ΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Βυθισμένος στην αιώρα μου, στα νησιά Γκαλαπάγκος, με παρέα το καλοκαιρινό μου μοχίτο χωρίς ζάχαρη και μερικές αιθέριες υπάρξεις να λικνίζονται μπροστά μου, σκέφτομαι μεγαλοφώνως για τα τεκταινόμενα στη χώρα που 365 μέρες το χρόνο έχει απόκριες: 

Προσπάθησα να εξηγήσω γιατί αυτή η μανία των αντιεξουσιαστών με τους μετανάστες και με την περίφημη αλληλεγγύη τους.  

Η πρώτη και επιφανειακή εξήγηση είναι γιατί είναι η κατ εξοχήν ιδεολογία τους. Όχι στα σύνορα, όλοι αδέρφια είμαστε, όχι στην πατρίδα, όχι στο κράτος και κάτι τέτοια που λένε χρόνια τώρα.

Καταλήγω όμως πως η μεγάλη χαρά των αντιεξουσιαστών είναι η στρατολόγηση μελών. 

Πλησιάζουν τους δύσμοιρους και δυστυχισμένους, τους παρέχουν ένα από τα αυτοδιαχειρίζομενα πως τα λένε, υπο παράνομη ( ή μήπως να την πούμε και αυτή παράτυπη; ) κατάληψη κτίρια και τους κάνουν πλύση εγκεφάλου. 

Έρχονται εξαθλιωμένοι οι άνθρωπο, χωρίς στον ήλιο μοίρα και ευθύς αμέσως νοιώθουν μια παρέα, μια συντροφιά, ένα καταφύγιο, λίγο φαγητό. Πολύ θέλει; 

Εμείς τι κάνουμε ως κράτος;

Ότι πάντα. 

Πετάμε χαρταετό και οσονούπω θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε ολόκληρο στρατό. 

Ξέχασες μήπως ότι ο ρόλος κάποιων ΜΚΟ στην Ειδομένη παραμένει αδιευκρίνιστος; 

Ξέχασες μήπως τα βιντεάκια στο γιουτιουμπι με αυτούς να κραδαίνουν όπλα; 

Ως κλασικοί Έλληνες μας παρηγορεί η σκέψη ότι θα την πληρώσει η Γαλλία, η Γερμανία, η Αγγλία, η Ιταλία, η Αμερική, η Τουρκία και η Ρωσία  και εμείς θα είμαστε ες αεί στο απυρόβλητο. 

Κοιμόμαστε με την ανοχή και  - δεν θέλω να το πιστέψω – υποστήριξη μιας κυβέρνησης που έχει προσεταιριστεί αυτόν το χώρο και είμαι περίεργος να δω πως θα αντιμετωπίσει τα τέρατα που εξέθρεψε. Θα τα διατηρήσει ως κράτος εν κράτει ή θα γίνει έν μια νυκτί το κατ εξοχήν κόμμα του law and order ;;;

Θα μου πεις, από την περίφημη σκληρή διαπραγμάτευση και το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, μας έφερε το  χειρότερο των μνημονίων, εκεί θα κολλήσει; 

Όμως στα αμιγώς ιδεολογικά ζητήματα ο φανατισμός υπεμεγεθύνεται. Ο στρατός δεν αντιμετωπίζεται με διάλογο και σανό και η κυβέρνηση μας, αυτή της κοινωνικής σωτηρίας, με την τακτική του πετάγματος του χαρταετού, σύντομα θα κληθεί να αντιμετωπίσει στρατό. Να δούμε τι θα διαλέξει. 

Την ασφάλεια των πολλών ή την δικτατορία των λίγων; 

Η πολυτέλεια του έτσι και γιουβέτσι τελειώνει….