Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ




Παρακολουθώ τις τελευταίες μέρες τις συνεδριάσεις του ελληνικού κοινοβουλίου. Με ενδιαφέρει να μάθω τι γίνεται, όχι από τους δημοσιογράφους αλλά από τους ίδιους που αποφασίζουν για τις τύχες μας. 

Ευθύς αμέσως θα μοιραστώ μαζί σου τα συμπεράσματα μου. 

Κουράστηκα από τις διαρκώς επαναλαμβανόμενες διαπιστώσεις. Ειδικά τα στερεότυπα περί πελατειακού κράτους τα ακούς από οποιαδήποτε πτέρυγα, από οποιονδήποτε. Το εξόχως θλιβερό είναι ότι δεν βλέπω προτάσεις. Τα κακώς κείμενα της κοινωνίας μας, τα γνωρίζουμε. Το θέμα είναι πως οι πολιτικοί ταγοί δεν βρίσκονται εκεί για να διαπιστώνουν αλλά για να αποφασίζουν και να αλλάζουν τις καταστάσεις. 

Οι περισσότεροι μιλούν με γραμμένη την ομιλία τους από κάποιον άλλον και αυτό φαίνεται στη ροή του λόγου τους. Ελάχιστοι είναι αυτοί – όπως ο Γεωργιάδης, ο Καμμένος και η Παπαρήγα – που δεν μιλούν από κείμενο.
Βλέπω την έκπτωση στη χρήση της ελληνικής γλώσσας. Θα μου πεις ότι από τον ξύλινο λόγο καλύτερα να μιλάμε πιο απλά. Δεν ξέρω, νομίζω ότι και η χρήση γλώσσας καφενείου, δεν μπορώ να πω ότι με εκπλήσσει ευχάριστα. Σε αυτό πρωτοστατούν οι χρυσαυγίτες που μιλούν λες είναι στο γήπεδο και τους ακολουθούν οι ανεξέλ ( με γαλλικό αξάν παρακαλώ ) και οι συριζαίοι. 

Τέλος, μου κάνει μεγάλη εντύπωση το εξής:
Για να σώσεις την Ελλάδα, πρέπει να ξεκινήσεις από τον εαυτό σου. Όταν εσύ δεν μπορείς να πειθαρχήσεις σε έναν απλό κανονισμό, τότε πως μπορείς να πας για κάτι πιο μεγάλο και σπουδαίο;
Δεν υπάρχει ούτε ένας, μα ούτε ένας που να μην παραβιάζει τον χρόνο που του διατίθεται για να μιλήσει. Μα ούτε ένας! Και πάει στην ευχή όποιος δεν έχει γραπτή ομιλία, ας πούμε ότι αγορεύει και ξεχνιέται. Αυτοί όμως που απλώς εκφωνούν την ομιλία τους, δεν μπορούν να κάνουν μια πρόβα; 

Είναι αστείο να ακούς σε κάθε ομιλία το «δυο λεπτά κύριε πρόεδρε» και μετά ξανα μανά να χτυπάει ο άλλος το κουδούνι και «τελειώνω αμέσως κύριε πρόεδρε» και «ολοκληρώστε σας παρακαλώ κύριε συνάδελφε» και «ναι, ολοκληρώνω αμέσως κύριε πρόεδρε». 

Κάπου νοιώθω και μια συμπόνοια για τους πολιτικούς μας.
Στο ραδιόφωνο τους πιέζουν. Στην τηλεόραση αφενός τους πιέζουν να ολοκληρώσουν, και να ακουστούν καθώς τους επικαλύπτουν οι φωνές των πολιτικών αντιπάλων στα παράθυρα. Τους πιέζουν και στη Βουλή, θα σκάσουν!

Προτείνω να δημιουργήσουν, ο καθένας προσωπικά, ένα κανάλι στο youtube (τσάμπα είναι ) και ας αγορεύουν εκεί με την ησυχία τους και απεριόριστα…



0 Λογομαχιες:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια