Προσκαλεί κάποιος κάποιον σε γιορτή.
Ο διάλογος:
- Σε ευχαριστώ πάρα πολύ αλλά δεν μπορώ να έρθω
- Γιατί ρε συ;
- Δεν εχω λεφτά ρε φίλε και δεν έχω να σου πάρω ένα δώρο
- Ασε τα λεφτά ρε, την παρουσία σου θέλω, δεν με νοιάζει το δώρο!
Συνήθως αυτός που λέει τέτοια δικαιολογία δεν παει.
Ολος ο διάλογος, που σίγουρα τον εχεις ακούσει – ειδικά στις μέρες μας – είναι άθλιος.
Τι σημαίνει δεν εχεις λεφτά; Πάρε κάτι συμβολικό! Ένα μπουκάλι κρασί ( 5-6 ευρώ ) ένα κηροπήγιο για ρεσό, ένα μπρελόκ, ένα μικρό διακοσμητικό γραφείου, κάτι!
Αμ ο άλλος; Η παρουσία σου λέει. Γιατί, εσυ πας σε μια γιορτή ή σε ένα γάμο με άδεια χέρια; Ξεφτίλα!
Θεωρώ μέγιστη ρόμπα, ότι και να λέει από ευγενικά κίνητρα ο καλών, ο καλούμενος να προσέλθει με άδεια χέρια, ειδικά σε μια γιορτή. Το δώρο δεν είναι η λύση ζωής. Είναι συμβολισμός. Ότι τιμάς την πρόσκληση και αυτόν που σε καλεί.
Στο παρελθόν εχω δώσει και γω, μάλλον από αμηχανία αυτή την απάντηση περί παρουσίας, και αυτόματα μετάνοιωσα για την πρόσκληση…
Ένα άλλο κλισέ που φοριέται σε φιλικές συναναστροφές, είναι σε μια πρόσκληση για συνάντηση, το «δεν εχω λεφτά και προτιμώ να μείνω μέσα. Δεν θέλω να γίνομαι βάρος». Άλλη χαζαμάρα αυτή!
Αυτός που είναι φίλος, φίλος της προκοπής εννοώ, θα προσφερθεί να κεράσει. Κανένας δεν φαλήρισε με το να κεράσει ένα καφέ ή ένα ποτό. Αν δεν είσαι εγωίσταρος, να δεχθείς το κεράσμα και να ανταποδώσεις την επόμενη. Είναι καλύτερα δηλαδή να κάτσετε και οι δυο στα σπίτια σας και να βλέπετε τηλεόραση; Αμα εχεις πρόβλημα να δεχθείς ένα κέρασμα, τότε είσαι προβληματικός άνθρωπος..
Βέβαια, θα μου πεις πως αν το «δεν εχω λεφτά» γίνεται από τσιγγουνιά και κατ’ εξακολούθηση, τότε δεν το συζητάμε, -τι τη θες την παρέα του; -μη γίνεσαι και κορόϊδο!
Μικροί συμβολισμοί..
Καμιά φορά με μεγάλη σημασία…
Ο διάλογος:
- Σε ευχαριστώ πάρα πολύ αλλά δεν μπορώ να έρθω
- Γιατί ρε συ;
- Δεν εχω λεφτά ρε φίλε και δεν έχω να σου πάρω ένα δώρο
- Ασε τα λεφτά ρε, την παρουσία σου θέλω, δεν με νοιάζει το δώρο!
Συνήθως αυτός που λέει τέτοια δικαιολογία δεν παει.
Ολος ο διάλογος, που σίγουρα τον εχεις ακούσει – ειδικά στις μέρες μας – είναι άθλιος.
Τι σημαίνει δεν εχεις λεφτά; Πάρε κάτι συμβολικό! Ένα μπουκάλι κρασί ( 5-6 ευρώ ) ένα κηροπήγιο για ρεσό, ένα μπρελόκ, ένα μικρό διακοσμητικό γραφείου, κάτι!
Αμ ο άλλος; Η παρουσία σου λέει. Γιατί, εσυ πας σε μια γιορτή ή σε ένα γάμο με άδεια χέρια; Ξεφτίλα!
Θεωρώ μέγιστη ρόμπα, ότι και να λέει από ευγενικά κίνητρα ο καλών, ο καλούμενος να προσέλθει με άδεια χέρια, ειδικά σε μια γιορτή. Το δώρο δεν είναι η λύση ζωής. Είναι συμβολισμός. Ότι τιμάς την πρόσκληση και αυτόν που σε καλεί.
Στο παρελθόν εχω δώσει και γω, μάλλον από αμηχανία αυτή την απάντηση περί παρουσίας, και αυτόματα μετάνοιωσα για την πρόσκληση…
Ένα άλλο κλισέ που φοριέται σε φιλικές συναναστροφές, είναι σε μια πρόσκληση για συνάντηση, το «δεν εχω λεφτά και προτιμώ να μείνω μέσα. Δεν θέλω να γίνομαι βάρος». Άλλη χαζαμάρα αυτή!
Αυτός που είναι φίλος, φίλος της προκοπής εννοώ, θα προσφερθεί να κεράσει. Κανένας δεν φαλήρισε με το να κεράσει ένα καφέ ή ένα ποτό. Αν δεν είσαι εγωίσταρος, να δεχθείς το κεράσμα και να ανταποδώσεις την επόμενη. Είναι καλύτερα δηλαδή να κάτσετε και οι δυο στα σπίτια σας και να βλέπετε τηλεόραση; Αμα εχεις πρόβλημα να δεχθείς ένα κέρασμα, τότε είσαι προβληματικός άνθρωπος..
Βέβαια, θα μου πεις πως αν το «δεν εχω λεφτά» γίνεται από τσιγγουνιά και κατ’ εξακολούθηση, τότε δεν το συζητάμε, -τι τη θες την παρέα του; -μη γίνεσαι και κορόϊδο!
Μικροί συμβολισμοί..
Καμιά φορά με μεγάλη σημασία…
