ΑΡΙΣΤΕΡΟ-ΚΕΝΤΡΟ-ΛΑΪΚΟ-ΦΙΛΕΛΕ ΔΕΞΙΑ

Μια εκ των παθογενειών του πολιτικού μας συστήματος είναι και η μεγάλη απόσταση μεταξύ των δημοσιογράφων και της κοινωνίας. 

 

Για αυτό και υπάρχει μια απέχθεια προς τον συγκεκριμένο κλάδο, για αυτό και οι δημοσιογράφοι επηρεάζουν αλλά αδυνατούν να αποτυπώσουν τον σφυγμό της κοινωνίας, για αυτό και αποτυγχάνουν τραγικά οι δημοσκοπήσεις. 

 

Το θέμα δεν αφορά μόνο τους προβεβλημένους δημοσιογράφους, τους λεγόμενους συστημικούς, αλλά και τους εκκολαπτόμενους αστέρες. Ο άνθρωπος είναι μιμητικό ον. Οπότε οι «μικροί» μιμούνται τους «μεγάλους».

 

Δεν είναι τυχαίο πως οι πολιτικοί μπορεί να πηγαίνουν ακόμα και σε 10 κανάλια αλλά οι ερωτήσεις είναι οι ίδιες και οι ίδιες. 

 

Σε ένα βαθμό το καταλαβαίνω. Για να νοιώθει ο δημοσιογράφος σημαντικός και μέσα στην αγορά εργασίας, επιδίδεται σε παιχνίδια παραπολιτικής. Ενδιαφέροντα και αυτά για τους μυημένους αλλά δεν απασχολούν το κοινωνικό σύνολο και τον καθημερινό αγώνα για τον επιούσιο. 

 

Πιστεύω πως οι εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας έχουν τρομερό ενδιαφέρον. Από τον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας εξαρτάται και πόσα χρόνια θα κυβερνήσει ο Τσίπρας και ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσει η χώρα μας. 

 

Οι συνήθεις δύο ερωτήσεις που τίθενται στους υποψηφίους της ΝΔ, σε αυτούς που μιλάνε δηλαδή, είναι 

 

Α) Η ενότητα του κόμματος την επόμενη μέρα

 

Β) Η ιδεολογική ταμπέλα του κόμματος. 

 

Η επιτομή της γελοιότητας και εξηγώ: 

 

Οι Έλληνες πολιτικοί μπορεί να μην ασκούν σοβαρή πολιτική αλλά στα παιχνίδια εξουσίας είναι καταπληκτικοί. 

 

Έστω λοιπόν πως τολμήσει κάποιος να διασπάσει τη ΝΔ και να σηκωθεί να φύγει μετά τις εκλογές. 

 

Θα πρέπει να είναι αυτοκτονικός ή βλαξ. 

 

Τι απέγινε το κόμμα της Ντόρας Μπακογιάννη; 

 

Τι απέγινε το κόμμα του Αβραμόπουλου; 

 

Τι απέγινε το κόμμα του Μπαλτάκου και οι Ρίζες;

 

Τι απέγινε το κόμμα του Καρατζαφέρη; 

 

Μη μου πεις για τον Καμμένο γιατί είναι ασυναγώνιστος στη συνωμοσιολογία με ολίγη από πατριωτισμό και μπόλικη επανάσταση που άλλος πια δεν χωράει. 

 

Δεν υπάρχει χώρος για άλλο δεξιό κόμμα και το πολύπαθο κέντρο είναι κατειλλημμένο. Άρα το θέμα δεν είναι η ενότητα της ΝΔ. Κανένας δεν είναι ηλίθιος για να φύγει. Άλλωστε το τρανό παράδειγμα της ΛΑΕ οδήγησε κορυφαίους βουλευτές σε σταυρούς όπως ο Λαφαζάνης, η Κωνσταντοπούλου, και ο Στρατούλης να παρακολουθούν τις εξελίξεις από την τηλεόραση. 

 

Το πραγματικό θέμα για την επόμενη μέρα της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι η ενότητα αλλά η απαξίωση. Όταν μετά από πρώτη φορά αριστερά μένεις στα ίδια ποσοστά και σε απόλυτες τιμές μείον 200.000 σταυρούς είναι ένα πολύ δυνατό και εκκωφαντικό καμπανάκι που αν αγνοηθεί, το 28% θα γίνει 20% και ο Τσίπρας θα κυβερνά για 40 χρόνια.

 

Άκουσες να γίνεται κάποια σοβαρή τηλεοπτική συζήτηση για την απαξίωση των ιδεών, της πολιτικής, και των επιτευγμάτων της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας; Γιατί άραγε μετά τα παραμύθια του προγράμματος της Θεσσαλονίκης ο κόσμος δεν γύρισε στη Νέα Δημοκρατία ιδιαίτερα δε, όταν η περίφημη εκστρατεία του φόβου δικαιώθηκε πανηγυρικά; 

 

Η δεύτερη στερεότυπη ερώτηση επίσης δεν αφορά κανέναν. Αυτό που μου κάνει εντύπωση και για αυτό φοβάμαι την απαξίωση, είναι οι απαντήσεις. 

 

Οι υποψήφιοι αρχηγοί της ΝΔ σπεύδουν να απαντήσουν για την «κέντροδεξιά». 

 

Ακούσατε ποτέ τον Τσίπρα να μιλάει για «κεντροαριστερά»;; 

 

Αριστερός, αριστερότατος και μάλιστα ως Σύριζα, της ριζοσπαστικής αριστεράς ! 

 

Αυτή η φοβία του να βάλουμε οπωσδήποτε το «κέντρο» για να στρογγυλέψουμε το «δεξιά» δείχνει ηττοπάθεια. Με αυτή τη λογική αν η ΝΔ είναι «κέντροδεξιά» ή πρέπει να γίνει, τότε Δεξιά στην Ελλάδα ποιος θα είναι, ο Καμμένος; Ο Χατζηπετρής; Ο Φούφουτος; Άλλος; 

 

Αυτό που θα περίμενα από τους δημοσιογράφους είναι να θέτουν θέματα πολιτικών. 

 

Με ενδιαφέρει να ξέρω αν ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας είναι υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων και των αποκρατικοποιήσεων χωρίς σουξου μουξου και νιάου. Τη θέση του για τις Σκουριές, για τον ΟΛΘ, για τα αεροδρόμια, την ΕΥΔΑΠ, τη ΔΕΗ, το Ελληνικό κλπ. 

 

Με ενδιαφέρει να ξέρω αν ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας είναι υπέρ των διορισμών στο δημόσιο σαν αυτούς που είδαμε πρόσφατα με τις καθαρίστριες να γίνονται γραμματείς στα δικαστήρια και να προκηρύσσονται νέες θέσεις για καθαρίστριες στο Οικονομικών.

 

Με ενδιαφέρει να ξέρω αν ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας είναι υπέρ της τάξης και της ασφάλειας ή υπέρ της λιγότερης αστυνόμευσης;

 

Με ενδιαφέρει να ξέρω αν ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας έχει οικονομικό πλάνο για το πώς θα βγούμε από το μνημόνιο και το πώς θα έχει η Ελλάδα ανάπτυξη και πως θα αυξήσει τον ατομικό και κρατικό πλούτο.

 

Με ενδιαφέρει να ξέρω αν ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας συμφωνεί με το εκπαιδευτικό πλαίσιο που έχουμε και τι θα αλλάξει.

 

Με ενδιαφέρει να ξέρω αν ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας έχει συγκεκριμένες θέσεις για τα καυτά θέματα της εξωτερικής πολιτικής και τι θα κάνει με τη Θράκη που αν δεν το κατάλαβες, έχει ήδη γίνει Κοσσυφοπέδιο. 

 

Άκουσες εσύ να τα ρωτάει κανείς αυτά;; 

 

Τα ίδια και τα ίδια τα μικροπολιτικά, τα εσωκομματικά και κλικαδόρικα, περνάει η ώρα, διαφημίσεις.

 

Τι έχει σημασία δηλαδή;;; Αν θα λέγεται αριστεροκεντροδεξιά ή την πολιτική που θέλει να ακολουθήσει; 

 

Διάβαζα τις προάλλες πως ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης προσδιορίζει τη Ν.Δ. ως κόμμα της μεγάλης ευρωπαϊκής σύγχρονης Κεντροδεξιάς και του κοινωνικού μεταρρυθμιστικού Κέντρου. Κάπου εκεί θα πρέπει κάπως να χωρέσουμε και τον …ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό της ιδρυτικής διακήρυξης του κόμματος. Κουκουρούκου μανταλάκια δηλαδη. Tha masturbation goes cloud που λέει και ο Κολομβιανός προσωπικός μου λαθρέμπορος. 

 

Στο Νέα Δημοκρατία κάνουν ένα τραγικό λάθος. Θέλουν να παίξουν το χαρτί της πολυσυλλεκτικότητας. Και λίγο δεξιά και λίγο κέντρο, θα μεγαλώσουμε. Αυτά υποστηρίζουν αυτοί που δεν δούλεψαν ποτέ. 

 

Θα σου πω μια ιστορία. 

 

Πριν από πολλά χρόνια πήγα σε ένα καινούριο μαγαζί να παίξω μουσική ως DJ. Κάναμε ένα μιτινγκ όλο το προσωπικό και ο μαγαζάτορας μας εξήγησε το σκεπτικό του. Ότι θα έπρεπε ως μπαρ να είμαστε πολυσυλλεκτικοί για να μαζέψουμε κόσμο. Το Σάββατο θα παίζαμε ελληνικά για να διασκεδάσει ο κόσμος που βγαίνει. Την Κυριακή lounge για να χαλαρώσει ενόψει της εβδομάδας που έρχεται. Την Παρασκευή 80z για αυτούς που βγαίνουν. Την Πέμπτη, house γιατί είναι ψαγμένη μέρα για το dance κοινό.  Την Τετάρτη rock για τους παλιούς και καλούς πότες. Είχα πάρει τότε το λόγο και είπα ότι αυτό το σκεπτικό δεν μπορεί να  περπατήσει γιατί στερείται ταυτότητας και ο κόσμος δεν θα θυμάται τις ημέρες και τα είδη. Οι άλλοι DJs για να μη χάσουν μεροκάματα έσπευσαν να διαφωνήσουν. 

 

Μετά από 2 μήνες δεν πάταγε άνθρωπος. Ο μαγαζάτορας μια Πέμπτη μου ζήτησε να αφήσω κάτι να παίζει και να κατέβω από το μπουθ να συζητήσουμε. «Ρε ύποπτε, επειδή όταν τότε στο μιτινγκ είπες ότι δεν θα περπατήσει, μου ήρθε να σε διώξω αλλά σε κράτησα γιατί είσαι καλό παιδί. Παραδέχομαι ότι μέσα έπεσες. Εσύ τι λες να κάνω τώρα που δεν έχουμε κόσμο και τα χρέη τρέχουν;» Η απάντηση μου ήταν η εξής: 

 

Θα σου απαντήσω ειλικρινά και ας μη με συμφέρει. Όταν πας να τους πιάσεις όλους, στο τέλος δεν πιάνεις κανέναν. Ο κόσμος θέλει να ξέρει ποιος είσαι και τι του προσφέρεις. Λίγο από δω και από κει και χαρήκαμε και στο τέλος πίνει το ποτό του στα μαγαζιά που ξέρει την ταυτότητα τους και του αρέσει. Επομένως: Κλείσε το για 5 μέρες να γλιτώσεις τα μεροκάματα ότι και καλά κάνεις ανακαίνιση και κάνε ψευτοαλλαγές. Μείωσε το προσωπικό και κάθε μα κάθε βράδι παίξε μετά τις 10 ελληνικά. Μέχρι τις 10 βάλε 80z, ροκάκια, αδιάφορο. Μετά τις 10 πίνει ο κόσμος και η κατανάλωση αλκοόλ θα σε σώσει. Διώξε τους άσχετους και διαφήμισε ότι κάθε μέρα έχεις ελληνική μουσική. 

 

Τότε μου λέει θα πρέπει να σε διώξω. Ναι, του απάντησα αλλά μόνο έτσι θα σωθείς. Ειλικρινή άποψη ζήτησες, ειλικρινή άποψη πήρες. Οπερ και εγένετω. Χαθήκαμε και τον βρήκα κατά λάθος μετά από χρόνια. Όχι μόνο σώθηκε αλλά άνοιξε άλλα τρία μαγαζιά! «Παίξε ρε μαλάκα ελληνικά και θα σου δίνω τριπλό μεροκάμματο, εσύ με έσωσες!» Με παρακαλούσε! Αλλά γέρασα πια για να κάνω δομικές αλλαγές… Μου πρότεινε να με κάνει τσεκαδόρο, να μπω μέτοχος να να, αλλά δεν ήθελα να ξαναμπλέξω με τη νύχτα. 

 

 Το λάθος που κάνουν στη ΝΔ είναι πως πιστεύουν ότι για να μεγαλώσει το κόμμα πρέπει να φέρουν πίσω τους δεινόσαυρους ή να κάνουν ανοίγματα στο κέντρο. Είδες τον Τσίπρα να κάνει κάτι από αυτά; Τους έγραψε όλους και κέρδισε μόνος του τρεις εκλογικές αναμετρήσεις. Αυτό πρέπει να κάνει η ΝΔ. Να αναδείξει έναν ηγέτη με καθαρές κουβέντες, ξεκάθαρη ταυτότητα και αυτό είναι μια εξαιρετική αρχή για να πολεμήσει την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς. Όχι να προσπαθεί ένας διαχειριστής να παίξει σε πολλά ταμπλό. Ο Τσίπρας θα παίζει χωρίς αντίπαλο. 

 

Τέλος, ένα σχόλιο και για τους υποψηφίους αρχηγός που ως πολίτη νοιώθω πως με προσβάλλει.

 

Τι σημαίνει κύριε Βαγγέλη Μεϊμαράκη ότι «δεν μιλάω»;; Σε ποια χώρα του πολιτισμένου κόσμου θα μπορούσε να σταθεί ένας τέτοιος υποψήφιος; Θα τον έπαιρναν τόσο πολύ στην πλάκα και στο κράξιμο που σε μια ωρα θα είχε εξαϋλωθεί. Στην Ελλάδα της αριστερής ιδεολογικής ηγεμονίας, κανείς δεν ασχολείται και η στρέβλωση του πολιτεύματος θεωρείται «υπεροχή»

 

Τι σημαίνει κύριε Απόστολε Τζιτζικώστα ότι «δεν βγαίνω σε ντιμπέη αν δεν βγει και ο Βαγγέλης;» Αυτό είναι το σύνθημά σας το «τολμάμε»; Αν είχαν τη δική σας τόλμη οι Έλληνες το 1940 τότε θα είχαν φτάσει κολυμπώντας στην Κρήτη ! Πως «τολμάτε»;; Κρυπτόμενος; 

 

Να βγαίνουν μπροστά μόνο οι μισοί υποψήφιοι; Τι γελοία κατάσταση είναι αυτή; 

 

Αν δηλαδή αυτό είναι σοβαρό κόμμα που θέλει να εκφράσει τη δεξιά ιδεολογία καταργώντας κάθε έννοια δημοκρατικής διαδικασίας και σεβασμού στους πολίτες καλύτερα να εξαφανιστεί. 

 

Επειδή όμως αν εξαφανιστεί, ο Τσίπρας θα γίνει 80 χρονών και θα είναι ακόμα πρωθυπουργός και ως αξιωματική αντιπολίτευση θα έχει τους Ναζί, για αυτό πιστεύω πως πρέπει να γίνει αρχηγός της ο Άδωνις Γεωργιάδης. 

 

Να τα σπάσει όλα, να τα κάνει κάμπριο, να τρέξει, να ματώσει, να πολεμήσει, να μπει στη λάσπη, να βγει, να ξαναμπεί, να δώσει μάχες, να παράγει, να φωνάξει, να αντιδράσει, να τσιρίξει, να ανάψουν τα αίματα, να τα φέρει όλα τούμπα και γύρω γύρω δέκα φορές. 

 

Είναι ο μόνος που μπορεί να το κάνει. 

 

Ο μόνος που λέει ξεκάθαρα αυτό που σκέφτεται και αυτός που δεν έχει δεύτερες σκέψεις. Take it or leave it. 

 

Ο πιο ξεκάθαρος και από τον μουγγό και από τον επιμελώς κρυπτόμενο και από τον σοβαρό αλλά ψιλοατσαλάκωτο. 

 

Εσύ και εγώ ας αράξουμε στον καναπέ μας να παρακολουθούμε για χιλοστή φορά συγκλονιστικές δημοσιογραφικές αναζητήσεις αν η ΝΔ θα παραμείνει ενωμένη και αν θα είναι Δεξιά, κεντροδεξιά, λαϊκή Δεξιά, φιλελέ Δεξιά την ώρα που η δεύτερη φορά Αριστερά θα αλωνίζει ως λαίλαπα ανενόχλητη…