ΟΤΑΝ Ο ΝΙΚΟΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟΝ ΤΖΙΜΗ

Έκανα που λες ένα πείραμα πριν από λίγες μέρες. Παρακολούθησα τη μια συνέντευξη και αμέσως μετά την άλλη. Του Τζίμη Πανούση στην Ελληνοφρένεια και του Νίκου Μιχαλολιάκου στο Extra μεσω youtube.

Ο μεν ένας καλλιτέχνης που πολιτικολογεί και δε άλλος, πολιτικός που «καλλιτεχνίζει». Άνθρωποι από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, ακραίους και εκ διαμέτρου αντίθετους, ήθελα να δω αν έχουν είτε κάτι καινοτόμο να πουν, μια ιδέα, μια άποψη, μια ρεαλιστική θέση. 

Ο Πανούσης θριάμβευσε στα εθνικά θέματα. Μας είπε ότι η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου ήταν Αλβανίδα και ότι δεν ενδιαφέρεται να «πάμε να πάρουμε τα Ίμια» Προφανώς πιστεύει ότι τα Ίμια είναι ξένο έδαφος οπότε αν του προτείνει κανείς να πάμε να τα πάρουμε, θα αρνηθεί. 

Η πρόταση του τεράστιου καλλιτέχνη για την κατάσταση στη χώρα μας ήταν να γίνει μια γενική απεργία 10 ημερών, να παραλύσουν τα πάντα ώστε να πέσει η κυβέρνηση. Μια απεργία όλων, σε όλα, για όλα ώστε να απαλλαχθούμε από τον Σαμαρά και την παρέα του. 

Μάλιστα. Ενδιαφέρον. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει …ένα τάνκερ απεργίες. Δεν θυμάμαι σε καμία από αυτές να έχει συμμετέχει ο λαϊκός αγωνιστής Τζίμης Πανούσης. Προτίμησε τη θαλπωρή της οικίας του, κάπου στην Πολιτεία αν δεν κάνω λάθος. Μαζί με την άλλη αγωνίστρια του λαού που ζει στην Εκάλη. 

Δεν θυμάμαι τον Τζίμη Πανούση να έχει δώσει κάποια συναυλία συμπαράστασης σε μια απεργιακή κινητοποίηση. Αμ τέτοια επανάσταση καμαριμ την ξέρω και γω. 

Ο Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης του έκανε την ερώτηση γιατί στο μαγαζί που εμφανίζεται – εξ’ου και η διαφημιστική συνέντευξη – το μπουκάλι με το ουίσκι κοστίζει μόλις …140 ευρώ! Ο κοινωνικός επαναστάτης και ιδεολόγος Τζίμης Πανούσης, έκανε ότι και οι μόνιμοι κάτοικοι ενός ορνιθοτροφείου: Ένα τεράστιο κοκοκοκοκοκο

Ο γενναίος Νίκος Μιχαλολιάκος από την άλλη, ακολούθησε την εύκολη και εύπεπτη πεπατημένη. Οι κλέφτες, οι απατεώνες και οι τοκογλύφοι. Χαρήκαμε. 

Πως γίνεται να λες τοκογλύφους αυτούς που σε δανείζουν με 0,9 % που είναι το χαμηλότερο στον κόσμο και θα ξεκινάς να πληρώνει το χρέος σου μετά από 20 χρόνια, δεν ξέρω σε ποιο οικονομικό σύστημα λέγεται τοκογλυφία.

Κάποια στιγμή του ξέφυγε το «τίμιο στρατιωτικό καθεστώς» εννοώντας τη χούντα αλλά και ο ένας δημοσιογράφου του θύμισε τη βίλα του Ωνάση που έμενε ο Παπαδόπουλος και ο Ακης Παυλόπουλος του είπε πως η πρώτη απόφαση της τότε κυβέρνησης ήταν πως δεν θα παραπεμφθεί πότε μέλος της κυβέρνησης για σκάνδαλο αν δεν ψηφιστεί από τα 2/3 του υπουργικού συμβουλίου. Ο Νικόλας ουκ απήντησε. 

Λίγο παρακάτω έβγαλε ένα θούριο αποχώρησης της χώρας από το μνημόνιο. Δηλαδή τον ρώτησε ο δημοσιογράφος λέτε να φύγουμε από το μνημόνιο; -Εχχμμμ, γκουχ, ναι, δηλαδή, δεν λέω ότι μπορούμε να φύγουμε τώρα όπως είμαστε… Χαρήκαμε τότε κύριε γενικέ γραμματέα. 

Βλέπω ότι παίζει αρκετά με την τακτική της σύγχυσης. Πήγε στο 87 τότε με την επιστράτευση του Παπανδρέου, δέχθηκε ως παπικό αλάθητο μια δήλωση του τότε Τούρκου πρέσβη ότι αυτό ήταν παιχνίδι εντυπώσεων και για αυτό ζήτησε συγγνώμη ο Ανδρέας. Μόνο που το mea culpa το είχε πει για το Νταβός.

Σε άσχετο χρονικό σημείο εμφάνισε ένα πρωτοσέλιδο των «ΝΕΩΝ» από τα χρόνια της χούντας που έγραφε πάνω πάνω «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών». Όταν όμως του καταμαρτυρούν συμπάθειες στη σβάστικα, εκείνος συνηθίζει να απαντά «Τι με ρωτάτε για το 1985». 

Ρωτήθηκε αν πρέπει να μείνουμε ή να φύγουμε από την Ευρωπαϊκη ένωση. Απάντησε πως πρέπει να μείνουμε γιατί έχει θετικά στοιχεία και όταν τον ρώτησαν ποια είναι τα θετικά είπε πως μας σακάτεψε την πρωτογενή μας παραγωγή! Λίγο πιο κάτω είπε πως θα πρέπει να φύγουμε άμεσα από το μνημόνιο. Βγάλε άκρη. 

Είπε πως ο Βενιζέλος έφτιαξε νόμο για να απαλλαχθεί από τη δικαιοσύνη ένας δικός του, και όταν ρωτήθηκε ποιος είναι αυτός είπε ένα «δεν έχω τα στοιχεία, το ψάχνω το θέμα και θα σας πω»

Μετά ξεσπάθωσε και είπε πως δεν επιτρέπεται για να ζήσει οποιοσδήποτε σήμερα να υπάρχει σύνταξη και μισθός κάτω από τα 800 ευρώ. Όταν ρωτήθηκε που θα τα βρει τα λεφτά για να τα δώσει, έκανε ότι και ο μόνιμος κάτοικος του ορνιθοτροφείου. 

Γιατί 800; Εγώ λέω 2.000. Αν ρωτήσω και τον διευθυντή μου στην εταιρεία, επειδή είναι της χλιδής, θα μου πει 5.000 ευρώ. Να τ’αφήσω;

Τελικά νομίζω ότι κατάλαβα που συμπίπτουν τα δύο άκρα. 

Στο τίποτα…