ΑΓΑΠΗΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟ

Καλησπερα.

Πηρα το θαρρος να σου γραψω γιατι δεν βγαζω ακρη.

Ρωτησα από δω, ρωτησα από κει, ειδα, ακουσα, διαβασα αλλα δεν.

Στοκος.

Αληθεια, γιατι υπαρχεις;

Αρχιζω να καταλαβαινω ότι πλησιαζεις από τις προετοιμασιες των καταστηματων.

Ένα περιπου μηνα πριν αρχιζουν και αναβουν φωτακια στις βιτρινες.

Άλλη μια ερωτηση:

Αφου είναι τοσο ωραια γιατι δεν τα αφηνουν ολο το χρονο;

Για λογους κοστους σε ηλεκτρικο ρευμα. Ενταξει, σε μερικα ευκολα τη βρισκω την απαντηση.

Σε λιγο αρχιζω να το ακουω ξεκαθαρα από αμηχανες συζητησεις τυπου τι θα κανεις τα Χριστουγεννα, θα φυγεις από την Αθηνα; Και σε μερικα ονειρα κουρασμενων υπαλληλων, «αντε να ερθουν τα Χριστουγεννα να κοιμηθω, ξεκουραστω, αραξω για λιγο»

Λιγες μερες αργοτερα το θυμιζουν τα μαζικα μεσα επιρροης ( ΜΜΕ)

Σημερα ενας τηλεμαραθωνιος για μια φιλανθρωπια, ( αληθεια η φιλανθρωπια γιατι γινεται μια φορα το χρονο; Τον υπολοιπο οι ανθρωποι δεν εχουν αναγκη; ) αυριο μια ομαδα επισκεπτεται το ταδε ιδρυμα και χαριζουν στα παιδια αγαπη και χαρα, μπραβο στους παικτες που δηλωνουν κιολας ότι δεν πρεπει αυτές οι κινησεις να γινονται μια φορα τον χρονο αλλα τελικα ξαναπανε του χρονου και μεθαυριο θα μας ζαλισουν στα τρεηλερ για το δεινα εορταστικο προγραμμα. Επειδη το εχουν ηδη γυρισει και είναι μαγνητοσκοπημενο παιρνουμε μια γευση από τα τρεηλερ. Ξερεις χριστουγεννο μου, εδώ στη χωρα μας η διασκεδαση σιγα σιγα γινεται τηλεοπτικη. Τηλεμπουζουκια, τηλεπαιχνιδια, τηλεθεατρο, τηλεσυναυλιες, τηλεακαδημιες, τηλεγλεντια. Παντως πρεπει να είναι ολοι τους εξαιρετικοι ηθοποιοι. Εγω δεν θα μπορουσα να ειμαι στις 20 Δεκεμβριου σε ένα στουντιο και να λεω ευτυχισμενο το νέο ετος. Εκτος και αν μυταρα λιγη κοκα αλλα στη χωρα μας δεν γινονται τετοια πραγματα.

Τα περιοδικα και οι εφημεριδες φροντιζουν να μας κανουν πλυση εγκεφαλου για το τι πρεπει να κανουμε στις διακοπες. Αυτοι εννοουν πώς να τους δωσουμε τα λεφτα μας και εμεις πιστευουμε ότι μας αγαπανε και μας προσφερουν αγαθα και υπηρεσιες. Ολοι τους μας αγαπανε. Τονοι διαφημισης σε μοναδικες ευκαιρειες και προσφορες επειδη είναι γιορτες. Επειδη γιορταζουμε ρε Χριστουγεννε.

Μετα μας δινουν από την εταιρεια το δωρο.

Το δωρο που θυμιζει πυραυλο. Όταν είναι κοντα σου φαινεται τεραστιο και σε λιγα δευτερολεπτα μοιαζει με κουκιδα στον ουρανο. Δοσεις, δανεια, δωρα, αγορες, ψωνια και χανεται…

Ζει ενας ολοκληρος κοσμος από σενα φιλτατο Χριστουγεννο.

Οσοι φουκαραδες δουλευουν υπαλληλοι σε καταστηματα, κανουν κατι ωραια 12ωρα που τους μενουν αξεχαστα. Και αυτοι που δουλευουν νυχτα επισης.

Τα βενζιναδικα αγαλλονται καθως ολοι παιρνουν αυτοκινητα και ολοι πηζουν στο δρομο. Ξερεις τι είναι για 5χλμ αποσταση να βρισκεσαι στο αυτοκινητο 2 ωρες;

Ειμαστε ηρεμοι και χαρουμενοι.

Καλα.

Ο ενας βριζει τον αλλον για την ταλαιπωρια που υφισταται αλλα όπως και να χει είναι γιορτες.

Και ευχες λεμε. Καλα χριστουγεννα, καλες γιορτες. Χρονια πολλα. Με υγεια.

Αληθεια, γιατι δεν ευχομαστε χρονια καλα αλλα χρονια πολλα;

Ναι ξερω από το βυζαντινο «εις πολλα ετη Δεσποτα». Πολύ με χαιρομαι όταν τα εκατομμυρια λιτρα του αλκοολ που εχω καταναλωσει διαπιστωνω πως δεν εκαψαν όλα τα κυτταρα του οποιου εγκεφαλου μου. Εγω παντως λεω «χρονια καλα».

Και κυριως αγοραζουμε.

Τροφιμα. Πρεπει να φαμε. Να φαμε καλα και πολύ. Και πολύ να φαμε.

Και αγοραζουμε δωρα. Πρεπει να κανουμε δωρα. Και μας κανουν.

Και δινουμε λεφτα από δω και από κει.

Καλη φαση εισαι ρε Χριστουγεννο.

Φαι. Δωρα. Αγορες. Αλκοολ. Τσιγαρα. Χαρτια. Σκυλαδικα. Κανας μπαφος. Ωραια.

Εμενα παντως μου αρεσουν οι ευχες των διασημοτητων που φιλοξενουνται στα

μαζικα μεσα επιρροης ( ΜΜΕ) γιατι είναι πρωτοτυπες.

Ευχομαι σε ολους τα ονειρα τους να γινουν πραγματικοτητα, να υπαρχει υγεια, ειρηνη και αγαπη μεταξυ μας.

Δεν εχει καμια σημασια ποιος το λεει. Αφου ολοι λενε το ιδιο. Αν ημουν καναλαρχης δεν θα εκανα νέο ρεπορταζ. Αφου ολοι ελεγαν και λενε τα ιδια, θα επαναλαμβανα την προβολη των δηλωσεων. Αντε, το μονο που θα προσεχα θα ηταν να μην ειχε πεθανει κανεις από τους μοιραζοντες ευχες και ξεφτιλιστω.

Παλιοτερα στη γειτονια μας ακουγαμε τριγωνακια, καλαντα και παιδικες φωνες. Ενταξει δεν ηταν όλα τα παιδακια σοπρανο αλλα εδιναν ωραιο χρωμα εκεινη τη μερα. Τωρα πια δεν ακουμε καλαντα και τριγωνα. Τα δικα μας παιδακια δεν λενε πια καλαντα. Τα παιδακια των μεταναστων δεν τα ξερουν. Ευτυχως όμως βαζουμε τηλεκαλαντα.

Τα πρωινα που λες τρεχουμε στα μαγαζια. Πατεις με, πατω σε, κινηση, μποτιλιαρισμα, ταλαιπωρια και φαι. Πολύ φαι. Υπνος και το βραδι εξω.

Μου αρεσει το εξω των Χριστουγεννων. Βγαινεις αγαπητο μου Χριστουγεννο στις 3 το πρωι και νομιζεις ότι εναι μεσημερι. Το μονο που αλλαζει είναι ότι πανω εχει σκοταδι αλλα ποιος το μετραει αυτό. Λεπτομερεια. Σε κεντρα ψυχαγωγιας 100 ατομων υπαρχουν 500, για να ανεβεις την Ιερα Οδο από την Κων/πολεως ως την Πειραιως θελεις 1 ωρα, για να παρκαρεις πρεπει να δωσεις 5 ευρω στον παρκαδορο και να περιμενεις στην ουρα. Τι αλλαζει δηλαδη με το πρωι;

Α! ναι. Το ντυσιμο των γυναικων.

Εμεις γραβατα το πρωι, γραβατα το βραδι. Δεν μπορεις δηλαδη, αν δεν παρακολουθησεις συγκλονιστικες στιγμες τεχνης όπως την ερμηνεια του Ματθαιου Γιαννουλη ή την καταθεση ψυχης του Σταματη Γονιδη, δεν μπορεις να μπεις ακομβιωτος και αναγραβατος.

Παμε που λες αγαπητο μου Χριστουγεννο στα κεντρα.

Ωραια είναι. Στην αρχη χορταινει το ματι μας με γυναικες και αποκαλυπτικα ρουχα. Αρχιζουμε να ιδρωνουμε από την αναμονη, την καθυστερηση και την ταλαιπωρια.

Χαζευουμε διακριτικα τις γυναικες, τους μετραω ασχημα πορτιερηδες με το handsfree που μοιαζουν με τους πρακτορες του matrix, τις πορτιερησες κατι μεταξυ μπαρ-αμαζονας και βαρωνης τα πινω ολα, τα αυτοκινητα που είναι παρκαρισμενα εμπροσθεν της θυρας του πολιτιστικου κεντρου. Πολύ μου αρεσουν. Μου θυμιζουν εκθεσεις πολυτελους αυτοκινητου. Οι ξενοι τις κανουν μερικες φορες τον χρονο. Εμεις τα βλεπουμε κάθε βραδι.

Τελικα καθομαστε. Ενταξει τι να κανουμε, γιορτες είναι.

Βγαζουμε ολοι μας τα πουρα.

Αναθεμα και αν ξερουμε να τα καπνιζουμε και τι πουρα είναι αλλα ξερεις τωρα. Ειπαμε ότι είναι γιορτες και το ριχνουμε εξω.

Ολοι ξερουμε από έναν θαλασσολυκο ναυτη που μας το εχει φερει από την Κουβα ειδικα για μας, για μια γιορτη ρε αδερφε. Ασχετα αν τον ναυτη τον λενε Μητσο και ναι, είναι αυτος που μπαινει σκυφτος και βγαινει με την οπισθεν και μας δινει εφημεριδα και τσιγαρα.

Αφου φλομωσουμε τον τοπο στο πουρο αλλα ενταξει δεν μας χαλαει γιατι είναι γιορτες ειπαμε, μας σερβιρονται τα bombastic. Καβατζωνουμε και λιγο. Ποτε δεν ξερεις. Μπορει οι αλ φαταχ εκει στην Ανατολη να κανουν κατι μαγικο και το πετρελαιο να φτασει τα 300 δολαρια. Να μην εχουμε δηλαδη να ζεσταθουμε;

Τελοσπαντων, χορευουμε, σπρωχνουμε, la bomba drinks, πουρο, μινι, ξωπλατα, ξωβυζα, πιστα και ξανα μανα. Φευγουμε. Κουρελια.

Δινουμε και μερικα ευρω στον παρκαδορο ( η γκαρνταρομπα πια βαραει πυγολαμπιδες και λοιπα κολεοπτερα. Πιο παλια διναμε και εκει ) και παραλαμβανουμε τετρατροχο οχημα. Παμε για κρεποβρωμικο. Μετα στο σπιτι. Καληνυχτα σας.

Την άλλη μερα εχουμε λεει hangover. Αυτό τα τελευταια χρονια μας το ειπαν και το λεμε και εμεις. Σημαινει κεφαλι κουνουπιδι αλλα ενταξει. Δηλαδη συγγνωμη εχεις πει εσυ ποτε ψηφιακο πολυμορφικο δισκο το DVD ?

Μετα αρχιζει το ματς.

Χαρτι. Για το καλο του χρονου.

Ναι, είναι ένα πατροπαραδοτο εθιμο που κραταει από αρχαιοτατων χρονων. Η πρωτη λεει αναφορα εγινε από τον Σωκρατη και τον Πλατωνα. Δεν θυμαμαι ποιος το ειπε αλλα καπου το ακουσα στην τηλεοραση. Αρα πρεπει να είναι αληθεια.

Ερχονται και οι συγγενεις στο σπιτι. Είναι ωραιοι οι συγγενεις. Τους βλεπω. Σε γαμους, κηδειες και γιορτες. Είναι τοσο αληθινες οι σχεσεις μας που γελαμε πολύ. Ο ενας για τον αλλον. Με τροπο. Καμια φορα και απροκαλυπτα αλλα ας οψεται το κρασι. Κρασι που ολοι μας εχουμε γραψει διατριβες. Το ξερουμε αριστα ολοι και ο καθενας μας εχει βρει το ταδε μαγαζι που πουλαει το καλυτερο. Ασχετα αν το ελληνικο το πλερωνουμε 9 ευρα και το χιλιανο που είναι το ιδιο κοστιζει 2. ελα μωρε τωρα τι να μας πουν και αυτοι ναουμ…

Ευτυχως όμως εδώ στη χωρα μας μαθαμε να ζουμε με τη ληθη και γρηγορα τα ξεχναμε όλα. Και μεσα μας ξερουμε ότι ειμαστε ανωτεροι από τους αλλους αλλα ας οψονται τα πρεπει του κοινωνικου μας στατους. Αφου τρωμε του σκασμου λοιπον, το στρωνουμε.

Στο μακρινο παρελθον, όταν ακομα δεν ειχαμε διοργανωσει ολυμπιακους αγωνες και δεν ειχαμε γινει πρωταθλητες ευρωπης στο ποδοσφαιρο, πηγαιναμε στο καζινο.

Τωρα πια εχουμε γινει ποιοτικοι και προτιμουμε φιλους στο σπιτι να ειμαστε πιο ανετα, γιατι μας αρεσει η επικοινωνια, η αληθινη παρεα και η θαλπωρη της οικιας. Ενταξει.

Ενταξει λεω.

Εχουμε λιγοτερα λεφτα.

Και για το καλο αυτό του χρονου μας γινεται παλι το κεφαλι κουδουνι από το ξενυχτι, το αλκοολ, τα τσιγαρα και μερικα χρημα ελαφρυτερους.

Αφου ειπαμε είναι για το καλο του χρονου.

Λεμε να ξεκουραστουμε τωρα πια.

Αφου βεβαια ξαναπαμε να ψωνισουμε, ξαναφαμε την κινηση και την ταλαιπωρια.

Μην ξεχνας ότι ερχεται η πρωτοχρονια….

Ξερεις ρε Χριστουγεννε καμια φορα με πιανουν κατι επικολυρικες καταθλιψεις που ουτε εγω δεν με αντεχω. Άλλος ενας χρονος στην πλατη, τα λαθη μου, αυτά που πρεπει να βελτιωσω, οι στοχοι μου, η αυτοκριτικη μου, να μεινω λιγο μονος να σκεφτω, να τραφει και λιγο το μυαλο, αν μπορω να βοηθησω και καποιον συνανθρωπο και να μην κοιταω μονο την παρτη μου, αλλα ευτυχως δεν στεκομαι για πολύ.

Με περιμενουν.

Να παω να κανω ψωνια, να φαω, να στρωσω χαρτι, να παω στο κεντρο…

Όπως ελεγε και ενας παλιοφιλος εξ Ιταλιας,

Δυσκολοι καιροι για γιορτες …