Δεν με ενδιαφέρουν οι ελληνόφωνοι που το κάνουν
σκόπιμα. Αυτοί είναι επαγγελματίες. Με νοιάζουν οι αφελείς συναισθηματικοί που παρασύρονται.
Κάποια πράγματα έχουν το συμβολισμό τους και δεν τα αγγίζουμε. Αυτά ακριβώς που
οι ελληνόφωνοι θέλουν να ευτελίσουν.
Το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη δεν το κάνουμε
τσαντήρι. Ούτε προσφέρεται για διαδηλώσεις, ούτε για είτε αληθινές είτε ψεύτικες
απεργίες πείνας.
Ο Ιερός Βράχος της Ακρόπολης δεν χρειάζεται
βλακώδη πανό και χλιμίτζουρες με ντουντούκες.
Τα αγάλματα των Σπουδαίων του Έθνους δεν
είναι πεδίο για ασκήσεις μουντζούρας.
Οι Εκκλησίες μας δεν είναι για πάρτι.
Ελληνόφωνοι, μισθοφόροι λαθρομετανάστες και
πλουσιόπαιδα για να διασκεδάσουν την πλήξη της ευμάρειας. Δυστυχώς και
χαζούληδες που συναινούν στην ασχήμια πιστεύοντας ότι η σήψη και η παρακμή θα τους
ευνοήσει. Η πανίσχυρη woke κουλτούρα
που πληρώνει καλά. Influencers, δημοσιογράφους και αναρίθμητους λογαριασμούς στο Χ που όποιος τολμήσει
να πει ότι μετά την Κυριακή έρχεται η Δευτέρα, μπαίνει στη διόπτρα και βρίσκει
κάθισμα στον ψυχίατρο.
Όταν στις άλλες χώρες τα σύμβολα κάθε Έθνους
φυλάσσονται «οι άνθρωποι είναι πολιτισμένοι». Αν γίνει αυτό στην Ελλάδα, «είμαστε
οπισθοδρομικοί, χουντικοί και αστυνομοκράτες».
Πρέπει όμως και η συντεταγμένη πολιτεία να λειτουργήσει και με σοβαρότητα γιατί υπάρχει διάχυτο αίσθημα αδικίας που ουσιαστικά ενισχύει κάθε είδους παρεκτροπή. Αν το πολιτικό προσωπικό δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτά για τα οποία εξελέγη, θα πρέπει να αντικατασταθεί.
Όταν σε μια χώρα διασύρονται τα σύμβολα της,
η πνευματική της εξαθλίωση είναι μονόδρομος.
Οι ελληνόφωνοι από τη μια δυσαρεστούνται
γιατί δεν καταφέρνουν να πετύχουν την απόλυτη ισοπέδωση όπως επιδιώκουν και οι
κανονικοί άνθρωποι αηδιάζουν γιατί μερικοί τύποι κάνουν ότι γουστάρουν χωρίς
καμία επίπτωση..