Βυθισμένοι
στη μακαριότητα μας, συνηθίσαμε τον πόλεμο στην Ουκρανία. Πιστεύουμε ότι ο
κορωνοϊός τελείωσε. Μας απασχολεί η ακρίβεια στα καύσιμα, στο ρεύμα και ο
πληθωρισμός, αλλά καθημερινά αντιμετωπίζουμε ασφυκτικό μποτιλιάρισμα στους δρόμους
και στα πρόσφατα τριήμερα του Πάσχα και της Πρωτομαγιάς, όλοι έκαναν διακοπές
και παντού υπήρχε 100% πληρότητα.
Μας
απέμειναν να ασχολούμαστε ο Άρης Σοϊλέδης, ο Κωνσταντίνος Εμμανουήλ, ο
Μπόμπενας και αν τελικά θα παντρευτεί η Δέσποινα Βανδή με τον Βασίλη Μπισμπίκη.
Όσοι
με διαβάζουν συχνά ξέρουν ότι σιχαίνομαι τις θεωρίες συνομωσίας. Προφανώς και
πιστεύω ότι όπως υπάρχει προσκήνιο, υπάρχει και παρασκήνιο. Διαπιστώνω όμως πως
οι συνήθεις θεωρίες συνομωσίας υπάρχουν για να ποτίζουν σκοτάδι και δηλητήριο
τα μυαλά των ανθρώπων. Το ζήσαμε πρόσφατα με τα εμβόλια.
Ο
πόλεμος στην Ουκρανία πάει για τρεις μήνες πια. Σταμάτησαν οι καθημερινές
μεταμεσονύκτιες εκπομπές και οι αναλύσεις. Γίνεται μια απλή αναφορά και πάμε
παρακάτω.
Ας
δούμε όμως ποια ακριβώς είναι η κατάσταση :
Ο
Πούτιν ως ένας δικτάτορας που σέβεται τον εαυτό του, αρνείται να υποχωρήσει.
Δεν τον νοιάζουν οι απώλειες παρά μόνο το γόητρο του. Η αρκούδα είναι πληγωμένη
και γιατί η περίφημη ρωσική πολεμική μηχανή έγινε ρεζίλι καθώς δεν μπορεί να
κατακτήσει μια πεδιάδα και γιατί οποιαδήποτε υπαναχώρηση ή ελιγμός τώρα θα
φανεί ως συντριπτική νίκη του Ζελένσκι. Ο Πούτιν ζούσε απομονωμένος και οι
κόλακες του καθημερινά τον διαβεβαίωναν πως με μια ντουφεκιά οι Ουκρανοί θα
σκορπίσουν. Πέρασαν τρεις μήνες και η Ρωσία έχασε χιλιάδες στρατιώτες, το
καλύτερο της πλοίο και τους μισούς και πλέον στρατηγούς της. Η πληγωμένη αρκούδα όταν θυμώσει, παίρνει φόρα
παίρνει σβάρνα τα πάντα στο πέρασμα της…
Η
Δύση από την άλλη στέλνει όπλα και σιγά σιγά κλείνει τη στρόφιγγα στη Ρωσική
Οικονομία. Η αλήθεια είναι πως η Ευρώπη κοιμάται και δεν είναι σε θέση ούτε τους
δικούς της λαούς να υπερασπιστεί στο κομμάτι του πληθωρισμού και της ενεργειακής
κρίσης. Θα είχε κινηθεί καλύτερα αν νικούσε η Λεπέν στη Γαλλία αλλά η νίκη του
Μακρόν λειτούργησε ως πιο βαθύ υπνωτικό.
Αυτοί
που ενισχύουν την Ουκρανία με όπλα και πληροφορίες είναι οι Αμερικάνοι. Όμως το
πράγμα μαθηματικά οδεύει στο απροχώρητο.
Η
Ρωσία είναι αδύνατον να υποχωρήσει. Ο Ζελένσκι αν κάνει πίσω τώρα, από εθνικός
ήρωας θα μετατραπεί σε προδότης σε μια νύχτα καθώς θα είναι σαν να πετάει στα
σκουπίδια τόσες θυσίες. Η Δύση θα
στέλνει όπλα και στη διαδικασία που μπήκε, τώρα πια δεν μπορεί να δηλώσει
ουδέτερη.
Αρχίζει
το καλοκαίρι και απολαύστε το όσο μπορείτε. Η ενεργειακή κρίση και το κόστος
που διαρκώς θα ανεβαίνει το χειμώνα, θα οδηγήσει σε σφοδρές κοινωνικές
συγκρούσεις που για να εκτονωθούν θα αντιμετωπιστούν με πόλεμο.
Δεν
βλέπω καμία άλλη λύση. Αν η Ουκρανική Αντίσταση χάσει κάθε ικμάδα ώστε να
αναγκαστεί να παραδοθεί και να κάνει παρέλαση η Ρωσία στα συντρίμμια, οι δυτικές
κοινωνίες θα οδηγηθούν σε βαθιά εσωστρέφεια και μοιραία θα κλονιστεί πολύ
σκληρά η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ήδη οι ζυμώσεις στη Γερμανία παρουσιάζουν μεγάλο
ενδιαφέρον και αν αρχίσει να ταλαντεύεται η Ντόιτσλαντ, αποχαιρέτα την Ευρώπη
και τα ΕΣΠΑ που ήξερες.
Η
Ρωσική Οικονομία πέφτει. Μπορεί να αναζητήσει άλλους πελάτες όπως την Κίνα και
την Ινδία αλλά θα αναγκαστεί να πουλήσει πολύ φτηνά γιατί και οι άλλοι θα
εκμεταλλευθούν αυτή τη συγκυρία. Ίσως πάρει μια παράταση ζωής αλλά σε βάθος
χρόνου δεν βγαίνει.
Από
την άλλη, τα Ευρωπαϊκά κράτη παρακολουθούν αμήχανα και προσεύχονται να διαλυθεί
η Ουκρανία να τελειώνουμε. Το κόστος όμως για τους πολίτες είναι δυσβάσταχτο.
Δεν βγαίνει.
Οι
Αμερικάνοι κάνουν τα δικά τους παιχνίδια αφού ούτως ή άλλως είναι μακριά. Όποια
σύρραξη συμβεί, η Ευρώπη θα την πληρώσει. Αυτοί στέλνουν όπλα και περιμένουν τη
φθορά της Ρωσίας.
Η τακτική
του ώριμου φρούτου είναι αυτή που διέπει τους γύρω γύρω και κάνουν ένα βήμα
μπρος και ένα πίσω. Και ενισχύουν τα εμπλεκόμενα μέρη εκατέρωθεν και δεν
τολμάνε να απαντήσουν δυναμικά. Ο καθένας περιμένει το πρώτο ισχυρό χτύπημα του
άλλου για να έχει δικαιολογία για να απαντήσει. Οι Κινέζοι, οι Τούρκοι, το
Ισραήλ περιμένουν να δουν που θα κάτσει η μπίλια ώστε να καρπωθούν τα οφέλη που
θα προκύψουν.
Το
πρώτο μεγάλο χτύπημα θα έρθει από τη Ρωσία. Όλοι οι δικτάτορες αυτό κάνουν.
Είτε γιατί δεν μπορούν να χάσουν, είτε γιατί υπερτιμούν τις δυνάμεις τους, είτε
γιατί οι αυτοκόλακες τους λένε αυτά που θέλουν να ακούσουν. Και ο Χίτλερ
χαρισματικός ήταν αλλά στο τέλος που το παιχνίδι ήταν χαμένο, αυτός έκανε
σχέδια επί χάρτου για σφοδρή αντεπίθεση. Κανένας δεν τόλμησε να του πει ότι το
κόλπο τελείωσε.
Αυτό
που υποστηρίζω εν κατακλείδι είναι να πάτε στα σουπερμάρκετ και σιγά σιγά
αρχίστε να γεμίζετε τα ντουλάπια σας με τρόφιμα μακράς διαρκείας.
Αν
η εκτίμηση μου αποβεί σωστή, θα σωθείτε.
Αν
αποβεί λάθος, χαμένα δεν πάνε. Θα γλιτώσετε τις προμήθειες αργότερα.
Αυτό
πάντως που βλέπω είναι μια τανάλια να κλείνει ολοένα και περισσότερο και η λύση
θα είναι ο πόλεμος.
Εκτός
και αν ανακαλυφθεί άπλετο φυσικό αέριο σήμερα και εξορυχτεί αύριο.
Είναι
και αυτό μια άποψη…
Υγ.
Ξέρω ότι κάποιοι θα χαμογελάσουν ειρωνικά. Όμως είχα προβλέψει τι ερχόταν το
2015, έκανα τα κουμάντα και τις κινήσεις μου και έτσι τα capital controls δεν
με επηρέασαν καθόλου στην καθημερινότητα μου.