SO LONG…

Περπατάω στο δάσος και ακούω φωνές,

Καμία και σήμερα είναι πολλές;

Goodbye cruel world

Μπαίνω σε mode αποτοξίνωσης και απεξάρτησης, κλείνοντας pc, ιντερνετ, το κινητό για αρκετές ώρες και πάω να αναμετρηθώ με τον εαυτό μου μακριά από την δίνη της καθημερινότητας, να σκεφτώ λάθη, να κάνω σχέδια, να βάλω στόχους και να προσπαθήσω να γίνω λίγο καλύτερος από ότι είμαι... 

Συνήθως έτσι λέω και τελικά επιστρέφω ο ίδιος κάφρος – αν όχι χειρότερος – καθώς η ματαιοδοξία είναι βασικό χαρακτηριστικό μου. 

Να περάσεις καλυτέρα από μένα και όπως έχει γίνει η ζωή μας το μόνο που εύχομαι είναι καλή μας αντάμωση

«Ξέρω τα κύματα μια μέρα αυτά τα βράχια

θα τα διαλύσουν, θα τα κάνουν όλα σκόνη,

θα έρχεται εκείνο το κορίτσι να ξαπλώνει

πάνω στην άμμο και να τραγουδάει τάχα

ότι θα ρθω από μακριά και γω σε λίγο

ότι θα μείνουμε εκεί μαζί για πάντα

αντίο θάλασσες και κύματα σαράντα

θα λέω ψέμματα πως δεν θα ξαναφύγω»

Να προσέχεις….