ΠΕΡΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

 

Μας γλεντάνε. Όλοι. Δυνατοί και αδύναμοι. Από μια διαλυμένη χώρα όπως η Λιβύη, μέχρι το κρατιδιάκι των Σκοπίων.  Ο Τούρκος γίνεται περιφερειακός γίγαντας.

Οι Ευρωπαίοι φίλοι μας δεν μας δίνουν καμία σημασία και προτιμούν την αγορά των 80 εκατομμύριων. Οι Ισπανοί τους δίνουν αεροπλανοφόρα, οι Γερμανοί υποβρύχια, παίρνουν και τα Eurofighter και η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη πάει για τάβλι στον Κένταυρο 8.

Η Ευρώπη έχει τον Πούτιν από πάνω, τον Ερντογάν στα ανατολικά, τους στριμώχνει και ο Τράμπ με τους δασμούς και δεν καταλαβαίνουν πως ενισχύουν αυτούς που θα τους εξαφανίσουν.

Δεν έχουμε τη δύναμη να περάσουμε ένα ηλεκτρικό καλώδιο στην Κάσο. Δεν μπορούμε καν να εξορύξουμε τα πετρέλαια και κάνουμε ότι μιλάμε με μεγάλες εταιρείες και διαπραγματευόμαστε και όλο και δείχνουν ενδιαφέρον και όλο και δεν γίνεται τίποτα. Οι υδρογονάνθρακες νοτίως της Κρήτης είναι η χρυσή εφεδρεία της επικαιρότητας όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά. Λέμε ότι η τάδε εταιρεία δείχνει ενδιαφέρον να χαρεί λίγο ο κοσμάκης και περνάμε στο επόμενο θέμα.

Μια χώρα διχασμένη και ρημάδι, μας στέλνει χίλια άτομα τη μέρα και δεν έχουμε την πυγμή να τους βάλουμε σε ένα τάνκερ να τους στείλουμε πίσω, όπως ακριβώς ήρθαν.

Θα μου πεις, έχουμε μια ελπίδα;

Ναι.

Όχι γιατί επικοινώνησα με το Υπέρτατο Ον και μου το είπε, αλλά γιατί για καλή μας τύχη η υπερμεγέθυνση της Τουρκίας ενοχλεί και άλλους.

Η μόνη μας ελπίδα είναι να δημιουργήσουμε έναν άξονα με το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Αντί να δίνουμε δουλειές στους Ιταλούς που βλέπουν τούρκικο πλοίο και φεύγουν τρέχοντας και υποστηρίζουν τον Έντι Ράμα, ας τα δώσουμε όλα στο Ισραήλ. Αν ο Ερντογάν δεν πάρει τα F35 δεν θα είναι αποτέλεσμα της καταπληκτικής πολιτικής μας αλλά θα είναι η δράση του Ισραήλ.

Η Αίγυπτος δεινοπάθησε από την Αραβική Άνοιξη και ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει Τούρκος. Άσε δε που το Τουρκολιβυκό μνημόνιο, επιτίθεται ευθέως και εναντίον της Αιγύπτου. Μα θα μου πεις η ΙΜ του Σινά και ….δεν με ενδιαφέρει! Ας μείνει μοναστήρι αλλά για το τι θα κάνει ένα κράτος στην επικράτεια του, δεν μπορεί να μας πέφτει λόγος.

Ένα σοβαρό κράτος, τις γελοιότητες που συμβαίνουν στη Σύρο, τις κόβει μαχαίρι. Αν μαζεύτηκαν 50 μαλάκες που είτε είναι ηλίθιοι είτε πληρωμένοι, δεν μπορεί να καθόμαστε να τους χαζεύουμε σαν να είναι ριάλιτι. Ενέργειες που δεν συμφέρουν την πατρίδα, το κράτος πρέπει να τις καταστέλλει αποφασιστικά.

Η μοναδική χώρα που μπορεί πραγματικά να μας βοηθήσει γιατί τη συμφέρει είναι το Ισραήλ. Σε αυτή την αξιοθαύμαστη πολεμική μηχανή που άνοιξε πέντε μέτωπα και τα κέρδισε όλα, πρέπει να προσφέρουμε απλόχερα στήριξη, καταφύγιο και θαλπωρή για να πάρουμε τεχνογνωσία και οργάνωση. Στο κάτω κάτω της γραφής εμείς δεν θέλουμε να επιτεθούμε σε κανέναν. Να αμυνθούμε θέλουμε. Ανέκαθεν η άμυνα απαιτεί λιγότερα έξοδα από την επίθεση αλλά χρειάζεται έξυπνο σχέδιο. Αν ο άλλος για παράδειγμα σου στείλει 1000 drones σε θάλασσα και αέρα, ότι πυρομαχικά έχεις θα τα ξοδέψεις και μετά θα κάνει παρέλαση χωρίς καν να ρίξει μια ντουφεκιά.

 Υπογράψαμε υποτίθεται και συμφωνία αμυντικής συνεργασίας με τη Γαλλία και σε όλα τα πρόσφατα γλέντια που μας κάνουν, ο Μακρόν δεν έχει πει κουβέντα. Γιατί λοιπόν να υποθέσω και εγώ πως αν δεχθούμε επίθεση, το πολύ πολύ να μας στείλει ένα mail συμπαράστασης, ένα ποστ στα social και άντε και πέντε κατασχεμένες καραμπίνες.

Εκτός πια και το πολιτικό μας σύστημα δεν αποτελείται μόνο από κυβερνώντα ανθρωπάκια και αντιπολιτευόμενους ανθέλληνες αλλά γνωρίζει ότι δεν έχουμε καμία δυνατότητα, καμία δύναμη, καμία στρατιωτική ικανότητα και κάνουν διαχείριση υποταγής. Αν συμβαίνει αυτό, προφανώς και δεν θα μας το πουν και όσοι μπορείτε, φύγετε από την Ελλάδα.

Οι υπόλοιποι τον ήπιαμε.