Πριν
από λίγες ημέρες που λες, διάβασα στο Πρώτο Θέμα για το εν λόγω μουσείο και η πρώτη μου σκέψη ήταν «επιτέλους,
μπράβο, το κάναμε». Πήρα τηλέφωνο να μάθω πληροφορίες και πήγα…
Έχει
καλά και στραβά. Θα σου τα πω όλα.
Αν
αξίζει να πας;
Βεβαίως
!
Είναι
ένα ταξίδι ιστορίας για μικρούς και μεγάλους και στο κάτω κάτω της γραφής αν
δεν πάμε εμείς οι Έλληνες που τους δημιουργήσαμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ποιος
θα πάει;
Τα
διαδικαστικά:
Για
να το γυρίσεις χαλαρά και να σταθείς στα κύρια σημεία, χρειάζεσαι μια ώρα και
κάτι. Αν σταθείς να δεις τις βιντεοπροβολές και να διαβάσεις αναλυτικά κάθε
πινακίδα, βάλε άλλη μια.
Το
εισιτήριο κοστίζει 7 ευρώ.
Είναι
ανοιχτό καθημερινά από τις 10 το πρωί ως τις 9 το βράδυ. Όλη τη βδομάδα.
Είναι
μέσα στο Gοlden Hall. Στον δεύτερο όροφο είναι το
εκθετήριο – πωλητήριο. Στον πρώτο είναι το Μουσείο. Νομίζω ότι δεν κάνει καλό
να είναι απομονωμένο το πωλητήριο. Κάπως πρέπει να το συνδέσουν αλλιώς θα τους μείνουν
στοκ να τα κοιτάνε.
Παρκάρεις
στο πάρκινγκ του Golden
Hall
στην είσοδο Α.
Φωτογραφίες
και βίντεο επιτρέπονται.
Βλέπω
πάντως με θλίψη τα λαθάκια από τα αποδυτήρια.
·
Το έχουν τιτλοφορήσει ως «Ολυμπιακό Μουσείο
Αθήνας». Ούτε τα ελληνικά; Αθηνών είναι το σωστό. Οι ξένοι σκέψου το λένε ποιο
σωστά από εμας, για αυτό ορίζουν την πρωτεύουσα μας ως Athens. Μην τα θες όλα στο πιάτο, διάβασε
για τον Θησέα. Για αυτό και λέμε Δήμος Αθηναίων για παράδειγμα.
·
Το έβαλαν στο google maps ΜΟΝΟ
με την αγγλική ονομασία! Εεεε! Πεναλντι!!! Υπάρχουμε και εμεις εδώ ρεεεεεε! Έτσι είστε; Ως αξιολογητής της Google, το έβαλα και εγώ στην ελληνική. Ε μα!
·
Ούτε στο πάρκινγκ, ούτε στο ανσανσερ έχουν
μια σήμανση, μια πινακίδα, κάτι. Οπότε, πονηρός ο γάτος, πήγα πρώτα στον
δεύτερο όροφο για να κατέβω.
Μου
άρεσε η φιλοσοφία του Μουσείου που είναι one way. Μπαίνεις από τη μια, βγαίνεις από την
άλλη. Μου έκανε εντύπωση πως είχε ως ξεναγούς 4 κοπέλες και ήταν σαν
σκυταλοδρομία. Μετά από 2 αίθουσες, μου τα εξηγούσε άλλη. Μετά πάλι άλλη με
ανέλαβε. Αυτό από τη μια το λες ότι δεν χρειάζονταν τόσες πολλές και μάλλον
βολέψαμε κόσμο. Άλλωστε μόνος μου ήμουν σε όλο το μουσείο. Από την άλλη, αν με
το καλό αυξηθεί η επισκεψιμότητα, ίσως να είναι απαραίτητες.
Πολύ
ωραία η φιλοσοφία του να «ταξιδέψεις» από την αρχαιότητα ως το σήμερα. Στην πραγματικότητα
δεν είναι το κλασικό μουσείο που ξέρεις και μπαίνεις και βλέπεις πχ τα
αγάλματα. Έχει πολλές μεγάλες αφίσες που διαβάζεις, παραστάσεις και εικόνες.
Είναι
φτωχό σε αντικείμενα. Θα περίμενα να έχουν φροντίσει να βγάλουν πολλά αντίγραφα
κυρίως από τους δικούς μας Ολυμπιακούς Αγώνες και να τα διαθέτουν προς πώληση. Δάδες,
μετάλλια, κότινο για διακοσμητικό, αγαλματίδια, ότι μπορείς να φανταστείς. Από τα
Ολυμπιακά μετάλλια, μόνο ο Πέτρος Γαλακτόπουλος δώρισε το δικό του αλλά να σου
πω την αλήθεια, εγώ δεν θα το έδινα, αν είχα. Θα το έδινα όμως για να βγει ένα αντίγραφο.
Και τα προσωπικά αντικείμενα των αθλητών, είναι λίγα. Γέλασα με μια μπάλα μπάσκετ
που χάρισε η ομοσπονδία του αθλήματος μόνο που δεν πήραμε ποτέ μετάλλιο σε αυτό.
Δεν πειράζει, ταιριάζει στο χώρο.
Το
πωλητήριο – εκθετήριο έχει πολύ λίγα πράγματα και δυστυχώς είναι φαρμακείο. Πανάκριβα.
Θα περίμενα ειδικά εκείνη τη μπλούζα των εθελοντών που λάτρεψα αλλά δεν την έχω
και θα την αγόραζα πολύ ευχαρίστως. Πήρα ένα μπρελόκ και 2 βάσεις για ποτήρια (
σουβέρ δεν το λένε; ) και μου κόστισε ….18
ευρώ!!!
Τα
καλύτερα σημεία είναι η αναδρομή σε όλους τους Ολυμπιακούς Αγώνες με καμπυλωτή αρχιτεκτονική
και φυσικά τα στοιχεία από τη μαγευτική τελετή έναρξης του 2004. Θα ήταν και το
«δάσος των αθλητών» στο τέλος αλλά είχε λίγα εκθέματα αριστοτεχνικά
τοποθετημένα.
Αξίζει
να πας, κάθε αρχή και δύσκολη για αυτό και τα γράφω τώρα που είναι νωρίς –
μόλις η δεύτερη εβδομάδα λειτουργίας - και σε λίγα χρόνια δεν πρέπει να υπάρχει
σχολείο που να μην το έχει επισκεφτεί.
Συνοψίζοντας,
ωραία ντιζαϊνιά αλλά με τον Ελληνικό πολιτιστικό πλούτο, θα περίμενα περισσότερα.
Επειδή
ξέρω ότι είσαι περίεργος όλες οι φωτογραφίες και τα βίντεα που τράβηξα είναι εδώ: