ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΕΙΔΑ

 

Με το παρόν θέλω να κάνω μια ανασκόπηση σε διάφορα θεάματα που παρακολούθησα πρόσφατα. Κάποια θα συνεχιστούν και του χρόνου κάποια ήταν μια και έξω.

 

ΜΑΝΟΣ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΣ – ΑΡΠΑΧΤΗ

 

Ο λόγος που πήγα στην παράσταση ήταν για να πω ένα συμβολικό έμπρακτο ευχαριστώ απέναντι σε έναν άνθρωπο που μου έχει κρατήσει άπειρες ώρες παρέα στην κίνηση της Αθήνας και στα ταξίδια μου που στην περιφέρεια οι σταθμοί παίζουν λαϊκοποπ σκυλάδικα.

 

 Ότι ακούς στο ραδιόφωνο. Τίποτα φοβερά διαφορετικό. Ένα θεματάκι στο ρυθμό το είχαμε αλλά το αποδίδω στην απειρία του ανδρός στη σκηνή.   Αν ξανακάνει παραστάσεις στην προσεχή περίοδο, πάλι θα ξαναπάω.

 

 

ΤΟΠΟΣΗΜΑ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗΣ στο ΚΑΠΝΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ

 

Η Lamda development – ναι, η γνωστή – προσέλαβε 7 φωτογράφους για να φωτογραφίσει τα κτίρια της. Το ελληνικό, το mall, το golden hall και ένα εμπορικό στη Θεσσαλονίκη.

 

Η χειρότερη έκθεση φωτογραφίας που έχω πάει στη ζωή μου. Ευτυχώς που ήταν δωρεάν αλλιώς θα τα έκλαιγα. 50 φωτογραφίες όλες και όλες και στη συντριπτική τους πλειοψηφία απλοϊκές. Από αυτές που βλέπεις καθημερινά στο ινσταγκραμ. Μια έκθεση που τη γυρνάς σε 45 δευτερόλεπτα και πραγματικά ελάχιστες ήταν καλές. Αντί η Lamda να πετάξει λεφτά σε κορυφαίους υποτίθεται φωτογράφους, ας έβαζε τους υπαλλήλους της να τραβήξουν αυτοί και να τις εκθέσει. Ή ας ήταν 150 φωτογραφίες να έχει ένα περιεχόμενο.

 

Ψεκάστε σκουπίστε τελειώσατε και κρίμα γιατί αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να ανακουφίσουν και μερικούς ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη.

 

ΣΟΦΙΑ ΕΞΑΡΧΟΥ – ANIMAL

 

Η εμπειρία μου συνολικά ήταν σουρεαλιστική. Ο Δήμος Αθηναίων αποφάσισε να την προωθήσει στο πλαίσιο ενός ευρωπαϊκού διαγωνισμού και διοργάνωσε δωρεάν προβολές. Αν και για την ελληνική συμμετοχή, μπήκα και ψήφισα αλλά το βραβείο το πήρε άλλος.

 

Βρέθηκα στην κινηματογραφική αίθουσα με άλλους 100 ηλικιωμένους και αισθανόμουν ότι ήμουν σε ναρκοπέδιο. Τα κινητά χτυπούσαν ασταμάτητα, οι περισσότεροι δεν είχαν κανένα πρόβλημα να ενημερώσουν παιδιά και εγγόνια ότι φαγητό έχει στο ψυγείο και πολλοί άνοιγαν κουβέντα με την πρωταγωνίστρια.

 

Η ταινία είχε αρκετό γυμνό οπότε συνέχεια άκουγα ατάκες τύπου «σαν δεν ντρέπεσαι», «σταμάτα να πίνεις θα σε πειράξει» και «βάλε κάτι πάνω σου μωρή». Όλες από γυναίκες φυσικά γιατί οι ηλικιωμένοι άνδρες το καταχάρηκαν. Όπως σωστά κατάλαβες, ο Δήμος Αθηναίων είχε φέρει όλες τις λέσχες φιλίας [ είναι η κουλτουριάρικη μετονομασία των ΚΑΠΗ ] για να έχει κόσμο και να μην πάνε άπατες οι προβολές.

Η ταινία ήταν μια μαυρίλα και μισή. Αν θες να αυτοκτονήσεις, αν πιστεύεις ότι πολύ έζησες και δεν θέλεις άλλο, να τη δεις. Δεν είμαι κατά της μαυρίλας αλλά να έχει και κάτι. Νομίζω πως στην Ελλάδα ότι είχαμε να δούμε επ’αυτού μας τελείωσε στον Δράκο του Κούνδουρου. Τελοσπάντων, το στόρι είναι πως η ταινία παρακολουθεί τη ζωή των ανιματερ, των διασκεδαστών δηλαδή μεγάλων ξενοδοχείων.

 

 

Χωρίς αρχή μέση και τέλος. Χωρίς σενάριο, χωρίς διαλόγους, μια σκέτη κατάθλιψη. Η Δήμητρα Βλαγκοπούλου έχω την αίσθηση πως υποδύθηκε τη ζωή της. Δεν μπόρεσα να ξεχωρίσω αν ήταν ερμηνεία ή βίωμα. Δεν ξέρω αν είναι αργά για τη μαμά Αμερική αλλά αν μπορεί ας πάει να δοκιμάσει τις δυνάμεις της γιατί το στιλ της γενικά δεν υπάρχει και μπορεί να υποδυθεί πλειάδα ρόλων τέτοιου τύπου. Από σιριαλ κιλερ, μεχρι τη θηλυκή έκδοση του Λέξ Λούθορ.

 

 Ένας ύμνος λοιπόν στην αυτοκαταστροφή και ένοιωσα λύτρωση όταν τελείωσε. Πάλι καλά που υπάρχει και ο Τσαφούλιας. Φέτος είδαμε και τους Πίνακες και λες ότι υπάρχει και κάτι της προκοπής στην Ελλάδα. Αν αυτή η ταινία πήρε Χρυσό Αλέξανδρο στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, φαντάσου τι θα ήταν οι άλλες…

 

 

LTJ BUKEM στο Gazarte

 

Όταν στο τέλος τον πλησίασα και του είπα πως στη ραδιοφωνική μου εκπομπή, που την ξεκίνησα το 2008, το σήμα έναρξης είναι ένα δικό του κομμάτι, το Innerguidance, τρελάθηκε! Συγκινημένος με αγκάλιασε. Τον περίμενα πιο μελωδικό αλλά παρα ήταν strickly για τα γούστα μου. Εξαιρετικός ο εξαερισμός στο Gazarte, τσιμπημένο το εισιτήριο και χωρίς ποτό…

 

ΑΓΡΙΟΙ του Γιώργου Παλούμπη στο Θέατρο Τζένη Καρέζη

 

Πολύ δυνατή παράσταση. Εξαιρετικό το καστ. Με ενόχλησε όμως η εξοργιστικά αρνητική παρουσίαση της Ελληνικής Αστυνομίας. Μου έκανε εντύπωση πως στο τέλος της παράστασης γνώρισα και πιάσαμε την κουβέντα με τον Γιώργο Παλούμπη. Ευγενέστατος, προσιτός, κάναμε μια απολαυστική συζήτηση για μια ώρα μετά έξω από το θέατρο!

 

Ο ίδιος ως προσωπικότητα μου άφησε άριστη εντύπωση. Ούτε μου το έπαιξε ντίβα, ούτε ενοχλήθηκε από τις ενστάσεις μου, κάναμε μια ωραία κουβέντα και ειλικρινά είναι εξαιρετικός άνθρωπος. 

 

 Όπως του είπα μετά, στον καπιταλισμό μπορεί να κάνει μια παράσταση με επιτυχία, sold out που να χτυπάει την Αστυνομία. Στον κομμουνισμό δεν θα προλάβαινε να κάνει δεύτερη παράσταση… Θα τον έχω κατά νου και θα ξαναπάω σε επόμενο εγχείρημα του.

 

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ του Σωτήρη Τσαφούλια στο Γουδί

 

Ιδιοφυές εγχείρημα που πρέπει να υιοθετηθεί από την πολιτεία και να γίνει τουριστική ατραξιόν! Σε χωρισμένα «δωμάτια» υπήρχαν διάφορα 3D εκτυπωμένα εκθέματα πχ αντίγραφα αγαλμάτων, αντίγραφα αρχαίων εφευρέσεων, το 12θεο, ήρωες όπως ο Ηρακλής και ο Θησέας και ένας ηθοποιός ανάλογα ντυμένος να εξηγεί τι βλέπουμε.

 

Εύληπτος τρόπος για ένα ταξίδι ιστορίας. Τόσα άχρηστα κτίρια έχουμε, να το οργανώσουμε και σε συνεργασία με τα ξενοδοχεία της Αθήνας αυτό μπορεί να είναι μια εξαιρετική τουριστική πρόταση.  

 

ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ – Θέατρο Χορν

 

Είχαν μια πολύ έξυπνη ιδέα. 12 θέσεις πάνω στη σκηνή με διπλό κόστος – προφανώς – ως θεατές ένορκοι. Δεν κάναμε τίποτα αλλά παρακολουθούσαμε την παράσταση από το μισό μέτρο. Ήθελα να το ζήσω ως εμπειρία για πρώτη φορά στη ζωή μου και αποφάσισα πως θα ήταν και η τελευταία.

 

Έβλεπα συνέχεια τις πλάτες του μισού θιάσου και μαζευόμουν συνεχώς στις κινήσεις του δικηγόρου. Κατά τα άλλα ένας ηθοποιός έπαιζε και στο σίριαλ του Αγίου Παϊσιου και ήταν εξαιρετικός. Κόκλας, Δρακόπουλος σταθερές αξίες.

 

ΘΕΑΤΡΟ ELIART

Αθώος ή ένοχος

Επιστροφή στο φόνο ( πέντε μικρά γουρουνάκια )

 

Έγινα οπαδός του Eliart και κάθε χρόνο θα πηγαίνω.

Ήταν το πρώτο στην Αθήνα που έφερε το αστυνομικό θέατρο και ακολούθησαν και άλλοι. Μου αρέσει αυτό το είδος γιατί έχει πλοκή, δράση και ταχύτητα. Δεν σε αφήνει να κοιμάσαι και δεν αναλώνεται σε υπερβατικά σύμπαντα θολοκουλτούρας.

Ο Γιώργος Φρατζεσκάκης που είναι ο κόουτς εκεί, κάνει σπουδαία δουλεία και είδα και τις δύο παραστάσεις και κάθε χρόνο θα πηγαίνω.

 

Τα αρνητικά του Eliart είναι ότι έχει μερικές θέσεις σε μια εσοχή μπροστά στη σκηνή. Ούτε που να το σκεφτείς! Μην πας γιατί η σκηνή έχει βάθος οπότε από εκεί δεν βλέπεις τίποτα. Το δεύτερο είναι πως δεν έχει διάλειμμα οπότε το συμπαθέστατο μπαρ το στερείσαι.

 

Γενικά αυτές οι παραστάσεις one/off των 90-100 λεπτών χωρίς διάλειμμα, δεν τις πολυγουστάρω. Άσε που χάνουν και χρήματα οι στόκοι γιατί όλο και κάτι θα πάρεις στο μπαρ. Αυτά είναι τα κακά των επιδοτήσεων. Επίσης δεν έχουν ούτε πρόγραμμα. Ένα φυλλάδιο έστω. Ο θίασος πάνω κάτω και στις δύο παραστάσεις ήταν ίδιος και ξεχώρισα τη Στυλιανή Κλείδωνα. Η κοπέλα είναι η ελληνίδα Νικόλ Κίντμαν αλλά δεν το ξέρει.

 

ΓΗΠΕΔΟ ΑΕΚ – Tour Opap Arena

 

Ανέκαθεν είχα μια απορία που πάνε οι παίκτες όταν χάνονται από τις κάμερες. Το γήπεδο της ΑΕΚ είναι το πιο σύγχρονο στην Ελλάδα, είμαι και ΑΕΚ ε, μόλις έμαθα ότι κάνουν ξενάγηση, πήγα.

 

15 ευρώ για μια ώρα ξενάγηση. Σε γκρούπ 30 ανθρώπων με ξεναγό και συνοδεία ενός στελέχους της ΠΑΕ. Σε πάνε παντού εκτός από τις σουίτες. Στο κανάλι μου στο youtube ανέβασα 10 βίντεο για όσους δεν μπορούν να έρθουν ή ζουν μακριά. Δεν σου κρύβω ότι τα VVIP μου φάνηκαν τελείως πεταμένα λεφτά. Να είσαι δηλαδή σε ένα απλό μπαρ και να βγαίνεις έξω από τις τζαμαρία να κάθεσαι σε αεροπορικές θέσεις και να βλέπεις τον αγώνα. 10.000 ευρώ ετησίως! Θα μου πεις δεν απευθύνεται σε εμένα.

 

Οι θέσεις βρίσκονται στην παλιά 5-6-7. Βλέπεις δηλαδή καλά το ένα τέρμα και στο άλλο ψιλομαντεύεις. Το VIP που είναι κάτι αντίστοιχο σε μεγαλύτερη κλίμακα κοστίζουν ένα τριχίλιαρο. Σάλα που έχει και πιάνο και προσφέρεται και για εκδηλώσεις. Κατεβήκαμε και στον αγωνιστικό χώρο και μπορώ με σιγουριά να σου ότι όπως κάθονται οι αναπληρωματικοί σε ένα χαντάκι ουσιαστικά, δεν βλέπουν τίποτα.  Ωραία ήταν πάντως. Είδα κάτι καινούριο.

 

ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

 

Η μαρτυρία μου δεν έχει καμία αξία καθώς έτυχε και πήγα την τελευταία μέρα πριν κλείσει για ανακαίνιση! Ωραίο κλασικό κτίριο αλλά χρίζει συντήρησης και καλώς το έκλεισαν.  Δεν είχα ιδέα πως υπήρχε και το είδα τυχαία σε δημοσίευμα. Είναι και ωραία η βόλτα στην Πλάκα. Πολλά εκθέματα ως επί το πλείστον βυζαντινής κληρονομιάς. Αξίζει.

 

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ HENRI CARTIER BRESSON – Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή.

 

Τεράστιος φωτογράφος που ταξίδεψε τρεις φορές στην Ελλάδα το 1937, το 1953 και το 1961 και σε αυτές τις φωτογραφίες ήταν αφιερωμένη η έκθεση. Πρωτοπόρος στη φωτογραφία δρόμου και από αυτόν έμαθαν όλοι οι υπόλοιποι. Ακριβό εισιτήριο και ενοχλητικοί υπάλληλοι να σε κυνηγάνε να μην βγάλεις μια αναμνηστική φωτογραφία, ένα βίντεο. Με φου μαν τσου κινήσεις έβγαλα. Μου άρεσε πάρα πολύ. Μερικές ήταν αριστουργήματα που θα μπορούσαν να κοσμούν κάθε σαλόνι.

 

ΤΑ 39 ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ – Μάκης Παπαδημητρίου – Θέατρο Καρέζη.

 

Μεγάλη μάπα. Επειδή είχα δει και την ταινία, πίστεψα ότι θα ήταν κάτι ευφάνταστο και ευφυές. Καρικατούρα υπερβολών, κάτι σαν χαζό και άνοστο κόμικ. Σχεδόν καθόλου υπόθεση και όλο γκριμάτσες, μούτες, κάτι σαν κωμωδία που δεν χαμογέλαγες καν με την ευκολία να ξηλώνουμε από τα μαλλιά κάθε σκηνή.

 

TERROR – Θέατρο Κατερίνας Βασιλάκου

 

Ατύχησα και εδώ. Σχεδόν όλοι τηλεοπτικοί ηθοποιοί και μερικοί από αυτούς ήταν στο σίριαλ που ξεκίνησε καλά, ταλαιπωρήθηκε και μετά βούλιαξε, του Έρωτα Φυγά. Κάποιοι από αυτούς ούτε καν ακούγονταν. Άλλο η τηλεόραση και άλλο το θέατρο και η διανομή δεν ήταν τόσο επιτυχημένη. Για παράδειγμα ούτε στη Μαριάννα Πολυχρονίδη ούτε στην Φιόνα Γεωργιάδη ταίριαζαν οι ρόλοι.  Καλύτερος όλων ο Γιάννης Στεφόπουλος ως συνήγορος υπεράσπισης.  Με άλλο κάστινγκ το συζήταγα. Πάντως το θέατρο Βασιλάκου ως χώρος, είναι από τα καλύτερα της Αθήνας !

 

Ο ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΣ – Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος – θέατρο Εμπορικόν Ψυρρή

 

Τι ωραίος τρελός ο Παπασπηλιόπουλος! Φανταστικός. Εξαιρετική και η Ευγενία Σαμαρά στο ρόλο της που θα έλεγα πως έμοιαζε βιωματικός. Υπήρχαν και εμβόλιμα κείμενα σε αφήγηση της Φωτεινής Αθερίδη που ήταν σκέτη αηδία. Αφενός γιατί δεν προσέθεταν κάτι στο έργο, αφέτερου γιατί έβριζε αδιάκοπα. Βρίζουν και νομίζουν ότι κάνουν επανάσταση. Στην πραγματικότητα λερώνουν το χώρο. Επίσης ήθελα λιγότερα χορευτικά και περισσότερο κείμενο. Σε γενικές γραμμές ωραία παράσταση, ευφάνταστη, ο υπόλοιπος θίασος εξαιρετικός και μια επιτυχημένη σύγχρονη ματιά σε ένα κλασικό έργο.

 

Τι ωραίος παλαβός αυτός ο Παπασπηλιόπουλος! Ναι, ξέρω το έγραψα αλλά νομίζω πως δεν έχει την αναγνώριση που του αξίζει. Μπορεί να παίξει τα πάντα. Από κωμωδία μέχρι δράμα. Τον θυμάμαι από ένα επεισόδιο της 10^ης εντολής που έκανε τον ψυχοπαθή δολοφόνο μέχρι το remake του Ζητείται Ψεύτης και ήταν όλα τα λεφτά. Σπουδαίος.

Ο NOTIS ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΕΙΠΕ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΥΡΙΕ ΖΑΜΠΕΤΑ

 

Πριν από λίγες ημέρες πήγα σε δύο θεατρικές παραστάσεις. Ευκαιρία είναι να σου γράψω τη γνώμη μου.

Χρονολογικά ξεκινώντας, πηγα στο Δελφινάριο στον Μάρκο Σεφερλή. Δεν είμαι οπαδός του. Τον εκτιμώ και τον σέβομαι. Την πρώτη φορά είχα πάει για ιδεολογικούς λόγους γιατί αντέδρασα στο πέσιμο των αριστερών. Δικαίωμα γνώμης μπορεί να έχει πχ η Μποφίλιου και όχι ο Σεφερλής; Επειδή δεν ανήκει στην αριστερίζουσα εθνομηδενιστική θολοκουλτούρα του τίποτα; Ή επειδή δεν πουλάει κομμουνιστική επανάσταση με υπέρλαμπρες βόλτες στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη; Δεν μπορεί να είναι καλλιτέχνης μόνο η Μποφίλιου. Είναι και ο κύριος Μάρκος Σεφερλής. Αυτή τη φορά, που είναι η τρίτη, πήγα γιατί τον εκτιμώ.

Ο άνθρωπος παράγει ένα τιμιότατο λαϊκό θέαμα 4 ωρών. Έχει 22 άτομα θίασο. Μια μεγάλη παραγωγή και από αυτήν ζουν 80 οικογένειες. Στα μπαρ δεν σε κλέβει. Οι τιμές είναι πάρα πολύ λογικές όπως και το εισιτήριο στα 20 ευρώ. Πας αλλού, 50 λεπτά θολοκουλτούρα χωρίς διάλειμμα, χωρίς μπαρ, σκας και το 30αρι και χαρήκαμε να σας ξαναδούμε.

Ο κύριος Μάρκος Σεφερλής γεμίζει το Δελφινάριο 1500 θέσεων παρακαλώ, ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ. Κάθε βράδυ. Πόσοι άλλοι μπορούν να το κάνουν αυτό; Κάνει κωμωδία χωρίς να βρίζει. Ποιος άλλος το κάνει αυτό; Γιατί σέβεται τα παιδιά και τις οικογένειες.

Το μεγαλείο του είναι πως σε κάθε παράσταση, όταν τελειώνει, μετά τις αρχικές χαιρετούρες στα καμαρίνια επιστρέφει στη σκηνή. Του φέρνουν καρέκλα και τραπέζι και κάθεται 3 ώρες, ναι, τρεις ώρες. Δύο χρόνια το έχω δει με τα μάτια μου. Προσέρχονται όσοι πιστοί για αυτόγραφο, φωτογραφία, για να του πουν οτιδήποτε. Ούτε λέει ότι είναι κουρασμένος, ούτε αποφεύγει, ούτε κάθεται ένα δεκάλεπτο και οι υπόλοιποι την άλλη φορά, ούτε το παίζει ντίβα που χάρη σας κάνω που σας μιλάω. Ποιος άλλος το κάνει αυτό; Για αυτό και ο κοσμάκης τον αγαπάει και γεμίζει το θέατρο επί σειρά ετών.

Απλή πρόσθεση. 4 ώρες η παράσταση και 3 τα αυτόγραφα, έ να μην πηγαίνει και δύο ώρες νωρίτερα;; 9 ώρες καθημερινά στο Δελφινάριο. Μάγκας.

Σε ότι αφορά την παράσταση, είναι ένα λαϊκό θέαμα 4 ωρών που προσπαθεί να τους πιάσει όλους. Σε κάποια σημεία ξεκαρδίστηκα, σε κάποια χαμογέλασα και σε κάποια βαρέθηκα. Δεν έχει καμία σημασία. Ο κύριος Μάρκος Σεφερλής διασκεδάζει τον κόσμο και του δίνει μια νότα δροσιάς από την καθημερινότητα.

ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΣΟΣ – ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΥΡΙΕ ΖΑΜΠΕΤΑ

Πρώτη φορά πήγα στο θέατρο Άλσος. Πάρα πολύ ωραίο αλλά δεν ξαναπατάω! Μιλάμε για μια ανοιχτή μεγάλη σάλα, 1200 καθήμενων θεατών που έχει τα εξής λειτουργικά προβλήματα:

1.   Ακριβά εισιτήρια.

2.   Κάθεσαι στη θέση σου και παραγγέλνεις μια μπύρα. 10 ευρώ!!! 10 ευρώ το μικρό μπουκάλι; Είστε με τα καλά σας; Βέβαια εσεις χάνετε. Θα έπινα 3, έμεινα στη μια. Ακόμα και το νεράκι, ένα ευρώ!

3.   Στην είσοδο σε περιμένουν παρκαδόροι. Για 2,5 ώρες, 10 ευρώ! Στο Μικρολίμανο για 8 ώρες έδωσα 7 ευρώ! Ταρίφα δεκάρικο έχουν;

4.   Κατά τη διάρκεια της παράστασης σουλατσάρουν μπροστά σου οι σερβιτόροι συνέχεια και κάνεις σαν εκκρεμές για να δεις τη σκηνή

5.   Σου λένε να μην γράφεις με το κινητό την παράσταση. Κάτι κυράτσες το αγνοούν και σηκώνουν το κινητό. Και όχι μια φορά να πεις δεν πειράζει, αναμνηστικό βιντεάκι είναι. Γράφουν 10 βίντεο. Λες και θα κάνουν το τελικό μοντάζ.  Έλα όμως που όπως κάθεσαι σου κρύβουν τη μισή σκηνή!

6.   Αν είναι για συναυλίες, με γιγαντοοθόνες, κομμάτια να γίνει, βλέπεις. Για θεατρική παράσταση από τη μέση και πίσω, δεν βλέπεις. Το πιο σημαντικό εκφραστικό μέσο του ηθοποιού είναι το πρόσωπο του. Αυτό το ψιλομαντεύεις. Από τη μέση και μπροστά όμως τα εισιτήρια ξεκινάνε να σφυρίζουν από τα 40 ευρώ.

7.   Υποτίθεται ότι έχει και τη χορηγία της ΔΕΗ. Αν με αυτή δεν πέφτει και λίγο το κόστος, τι την θες τη χορηγία τότε; Σφάξε μας και έτσι ! Μόνος σου να πας, το 60αρι δεν το γλιτώνεις!

 

Κατά τα άλλα, ο Γιώργος Ζαμπέτας ήταν ο αγαπημένος του σχωρεμένου του πατέρα μου. Μου άρεσε πάρα πολύ η σκηνοθετική ιδέα να μην τον υποδυθεί κανένας ηθοποιός, να μας «μιλήσει» μέσα από συνεντεύξεις του και ο υπόλοιπος θίασος να κάνει τους σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή του.

 

Η Βικυ Σταυροπούλου δέσποζε λόγω υπερπληθωρικής παρουσίας αλλά νομίζω πως ο καλύτερος όλων ήταν ο Λευτέρης Ελευθερίου. Τραγούδησε, χόρεψε, έπαιξε, απολαυστικός! Θέλω να κάνω και ένα σχόλιο για τη Δανάη Μπάρκα. Ήταν προφανές πως ο ρόλος της στην παράσταση ήταν πως δεν είχε ρόλο αλλά μέσον. ΟΜΩΣ. Η κοπέλα τραγούδησε δύο τραγούδια. Ένα της Μοσχολιού και το άλλο δεν θυμάμαι. Ήταν ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ. Μπράβο της! Φοβερή φωνή! Δεν ήξερα ότι είχε τέτοιο ταλέντο. Κατά τα άλλα, η Τσάφου είναι όπως την ξέρεις από την τηλεόραση, ο Κόκλας είναι τυπάρα, ο Κρόμπας πάντα δίνει το δικό του στίγμα και ο Τσιμιτσέλης ίσως να μην ήταν σε καλό βράδυ ή να μην του πολυπήγαινε ο ρόλος.

 

Μεγάλη παραγωγή, ωραίο το χορευτικό, τα κοστούμια, προσεγμένη η σκηνοθεσία, μελετημένη ακόμα και η θέση της ορχήστρας. Όσοι τραγούδησαν πάντως ήταν καλοί. Θα περίμενα να «μιλούσε» λίγο παραπάνω ο Ζαμπέτας και να παίξουν μόνο δικά του τραγούδια. Είχε πάντως μπόλικο χιούμορ και αρκετές συγκινητικές στιγμές. Χορταστικό θέαμα 2,5 ωρών και νομίζω πως σε γενικές γραμμές αυτό το ιδιότυπο μπουζουκολαϊκομιούζικαλ ήταν επιτυχημένο.

 

Τεράστιε Γιώργη Ζαμπέτα. Ελπίζω εκεί πάνω μαζί με τους άλλους θαυμαστές σου, να σε βρήκε και ο πατέρας μου…

ΠΕΡΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

 

Μας γλεντάνε. Όλοι. Δυνατοί και αδύναμοι. Από μια διαλυμένη χώρα όπως η Λιβύη, μέχρι το κρατιδιάκι των Σκοπίων.  Ο Τούρκος γίνεται περιφερειακός γίγαντας.

Οι Ευρωπαίοι φίλοι μας δεν μας δίνουν καμία σημασία και προτιμούν την αγορά των 80 εκατομμύριων. Οι Ισπανοί τους δίνουν αεροπλανοφόρα, οι Γερμανοί υποβρύχια, παίρνουν και τα Eurofighter και η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη πάει για τάβλι στον Κένταυρο 8.

Η Ευρώπη έχει τον Πούτιν από πάνω, τον Ερντογάν στα ανατολικά, τους στριμώχνει και ο Τράμπ με τους δασμούς και δεν καταλαβαίνουν πως ενισχύουν αυτούς που θα τους εξαφανίσουν.

Δεν έχουμε τη δύναμη να περάσουμε ένα ηλεκτρικό καλώδιο στην Κάσο. Δεν μπορούμε καν να εξορύξουμε τα πετρέλαια και κάνουμε ότι μιλάμε με μεγάλες εταιρείες και διαπραγματευόμαστε και όλο και δείχνουν ενδιαφέρον και όλο και δεν γίνεται τίποτα. Οι υδρογονάνθρακες νοτίως της Κρήτης είναι η χρυσή εφεδρεία της επικαιρότητας όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά. Λέμε ότι η τάδε εταιρεία δείχνει ενδιαφέρον να χαρεί λίγο ο κοσμάκης και περνάμε στο επόμενο θέμα.

Μια χώρα διχασμένη και ρημάδι, μας στέλνει χίλια άτομα τη μέρα και δεν έχουμε την πυγμή να τους βάλουμε σε ένα τάνκερ να τους στείλουμε πίσω, όπως ακριβώς ήρθαν.

Θα μου πεις, έχουμε μια ελπίδα;

Ναι.

Όχι γιατί επικοινώνησα με το Υπέρτατο Ον και μου το είπε, αλλά γιατί για καλή μας τύχη η υπερμεγέθυνση της Τουρκίας ενοχλεί και άλλους.

Η μόνη μας ελπίδα είναι να δημιουργήσουμε έναν άξονα με το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Αντί να δίνουμε δουλειές στους Ιταλούς που βλέπουν τούρκικο πλοίο και φεύγουν τρέχοντας και υποστηρίζουν τον Έντι Ράμα, ας τα δώσουμε όλα στο Ισραήλ. Αν ο Ερντογάν δεν πάρει τα F35 δεν θα είναι αποτέλεσμα της καταπληκτικής πολιτικής μας αλλά θα είναι η δράση του Ισραήλ.

Η Αίγυπτος δεινοπάθησε από την Αραβική Άνοιξη και ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει Τούρκος. Άσε δε που το Τουρκολιβυκό μνημόνιο, επιτίθεται ευθέως και εναντίον της Αιγύπτου. Μα θα μου πεις η ΙΜ του Σινά και ….δεν με ενδιαφέρει! Ας μείνει μοναστήρι αλλά για το τι θα κάνει ένα κράτος στην επικράτεια του, δεν μπορεί να μας πέφτει λόγος.

Ένα σοβαρό κράτος, τις γελοιότητες που συμβαίνουν στη Σύρο, τις κόβει μαχαίρι. Αν μαζεύτηκαν 50 μαλάκες που είτε είναι ηλίθιοι είτε πληρωμένοι, δεν μπορεί να καθόμαστε να τους χαζεύουμε σαν να είναι ριάλιτι. Ενέργειες που δεν συμφέρουν την πατρίδα, το κράτος πρέπει να τις καταστέλλει αποφασιστικά.

Η μοναδική χώρα που μπορεί πραγματικά να μας βοηθήσει γιατί τη συμφέρει είναι το Ισραήλ. Σε αυτή την αξιοθαύμαστη πολεμική μηχανή που άνοιξε πέντε μέτωπα και τα κέρδισε όλα, πρέπει να προσφέρουμε απλόχερα στήριξη, καταφύγιο και θαλπωρή για να πάρουμε τεχνογνωσία και οργάνωση. Στο κάτω κάτω της γραφής εμείς δεν θέλουμε να επιτεθούμε σε κανέναν. Να αμυνθούμε θέλουμε. Ανέκαθεν η άμυνα απαιτεί λιγότερα έξοδα από την επίθεση αλλά χρειάζεται έξυπνο σχέδιο. Αν ο άλλος για παράδειγμα σου στείλει 1000 drones σε θάλασσα και αέρα, ότι πυρομαχικά έχεις θα τα ξοδέψεις και μετά θα κάνει παρέλαση χωρίς καν να ρίξει μια ντουφεκιά.

 Υπογράψαμε υποτίθεται και συμφωνία αμυντικής συνεργασίας με τη Γαλλία και σε όλα τα πρόσφατα γλέντια που μας κάνουν, ο Μακρόν δεν έχει πει κουβέντα. Γιατί λοιπόν να υποθέσω και εγώ πως αν δεχθούμε επίθεση, το πολύ πολύ να μας στείλει ένα mail συμπαράστασης, ένα ποστ στα social και άντε και πέντε κατασχεμένες καραμπίνες.

Εκτός πια και το πολιτικό μας σύστημα δεν αποτελείται μόνο από κυβερνώντα ανθρωπάκια και αντιπολιτευόμενους ανθέλληνες αλλά γνωρίζει ότι δεν έχουμε καμία δυνατότητα, καμία δύναμη, καμία στρατιωτική ικανότητα και κάνουν διαχείριση υποταγής. Αν συμβαίνει αυτό, προφανώς και δεν θα μας το πουν και όσοι μπορείτε, φύγετε από την Ελλάδα.

Οι υπόλοιποι τον ήπιαμε.

ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ - ΓΕΙΑ ΧΑΡΑ ΣΑΣ ΑΟΡΑΚΙΑ

 

Παρακολουθώ την ομάδα των Νέων Ανδρών – η Ελπίδων που λέγαμε παλαιά – γιατί έχω μεγάλη περιέργεια για το μέλλον του ελληνικού μπάσκετ.

Το θετικό που μου έχει κάνει εντύπωση είναι ότι τα παιδιά μας είναι γυμνασμένα. Σωματική διάπλαση για πρώτη κατηγορία. Από μπασκετικό ταλέντο δεν τα πάμε και τόσο καλά.

Αβδάλας : Έτοιμος παίκτης. Αν δεν παλαβώσει και τη δει Λεμπρόν Τζέϊμς και δουλέψει, μπορεί να φτάσει στο επίπεδο του Μπογκντάνοβιτς.  Προσφέρει σε πολλούς τομείς μέσα στο παιχνίδι με την ωριμότητα να μην εκβιάζει προσπάθειες. Μπράβο του που πάει στην Αμερική χωρίς να καεί στους μεγάλους συλλόγους.

Σαμοντούροβ : Πολυδιαφημισμένος από τον οπαδικό τύπο αλλά δεν βλέπω κάτι το τρομερό. Εντάξει, έχει την ευχέρεια να σουτάρει από μακριά, διαθέτει τον αέρα του Παναθηναϊκού αλλά τίποτα το ξεχωριστό. Περιμένω να κοντραριστεί με παίκτες που να ξέρουν το παιχνίδι και να μην έχει το άλλοθι όπως στην Ευρωλίγκα ότι είναι μικρός και θα μάθει. Θέλω να τον δω με τους Ισπανούς και τους Γάλλους.

Σπάρταλης : Αναρωτιέμαι αν στον Ολυμπιακό τον έχουν για να σηκώνει τα αυτοκίνητα αν κλείνουν το πάρκινγκ. Κρίμα το σώμα, το ύψος και τη δύναμη. Το παιδί είναι κτήνος αλλά μιλάμε για κλώνο του Χρήστου Τσέκου. Δεν κάνει για μπάσκετ. Τόσες προπονήσεις με τόσο καλούς παίκτες, τίποτα δεν έμαθε; Ούτε μια κίνηση στο ποστ δεν έχει! Παίρνει τη μπάλα χαμηλά, δεν έχει ούτε ένα χουκ για δείγμα και αντί να τους πάρει σβάρνα βγάζει τη μπάλα στο τρίποντο και τη βγάζει και λάθος.  

Λιοτόπουλος : Αυτός ξέρει μπάσκετ. Ενίοτε βιάζεται, μπερδεύεται και κάνει λάθη αλλά δεν με πειράζει. Θα μάθει. Κοντρόλ χρειάζεται και να κατανοήσει περισσότερο το παιχνίδι αλλά αυτά θα τα μάθει στην Αμερική.

Πατρίκης : Αυτός παίζει σαν τον πατέρα του. Αν δεν ατυχήσει με τραυματισμούς και προσπαθήσει, θα κάνει μια τίμια καριέρα ενός τίμιου ρολίστα. Για να καταλάβεις, κάτι σαν τον Κασσελάκη και δεν εννοώ τον Στέφανο.

Σούλης : Αυτός είναι καλύτερος από τον πατέρα του. Έξυπνος. Μπορεί να γίνει καλύτερος από τον Μήτογλου και είναι σίγουρα καλύτερος από τον Σπάρταλη και κανονικά αυτός θα έπρεπε να παίζει περισσότερο.

Παρασκευόπουλος : Αυτός μου αρέσει. Αν σταματήσει να κλειδώνει τη μπάλα σε τρία σημεία όταν σουτάρει, θα κάνει καλή καριέρα. Αλλιώς, θα γίνει Ξανθόπουλος.

Καπετάκης : Αυτό το παιδί στη μια φάση μπορεί να σε ενθουσιάσει και στην επόμενη να κοπανάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Αψυχολόγητος. Μπορεί να παίξει αλλά το θέμα είναι η ομάδα που θα παίξει. Για αυτόν νομίζω πως πιο σημαντικές είναι οι επιλογές που θα κάνει στην καριέρα του παρά η δουλειά του.

Ροζάκης : Αθόρυβος και ουσιαστικός. Μου θυμίζει τον Μιχάλη Κακιούζη. Δεν κουράζει τη μπάλα, εξαιρετικός τακτικά, νοιώθεις ότι δεν έχει κάνει σουτ και στη στατιστική έχει συμμετοχή και σε πόντους και σε ριμπάουντ και σε ασιστ.

Οι υπόλοιποι έχουν εκλάμψεις αλλά παίζαμε με υποδεέστερους αντιπάλους.

Η ομάδα μας παίζει με τη δύναμη της. Όχι με μπάσκετ.

Περιμένω να δω όταν αντιμετωπίσει καλές ομάδες που θα πιεστεί στο σκορ, που θα πιεστεί αμυντικά, για να δω πως θα ανταπεξέλθει.

Σε ότι αφορά τα υπόλοιπα μπασκετικά, μερικά σκόρπια σχόλια:

 

Λαρεντζάκης: Με 750 χιλιάρικα συμβόλαιο για αυτό που έπαιζε, πολύ ήταν. Λογικά ο Ολυμπιακός του πρότεινε μείωση και απορώ γιατί δεν τη δέχθηκε. Αλλιώς που θα παίξει με το μπάσκετ που ξέρει που δεν μπορεί να κάνει ούτε μια διείσδυση; Που είναι τόσο αργός στην άμυνα; Ένα στατικό σουτ έχει που πρέπει να του το δημιουργήσουν οι άλλοι.  Άλλωστε είναι τόσο εριστικός που εκτός της ομπρέλας του Ολυμπιακού θα αντιμετωπιστεί με άγριες διαθέσεις. Αν έχει λίγο μυαλό, θα πρέπει να κάτσει και να κλείσει την καριέρα του στον Πειραιά.

 

Ρογκαβόπουλος : Το παιδί αυτό είναι πειραγμένο στο κεφάλι. Ικανός μεν αλλά δεν. Τον θυμάμαι και από την ΑΕΚ. Καλύτερα που δεν ήρθε στον Παναθηναϊκό, θα τους προκαλούσε προβλήματα. Ας κάτσει στο εξωτερικό για πάντα και ελπίζω να προσφέρει στην Εθνική μας. Κατά τα άλλα αν θέλει να ενταφιαστεί μπασκετικά, ας έρθει στην Ελλάδα.

 

Βαλαντσιούνας : Όχι, δεν είναι ήττα για τον ΠΑΟ. Διαφήμιση είναι. Ήταν ούτως ή άλλως δύσκολο να έρθει αλλά μπορεί μετά τον Ντάμινικ που ο Παναθηναϊκός είχε κάνει τεράστιο μπαμ, να γίνει πόλος έλξης για έναν πραγματικά καλό παίκτη στο 5. Στην πραγματικότητα, ο Γκριγκόνις είναι ερωτηματικό, ένας καλός παίκτης στο 3 και ο ΠΑΟ είναι έτοιμος.  

 

Κώστας Αντετοκούνμπο:

Πόσο τον ζηλεύω αυτόν τον τύπο…

Μπάσκετ δεν ξέρει.

Μπάσκετ δεν έπαιξε σε καμία ομάδα που πήγε.

Δεν γουστάρει να δουλέψει και δεν έχει κανένα στοιχείο του παιχνιδιού στο οποίο να είναι καλός. Και μη μου πεις ότι καρφώνει. Ή ότι κάνει γρήγορα 3 φάουλ.

Κι όμως.

Με διαβατήριο το επίθετό του, κάνει καλά συμβόλαια με υψηλές αποδοχές, σε μεγάλες ομάδες,  πήρε πρωτάθλημα στο ΝΒΑ, στην Ευρωλίγκα, στην Ελλάδα. Τι να πω. Φυσικά και η οικογένεια Αντετοκούνμπο είναι ελληνική. Δούλεψε ένας για να τρώνε οι άλλοι. Ο Κώστας Αντετοκούνμπο στον Ολυμπιακό. Έλα Χριστέ και Παναγία…

Βούκσεβιτς : Διαβάζω κλάψα από τους εγχώριους δημοσιογράφους γιατί λέει επέλεξε να παίξει με τη Σερβία και όχι με τη δική μας Εθνική. Καλά έκανε αφού είναι Σέρβος. Μπορεί ο πατέρας του να ήταν πολλά χρόνια στην Ελλάδα αλλά το παιδί είναι Σέρβος. Άλλο ο μικρός Στογιάκοβιτς που η μητέρα του είναι Ελληνίδα. Ας μην το παραξηλώσουμε. Ναι στα παιδιά της διασποράς με ελληνικές ρίζες. Ναι και στους ξένους με ελληνικές ρίζες. Αντε και σε μερικούς ξένους αριστήνδην. Μην το ξεφτιλίσουμε κιόλας ! Εντάξει είδαμε Εθνική Ρωσίας με τον JR Holden, την Τουρκία με τον Λάρκιν, κοτζαμ Ισπανία με τον Λορέντζο Μπράουν, μια Εθνική Γερμανίας Παναγία βοήθα, τη Γαλλία να μην έχει ούτε έναν λευκό Γάλλο και πλείστους άλλους μαύρους να παίρνουν διάφορα διαβατήρια από Κυπριακά μέχρι Γεωργιανά. Να κάνουμε και εμείς μερικές προσθήκες αλλά με μέτρο και να έχουν ένα έρεισμα. 

ΑΡΗΣ : Έχω μεγάλη περιέργεια να δω πως θα πάει αυτό το project. Μεγάλος σεβασμός στην  ομάδα που έμαθε την Ελλάδα μπάσκετ και έχει οπαδούς που ξέρουν το άθλημα. Οι φίλοι του Άρη έχουν τον υψηλότερο μέσο όρο γνώσης του αθλήματος ανά οπαδό. Περιμένω να δω τι θα γίνει. Γιατί κανονικά ο Άρης πρέπει να παίζει στην Ευρωλίγκα. Από κάτι Αλμπα και κάτι Βίρτους έχει πολύ μεγαλύτερη ιστορία και κόσμο και βάρος φανέλας.  

ΣΤΑ ΝΤΕΞ. ΘΑ ΠΑΙΞΩ.

 

Τελευταίο DJ set της σεζόν !

Αυτό το Σάββατο, αύριο, δηλαδή 12/7/2025 ( κανόνισε να μου πεις ότι δεν κατάλαβες για ποιο Σάββατο λέω ) θα βρίσκομαι στο καταπληκτικό και μαγικό Cult Café που βρίσκεται στην εξωτική Αργυρούπολη !

Μαρίνου Γερουλάνου 39. Από τις 9 το βράδυ και μετά.

Θα πάω νωρίτερα, αλλά δεν το διάβασες.

Μουσικάρες που δεν ακους αλλού.

Ποτάρες που έχει και αλλού αλλά τα δικά μας είναι πιο ωραία.

Περιβάλλον που είναι Cult και βραζιλιάνικο.

Ωραία θα περάσουμε και θα χαρώ πολύ πολύ να σε δω!

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΠΟΙΝΙΚΟ ΜΗΤΡΩΟ ΕΧΕΙ.

 

Πριν από αρκετό καιρό χάζευα στον υπόνομο των κοινωνικών δικτύων, το πρώην τουίτερ και νυν  Χ και ανακάλυψα ένα διαμάντι.

Ο λογαριασμός με το όνομα «Αμαλία» => https://x.com/4fABkkc5xTv2aek κάνει μια σπουδαία δουλειά. Δεν την ξέρω, δεν ξέρω καν αν αυτό το Αμαλία είναι αληθινό αλλά δεν με ενδιαφέρει. Αναφέρεται διεξοδικά, ιστορικά τεκμηριωμένα, με πηγές, στην ιστορία της Αριστεράς στην Ελλάδα. Λάθος. Όχι στην ιστορία, στο ποινικό μητρώο είναι το σωστό.

Θα ήταν ευχής έργον αν αυτά τα ποστ γίνονταν ένα ενιαίο αρχείο γιατί το σκρολ για τα προηγούμενα είναι μεγάλη ταλαιπωρία. Θα μου πεις βέβαια ότι ζω στην πιο άχρηστη χώρα του κόσμου, δεν έχω να περιμένω τίποτα οργανωμένο.  Αν υπήρχε στοιχειώδης ιστορική οργάνωση δεν θα είχαν κυριαρχήσει αυτοί πνευματικά και ιδεολογικά.

Τέλοσπαντων, παραθέτω δύο ενδεικτικά κείμενα. Στα σχόλια του Χ, ουσιαστικός αντίλογος δεν υπήρξε οπότε τα δέχομαι ως αληθινά.

Από το να ψάχνω ένα ολόκληρο προφίλ, σε μια αντιπαράθεση θα μου είναι πιο εύκολο να βρω το παρόν.

= = = =

Τι ήταν και τι σκοπούς είχε η «Κομμουνιστική Οργάνωση της Μακεδονίας του Αιγαίου» - (KOEM);

Για να κατανοήσουμε τι ήταν και τι σκοπούς είχε η ΚΟΕΜ, είναι απαραίτητη μια σύντομη ιστορική αναδρομή...

Το 1943, μετά από συμφωνία του ΚΚΕ με τον Τίτο, ιδρύθηκε στις περιοχές Καστοριάς, Φλώρινας και Πέλλας, το «Славјаномакедонски Народно Ослободителен Фронт» - СНОФ» (Σλαβομακεδονικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο - ΣΝΟΦ), που ήταν ένα ΕΑΜ για τους «Σλαβομακεδόνες».

Το ΣΝΟΦ είχε δύο πτέρυγες, η μία ελεγχόταν 100% από τον Τίτο, κι η άλλη περισσότερο από το ΚΚΕ.

Το καλοκαίρι του 1944, το ΣΝΟΦ αυτοδιαλύθηκε. Τον Απρίλιο του 1945, το διαδέχθηκε το «Народно Ослободителен Фронт» - ΗΟΦ (Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο - ΝΟΦ), που ιδρύθηκε στα Σκόπια. Στις 14 Οκτωβρίου 1946, κατόπιν συμφωνίας ΚΚΕ - Τίτο, το ΝΟΦ εντάχθηκε στον ΔΣΕ. Η συνεργασία ήταν αρμονική, μέχρι την ρήξη Τίτο - Στάλιν (καλοκαίρι 1948). Στην αρχή, το ΚΚΕ, απέφυγε να στραφεί κατά της Γιουγκοσλαβίας καθώς από εκεί λάμβανε σημαντική βοήθεια.

Όμως, η γιουγκοσλαβική «διεθνιστική» βοήθεια περιορίστηκε κατά πολύ και η ελεγχόμενη από τον Τίτο πτέρυγα του ΝΟΦ άρχισε να οργανώνει λιποταξίες «Σλαβομακεδόνων» από τον ΔΣΕ, με τη δικαιολογία ότι το ΚΚΕ «πρόδωσε τον αγώνα του μακεδονικού λαού». Τότε, η ηγεσία του ΚΚΕ, χωρίς να διαλύσει το ΝΟΦ, αποφάσισε να ιδρύσει μια δική του, απολύτως ελεγχόμενη οργάνωση για «Σλαβομακεδόνες».

Έτσι, στις 27 Μαρτίου 1949 ίδρυσε την ΚΟΕΜ. Ναι, αλλά η «Κομμουνιστική Οργάνωση Μακεδονίας του Αιγαίου», όπως λεγόταν η οργάνωση, βγάζει τα αρχικά ΚΟΜΑ. Πώς λεγόταν ΚΟΕΜ; Κουκουέδικες κουτοπονηριές! Η οργάνωση δεν είχε ελληνική επωνυμία, αλλά «σλαβομακεδονική»: «Комунистичка организација на Егејска Македонија». Εξ ου και τα αρχικά ΚΟΕΜ. Εκτός από την σλαβική επωνυμία, και η ιδρυτική διακήρυξη της οργάνωσης - τμήματος του ΚΚΕ, δεν άφηνε περιθώρια αμφιβολιών για τους αυτονομιστικούς της σκοπούς: «Η ίδρυση της ΚΟΕΜ, που είναι σώμα από το σώμα του ΚΚΕ, χαιρετίστηκε ενθουσιώδικα σα μεγάλη και αποφασιστική κατάχτηση των Μακεδόνων κομμουνιστών και ολόκληρου του Μακεδόνικου λαού, που αποφασιστικά δίνει βάση και θα προωθήσει τους αγώνες του για τη λύση όλων των κοινωνικών και εθνικών προβλημάτων του, για την εθνική του απελευθέρωση και αποκατάσταση, για τη Λαϊκή Δημοκρατία, για τον κομμουνισμό». Αλλά, ούτε και η Οργανωτική Επιτροπή που εξέλεξαν τα 163 ιδρυτικά μέλη άφηνε περιθώρια αμφιβολιών: 1) Μιχάλης Μάλιοφ 2) Βαγγέλης Κόιτσεφ 3) Πασχάλ Μητρόφσκι 4) Σταύρος Κώτσεφ 5) Βέρα Νικολάγιεφσκα 6) Βαγγέλης Μίτσεφ 7) Χρήστος Κολέντσεφ 8) Ουρανία Πιρόβσκα και 9) Τάσκο Χατζηγιάννωφ.

 

Σκοπός, λοιπόν, της οργάνωσης αυτής του ΚΚΕ, ήταν η ανεξαρτησία της Μακεδονίας - και της Θράκης, η οποία έτσι κι αλλιώς θα ήταν αποκομμένη από την Ελλάδα, που θα έφτανε μέχρι τα Τέμπη. Μπορούσε να σταθεί ανεξάρτητο Μακεδονικό κράτος στην περιοχή; Όχι βέβαια! Μόνο ως επαρχία της Γιουγκοσλαβίας ή της Βουλγαρίας!

Φυσικά, λόγω της ρήξης Στάλιν - Τίτο, οι κουκουέδες δεν θα παραχωρούσαν την ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη στην Γιουγκοσλαβία, αλλά θα την παραχωρούσαν στην Βουλγαρία.

 

Γι’ αυτό άλλωστε, η εφημερίδα «Ραμποτνίτσεσκο Ντέλο», όργανο της ΚΕ του ΚΚ Βουλγαρίας, χαιρέτησε την ίδρυση της ΚΟΕΜ, την οποία χαρακτήρισε «ακρογωνιαίο λίθο για την ανεξαρτησία της Μακεδονίας».

 

Την αλήθεια για την κατάληξη μιας τυχόν ανεξάρτητης Μακεδονίας, στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή, την έγραψε ο Μοσέ Πιγιάντε, ηγετικό στέλεχος του ΚΚ Γιουγκοσλαβίας, με άρθρο του στην εφημερίδα «Μπόρμπα» του Βελιγραδίου: «Το βουλγαρικό ΚΚ επιδιώκει τη δημιουργία της “Μεγάλης Βουλγαρίας”, σε βάρος της εδαφικής ακεραιότητας της Γιουγκοσλαβίας και της Ελλάδας, με την απόσχιση της Μακεδονίας του Βαρδάρη και της Μακεδονίας του Αιγαίου».

Συμπερασματικά: ευτυχώς ηττήθηκαν, αλλιώς τα σύνορα της Ελλάδος θα ήταν στα Τέμπη!

 

Πηγές: «Προς την Νίκη», καθημερινή εφημερίδα του ΔΣΕ, αρ.φύλ.47. «Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, 1939 - 1949», τόμος Β'.

 

 

Απόφαση 4ης Ολομέλειας Κ.Ε. του ΚΚΕ: «η Ελλάδα είναι κράτος ιμπεριαλιστικό. Έχει κατακτήσει την Μακεδονία και την Θράκη και καταπιέζει Μακεδόνες, Θράκες, Τούρκους κι Εβραίους».

 

Θα γυρίσουμε 94 χρόνια πίσω, στο 1931. Το έτος που επέστρεψε στην Ελλάδα από την Μόσχα (όπου σπούδαζε στο Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο των εργαζομένων της Ανατολής (ΚΟΥΤΒ) ο Νίκος Ζαχαριάδης. Την εποχή εκείνη υπήρχε μεγάλη φαγωμάρα στο κόμμα (στην κομματική γλώσσα «φραξιονιστική πάλη χωρίς αρχές») και η Μόσχα έλυσε το πρόβλημα στις 2 Νοεμβρίου, διορίζοντας τον άνθρωπό της, Ν. Ζαχαριάδη, στην θέση του γενικού γραμματέα.

 

Η «γραμμή» της Κομμουνιστικής Διεθνούς (δηλαδή της Μόσχας), την οποία όφειλε να εφαρμόσει ο Ζαχαριάδης, ήταν σαφής: «Το Κόμμα οφείλει, χωρίς αναβολή, να διεξάγει τον αγώνα για το δικαίωμα της ελεύθερης αυτοδιάθεσης των εθνών, φτάνοντας και μέχρις αποχωρισμού, κατά της εθνικής καταπίεσης και του εκδιωγμού των Μακεδόνων και Τούρκων».

 

Έτσι, το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Δεκεμβρίου, συνήλθε στην Χαλκίδα η 4η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, η οποία εξέδωσε μια απόφαση «Πάνω στην οικονομική και πολιτική κατάσταση της Ελλάδας», σύμφωνα με την «γραμμή» που έφερε από την Μόσχα ο μοσχαναθρεμμένος Ζαχαριάδης.

 

Η ανατριχιαστική αυτή απόφαση, που αργότερα δημοσιεύθηκε και στον Ριζοσπάστη (5/3/1932), αναφέρει τα εξής: «Η Ελλάδα είναι κράτος ιμπεριαλιστικό, που κατέκτησε διά της βίας ολόκληρες περιφέρειες κατοικημένες από άλλες εθνότητες (Μακεδονία, Θράκη) που τις καταπιέζει και τις υποβάλλει σε μια αποικιακή εκμετάλλευση, που καταδιώκει και εξοντώνει τις εθνικές μειονότητες (Εβραίοι). Το ΚΚ της Ελλάδος, διακηρύττει εν ονόματι των βασικών αρχών του μπολσεβικισμού, για τη Μακεδονία και τη Θράκη το σύνθημα του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης μέχρι πλήρους αποχωρισμού από το Ελληνικό Κράτος, του δικαιώματος για μια ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη και υποστηρίζει δραστήρια την επαναστατική πάλη του πληθυσμού των περιφερειών αυτών για την εθνική τους απελευθέρωση...».

 

Παρεμπιπτόντως, οι πολιτικοί πρόγονοι της αριστεράς, που στην εποχή μας καλεί -ουσιαστικά- σε «πογκρόμ» κατά των Εβραίων επενδυτών, αλλά ακόμα και κατά των τουριστών, εμφανίζονταν τότε ως... δυναμικοί προστάτες των Εβραίων: «Επίσης το Κόμμα πρέπει να διεξαγάγει μια ακατάπαυστη πάλη ενάντια στο εξαιρετικό καθεστώς εναντίον του Εβραϊκού πληθυσμού, ενάντια στις καταδιώξεις που φτάνουν μέχρι τα αιματηρά πογκρόμ και να πάρει δραστήριο μέρος στην οργάνωση της αυτοάμυνας του εργαζόμενου Εβραϊκού πληθυσμού».

Στο ίδιο πνεύμα, ήταν και τα δημοσιεύματα του Ριζοσπάστη, εκείνης της περιόδου. Να ένα χαρακτηριστικό δημοσίευμα της 28/4/1932: «Η εβραϊκή φτωχολογιά, οι καταπιεζόμενες εθνότητες της Μακεδονίας και της Θράκης που στενάζουν κάτω από το ζυγό, το βούρδουλα του χωροφύλακα και την απειλή της εξόντωσης, οι καταπιεζόμενες εθνότητες που υφίστανται μεσαιωνικά μαρτύρια για τον βίαιο εξελληνισμό τους, ξέρουν ότι εκείνοι που τους υπερασπίζονται, εκείνοι που στη σημαία τους έχουν αναγράψει την πάλη κατά της καταπίεσης και εξόντωσής τους, για την πλήρη αυτοδιάθεσή τους μέχρι χωρισμού από την καπιταλιστική Ελλάδα, για την ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη, είναι μόνο οι Κομμουνιστές».

 

Στα ίδια χρόνια, διαμορφώθηκε ανάλογα και η θέση του ΚΚΕ κατά των εξοπλισμών, αλλά και για την περίπτωση πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας (μετατροπή του πολέμου σε εμφύλιο!), η οποία ισχύει ακόμα και σήμερα, κι είναι μάλιστα γραμμένη στο καταστατικό του: «Το ΠΓ υπογραμμίζει την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και καλεί το προλεταριάτο και τους εργαζόμενους χωρικούς να παλέψουν κατά των εξοπλισμών, για τη μη πληρωμή πεντάρας στους ντόπιους και ξένους ληστές, για την υπεράσπιση της Σοβιετικής Ενωσης, για τη μετατροπή του ιμπεριαλιστικού πολέμου σ’ εμφύλιο, κατά της ελληνικής πλουτοκρατίας».

Πηγή: «Το ΚΚΕ - Επίσημα Κείμενα», τόμος 3ος.