Στο νοσοκομειο μου
εφερε ενας φιλος το βιβλιο του Χρηστου Σωτηρακοπουλου και ηταν ακριβως ότι
χρειαζομουν. Ένα ευπεπτο αναγνωσμα να περασω την ωρα μου χωρις να κουραζω το
μυαλο μου.
Εχω μια επιφυλαξη
όταν στο ποδοσφαιρο προσδιδονται στοιχεια «θρησκειας» και ιερης ιδεολογιας».
Δεν παυει όμως να είναι το πλεον λαοφιλες αθλημα και σε βαθος δεκαετιων
λατρευτηκε σε όλα τα μηκη και πλατη του πλανητη, οποτε το ακολουθουν μυθοι, θρυλοι
και παραδοσεις.
Αυτές καταγραφει ο
συγγραφεας – δημοσιογραφος, με απλο τροπο ( αν και μερικες φορες κανει κατι
τεραααααστιες προτασεις που πρεπει να τις ξαναδιαβασεις για να βγαλεις νοημα )
και σε οσους παρακολουθουν το ποδοσφαιρο, θα τους δωσει γνωσεις και θα τους
διασκεδασει.
Διαβαζεται ευχαριστα
καθοτι είναι μια συλλογη αυτοτελων ιστοριων που ξεκιναει από τις απαρχες του
αθληματος και φτανει μεχρι σημερα. Μπορεις να το διαβασεις ακομα και από το
τελος προς την αρχη, αν δεν μπορεις να νικησεις την περιεργεια σου για
συγχρονες ιστοριες.
Σκεφτομαι πως πολλες
από αυτες θα μπορουσε να τις διηγειται ενας παππους στα εγγονια του γυρω από το
τζακι και ο συγγραφεας διαθετει αυτή την αφηγηματικη ζεση.
1 Λογομαχιες:
Το βιβλίο δεν το ξέρω, αλλά πράγματι το ποδόσφαιρο είναι το πλέον λαϊκό άθλημα -όχι μόνο λαοφιλές, που αποτελεί και αποτέλεσμα μάρκετινγκ. Εφόσον μπορεί σχεδόν ο καθένας να παίξει μπάλα, που τόσο εύκολα μπορεί να την κατασκευάσει και να την κλωτσήσει, εφόσον δεν παίξει ρόλο το ύψος κτλ, είναι λογικό να είναι τόσο αγαπητό αυτό το άθλημα.
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια