Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ


Στην κοινωνια που ζουμε, δεν εχουμε μαθει να ξεχωριζουμε τον πατριωτη από τον εθνικιστη. Ο πατριωτης αγαπα την πατριδα του χωρις να επιθυμει τη σφαγη των υπολοιπων. Αν σε αυτή τη χωρα δηλωσεις πατριωτης, θα σε χαρακτηρισουν φασιστα. 

Στην κοινωνια που ζουμε, τα μεσα μαζικης ενημερωσης είναι μεσα μαζικης επιρροης

Στην κοινωνια που ζουμε,  δεν εχουμε μαθει να ξεχωριζουμε τον ευσεβη από τον θρησκοληπτο. Αν εισαι ευσεβης θα σε χαρακτηρισουν ως φαρισαιο και θα σου πουν για τους παπαδες. Λες και η πιστη εχει να κανει με το ρασο. 

Στην κοινωνια που ζουμε,  δεν εχουμε μαθει να ξεχωριζουμε την ανοχη απο το μισος. Αν πεις ότι ανεχεσαι μεν τους ομοφυλοφιλους αλλα  δεν θελεις το παιδι σου να γινει κατ αυτους, θα σε κατηγορησουν ως ρατσιστη. 

Στην κοινωνια που ζουμε,  μαθαμε ότι επανασταση και εξεγερση σημαινουν καταστροφη και βια. Βια χωρις ιδεολογικο υποβαθρο δεν είναι επανασταση αλλα μεσο προς αποπροσανατολισμο..

Στην κοινωνια που ζουμε,  δεν εχουμε ακομα παρει χαμπαρι πως αναρχια και εθνικισμος είναι «τα μακρια χερια του συστηματος» που χρησιμευουν για να εγκλωβισουν μερικα ανησυχα πνευματα. 

Στην κοινωνια που ζουμε,  κανουμε και καλα κανουμε, πορειες και καμπανιες για τον θανατο ενός αθωου 15χρονου αλλα σιωπουμε σε αντιστοιχους θανατους αστυνομικων στο καθηκον. Δεν πουλανε. 

Στην κοινωνια που ζουμε,  δικαιωματα εχουν μονο οι δημοσιοι υπαλληλοι. Οι ιδιωτικοι εχουν μονο υποχρεωσεις. 

Στην κοινωνια που ζουμε, ο διαλογος μεταξυ των πολιτικων μας ταγων εχει 3 διαστασεις. Ξυλινος λογος, συνθηματα και φωνες στα παραθυρα. 

Στην κοινωνια που ζουμε,  ενας ιερεας που θα λοξοδρομησει υπερπροβαλλεται. Ιερεις σαν τον Αναστασιο Αλβανιας και μεγεθη σαν τους Παϊσιο και Πορφυριο ( αναφερομαι επιτηδες σε συγχρονους ) σχεδον ενταφιαζονται

Στην κοινωνια που ζουμε,  ξερουμε ότι εχουμε οικονομικη κριση και πρεπει να περιοριστουμε οσο το δυνατον περισσοτερο. Το μαυρο χρημα που ρεει αφθονο, η διαχειριση των πορων που θα μπορουσε να είναι απειρως καλυτερη προς εξοικονομηση, ουτε λογος. 

Στην κοινωνια που ζουμε,  μιλαμε για τη δημοσια δωρεαν παιδεια και ποσο αναγκαια είναι και αν πρεπει να εχουμε ιδιωτικη εκπαιδευση αλλα όταν καταστρατηγειται το ασυλο για να τα σπανε και να καταστρεφουν τη δημοσια παιδεια, «μην αγγιξετε τα παιδια» 
Στην κοινωνια που ζουμε, ολοι εχουμε ευκολη την κακη κουβεντα, την κατακριση, το κουτσομπολιο και τη ρουφιανια. Μια καλη κουβεντα ακομα αναζητειται… 

Στην κοινωνια που ζουμε,  προτιμουμε να αφιερωνουμε ωρες συζητησεων με τετριμμενενες ατακες περι της βιας των γηπεδων παρα να λυσουμε το ζητημα σε 5 λεπτα. 

Στην κοινωνια που ζουμε ( να και ένα καλο ) μαθαμε να απομακρυνουμε τους απαραδεκτους συγγενεις και να ασχολουμαστε με τους φιλους μας που είναι καλυτεροι

Στην κοινωνια που ζουμε,  προτιμαμε να δημιουργουμε νομους παρα να εφαρμοζουμε αυτους που εχουμε

Στην κοινωνια που ζουμε,  ολοι διαμαρτυρομαστε για το οικονομικο επιπεδο αλλα ολοι τρεχουμε να βγαλουμε πιστωτικη καρτα και παιρνουμε καταναλωτικα δανεια χωρις λογο. 

Στην κοινωνια που ζουμε, ολοι πιστευουμε ότι για όλα φταιει το κωλοκρατος αλλα κανεις δεν μιλαει για την ατομικη ευθυνη.

Στην κοινωνια που ζουμε,  μας φταιει το κρατος για τη μολυνση του περιβαλλοντος και ολοι πεταμε τα σκουπιδια μας εξω από το παραθυρο του αυτοκινητου

Στην κοινωνια που ζουμε,  μαθαμε να μην μας αρεσει το ποδοσφαιρο αλλα το αποτελεσμα

Στην κοινωνια που ζουμε,  ολοι πιστευουμε ότι οι πολιτικοι μας είναι αναξιοι –ας το πω κομψα- και ολοι τρεχουμε στα πολιτικα τους γραφεια για να πουλησουμε την ψηφο μας ώστε να μας κανουν ρουσφετι

Στην κοινωνια που ζουμε,  ολοι ψαχνουμε το αποτελεσμα αλλα κανεις δεν θελει να δει την αιτια που είναι η οργανωση και η διαχειριση

Στην κοινωνια που ζουμε,  ολοι λιγο ως πολύ γραφουμε αλλα κανεις δεν διαβαζει

Στην κοινωνια που ζουμε,  μαθαμε να θεωρουμε ότι οι δημοσιογραφοι είναι αλητες και ρουφιανοι αλλα ολοι διαμορφωνουμε αποψη από τα δικα τους λεγομενα

Στην κοινωνια που ζουμε,  η πλειοψηφια είναι ανισχυρη και εξουσια διαθετουν οι θορυβωδεις μειοψηφιες

Στην κοινωνια που ζουμε,  η μαγκια και το φιλελευθερο πνευμα σημαινει, απατρις, αθεος, gay, αφιλος, εκμεταλλευτης, απιστος στη σχεση και ότι εχει να κανει με το α το στερητικο. 

Στην κοινωνια που ζουμε,  η ευγενεια θεωρειται φοβια

Στην κοινωνια που ζουμε,  η καλοσυνη, η αλλυλεγγυη και η ανθρωπια είναι αξιες που θεωρουνται ξεπερασμενες 
Στην κοινωνια που ζουμε όμως, ευτυχως ακομα δεν χαθηκε ΤΟ ΦΩΣ. Απλως θελει λιγο παραπανω ψαξιμο. 

Στην κοινωνια που ζουμε,  σας κανω τον εξυπνο

Στην κοινωνια που ζουμε, βαριεμαι τις τετριμμενες ευχες τυπου καλη πρωτοχρονια, το 2009 να είναι καταπληκτικο, υπεροχο και θαυμασιο.
Με αυτό το κειμενο θα κλεισει το 2008, με αυτό θα μπει το 2009. 

Ουτως ή αλλως στην κοινωνια που ζουμε, μαθαινουμε να ξεχναμε γρηγορα….



1 Λογομαχιες:

Maria Tzirita είπε...

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
Ευχές πολλές σου φέρνω
Στην ευτυχία, στη χαρά,
να μην υπάρχει φρένο!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!

Δημοσίευση σχολίου

Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια