Ανασύρθηκα από το σκοτεινο μπαρ μετά το βίαιο προσκλητήριο της διοίκησης και βρέθηκα μπροστά στο πληκτρολόγιο έτοιμος να μοιραστω μαζί σας εμπειρίες τεσσαρων εβδομάδων
ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ
Γυρισα.
Γυρισα αρτιμελης.
Διαβασα.
Εγραψα.
Περιηγηθηκα.
Φωτογραφισα.
Εμεινα μονος.
Ειχα παρεα.
Ηρεμησα.
Σκεφτηκα τα λαθη μου.
Πηρα αποφασεις.
Προσπαθησα να αφησω τα καθηκοντα και τις εννοιες της πολης πισω μου
Δεν τα καταφερα.
Ξαναπροσπαθησα.
Τα καταφερα.
Για λιγο.
Ερωτευθηκα.
Εκανα λαθος.
Για μια ακομα φορα.
Ξαναερωτευθηκα
Απογοητευθηκα.
Ενοιωσα ότι επιασα κορυφη.
Ειδα και τον πατο.
Περπατησα.
Κολυμπησα.
Κουραστηκα.
Αδυνατισα.
Καινουριες παραστασεις.
Ρουφηξα εικονες.
Ένα μεγαλο βιντεοκλιπ.
Χαρηκα.
Μελαγχολησα.
Προσπαθησα να βρω χρονο με τον εαυτο μου.
Τον βρηκα.
Δεν μου αρεσε ο εαυτος μου.
Θα προσπαθησω για το καλυτερο.
Το ιδιο ειπα και περυσι και παρεμεινα ο ιδιος καφρος.
Ευχαριστω πολύ τη Ζακυνθο, την Κεφαλλονια, την Ευρυτανια και τη Μυτιληνη που με αγκαλιασαν και με αγαλιασαν.
ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ.
Επιστροφη στην Αθηνα που παρακολουθει ολους τους αλλους να καιγονται
Επιστροφη αποτομα στην θλιψη από την καταστροφη….
Η ληθη σκεπαζει τα παντα…..
