Ø Ένας
αδελφός είπεν εις τον Αββάν Αντώνιον: Προσευχήθου υπέρ εμού. Του λέγει ο γέρων:
Ούτε εγώ σε ελεώ, ούτε ο Θεός, εάν συ ο ίδιος δεν προσπαθήσης, και ζητήσης από
τον Θεόν.
Ø Επεσκέφθησαν
κάποτε μερικοί γέροντες τον Αββάν Αντώνιον και ήτο ο Αββάς Ιωσήφ μαζί του. Και
θέλων ο γέρων να τους δοκιμάση, επρόβαλεν ένα ρητόν της Αγίας Γραφής, και
άρχισε να ερώτα από τους μικρότερους, τι σημασίαν έχει τον ρητόν τούτο. Και
καθένας έλεγε κατά την δύναμίν του.Ο δε γέρων έλεγε εις τον καθένα: «Ακόμα δεν
ηύρες». Ύστερα από όλους, λέγει εις τον Αββάν Ιωσήφ: «Συ πως λέγεις εις τον
λόγον τούτον;» Και αποκρίνεται εκείνος: «Δεν ηξεύρω». Λέγει λοιπόν Ο Αββάς
Αντώνιος: «Εξάπαντος ο Αββάς Ιωσήφ, ηύρε τον δρόμον διότι είπε, δεν ηξεύρω.»
Ø Επεσκέφθησαν
μερικοί αδελφοί τον Αββάν Αντώνιον, και του λέγουν: Ειπέ μας λόγον, πώς να
σωθώμεν; Τους λέγει ο γέρων: Ακούσατε τον Αγίαν Γραφήν; Είναι αρκετή δια σας.
Οι δε είπαν: Θέλομεν ν’ ακούσωμεν και από σε πάτερ. Είπε δε εις αυτούς ο γέρων:
Λέγει το Ευαγγέλιον: Εάν σε ραπίσει κανείς εις την δεξιάν παρειάν, στρέψε εις
αυτόν και την άλλην. Του λέγουν: Δεν ημπορούμε τούτο να το κάμωμε. Τους λέγει ο
γέρων: Εάν δεν ημπορείτε να στρέψετε και την άλλην, υπομείνατε τουλάχιστον την μίαν. Του λέγουν: Ούτε τούτο
ημπορούμε. Λέγει ο γέρων: Εάν ούτε τούτο ημπορείτε, μη ανταποδώσετε δι’ εκείνην
οπου ελάβετε. Και είπαν: Ούτε τούτο ημπορούμε. Λέγει λοιπόν ο γέρων εις τον
μαθητήν του: Κάμε τους ολίγη σούπα μπληγούρι διότι είναι άρρωστοι. Και τους
λέγει: Εάν τούτο δεν ημπορείτε, και εκείνο δεν θέλετε, τι να σας κάμω; Ευχαί
χρειάζονται.
Ø Είπεν
ο Αββάς Αντώνιος: Εκείνος που κτυπά τη μάζαν του σιδήρου, πρώτα σκέπτεται κατά
νουν τι μέλλει να κατασκευάση: Δρεπάνι, μαχαίρι, τσεκούρι. Έτσι και ημείς,
οφείλομεν να συλλογιζόμεθα ποίαν αρετήν θέλομεν ν’ αποκτήσωμεν, δια να μη
κοπιάσωμεν ματαίως.
