα τότε…. Μονολογούσε μετανιωμένος….

Εντάξει αδερφέ, εσύ και όλη η Ελλάδα την πάτησε, του απάντησα και επειδή γνωριζόμαστε χρόνια, κακίες δεν κρατάω.

Έχω όμως μου λέει μια απορία. Εντάξει με τον Γεωργιάδη, τους κράζει και του τη στήνουν με τη Nοvartis. Να φάνε και τον Στουρνάρα γιατί τους χαλάει που είναι ο διοικητής της τράπεζας της Ελλάδος. Τον Σαμαρά όμως γιατί ρε αδερφέ; Ούτε πρόεδρος της ΝΔ είναι, ούτε πρωθυπουργός, ούτε πολυβγαίνει μπροστά! Τι τους πείραξε;

Χαμογέλασα.

Σήκωσα το χέρι μου για να με δει ο βραζιλιάνος προσωπικός μου ποτοαναμείκτης. Όταν με κοίταξε, σήκωσα πρώτα τον δείκτη και αμέσως μετά και τον μέσο σε σχήμα V. Τι του κάνεις ρε; Το σήμα της νίκης;

Όταν ήρθε το Τζακ στη μπάρα, του εξήγησα. Δείκτης για το Τζάκ και ο μέσος για τα δύο παγάκια αλλά εσύ είσαι λαϊκούρα του Τζόνι κόκα, που να καταλάβεις!

Ο Σαμαράς φίλε μου, του είπα, είναι τρελός. Ένας θαυμάσιος τρελός της εποχής μας.

Δηλαδή; Με ρώτησε αποσβολωμένος!

Σου θυμίζω πως  έμεινε 11 χρόνια – εκτός πολιτικής - στο σπίτι του. Δεν είναι ο πολιτικός που θα παρακαλέσει ή ρίξει γέφυρες ή θα πει αλλά σήμερα και άλλα αύριο. Τους πειράζει πως τους έφτυσε κατάμουτρα όταν :

Οι Ευρωπαίοι τους έπαιρναν στα σοβαρά.

Οι δημοσιογράφοι παρουσίαζαν διασκεδαστές τύπου Βαρουφάκη ως Κομφούκιους

Ο λαός είχε πεισθεί πως θα άλλαζαν και την Ελλάδα και την Ευρώπη – μη σου πω και το γαλαξιακό σύστημα.

Ακόμα και σπουδαίοι διανοητές της εποχής μας όπως ο Χρήστος Γιανναράς, τους εκθείαζε ότι πρόκειται για τη μεγάλη ελπίδα.

Ο Σαμαράς θυμάσαι τι έκανε;

Α) Δεν τους παρέδωσε τη σκυτάλη στο Μέγαρο Μαξίμου. Υπερβολικό το παράδειγμα αλλά τηρουμένων των αναλογιών θυμήσου : «Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοι δοῦναι…»

Β) Δεν πήγε καν στο ντιμπεητ. Δεν ήθελε να παρίσταται στο σόου του Πινόκιο.

Γ) Φώναζε πως είναι το ατύχημα που δεν πρέπει να συμβεί αλλά ποιος τον άκουγε…

Δ) Μας έλεγε τι ερχόταν και εμείς αγρόν ηγοράζαμε και λέγαμε για την εκστρατεία του φόβου

Ε) Είχε τα καρύδια και τους έκλεισε την ΕΡΤ, το δικό τους άντρο. Μπαγλάρωσε τη Χρυσή Αυγή ενώ αυτοί την χαϊδεύουν και συνεργάστηκαν άριστα άλλωστε με την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Ήταν αυτός που στρίμωξε τους δικούς τους συνδικαλιστές με την επιστράτευση στο μετρό. Ήταν αυτός που δεν μάσησε από άβατα και αυτοδιαχειριζόμενες παπαριές και τους ξήλωσε από τη βίλα Αμαλίας.

Ήξεραν πως ο Αντώνης Σαμαράς θα μας έβγαζε από το μνημόνιο. Για αυτό λύσσαξαν να πάρουν την εξουσία το 2015. Αν σκότωνε το δράκο δεν θα είχαν κανένα παραμύθι για να αφηγηθούν. Δεν πρόλαβε όμως…

Ο Σαμαράς έχασε το μάτι του αλλά όχι το σθένος του

Του έστησαν κρεμάλες στο Σύνταγμα οι είτε αφελείς είτε στημένοι αγανακτισμένοι και στάθηκε όρθιος.

Έλεγαν για τη χούντα Σαμαρά και δεν λύγισε παρά την προπαγάνδα.

Του έστησαν την υπόθεση με τις εξαγορασμένες ψήφους για την Προεδρία της Δημοκρατίας, δεν υποχώρησε και το πάλεψε μέχρι τέλους. Θυμάσαι τους πρωταγωνιστές της ιστορίας; Λαζόπουλος, Ξουλίδου, Χαϊκάλης. Δες που είναι σήμερα όλοι αυτοί.

Τον έλεγαν προδότη, γερμανοτσολιά, πηλιογούση, μερκελιστή και εκείνος συνέχισε να παράγει, να τους αψηφά και να παραδίδει την οικονομία με τον υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης στην Ευρωζώνη ! Ας μην κάνουμε τις συγκρίσεις με το σήμερα, θα μελαγχολήσουμε περισσότερο.

Μετά από όλα αυτά που πέρασε, ο Σαμαράς δεν αποσύρθηκε αλλά πάλι εδώ είναι.

Εξακολουθούν να τον φοβούνται και να τον μισούν.

Κάθετα, οριζόντια, ζωντανός ή νεκρός, ο Σαμαράς τους γεμίζει φόβο και θα κάνουν ότι μπορούν για να τον εξαφανίσουν από τον πολιτικό χάρτη. Για αυτό έβαλαν και το όνομα του στη Novartis, μέχρι την επόμενη εφεύρεση, μέχρι το επόμενο «σκάνδαλο».

Τον νίκησαν γιατί χρησιμοποίησαν τη δημαγωγία, το παραμύθι και τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα. Όπλα βρωμερά που ο Αντώνης Σαμαράς δεν καταδέχθηκε να πάρει ποτέ…

Ο φίλος μου με άκουγε σκεπτικός. Σήκωσε το χέρι του, έκανε το V με τα δάχτυλα του και ο βραζιλιάνος προσωπικός μου ποτοαναμείκτης έπιασε το χρυσοποίκιλτο ποτήρι και άνοιξε το Τζακ.

Όχι όχι ρε φίλε, του φώναξε. Δύο ποτηράκια νερό θέλω !