ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΑΕΚ

 

Πολύ φοβάμαι πως δεν μαθαίνουμε τίποτα από την ιστορία μας. Το έργο που μας ταλαιπώρησε με τον Μπάγεβιτς, πάμε να το επαναλάβουμε με τον Αλμέιδα.

 

Δεν κατάλαβα, τι μας είναι ο Αλμέιδα, ξαδερφός μας;

Ιδρυτικό μέλος;

 

Ο άνθρωπος ήρθε την πρώτη χρονιά, παίξαμε ωραίο ποδόσφαιρο, αυτοκτόνησε και ο ΠΑΟ για να λέμε τη black truth, και πήραμε το νταμπλ.

 

Περιμέναμε μεγαλύτερη πρόοδο τη δεύτερη αλλά δεν βγήκε.

Στην Ευρώπη χαιρετήσαμε νωρίς και στο πρωτάθλημα, δικό μας τίτλο, καταφέραμε και τον χάσαμε. Κατεβήκαμε στο πιο κρίσιμο παιχνίδι, στο Καραϊσκάκη και κάναμε σε 90’ ένα σουτ. Άσε εκείνο με τον ΠΑΟΚ που φάγαμε σε 10 λεπτά 2 γκολ. Αντε λες, δεν πειράζει, αθλητισμός είναι, συμβαίνουν και αυτά.

 

Φέτος συνεχίζεται το ίδιο έργο, με 150 χαφ και τρύπια άμυνα. Στην Ευρώπη, τελειώσαμε από τον Αύγουστο για να μην κουραζόμαστε και πολύ, από μια αρμένικη αρμάδα που δεν θυμόμαστε καν πως τη λένε. Σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της ομάδας, πάλι 200 χαφ, πάλι τρύπες στην άμυνα και τουλάχιστον καταφέραμε με την ψυχή στο στόμα να φτάσουμε στα ημιτελικά του κυπέλλου.

 

Βλέπουμε λοιπόν τον κύριο Αλμέιδα να είναι λέει θυμωμένος, πικραμένος, να του φταίνε οι διαρροές ( φυσικό αέριο είναι;; ) να του φταίει ο Ηλιόπουλος, να του φταίνε οι δημοσιογράφοι και σε λίγο θα του φταίνε και οι πυλώνες από το γήπεδο γιατί είναι ψηλοί.

 

Για τη μέτρια απόδοση, για τα συνεχή ανεπιτυχή αποτέλεσματα, για τα χαφ και τη μέτρια άμυνα, για τον ενταφιασμό των παικτών ( Λιούμπισιτς ) για την επιμονή σε αργοκίνητους ( Περέιρα ) για τις μετεγγραφές μετρίων Ελλήνων ( Τσιλούλης – Πήλιος ), για αυτά δεν μιλάμε. Εντωμεταξύ, πως γίνεται να μην έχουμε παιχνίδι από τα άκρα, δεν το καταλαβαίνω. Υπερφόρτωσε την ομάδα σε κάποιες θέσεις και με ένα ματσάκι την εβδομάδα, πρέπει να παίζουν όλοι με αποτέλεσμα, κοτζάμ Φερνάντεζ να είναι μόνιμη αλλαγή! Ή για παράδειγμα, με τόσα χαφ, ο Πιερό θα έπρεπε να είναι ο βασικός φορ και ως αλλαγή ο Γκαρσία που και αυτός στο παιχνίδι γίνεται κάτι σαν χαφ και μέσα στην περιοχή δεν έχουμε άνθρωπο. Ασε δε, που πρέπει να παίζει ο Λαμέλα που τρακάρει με τους υπόλοιπους.

 

 Κατά τη γνώμη μου, βλέπει και τη φετινή αποτυχία να έρχεται και ψάχνει άλλοθι για να φύγει για τον επόμενο εργοδότη.

 

Από την άλλη, δεν λέω να αποχωρήσει τώρα, δεν έχει νόημα, σχεδόν Φεβρουάριο μήνα. Αλλά και αυτή η λατρεία πια, δεν αντέχεται. Σιγά τον μέγα φιλόσοφο, δάσκαλο, σιγά τον Μουρίνιο.

 

Άμα θέλει να φύγει από τώρα, ας πάει στο καλό.

 

Η ΑΕΚ δεν πρόκειται να πάθει κάτι.

 

Δεν χρειάζονται ούτε κλάματα, ούτε προσωπολατρείες, ούτε να τρώμε το παιχνίδι των τύψεων που θέλει να δημιουργήσει ο κύριος Αλμέιδα στην ΑΕΚ. Στήριξη είχε, χρήματα, αποθέωση, σιγά μην κάνουμε και σεπούκου.

 

Ο επόμενος !

ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

 

Ξέρω ότι δεν θα γίνω ποτέ.

Μπορώ όμως να γράψω τη γνώμη μου.

 

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που βλέπεις όταν βγαίνεις από το σπίτι σου;

Ο δρόμος και το πεζοδρόμιο.

 

Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που βλέπεις πριν απιστρέψεις στο σπίτι σου;

Ο δρόμος και το πεζοδρόμιο.

 

Δέχομαι εκ των προτέρων πως οι πόροι δεν είναι άπειροι, τα λεφτά δεν πέφτουν από τον ουρανό και δεν μπορείς να εφεύρεις ποτάμια,

λειβάδια και γεφύρια.  

 

Θα κράταγα όσα χρήματα χρειάζονται για να βγουν τα λειτουργικά έξοδα. Θα καταργούσα άχρηστους φορείς που παίρνουν ένα σκασμό λεφτά και δεν  κάνουν τίποτα και δεν θα έδινα ούτε ένα ευρώ σε φεστιβάλ και «πολιτιστικές» εκδηλώσεις – που σημαίνει δημόσιες σχέσεις. Βλέπεις δημοτικά ιατρεία χωρίς βασικές ειδικότητες όπως αυτή του παθολόγου. Δια βίου μάθηση που δεν μαθαίνει κανείς τι κάνουν και πηγαίνουν στα όποια μαθήματα μόνο υπάλληλοι του δήμου. Ένας οπανδά που …αστα να πάνε. Λέσχες φιλίας – όπως μετεξελίχθηκαν τα παλιά ΚΑΠΗ – που αφορούν πολύ λίγους από τους ηλικιωμένους συμπολίτες μας. Τι να πρωτοπείς.

 

Όλα τα ποσά θα τα έδινα μόνο σε αυτό.

 

Δρόμοι και πεζοδρόμια.

 

Όλα τα άλλα μετά.

 

Ένα μέρος καταλαβαίνεις αν αγαπά, αν σέβεται τους πολίτες του από τη συμπεριφορά του στους πεζούς και στους οδηγούς. Στους πεζούς βάλε τους ΑΜΕΑ, τις μαμάδες με τα καρότσια, τους πολίτες με τα ψώνια.

 

Πάρκα, παιδικές χαρές, χώρους άθλησης, φωτισμό και καθαριότητα,, μετά.

 

Δρόμοι και πεζοδρόμια.

 

 

Δίνουμε απίστευτα λεφτά σε φιέστες, σε πιαριτζίδικες αηδίες, σε φορείς που δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχουν, ασχολούμαστε με το αν μια καφετέρια έχει 5 ή 6 τραπέζια και το πιο σημαντικό το αφήνουμε στη μοίρα του.

 

Στους δρόμους και στα πεζοδρόμια πάνε μαζί και οι οδοί με την αρίθμηση τους. Βλέπεις άλλους δήμους που έχουν στύλους σε κάθε γωνία με ευκρινείς πινακίδες που διευκολύνουν πάρα πολύ τον οδηγό. Στην Αθήνα έχω βαρεθεί να βλέπω ξεθωριασμένες πινακίδες, αλλού να υπάρχει εμφανής αρίθμηση, αλλού να μην υπάρχει και η ελπίδα να είναι οι google  maps.

 

Δρόμοι και πεζόδρομια. Τίποτα άλλο για αρχή.

 

Τα φεστιβάλ και τα πολιτιστικά, μετά.

ΕΧΩ ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ

 

Καιρό τώρα, έχω μερικές απορίες. Μάζεψα μερικές και τις παραθέτω. Παν διαφωτιστικόν σχόλιον καλοδεχούμενον.

 

1.   Ακούμε πολλές φορές για τη φορολοταρία που ο κόσμος υποτίθεται πως κερδίζει διάφορα ποσά ως επιβράβευση για τη χρήση της κάρτας και συμβάλλει έτσι στην πάταξη της φοροδιαφυγής. Λαμπρά. Έκτακτα!  Όσα χρόνια – πάνω από δέκα - εφαρμόζεται αυτό το μέτρο, δεν έχω ακούσει ποτέ κανέναν να κερδίζει. Ούτε έναν στον κύκλο μου, ή έστω τα κλασικά, φίλος φίλου που. Ούτε ένας; Για δείγμα; Ακόμα θυμάμαι μια ερώτηση στη Βουλή του Ποταμιού – θεός σχωρέστο – που έλεγε ότι οι νικητές ήταν πάντα οι ίδιοι, κάτι τέτοιο. Μα καλά, ποτέ;

2.   Στις γιορτές με κάλεσαν σε πάρτι από τα πολύ καλά και ωραία στον Γέρακα. Μια περιοχή γεμάτη με βιλάρες και με ιδιωτικά πάρκινγκ με αμαξάρες. Δεν έχω φθόνο, καλά να είναι οι άνθρωποι να χαίρονται τα πλούτη τους. Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση είναι πως δεν είδα ούτε ένα πεζοδρόμιο της προκοπής. Κάτι σκοροφαγωμένα κατασκευάσματα. Δεν είδα ούτε ένα δρόμο της προκοπής. Μπαλώματα, τρύπες, χαντάκια, λακούβες, από τα πιο τρισάθλια οδοστρώματα που μπορεί να δει κανείς στην Αττική. Μα καλά, αυτή η περιοχή Δήμαρχο δεν έχει; Κράτος δεν υπάρχει; Δεν μπορούν να φτιάξουν τους δρόμους; Τι χάλι είναι αυτό; Δεν φτάνει που οι δρόμοι είναι πολύ στενοί και αν έρθουν κατά μέτωπο δύο αυτοκίνητα, ένα από αυτά θα πρέπει να καβαλήσει το πεζοδρόμιο για να περάσει το άλλο, είναι τόσο χάλια που κάθε έξι μήνες χρειάζεσαι ανάρτηση!

3.   Περπάτησα στην Πλάκα. Η σπουδαιότερη περιοχή της Αθήνας από πλευράς τουριστικής προσέλευσης. Έρχονται από όλο τον κόσμο. Που κόβει χρήμα. Τι χάλια εσωτερικό οδικό δίκτυο είναι αυτό; Για να μη νομίζεις ότι σου λέω παραμύθια δες με τα μάτια σου ένα βιντεάκι που τράβηξα: https://www.youtube.com/shorts/w2ppJGuEKkc Δεν με νοιάζει αν ο Δήμαρχος λέγεται Δούκας ή πιο πριν Μπακογιάννης ή πιο πριν Καμίνης ή όποιο άλλο όνομα θέλεις. Θα μπορούσε όλη Πλάκα να γίνει ένας καταπληκτικός πεζόδρομος να τον χαίρονται ντόπιοι και τουρίστες. Όπως είναι σε όλες τις σοβαρές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και το πουλάνε ως άριστο τουριστικό προϊόν και καλά κάνουν. Τι χάλι είναι αυτό; Το συζητούσα με έναν φίλο και μου είπε ότι μήπως υπάρχει θέμα με την αρχαιολογία. Μα δεν λέω να σκάψουμε. Όπως είναι αυτό το μαύρο χάλι να στρώσουμε από πάνω πεζόδρομο. Με τα φώτα του, με τα συντηρημένα ακίνητα, να είναι κάτι όμορφο.

4.   Βλέπεις κάτι στραβό. Θέλεις να πάρεις την αστυνομία να το καταγγείλεις. Σου βγαίνει 112. Λες τι θες και σου λένε περίμενε να σε συνδέσω. Περιμένεις. Απαντά η αστυνομία και ξαναλές αυτό που θέλεις. Αν είναι κάτι επείγον, αν κινδυνεύεις, αν είναι κάτι άμεσο, θα πας άκλαφτος;;; Γιατί πρέπει να περιμένεις και να ξαναπείς;

ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΜΠΑΣΚΕΤ: ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ.

 

Τελευταία παρακολούθησα αρκετούς αγώνες στο μπάσκετ και θέλω να κάνω μερικά συγκεντρωτικά σχόλια.

 

Παναθηναϊκός

 

Μεγάλο σοκ ο τραυματισμός ο Λεσόρ αλλά σε βάθος χρόνου, πιστεύω πως ο ΠΑΟ θα βγει ωφελημένος.  Όχι, δεν τρελάθηκα, ούτε παίρνω ψυχοφάρμακα. Εξηγώ: Τα πράγματα τώρα με την άφιξη του Γκάμπριελ θα γίνουν πιο ξεκάθαρα. Τα σουτ θα τα παίρνουν κυρίως οι περιφερειακοί. Οι παίκτες της ρακέτας τα σπόρια ( ασίστ ), και επωμίζονται την άμυνα και τα ριμπάουντ. Όλοι οι περιφερειακοί παίκτες του Παναθηναϊκού έχουν την ικανότητα να δημιουργούν τη φάση για το σουτ. Αν η αντίπαλη άμυνα ανοίξει, θα περάσουν μέσα στη ρακέτα μερικές πάσες για τον Γιουρτσεβέν κυρίως και για τα τελειώματα στους υπόλοιπους. Αν η αντίπαλη άμυνα δώσει το σουτ, τότε ο Ναν με την παρέα του θα βομβαρδίζει απέξω. Οι πράσινοι  ψηλοί, ούτε ένας για δείγμα, δεν έχουν τη δυνατότητα να παίξουν με πλάτη. Αλλά με αυτούς τους γκαρντ που έχει ο ΠΑΟ ( και περιμένει τον Γκριγκόνις ) το παιχνίδι απλουστεύεται. Απλώς θα πάρουν όλα τα σουτ οι περιφερειακοί. Δεν θα έχει το βάρος «κάτσε να δώσουμε τη μπάλα και στον Μάτιας». Το παιχνίδι του ΠΑΟ θα κερδίσει σε ταχύτητα και σε σκορ. Θα χάσει σε απειλή και φθορά των αντίπαλων ψηλών. Όλα τα ανωτέρω με τη συνθήκη ότι θα μείνει υγιής ο Ναν. Αν κουτσαθεί και αυτός, αντίο ζωή. Τον Σλούκα δεν τον φοβάμαι. Ο Κώστας είναι και έμπειρος και έξυπνος. Τον Απρίλιο θα είναι έτοιμος, όπως πρέπει, εκεί που πρέπει. Τώρα είναι στη συντήρηση. Ο Γκράντ τρακάρει με τον Μπράουν και δεν αποδίδει κανείς από τους δύο. Ο ΠΑΟ θα πάρει περισσότερα όταν δεν παίζουν μαζί. Ο Καλαϊτζάκης με την εξυπνάδα του να παλεύει στην άμυνα και με τη δουλειά του, να έχει βελτιωθεί επιθετικά, το παιδί βρήκε ένα ρόλο. Αν δεν πάρουν τα μυαλά του αέρα και δεν καταντήσει άλλος ένας Μάντζουκας, ή Μποχωρίδης, ή Λούντζης, θα μείνει για χρόνια στον Παναθηναϊκό. Ο Μωραϊτης δεν κάνει για 1 και στον ΠΑΟ δεν τον θέλουν για 2. Αν του αρέσει να είναι θεατής χωρίς εισιτήριο, να έχει ένα συμβόλαιο στην αγκαλιά των πρασίνων, τι με νοιάζει εμένα, καλά να περνάει. Αν θέλει όμως να παίξει, ας πάει σε μια ΑΕΚ ή σε έναν Προμηθέα να παίξει στη θέση που του αρέσει και να γίνει αν μπορεί, ο Έλληνας Μάικ Τζέημς. Ο Αταμάν μας είπε το καλοκαίρι ότι φέτος θα αναδείξει τον Σαμοντούροβ και από ότι βλέπω πάει να γίνει Μπαλτσερόφσκι μέχρι να σηκωθεί να φύγει μπας και παίξει κάπου το παιδί.

 

Ευφυϊα.

Αυτή η άγνωστη. 

 

Παπαπέτρου. Θα είχε κάνει άλλη καριέρα αν είχε το μυαλό να ανέβει στο 4. Με λίγη δουλειά σε ένα αξιοπρεπές χουκ, θα ήταν εξαιρετική λύση για οποιαδήποτε ομάδα. Τώρα απλώς, όταν επιστρέψει ο Γκριγκόνις, θα δίνει μπλουζάκια στους συμπαίκτες του μην κρυώσουν  και θα χειροκροτάει τον κόσμο στο τέλος των αγώνων.

 

Μήτογλου. Τα ίδια. Να ανέβει στο 5. Θα αλλάξει η καριέρα του. Το μόνο που χρειάζεται είναι να αποκτήσει ένα χουκ. Και αφού του αρέσουν τα τρίποντα, όταν θα είναι ελεύθερος, ας κάνει ότι και ο Μπρουκ Λόπεζ στο Μιλγουόκι, δεν θα τα χαλάσουμε εκεί.

 

Θα προσλάμβανα λοιπόν τον Ιαν Βουγιούκα να μάθει κινήσεις στους ανωτέρω δύο κάτω από το καλάθι και έτσι θα έκαναν επέκταση καριέρας, επέκταση χρόνου συμμετοχής στους αγώνες, αμοιβών και χαράς του παιχνιδιού.

 

Ειδική μνεία στον Κώστα Αντετοκούνμπο. Όποιος μου πει ότι οι Αντετοκούνμποι δεν είναι Έλληνες, το επιχείρημα μου είναι ακλόνητο. Φυσικά και είναι Έλληνες από ένα στοιχείο. Δούλεψε ένας για να τρώνε οι άλλοι. Τι να κάνει και εκείνος ο Αταμάν, τον έβαλε στο τελευταίο πεντάλεπτο του αγώνα με τον ΠΑΟΚ που είχε κριθεί. Τι τύπος είναι αυτός; Σε 5 λεπτά πρόλαβε να κάνει λάθος πάσες, να κράξει άδικα τον διαιτητή, να φάει δίκαια τεχνική ποινή, να πετάξει μια βολή, να χάσει από κάτω μόνος του δύο καλάθια, να κάνει ένα τρίποντο και παραλίγο να έγραφε ερ μπολ, απίθανα άχρηστος ! Ούτε να δουλέψει θέλει, ούτε τον νοιάζει το μπάσκετ, ούτε αγαπά το παιχνίδι, και κάνει συμβολαιάρες μόνο λόγω του επιθέτου του. Είμαι σίγουρος πως μόλις πατήσει τα 31 θα εγκαταλείψει τον χώρο και δεν θα τον ξανακούσουμε ποτέ. Λεφτά έχει. Αν τα φάει, θα του δώσει ο Γιάννης και το πολύ πολύ να τον βάλει σε κάποια από τις οικογενειακές επιχειρήσεις να περνάει την ώρα του. Είχε χρυσή ευκαιρία με τον τραυματισμό του Λεσόρ να φανεί κάπως και αυτός, έστω σε τίμια οκτάλεπτα αλλά δεν μπορείς να τον εμπιστευτείς για τίποτα. Οι δημοσιογράφοι τον έχουν λόγω επιθέτου στο απυρόβλητο και ο Κώστας κάνει ζωάρα και μπράβο του. Αν μπορούσα θα του έκανα μόνο μια ερώτηση: Στις προπονήσεις πηγαίνει;;;

 

Ολυμπιακός

 

Η πιο ενδιαφέρουσα ομάδα στη φετινή Ευρωλίγκα.

Ο Ολυμπιακός έχει το πιο πλήρες ρόστερ της ιστορίας του. Ταρακουνήθηκε λίγο με την αποχώρηση του Πετρούσεφ που δεν άντεχε το σύστημα Μπαρτζώκα και την ανεξήγητη ανημποριά του Ράιτ αλλά με αυτόν που έφερε, την άμυνα που χρειάζεται, θα την πάρει. Παραμένει επίφοβος κάτω από τη ρακέτα καθώς είναι η μόνη ομάδα που παίζει με ευπαθείς δεινόσαυρους στο 5 αλλά σε όλες τις άλλες θέσεις είναι υπερπλήρης.

 

Ο Ολυμπιακός επίσης διαθέτει τον καλύτερο Έλληνα προπονητή όλων των εποχών. Κούπα δεν βλέπω να παίρνει. Όχι γιατί δεν την αξίζει ή γιατί δεν μπορεί. Αλλά είναι τέτοια η πίεση που βιώνει βλακωδώς αυτή η ομάδα που στα πολύ κρίσιμα θα κλατάρει. Η μόνη της ελπίδα είναι ο Φουρνιέ γιατί ο άνθρωπος δεν μας ξέρει, μας γουστάρει και διασκεδάζει την παρουσία του στη χώρα μας σαν τον πιτσιρικά που τον πας στη Ντισνεϊλαντ. Έχω βαρεθεί να διαβάζω δημοσιεύματα άσχετων με το αντικείμενο αρθρογραφούντων που λένε «κέρδισε αλλά δεν έπαιξε καλά». «Μπορεί να νίκησε αλλά δεν βλεπόταν». Σε συνδυασμό με τον μέσο γαύρο που είναι ποδοσφαιρικός οπαδός, όλο αυτό ποτίζει με τρομακτική πίεση την ομάδα και δεν τις δίνω καμία ελπίδα για διάκριση. Όπου και αν φτάσει, κούπα δεν σηκώνει. Η μόνη ελπίδα είναι να αποτύχει φέτος, να μείνει απείραχτη για του χρόνου, να μην ασχολούνται μαζί της οι γύρω γύρω εγχώριοι τοξικοί και έτσι μόνο θα διακριθεί. Βάζει 90-95-100 πόντους σε κάθε παιχνίδι και αντί κάθε αγώνας να είναι μια γιορτή του μπάσκετ, ακολουθεί η μόνιμη τοξική κλάψα, για την άμυνα, γιατί αυτός παίζει 7 λεπτά και όχι 9, τι κρίμα για τον Πίτερς, ναι αλλά και ο Μακίσικ πρέπει να παίζει περισσότερο, αλλά και ο Παπακολάου γιατί είναι αρχηγός και τι τον θέλαμε τον Βιλντόζα και το έθαψε ο βλάκας το παιδί, τον Ντόρσι. Όμως και τον Λαρι θέλουμε γιατί από μπάσκετ δεν, αλλά κάνει μανούρες και στέλνει φιλάκια στην εξέδρα. Θρυλάρα ρε! Και εκείνον τον Έλληνα Τεξανό τι τον θέλουμε; Όταν παίζει καλά, να, ο Διαμαντίδης μας. Όταν το παιδί σκασμένο από τα 3 συνεχόμενα χρόνια που παίζει ασταμάτητα, έχει μια κάμψη, κράξιμο.

 

Λες και οι άλλες ομάδες δεν έχουν καλούς παίκτες. Λες και οι άλλοι δεν επενδύουν, δεν προπονούνται, δεν μοχθούν, δεν παίζουν καλό μπάσκετ. Λες και η ευρωλίγκα δεν είναι ένα φανταστικό πρωτάθλημα που όλοι μπορούν να χάσουν και όλοι – πλην Αλμπα- μπορούν να κερδίσουν. Τι να πει και η φετινή Ρεάλ; Να αυτοκτονήσει; Η Μπαρτσελόνα; Να ρίξει λουκέτο; Αμ εκείνη η Αρμάνι που κάθε χρόνο ξοδεύει με τη σέσουλα και μάταια; Οι Τούρκοι; Που να ξαναμπούν και οι Ρώσοι…

 

Ο Ολυμπιακός μπορεί να πάρει και πρωτάθλημα και Ευρωλίγκα, αν τον αφήσουν  ήσυχο. Αλλιώς θα γράψει άλλη μια what if σελίδα στην ιστορία του.

 

Τέλος να πω κάτι για το ελληνικό πρωτάθλημα που το υποτιμάμε. Από τη μια δικαίως γιατί το έχει η ΕΡΤ που διαθέτει το πιο άχρηστο αθλητικό τμήμα του πλανήτη, από την άλλη γιατί δεν ξέρουμε το άθλημα.

 

Αν εξαιρέσεις τους κοκκινοπράσινους που για τα εγχώρια δεδομένα είναι στη στρατόσφαιρα, γίνεται ένα καταπληκτικό πρωτάθλημα με τρία καλά και ένα κακό.

 

Στις θέσεις 3-12 όλοι μπορούν να χάσουν και να κερδίσουν! Κάθε αγώνας είναι αμφίρροπος και ώρα να έχεις να χαζεύεις !

 

Λόγω του ότι κάθε ομάδα διαθέτει 6-7 Αμερικανούς, τα παιχνίδια έχουν σκορ, ρυθμό και θέαμα. Σκεπτόμενο μπάσκετ στο ελληνικό πρωτάθλημα δεν υπάρχει πια. Οι Αμερικάνοι θέλουν να γεμίζουν τη στατιστική τους γιατί αυτό είναι το διαβατήριο για τον επόμενο εργοδότη και το καλύτερο συμβόλαιο. Όποιον αγώνα και να παρακολουθήσεις, θα έχει τουλάχιστον 25 θεαματικές φάσεις !

 

Όμως δεν παράγουμε Έλληνες παίκτες. Όλοι έχουν κρεμαστεί στον Αβδάλα που έχει την τύχη να παίζει στο Περιστέρι που ξεθωριάζει η αύρα του Σπανούλη και είναι σε πτώση. Το παιδί έχει τη δυνατότητα να αναδειχθεί και την αξιοποιεί στο έπακρο. Μακάρι να φύγει έξω γιατί αν επιστρέψει στον ΠΑΟ, θα ενταφιαστεί. Δευτερευόντως η προσοχή πάει στον Καραγιαννίδη του Προμηθέα. Αθλητικός, γερό παιδί, ριμπάουντερ, άμυνα, αλλά μπάσκετ, δεν. Κάτσε ρε αδερφέ, φτιάξε τις βολές, ένα σουτάκι από τα 3 μέτρα, ένα χουκ, κάτι. Όχι μόνο στο κατά μέτωπο σε ανοιχτό γήπεδο! Δεν μπορείς να γίνεις Γιόκιτς, δεν πειράζει. Αλλά δεν είναι μόνο το γυμναστήριο! Λίγο μπάσκετ!

 

Άξιος αναφοράς ο Γιάννης Καστρίτης. Προσπαθεί ο άνθρωπος να παρουσιάσει μια ομάδα της προκοπής με σφεντόνες. Με τον Άρη έχω μια ευαισθησία. Είναι η ομάδα που μας έμαθε μπάσκετ. Η βάση της Εθνικής του 87. Ο κόσμος του Άρη, και γεμίζει το γήπεδο και ξέρει μπάσκετ. Αυτοί και οι Παναθηναϊκοί. Οι γάβροι είναι του ποδοσφαίρου. ΑΕΚτζήδες και ΠΑΟΚτζήδες ελάχιστοι. Και ως πλήθος και ως γνώση του αθλήματος.

Μη μου πει κανείς από τους δικούς μου ότι «εμείς του 68» και τίποτα Παναθηναϊκοί για την καλή ομάδα της δεκαετίας του 80. Αν μέναμε με αυτούς, το μπάσκετ θα είχε τη δημοτικότητα του βόλεϊ και του πόλο. Ο ΑΡΗΣ μας έμαθε μπάσκετ.

 

Ο Καστρίτης που λες, με πενιχρά μέσα προσπαθεί. Δεν γίνεται κάθε χρονιά να βρίσκει λαυράκια. Φέτος είχε και τις ατυχίες των τραυματισμών. Έκανε κάποιες κινήσεις και επειδή ακούω γκρίνιες από τον Βορρά, ξεχνούν τον βασικό κανόνα του αθλήματος.

 

Άθλημα που έχει πλεϊ όφ, ότι και να γίνεται στην κανονική περίοδο είναι για να περνά η ώρα. Το πλεονέκτημα έδρας σε ομάδες που παίζουν χρόνια αντίπαλες, έρχεται σε δεύτερη μοίρα.

 

Μην τον ξεγράφετε τον Άρη και αξίζει μια καλύτερη ομάδα στον Γιάννη Καστρίτη.

 

Κατά τα άλλα, ο Προμηθέας έχει γίνει ένα σοβαρό σωματείο που ανεξάρτητα ποιος κάθεται στον πάγκο, ότι αλλάζει όλη την ομάδα ετησίως, έχει τον μηχανισμό και θα είναι πάντα στις 5 πρώτες θέσεις της βαθμολογίας.

 

Περιμένω τον Άρη. Ο ΠΑΟΚ είναι εξωπραγματικά φορμαρισμένος και πιστεύω πως θα ξεφουσκώσει. Παρομοίως και η συμπαθέστατη Καρδίτσα που δεν βούλιαξε μετά την αποχώρηση Μπουρούση. Μάλλον ωφελήθηκε. Η ΑΕΚ πήρε καλούς παίκτες, έχει καλή ομάδα αλλά αστόχησε στους ψηλούς. Τελείως μέτριοι. Υποτίθεται ψάχνει και αν βρει έναν σοβαρό παίκτη στο 5, η τρίτη θέση δεν θα της ξεφύγει.

 

Το Περιστέρι είναι οργανωμένο σωματείο αλλά φέτος κρατάει ακόμα η σφραγίδα του Κιλ Μπιλ. Του χρόνου πάει για φούντο.

 

Το Λαύριο πάντα βρίσκει ένα τρόπο να παραμένει στην κατηγορία αν και σε κάθε έναρξη φαίνεται ότι είναι το φαβορί για την κάθοδο. Στο Λαύριο είναι οι καλλιτέχνες της επιβίωσης. Ο Πανιώνιος πήρε τις νίκες που χρειαζόταν. Ο Λυκογιάννης αν δεν τον πιάσουν οι αυτοκαταστροφικές του τάσεις, είναι καλός προπονητής. Ο Κολοσσός με το Μαρούσι θα το πουλήσουν πολύ ακριβά το τομάρι τους.

 

Όλα τα ανωτέρω μπορεί να ανατραπούν γιατί όπως έχασε η ΑΕΚ από την Καρδίτσα μπορούν να συμβούν τα πάντα!

 

Κλείνοντας αυτό το σημείωμα, τα πράγματα στην Ελλάδα είναι απλά:

 

Αν είσαι οπαδός, το ελληνικό πρωτάθλημα, σε κάνει δυστυχισμένο.

 

Αν είσαι φίλαθλος και έχεις μια σχετική έστω, μπασκετική παιδεία, είναι εξόχως απολαυστικό !

ΡΗΤΑ και ΓΝΩΜΙΚΑ part 104

 

 

- Ποιες είναι οι ιδιότητες που πρέπει, κατά τη γνώμη σας, να διαθέτει ο ικανός ηγέτης;

1. Ευφυία: Η διακυβέρνηση πλέον είναι τόσο σύνθετη, προϋποθέτει να έχει κανείς αντίληψη από οικονομία, τεχνολογία κ.α. Και, κυρίως, να καταλαβαίνεις την ανθρώπινη φύση.

2. Να έχεις χαμηλή ανοχή στην προσβολή: Να αντιδράς ακαριαία ενάντια στην αδικία, τη διαφθορά, τη βαναυσότητα. Να έχεις ήθος, αλλά να είσαι άνθρωπος.

3. Εντιμότητα: Αυτό είναι και το πιο δύσκολο. Ο Σωκράτης είχε πει ότι ο πραγματικός δημόσιος λειτουργός θα πρέπει να φεύγει από τα κοινά πιο φτωχός από ό,τι ήταν όταν εισερχόταν. Εγώ, τουλάχιστον, δεν γνωρίζω πολλούς πολιτικούς που θα μπορούσαν να πουν κάτι τέτοιο, σε οποιαδήποτε χώρα.

4. Πρέπει να διαθέτεις την ικανότητα να εμπνέεις.

Είναι δύσκολο να τα βρεις όλα αυτά σε ένα και μόνο άτομο. Στην Αμερική, εκείνος που είχε όλα αυτά τα προσόντα, συν την ικανότητα να μελετά ένα θέμα και να παίρνει μια απόφαση, ήταν ο Αβραάμ Λίνκολν. 

Κοντά στο ιδεατό έφτασαν κι άλλοι, πχ ο Φράνκλιν Ρούζεβελτ. Από την άλλη, ένα χαρακτηριστικό που έκανε τον Ρόναλντ Ρέιγκαν να ξεχωρίζει, ήταν ότι ήξερε πώς να επικοινωνεί. Τα περισσότερα από όσα έλεγε δημοσίως δεν τα έγραφε ο ίδιος, άλλοι του τα έγραφαν. Εκείνος ήξερε όμως πώς να επιλέξει καλούς λογογράφους, να επιλέγει τις καλύτερες ατάκες κ.λπ. Ήξερε επίσης να λέει το σωστό πράγμα τη σωστή στιγμή. 

Από τους Ελληνες θα επέλεγα τον Ελευθέριο Βενιζέλο -αν και δεν είμαι σίγουρος πως είχε ποτέ την ευκαιρία να ξεδιπλώσει τις ικανότητές του.

10-7-2024, Νίκος Γκατζογιάννης – συνέντευξη στο Πρώτο Θέμα.

 

Ρητά του Αλέν Ντελόν

 

Ποιος είναι πραγματικός φίλος; Εκείνος που μπορείς να του τηλεφωνήσεις στις τρεις το πρωί και να του πεις ότι μόλις διέπραξες ένα έγκλημα. Και το μόνο που θα σου απαντήσει είναι: Πού είναι το πτώμα;

Η πραγματική ευτυχία είναι στο να δίνεις.

Πιστεύεις στον Θεό; Όλα καλά. Όταν όμως δεν πιστεύεις στον Θεό και έχεις ένα μεγάλο πρόβλημα, εξακολουθείς να προσεύχεσαι…».

 

Οι εκλογές δεν έχουν ντροπές

Τάσος Μοναστηριώτης

 

 

ΜΙΚΡΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

 

Παραμονή Χριστουγέννων.

 

Σκέφτομαι ότι αποκλείεται να σηκωθώ νωρίς το επόμενο πρωί να πάω στην εκκλησία. Μαθαίνω ότι έχει αγρυπνία στον Άγιο Ελευθέριο στην Αχαρνών και αποφασίζω να πάω ώστε να αποφύγω τη Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία.

 

Η ημέρα καταναλώθηκε σε διάφορα καθήκοντα και υποχρεώσεις. Να σβήνω και να γράφω εκκρεμότητες. Σκέφτηκα πως η τελευταία υποχρέωση είναι να πάω το βράδυ στην εκκλησία.

Δεν το πολυήθελα.

Που να τρέχω τώρα.

Πω πω ήταν ανάγκη;

Μα και αύριο, ανήμερα τα Χριστούγεννα, πάλι έχω να κάνω το ένα, το άλλο και το παράλλο.

Κάνει και κρύο.

Έχει και ωραία ταινία η τηλεόραση. Την έχω δεί, αλλά την ξαναβλέπω άνετα.  

 

Άντε, ας πάω λίγο πριν τελειώσει, να βγάλω την υποχρέωση.

 

Κατέβηκα με βαριά καρδιά από το  σπίτι και στα μισά της διαδρομής μέχρι εκεί που είχα παρκάρει, διαπίστωσα πως δεν έχω μαζί μου τα κλειδιά του αυτοκινήτου.

 

Μα πως είναι δυνατόν, αφού θυμάμαι να τα βγάζω στο γραφείο πριν ντυθώ! Ψάχνω το μπουφάν, το παντελόνι, τίποτα. Επιστρέφω στο σπίτι. Ένα ένα τα ρούχα, τα δωμάτια, το μπαλκόνι ( ! ), τίποτα. Άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια.

 

Μήπως μου έπεσαν στο δρόμο;

 

Ξανά κάτω με φακό.

 

Κατευθύνομαι στον κάδο σκουπιδιών που λίγο πριν είχα πετάξει τη σακούλα με τα σκουπίδια. Πρώτη ματιά, τίποτα. Ας πάω και από την άλλη πλευρά.

 

Πάνω πάνω, φάνηκε κάτι γνώριμο. Δίπλα στην σακούλα των σκουπιδιών που πριν από λίγο είχα πετάξει, φάνηκε η άκρη του μπρελόκ. Εκεί ήταν ! Σύμπτωση θα μου πεις, αλλά ποτέ στο παρελθόν δεν είχα πετάξει τα κλειδιά και τα σκουπίδια μαζί !

 

Καθυστέρησα. Θα έχει τελειώσει πια.

 

Θα πάω όμως μπας και μήπως. Αν όχι, για τιμωρία. Έφτασα στον Άγιο Ελευθέριο και δεν έκανα καν τον κόπο να παρκάρω. Από το τζάμι είδα τους ιερείς να κλειδώνουν τον Ιερό Ναό και να αποχωρούν. Συνειδητοποίησα πως καθυστέρησα τόσο όσο. Ακριβώς τόσο, ώστε να μην μπω καν μέσα.

 

Καλά να πάθω.

 

Ωραίο μάθημα.

 

Δεν πήγα γιατί ήθελα. Αλλά «από υποχρέωση». Θα μπορούσε να με τιμωρήσει σκληρά και να μην έβρισκα τα κλειδιά. Να μην είχαν σταθεί πάνω πάνω στον κάδο, να είχαν βρει πάτο και να μην τα έβρισκα ποτέ. Φαντάσου μετά την ταλαιπωρία…

 

Ανήμερα τα Χριστούγεννα, έκοψα το λαιμό μου, ξύπνησα και πήγα στην Εκκλησία.

 

Να πω ένα ευχαριστώ και να ζητήσω μια συγγνώμη….

Η ΣΚΛΗΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ

 

Μια από τις αρνητικές επιδράσεις των σοσιαλ είναι πως μπορούν πολύ εύκολα όχι   μόνο να διαδοθούν αλλά να γίνουν κοινή συνείδηση τα παραμύθια. Διάφοροι δυστυχισμένοι στη ζωή τους που θέλουν να νοιώσουν σημαντικοί, διαδίδουν με ιερή φλόγα δοξασίες και ψέματα.  

Η εφημερίδα "Πρώτο Θέμα" έκανε τον κόπο και πήρε μια συνέντευξη από τον γενικό διευθυντή της Ελληνικής Επιστημονικής Ένωσης Αιολικής Ενέργειας, κύριο Παναγιώτη Παπασταματίου και του έθεσε όλες τις θεωρίες σκοτεινής συνομωσίας και βλακείας. Ο άνθρωπος απάντησε αναλυτικά. Παρεμπιπτόντως διαφωνώ με την τακτική «δεν ασχολούμαστε με την ηλιθιότητα» γιατί η σιωπή σημαίνει ενοχή και η διαρκής αναπαραγωγή του αναπάντητου ψεύδους γίνεται κοινά αποδεκτή αλήθεια.

Αναδημοσιεύω για λόγους αρχείου και θα το έχω στη φαρέτρα σε όποιον μου αρχίσει τις ιστορίες

= = =

            - Καίγονται τα δάση για να μπουν ανεμογεννήτριες;

«Αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα που διακινείται, παρότι υπάρχουν καταγεγραμμένα στοιχεία», λέει ο κ. Παπασταματίου. «Και από αυτά τα στοιχεία προκύπτει ότι τα αιολικά πάρκα που έχουν τοποθετηθεί σε αναδασωτέες εκτάσεις καταλαμβάνουν μόνο το 0,06% των καμένων εκτάσεων της χώρας». Η αλήθεια είναι ότι αν κάποιος θέλει να τοποθετήσει ένα αιολικό πάρκο, το τελευταίο πράγμα που τον συμφέρει είναι να κάψει το δάσος που θα το περιβάλλει. Κι αυτό γιατί θα μπλέξει στη γραφειοκρατία και τους σκληρούς όρους των αναδασωτέων, που θα επιφέρουν μεγαλύτερο κόστος και κυρίως μεγαλύτερη χρονική καθυστέρηση για την έναρξη ενός έργου.

Σημείωση δική μου: Συνήθως τοποθετούνται σε κορυφές που δεν υπάρχουν δέντρα. Οπότε δεν έχει νόημα να βάλει κανείς φωτιά. Επίσης δια νόμου μπορούν να τοποθετηθούν μέσα σε δασική έκταση. Οπότε τι ωφελεί να κάψεις το περιβάλλον;

          - Φωτιές μπορεί να μην μπαίνουν, όμως μήπως κόβονται δασικές εκτάσεις για να μεταφερθούν οι ανεμογεννήτριες στην κορυφή ενός βουνού;

Δεν πρόκειται για μύθο. Η αλήθεια είναι ότι για να περάσουν τα φορτηγά που μεταφέρουν τους πυλώνες και τα τεράστια πτερύγια, πρέπει ή να διαπλατυνθούν οι υπάρχοντες δασικοί δρόμοι ή να ανοίξουν καινούριοι, κάτι που συνεπάγεται κόψιμο δέντρων. «Η δασική βλάστηση, δέντρα ή πουρνάρια», εξηγεί ο κ. Παπασταματίου στο «ΘΕΜΑ», «δεν κόβεται κατά βούληση του επενδυτή, αλλά μετά από μελέτη του Δασαρχείου. Και το κυριότερο είναι πως ό,τι κόβεται, αναδασώνεται πλήρως αλλού. Για παράδειγμα, εάν η εγκατάσταση καταλαμβάνει 20 στρέμματα, με 5 εξ αυτών δέντρα και 15 πουρνάρια, θα γίνει αναδάσωση σε 20 στρέμματα σε άλλο μέρος. Το μέρος αυτό το υποδεικνύει το Δασαρχείο και μπορεί να είναι ακόμα και σε πολύ μεγάλη απόσταση από το αιολικό πάρκο ή το σημείο που γίνεται η εγκατάσταση».

            - Είναι αλήθεια ότι τα πτερύγια δεν ανακυκλώνονται και μετά από μερικά χρόνια λειτουργίας θάβονται;

 

Το 90% της μάζας των ανεμογεννητριών (χάλυβας, χαλκός, σίδερο, αδρανή κ.λπ.) ανακυκλώνεται πλήρως και εύκολα. Τα πτερύγια αποτελούν πρόκληση διότι φτιάχνονται από συνθετικά υλικά που δεν ανακυκλώνονται εύκολα. Στην Ε.Ε. επιτρέπεται η ταφή τους. «Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί πτερύγια από ανακυκλώσιμα υλικά και μέθοδοι για ανακύκλωση των υπαρχόντων. Εμείς και άλλοι ευρωπαϊκοί επιστημονικοί φορείς με τους οποίους συνεργαζόμαστε, προτείνουμε να απαγορευθεί η ταφή στην Ευρώπη, ώστε να προωθηθεί η ανακύκλωση».

            - Μετά από πόσο καιρό πετιούνται οι ανεμογεννήτριες;

«Ο ελάχιστος χρόνος ζωής μιας ανεμογεννήτριας είναι τα 20 χρόνια. Εχουμε σήμερα στη χώρα μας ανεμογεννήτριες 25 ετών που λειτουργούν πολύ καλά. Οταν τελειώνει ο κύκλος ζωής τους, στην Ελλάδα, το 90% των υλικών ανακυκλώνεται και τα πτερύγια καταλήγουν συνήθως στην τσιμεντοβιομηχανία. Τα υλικά της ανεμογεννήτριας τα παραλαμβάνει μια πιστοποιημένη εταιρεία. Τα πτερύγια, συνήθως, τα κόβει σε μικρά κομμάτια που κατευθύνονται για ενεργειακή αξιοποίηση στην τσιμεντοβιομηχανία ή αλλού».

         - Μπαίνουν οι ανεμογεννήτριες σε προστατευόμενες περιοχές και σκοτώνουν τα πουλιά;

Αν και όλες οι περιβαλλοντικές οργανώσεις έχουν εκφράσει τις απόψεις τους για τα αιολικά, ο πιο σκληρός ελεγκτής των αιολικών είναι η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, η οποία θεωρεί πως «οι μέχρι τώρα πρακτικές εκμετάλλευσης της αιολικής ενέργειας παρουσιάζουν και αξιόλογες αρνητικές επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον».

Η Ορνιθολογική αναφέρει ότι υπάρχουν δύο τύποι επιπτώσεων: άμεσες (προερχόμενες από συγκρούσεις με τις εν γένει κατασκευές που υπάρχουν εντός του αιολικού πάρκου) και έμμεσες (απώλεια ενδιαιτήματος, φραγμοί στη μετακίνηση, όχληση κ.λπ.). Τα αιολικά εγκρίνονται κατά περίπτωση (ανάλογα με το αν υπάρχουν αποικίες μεγάλων, δυσκίνητων πτηνών, όπως τα όρνεα, όπου δεν λαμβάνουν έγκριση) σε περιοχές Natura και απαγορεύονται σε περιοχές Απόλυτης Προστασίας της Φύσης. Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία θεωρεί ότι το ιδανικό είναι να μην εγκατασταθούν αιολικά πάρκα σε καμία περιοχή του δικτύου Natura έτσι ώστε να διαφυλαχτεί ο χαρακτήρας τους ως περιοχές διατήρησης της φύσης.

Η ΕΛΕΤΑΕΝ απαντά ότι πλήθος επιστημονικών μελετών αποδεικνύουν ότι τα αιολικά πάρκα μπορούν να συνυπάρχουν αρμονικά με τους πληθυσμούς ορνιθοπανίδας, αρκεί να γίνεται σωστή χωροθέτηση και να χρησιμοποιείται η τεχνολογία. Σύμφωνα με στοιχεία στα τέλη του 2023, από τη συνολική αιολική ισχύ στην Ελλάδα, το 31% (941 ανεμογεννήτριες) βρίσκεται εντός σημαντικών περιοχών για τα πουλιά (ΣΠΠ). Από τη λειτουργία των έργων αυτών, σύμφωνα με την ΕΛΕΤΑΕΝ, προκύπτει ότι οι πραγματικές επιπτώσεις τους στην ορνιθοπανίδα δεν έχουν καμία σχέση με την κινδυνολογία που δημιουργείται πριν από την εγκατάστασή τους. Επιπλέον, όποιες επιπτώσεις εμφανίζονται κατά τη λειτουργία των αιολικών πάρκων μπορούν να αντιμετωπιστούν. «Πάντα θα υπάρχουν κρούσεις (σ.σ.: πουλιών σε ανεμογεννήτριες)», λέει ο κ. Παπασταματίου. «Ομως υπάρχουν λύσεις για να περιοριστούν στο ελάχιστο και να μη θίγεται ο πληθυσμός των πουλιών. Τοποθετείται ορνιθοραντάρ με συστήματα βιντεοπαρακολούθησης και θερμικές κάμερες και με Τεχνητή Νοημοσύνη αναγνωρίζεται το είδος που πουλιού που πλησιάζει. Τότε, εκπέμπεται ηχητικό σήμα για να το διώξει, πρακτική που αποδίδει πάνω από 95%. Αν το πουλί δεν φύγει, το σύστημα δίνει σήμα και σταματά να γυρνά η ανεμογεννήτρια».

          - Μήπως εκπέμπουν ακτινοβολία ή έχουν άλλες επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου;

 

Οι επιστήμονες της ΕΛΕΤΑΕΝ είναι κάθετοι: Οι ανεμογεννήτριες δεν επηρεάζουν την υγεία των ανθρώπων, ούτε την αναπαραγωγική ικανότητα των θηλαστικών. Για παράδειγμα, ανεμογεννήτριες υπάρχουν μέσα στον αστικό ιστό του Αμστερνταμ, του Αμβούργου, της Βοστόνης, του Τορόντο, στο London Eye σε απόσταση μόλις 10 μίλια από το City και σε άλλες ανεπτυγμένες πόλεις, χωρίς να… πεθαίνει ο πληθυσμός εκεί. Μία ανεμογεννήτρια σε απόσταση 200 μέτρων είναι πιο αθόρυβη (50 dBA) από μια χαμηλόφωνη συνομιλία (60 dBA), ενώ το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο που δημιουργεί το παραγόμενο ηλεκτρικό ρεύμα είναι χαμηλής συχνότητας και χαμηλότερης έντασης από τα πεδία που προκαλούνται στις πόλεις και μέσα στα σπίτια από τις κοινές οικιακές συσκευές. Οσο για τον ήχο που παράγουν σε πολύ χαμηλές συχνότητες, περίπου 20 Hertz, ο οποίος ονομάζεται υπόηχος, δεν υπάρχει τεκμηρίωση για κάποια επίπτωση στην υγεία, αλλά αν υπήρχε, θα έπρεπε ίσως πρώτα να ανησυχήσουμε για άλλες συσκευές που τον εκπέμπουν επίσης, όπως τα συστήματα κλιματισμού και εξαερισμού.

       - Αφού είναι τόσο καλές οι ανεμογεννήτριες, γιατί δεν έχουν πέσει οι τιμές του ρεύματος, αλλά, αντίθετα, συνέχεια ανεβαίνουν;

 

«Αν δεν είχαμε αιολικά, το ρεύμα θα ήταν ακόμα ακριβότερο. Ενα νέο αιολικό παράγει ρεύμα με σταθερό κόστος για τον καταναλωτή 55-65 ευρώ τη MWh. Συγκριτικά, για να εξάγουμε ένα συμπέρασμα, το κόστος από το φυσικό αέριο είναι 100-120 ευρώ τη MWh (έχοντας φτάσει τα 400 ευρώ την περίοδο της ενεργειακής κρίσης) και από τον λιγνίτη τα 200 ευρώ».

Πηγή: https://www.protothema.gr/greece/article/1566486/i-alitheia-gia-tis-anemogennitries-pou-den-tin-xerei-oute-o-gletsos/

OH, YES DEAR, I AM BACK !

 

Ναι λοιπον επεστρεψα στα FM !!!

Κάθε Τέταρτη μεσημέρι 2-4 κάνω εκπομπαρα στον ATHENS FREE RADIO !

Μπορείς να τον ακούς:

Στο αυτοκίνητο στους 98,1 FM

Στο σπίτι στο https://www.athensfreeradio.com/

Και όπου και αν είσαι από το κινητό σου γιατί έχει και εφαρμογή!     

https://play.google.com/store/apps/details?id=com.athensfree.radios&pli=1  

Κάθε Τετάρτη μεσημέρι, 2-4, εκπομπή στον ATHENS FREE RADIO 98,1 FM - https://www.athensfreeradio.com/

WOKE ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ

 

 

Άλλο το σκάκι και άλλο το ουισκάκι.

Το να έχει ένας ομοφυλόφιλος δικαιώματα, αναγνώριση, ανοχή, να μην κινδυνεύει λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού και να ζει ως άνθρωπος όπως οι υπόλοιποι μέσα στο κοινωνικό σύνολο, είναι πολιτισμός. Είναι στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

 

Η woke κουλτούρα είναι μια παράνοια.

 

Όχι, δεν χρειάζεται να πηγαίνει ο λήσταρχος τραβέλης να διαβάζει παιδικά παραμύθια στο σχολείο στα παιδάκια.

 

Όχι, δεν χρειάζονται χαζοχαρούμενοι νεολογισμοί τύπου non binary γιατί αύριο εγώ θα πω ότι είμαι ο Κρόνος και εσύ ο λευκός καρχαρίας.

 

Όχι, δεν χρειάζεται να μετατρέπουν τις γυναίκες σε χύτρες που θα επωάζουν παιδιά για να τα υιοθετήσουν.

 

Όχι, δεν χρειάζεται να μας επιβάλλουν τα μαζικά μέσα επιρροής ότι σε όσους μας αρέσουν οι γυναίκες, μάλλον είμαστε ανώμαλοι και θα πρέπει να πάμε στον ψυχίατρο.

Όχι, η φυλομετάβαση δεν είναι τόσο φυσική όσο το να ανοίγεις τη βρύση και να πέφτει νερό.

Όχι. Σημαντικές εκδηλώσεις παγκόσμιας ακτινοβολίας και συμβολισμών όπως η έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων και η Eurovision δεν προσφέρονται για να μετατραπούν σε αηδιαστικοδιαστροφικά θεάματα. 

Όχι. Η μειοψηφία είναι μειοψηφία και η πλειοψηφία είναι πλειοψηφία. Όσο και αν κατέχουν τα μαζικά μέσα επιρροής, όσο και αν το επιβάλλουν ως μόδα, όσο ισχυροί και αν είναι στα σόσιαλ, όσο και αν μαεστρικά προπαγανδίζουν την παράνοια ως φυσιολογικό και προσπαθούν να την επιβάλλουν, η πλειοψηφία κάνει πολύ λιγότερο θόρυβο και μιλάει με την ψήφο της.

 Όσο και αν επιτίθενται λυσσασμένα κάνοντας σκληρό μπούλινγκ σε ανθρώπους που τολμούν να εκφράσουν μια αντίθετη άποψη στο όνομα της ψευτοελευθεριότητας η διαστρέβλωση οδηγεί στην απέχθεια, η προπαγάνδα στην αποστροφή και το αίσθημα της αδικίας στο θυμό…

 

Ας το έχουν υπόψη τους αυτό οι προβεβλημένοι ταγοί για να μην «εκπλήσσονται» και να μην πέφτουν από τα σύννεφα…

ΓΙΑΤΙ ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΚΕΡΔΙΣΕ Ο ΤΡΑΜΠ

Στις Αμερικανικές εκλογές, ήμουν, είμαι και θα είμαι με την Ελλάδα.

Δεν με πολυνοιάζει και συντάσσομαι με οποιον στηρίξει τη χώρα μας. Η αλήθεια είναι πως η προεδρία Μπάιντεν μαζί με τον Μενέντεζ μας ωφέλησε. Οπότε η λογική λέει πως η Κάμαλα Χάρις θα συνέχιζε την πολιτική του. Δεν σου κρύβω όμως πως το ψιλοχάρηκα που νίκησε κατά κράτος ο Τραμπ.

Όχι μόνο την Προεδρία αλλά και τη Γερουσία και τη Βουλή των Αντιπροσώπων. Παντοκρατορία !

Τα σημεία:

Όταν βλέπεις πάμπλουτους διάσημους να υποστηρίζουν έναν υποψήφιο, είναι απολύτως φυσιολογικό ο κόσμος να ψηφίζει τον άλλον. Τι κοινό έχει ο μέσος άνθρωπος με την Τέιλορ Σουιφτ, την Μπιγιόνσε και τον Λεμπρόν Τζέιμς;;;

Ευτυχώς ο κόσμος δεν τους άκουσε και μπορεί να απολαμβάνει τα τραγούδια και το μπάσκετ αλλά δεν είναι προβατάκια για να τους υποδεικνύουν οι ινφλουένσερς τι θα ψηφίσουν.

Θα μου πεις βέβαια οτι ο Ίλον Μάσκ δεν είναι το ίδιο; Οχι γιατί ο Μάσκ εκτόξευσε την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία που έπνεε τα λοίσθια και δίνει εργασία στους ανθρώπους. Παράγει.

Με την παράνομη  μετανάστευση υπάρχει πρόβλημα. Αυτό είναι πολύ δύσκολο να το καταλάβει η Μπιγιόνσε αλλά ο κοσμάκης το βιώνει. Δεν είναι παράτυπη όπως το βαφτίζουμε στην Ελλάδα διαστρεβλώνοντας τη σημασία των λέξεων. Παράτυπος είναι κάποιος που αν τον καλέσεις σε μια επίσημη εκδήλωση, σε ένα γάμο, έρθει με βερμούδα και σαγιονάρα.

Παράνομος είναι αυτός που εισβάλλει σε μια χώρα. Είναι λαθρομετανάστης ηλίθιε! [ που θα έλεγαν και οι σύντροφοι ]

Δεν είναι μόνο η παράνομη εισβολή. Είναι ότι έρχονται από κοινωνίες και κουλτούρες που η αξία της ανθρώπινης ζωής ισοδυναμεί με μια κατσαρόλα.

Οπότε, ναι, υπάρχει πρόβλημα.
Δεν είναι μόνο ο συνωστισμός. Είναι οτι σε σφάζουν για πλάκα. Είναι οτι οι φόροι σου χρησιμεύουν για πλουσιοπάροχα επιδόματα και δημιουργούν τεμπέληδες που δεν το έχουν σε τίποτα αύριο να ξεσηκωθούν με τα αλαχού ακμπάρ και να σε πάρουν σβάρνα και εσένα και την οικογένεια σου. Είναι αυτοί που θεωρούν οτι οι γυναίκες είναι κρεμάστρες και θεωρούν απολύτως φυσιολογικό να τις βιάζουν να τις έχουν με μπούρκα και τσαντόρ, να μη μιλάνε και τις δικές μας τις βλέπουν ως πόρνες.

Ο δυτικός πολιτισμός προόδευσε και είναι ο καλύτερος του πλανήτη γιατί στηρίχθηκε στις αξίες του ελληνορωμαϊκού πνεύματος και του χριστιανισμού.
Για αυτό και απολαμβάνουμε το καλύτερο βιοτικό επίπεδο και για αυτό θέλουν όλοι οι άλλοι να μεταναστεύσουν σε εμάς.

Τις ανησυχίες του μέσου ανθρώπου λοιπόν, οποιος τις αγνοήσει το βρίσκει μπροστά του και όποιος τις ενστερνιστεί, καρπώνεται την ψήφο του.

 

Αν είσαι από την πλευρά των ευνοημένων δεν μπορείς να καταλάβεις τις δυσκολίες των υπολοίπων. Όχι μόνο αυτό αλλά χαρακτηρίζουν τους άλλους ως φασίστες, ακραίους, μισαλλόδοξους και λοιπά χαζοχαρούμενα.

 

Χάρηκα με τη συντριπτική εκλογή του Ντόναλντ Τράμπ και για μερικούς άλλους λόγους.

 

Ο κουβάς των περισπούδαστων δημοσκοπήσεων. Η ήττα των μεγαλοδημοσιογράφων. Όταν βρίσκεσαι στο παλατάκι σου με διάφορους παρατρεχάμενους και αυλοκόλακες, πώς να συλλάβεις τον σφυγμό της κοινωνίας;; Αφορίζεις και πας παρακάτω.

 

Επίσης ήταν και το επιστέγασμα της  ιδεολογικής ήττας της woke κουλτούρας που προσπαθεί λυσσασμένα να επιβληθεί στους ανθρώπους. Καθημερινά από την τηλεόραση μέχρι την πιο αποκρουστική τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων όλων των εποχών και το τσίρκο της γιουροβίζιον.

 

Σε ότι αφορά το τι θα κάνει ο Τραμπ, πιστεύω ότι όπως η Μελόνι στην Ιταλία πολλά είπε πριν και δεν τα έκανε μετά, κάτι ανάλογο θα συμβεί.

 

Μπορούμε να συναντηθούμε με τους άλλους λαούς στον τουρισμό, στον αθλητισμό, στο εμπόριο. Δεν είναι ανάγκη να συμβιώσουμε, ούτε να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας με το ζόρι !

 

Το τι έγινε στην Αμερική αλλά και γενικά στην Ευρώπη, ας γίνει μάθημα και στους δικούς μας.

 

Οι μεν, να υποστηρίξουν μια ρημάδα φορά την Ελλάδα και οι δε, να μην πιστέψουν ότι θα κυβερνούν για πάντα πετώντας χαρταετό.

ΓΚΑΛΗΣ ή ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ;;;

 

Με αφορμή την αυτοβιογραφία του Παναγιώτη Γιαννάκη που κυκλοφόρησε πρόσφατα και διάβασα κάποια αποσπάσματα στο Πρώτο Θέμα, θέλω να εκφράσω μερικές σκέψεις. Αιρετικές και ενδεχομένως ιερόσυλες για όσους αρκούνται στην πρώτη ανάγνωση.   

 

Ο Γκάλης ήταν ο άνθρωπος που άλλαξε όχι μόνο το ελληνικό μπάσκετ αλλά και τη νοοτροπία του συνόλου – φορέων, παραγόντων και αθλητών - του ελληνικού αθλητισμού. Η έκρηξη των επιτυχιών στα ατομικά και στα ομαδικά αθλήματα είχαν τον Νίκο Γκάλη ως αφετηρία. Μέχρι τότε, που και που και άμα. Άλλα δεν χρειάζεται να γράψω περισσότερα. Τα έχεις διαβάσει χίλιες φορές.

 

Ο Παναγιώτης Γιαννάκης όμως ήταν πιο σημαντικός. Πιο μεγάλος ως μέγεθος. Προφανώς και πιο αδικημένος.

 

Ø  Ο Γιαννάκης είχε μεγαλύτερη προσφορά σε διάρκεια. Ο Γκάλης έπαιξε, τελείωσε άγαρμπα λόγω εγωισμού και δεν ξαναφάνηκε παρά μόνο ως θεατής στις κερκίδες. Ο Γιαννάκης έπαιξε περισσότερο και έκανε καριέρα με σπουδαίες διακρίσεις και στους πάγκους ως προπονητής.

Ø  Ο Γιαννάκης ήταν και αυτός μεγάλος σκόρερ. Διαφορετικού στιλ από τον Γκάλη αλλά και αυτός διέπρεπε. Όταν ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη, δέχθηκε να υποβιβάσει το εγώ του για το κοινό καλό. Αυτή η νοοτροπία ήταν που οδήγησε τον Άρη και την Εθνική μας σε ότι ακολούθησε. Θα μπορούσε να τσακώνεται, ή να πάει σε άλλη ομάδα ως αντίπαλο δέος. Έμεινε ως δεύτερο βιολί και αυτό δείχνει Σοφία και Επίγνωση.

Ø  Ήταν πολύ κοντά να παίξει στο ΝΒΑ με τους Celtics. Στα δοκιμαστικά ήταν εξαιρετικός. Παρά τις μετεγγραφές που έκανε το τριφύλλι της Αμερικής, του πρότειναν να πάει στο CBA για να τον έχουν από κοντά. Ποιόν; Ένα παιδί από τη Νίκαια που έμαθε το άθλημα στην ανύπαρκτη μπασκετικά Ελλάδα! Όμως όπως κόπηκε ο χιαστός του, κόπηκε και η καριέρα του. Άλλος θα τα παρατούσε. Χειρουργεία τότε δεν υπήρχαν. Η μετέπειτα καριέρα του Παναγιώτη Γιαννάκη ήταν με κομμένο χιαστό!!! Ο άνθρωπος ήταν τέρας εκγύμνασης. Θυμίζω πως δεν ήταν μόνο οργανωτής του παιχνιδιού και σερβιτόρος του Γκάλη. Ήταν και ο καλύτερος αμυντικός της ομάδας που πάντα μάρκαρε τον καλύτερο αντίπαλο επιθετικό. Συμμετείχε στα ριμπάουντ και πήρε πρωτάθλημα με δικά του τρίποντα στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Ακόμα και στον Πανιώνιο που έπαιξε στο τέλος της καριέρας του, βοήθησε πάρα πολύ την ομάδα της Νέας Σμύρνης και στο γήπεδο και στα αποδυτήρια. Όλοι θυμόμαστε από εκείνη την ομάδα, τον καλύτερο Πανιώνιο της ιστορίας του,  τον Τέρνερ και τον Φάνη, αλλά στηρίχθηκε πάρα πολύ στον Παναγιώτη Γιαννάκη.

Ø  Υπάρχουν λεπτομέρειες που δεν πολυπροβάλλονται. Στα 35 του έπαιξε στον Παναθηναϊκό. Στο τέλος της σεζόν, στο f4 που έχασε από τον Ολυμπιακό, ο ΠΑΟ προηγείτο μέχρι τον τραυματισμό του Γιαννάκη. Βγήκε ο Δράκος, νίκησε ο γάβρος. Την επόμενη χρονιά, στα 37 του παρακαλώ, βασικός play maker πήρε το ευρωπαϊκό του Βράνκοβιτς με συμπαίκτη τον Ντομινίκ. Όχι μόνο έπαιξε στα 37 του αλλά και σε πολύ υψηλό επίπεδο με ευρωπαϊκή διάκριση.

Ø  Ο Παναγιώτης Γιαννάκης παρουσίασε την καλύτερη Εθνική Ελλάδος όλων των εποχών. Αυτή της διετίας 2005-2006. Θα μου πεις ευτύχησε να έχει σπουδαίους παίκτες. Και άλλοι είχαν καλά ρόστερ και βούλιαξαν. Το πνεύμα και το κλίμα της Εθνικής, οι άμυνες της, οι κατανομή των ρόλων, οδήγησαν σε θαύματα. Αυτή η Εθνική που ξαναπήρε χρυσό στο ευρωμπάσκετ στο Βελιγράδι και έγραψε την πιο σπουδαία σελίδα του ελληνικού μπάσκετ στη Σαϊτάμα με τη νίκη κατά των ΝΒΑers, είχε τη σφραγίδα του Παναγιώτη Γιαννάκη και μέχρι σήμερα τέτοια ομάδα δεν ξαναείδαμε ποτέ.

Ø  Το όνομα Βασίλης Σπανούλης το γνωρίζεις και ξέρεις τι σημαίνει για το ελληνικό μπάσκετ. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε είναι ο τρίτος μεγαλύτερος παίκτης στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. [ ΣΣ όταν τελειώσει ο Αντετοκούνμπο, θα διορθώσω ] Ξέρεις όμως ότι αυτός που τον πίστεψε, τον ανέδειξε και τον καθιέρωσε στο Μαρούσι ήταν ο Γιαννάκης; Αυτός που τον έβαλε και στην εθνική και ας φώναζαν οι στρατευμένοι δημοσιογράφοι γιατί τόλμησε και έκοψε τον Σιγάλα. Και οι από την άλλη πλευρά στρατευμένοι, γιατί πιο πριν είχε τολμήσει και κόψει τον Αλβέρτη. Πήρε δύσκολες αποφάσεις που απεδείχθησαν σωστές. Αυτός ανέβασε στην Εθνική και τον Ζήση και τον Τσαρτσαρή.

Ø  Ακόμα και το Μαρούσι, την καλύτερη ομάδα της ιστορίας του και το ωραιότερο μπάσκετ το έπαιξε με τον Γιαννάκη προπονητή. Θυμίζω πως το «Μαρουσάκι» έφτασε να παίξει τελικούς Α1 με τον Παναθηναϊκό.

Ø  Ο Παναγιώτης Γιαννάκης ως παίκτης δεν αρνήθηκε ποτέ την Εθνική μας. Είναι ο κορυφαίος Ευρωπαίος με 351 συμμετοχές και η τελευταία του συμμετοχή ήταν στους Ολυμπιακούς της Ατλάντα το 1996 στα 37 του ! Ο Γκάλης μας τελείωσε το 1991…

Ø  Δεν θα ξεχάσω πως σε ένα αγώνα με τον ΠΑΟΚ όταν προπονούσε το Μαρούσι, το παιχνίδι, δευτερόλεπτα πριν λήξει, ήταν ντέρμπι. Στην κόψη του ξυραφιού. Έγινε μια φάση, έξω η μπάλα και οι διαιτητές λανθασμένα την έδωσαν στο Μαρούσι. Την απόφαση τους, τη διόρθωσε ο ….Γιαννάκης! Αν θυμάμαι καλά το Μαρούσι κέρδισε, αλλά αίσθηση έκανε η κίνηση του Γιαννάκη.

Εν κατακλείδι λοιπόν, ναι, ο Γκάλης ήταν ο ένας, ο μέγας, ο Θεός.

Ο Γιαννάκης όμως είχε μεγαλύτερη σε διάρκεια και πιο πολύπλευρη προσφορά σε περισσότερα επίπεδα στο ελληνικό μπάσκετ και δεν έχει τιμηθεί όπως του αξίζει.