Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΚΑΒΟΥ ΣΤΟΝ ΙΑΝΟ

Πριν από λίγες μέρες ένας φίλος από τον σταθμό μου πρότεινε να δούμε την παρουσίαση του καινούριου δίσκου της Κατερίνας Μακαβού στον Ιανό. 

Την κοπέλα δεν την ήξερα, έχω την περιέργεια για καινούρια πράγματα, η παρέα εξαιρετική οπότε δεν είχα λόγο να αρνηθώ. 

Φτάσαμε στον Ιανό και μας περίμενε το πρώτο τσίμπημα. 5 ευρώ η είσοδος. Αυτά σταμάτησαν από πρόπερσι. Και το να σε χρεώνουν σε ένα βιβλιοπωλείο επειδή τυγχάνει να κάνει και διάφορα άλλα events είναι αστείο.

Καθήσαμε, συνολικά είμασταν 50 νοματαίοι, και η παρουσίαση ξεκίνησε με 45 λεπτά καθυστέρηση λες και έπαιζαν οι Deep Purple. Έξυπνο το κόλπο. Με το που θα κάτσεις, κάτι θα παραγγείλεις. Θα περάσει η ώρα, θα το καθυστερήσουμε, θα μπει ο καλλιτέχνης, κάτι θα ξαναπαραγγείλεις στο διάλειμμα και τα πιάσαμε τα λεφτά μας. Η πρώτη μπύρα 6 ευρώ και η δεύτερη 4. Σύνολο, για τη συμπαθή Κατερίνα Μακαβού, 15 ευρουδάκια. Στο βιβλιοπωλείο «Ιανός» στη Σταδίου. 

Κατ’αναλογίαν, αν ο Κύριος ημων Ιησούς Χριστός αποφάσιζε να αναστήσει τον Μπετόβεν και τον βλέπαμε στο Μέγαρο, θα έπρεπε να πληρώσουμε 2 δις δολλάρια το κεφάλι. Εκεί στον Ιανό ή δεν ξέρουν που βρίσκονται ή πραγματικά έχουν τον χώρο για χόμπι. 

Η Κατερίνα Μακαβού έχει το στιλ της ντροπαλοσυνεσταλμένης. Δεν ξέρω αν είναι επιτηδευμένο ή φυσικό, αλλά θα μου πεις από το σύνηθες λαϊκοποπ σκυλάδικο με τα πλαστικά βυζιά και τις φούστες στο λαιμό, καλύτερα είναι. 

Παρουσίασε τον δεύτερο δίσκο της με τίτλο «Άλλη μια μέρα και για περίπου 45’ με πήρε ο ύπνος. Είχα την ατυχία να κάθομαι στο πρώτο τραπέζι αλλιώς αν καθόμουν πίσω θα έμπαινα στα mail μου, στο twitter, στο facebook και όπου αλλού θα θυμόμουν εκείνη τη στιγμή.  Ένα μελωδικό ποπ στιλ, χωρίς ρυθμό, ακούς τρία λεπτά και είναι ακριβώς το ίδιο για τα επόμενα σαράντα. Θα το έλεγα και ποπ άμπιεντ.

Τραγούδησε όλο το δίσκο και το μόνο κομμάτι που αξίζει να κατεβάσεις και να πληρώσεις είναι «ο τρελός» που είχε ζωηρό σκοπό ( όπως το έπαιξε στο Live ) και ψαγμένο στίχο. Αν βέβαια το ακούσεις στο δίσκο από το site της, είναι και αυτό νανούρισμα αλλά ευτυχώς εξακολουθεί να αξίζει ο στίχος.  Τα άλλα ήταν για να βάζεις μικρά και πολύ μεγάλα παιδιά για ύπνο. 

Στο δεύτερο μέρος κατάλαβα ότι η Κατερίνα Μακαβού ήταν πραγματική τραγουδίστρια και όχι ένα πλουσιοκόριτσο που την είδε καλλιτέχνης με τα λεφτά του μπαμπά. Ο λόγος ήταν ότι δεν είπε δικά της τραγούδια ( 2-3 από τον πρώτο της δίσκο ) και φάνηκαν ξεκάθαρα οι φωνητικές της δυνατότητες. Παρών ήταν και ο Φάμελος και τραγούδησαν μαζί μερικά τραγούδια αλλά δεν θα έλεγα ότι ενθουσιάστηκα. 

Από ότι κατάλαβα, θα πρέπει να είχε πολύ καιρό να παίξει ζωντανά καθώς για παρουσίαση δίσκου πήγαμε και μας βγήκε συναυλία 2 ωρών. 

Η αλήθεια είναι πως αυτή η κοπέλα θα μπορεί να γίνει η Tracy Chapman της Ελλάδας. Όχι, δεν υπερβάλλω, δεν έχω λόγο άλλωστε, αλλά δεν νομίζω ότι έχει να ζηλέψει και πολλά. 

Θα πρέπει να βελτιώσει τη σκηνική της παρουσία γιατί δεν έχει και την πιο χαρισματική κίνηση του κόσμου και της εύχομαι ολόψυχα να τραγουδήσει απείρως καλύτερα τραγούδια από τα κοιμιστερά ποπ χωρίς ίχνος μπιτ που είπε. Ώρες ώρες κοιτούσα τον ντράμερ και τον λυπόμουν που έπρεπε να κρατάει τις μπαγκέτες και να τις ανθυποχρησιμοποιεί. Δεν είμαι εναντίον της μελωδικής ποπ αλλά ρε αδερφέ, δεν μπορεί όλα τα τραγούδια να πηγαίνουν το ίδιο! 

Επειδή ο μέσος αναγνώστης του παρόντος μπλογκ ερεθίζεται ( πνευματικώς εννοώ, αμέσως εσύ να πάει ο νους σου στο πονηρό ) και κάνει ακριβώς το αντίθετο από αυτά που γράφω, μπορείς να μπεις στο καλαίσθητο site της, http://www.katerinamakavou.gr/# και να ακούσεις τα κομμάτια και ότι σου αρέσει, αγόρασέ το!