Πριν
από αρκετό καιρό βρέθηκα σε μια παρέα με ανθρώπους που ας πούμε ανήκουν στην
κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας. Μεγαλοστελέχη επιχειρήσεων με βαριά
βιογραφικά, μεταπτυχιακά, σπουδές, ταξίδια, καταλαβαίνεις.
Ένας
υπερθεμάτιζε και όλοι συμφωνούσαν.
«Έλα
μωρέ τώρα ο Χριστιανισμός είναι μια απλοϊκή θρησκεία. Για το λαουτζίκο. Τις γιαγιάδες.
Μόνο οι ανατολικές θρησκείες έχουν φιλοσοφία. Εκεί να δεις βάθος και ανώτερη
σκέψη».
Αν
και έχω το θάρρος της γνώμης μου, σιώπησα. Σάμπως ήξερα να πω; Γιατί δυστυχώς
δεν ξέρουμε τη βαριά κληρονομιά που έχουμε.
Στη
βιβλιοθήκη μου βρήκα αυτό το βιβλίο και αποφάσισα να σταχυολογήσω και να
δημοσιεύσω κάποια αποσπάσματα που κατά την κρίση μου έχουν να πουν κάτι στο παρόν.
Στον σημερινό άνθρωπο.
Κράτησα
το ίδιο στιλ, την ορθογραφία και τη σύνταξη. Αντικατέστησα πολλές άνω τελείες
με τις κανονικές και δεν μετέφερα το πολυτονικό.
Τουλάχιστον
την επόμενη φορά, θα έχω κάτι να πω. Αν και για να λέμε την αλήθεια, η Ορθοδοξία
είναι βιωματική. Δεν είναι συζήτηση για να νικήσει κανείς, ούτε διαγωνισμός
ποιος ξέρει τα περισσότερα. Τι να το κάνεις να ξέρεις όλη τη Γραφή απέξω και να
κάνεις κακό;
Ελπίζω
όμως, έστω κάτι από τη συλλογή να βοηθήσει στην καθημερινότητα μας που όπου και
αν γυρίσεις το κεφάλι σου, μαυρίλα βλέπεις…