Σχετικά
πρόσφατα, το ….864 μΧ ο ηγεμόνας των Βουλγάρων που από ειδωλολάτρης και Βορίδας
που ονομαζόταν, έγινε χριστιανός και Μιχαήλ, έστειλε στον Πατριάρχη Φώτιο μια
ερώτηση. Ποιο είναι το έργο του άρχοντα.
Ο Πατριάρχης
που αγίασε και είναι από τους ελάχιστους που στην Ορθοδοξία μας ονομάστηκε «Μέγας»,
[ΣΣ Αντώνιος, Βασίλειος, Αθανάσιος, Σισώης οι υπόλοιποι που θυμάμαι ] του έστειλε απάντηση και παραθέτω μια περίληψη
που
Α)
1200 περίπου χρόνια μετά παραμένει επίκαιρη
Β)
θα έπρεπε να είναι το ευαγγέλιο για κάθε άνθρωπο που έχει εξουσία. Είτε είναι
πολιτικός, είτε πρόεδρος ενός φορέα.
1ον).
«Ο των αρχόντων τρόπος νόμος γίνεται τοις υπό χείρα».
Το ήθος των αρχόντων
γίνεται νόμος για τον απλό λαό. Πρώτοι και κύριοι υπεύθυνοι για την φαυλότητα
(ή την σπουδαιότητα) μιας χώρας είναι οι άρχοντές της, που αποτελούν
”υπογραμμόν και παράδειγμα”. Φαύλοι άρχοντες διαπλάθουν φαύλους πολίτες.
2ον).
«Οι περί τον άρχοντα φαύλοι και τον εκείνου συνδιαβάλλουσι τρόπον».
Στον εκφαυλισμό των
αρχόντων (και συνακόλουθα του λαού) συμβάλλει τα μέγιστα το ”περιβάλλον” τους.
3ον).
«Όταν τις άρχη εαυτού, τότε νομιζέτω και τών υπηκόων άρχειν αληθώς».
Όταν ο άρχων άρχει στον εαυτό του
(και στο περιβάλλον του), τότε άρχει πραγματικά και στον λαό.
4ον).
«Κτώ τοίνυν φίλους μη τους φαύλους, αλλά τους αρίστους».
Κάνε, λοιπόν, φίλους,
όχι τους φαύλους, αλλά τους πιο καλούς.
5ον).
«Μη ζήτει δε παρά φίλων ακούειν τα ηδέα, αλλά τα αληθή μάλλον. Διο μέγιστον
ηγού φίλους κολάκων διαφέρειν».
Μη ζητάς από τους φίλους να
ακούς ό, τι σε ευχαριστεί, αλλά την αλήθεια. Άλλο πράγμα οι φίλοι και άλλο οι
κόλακες.
6ον).
«Πολλαχόθεν δει τον άρχοντα θηρεύειν των υπηκόων τας γνώμας, και ούτω κοινωνοίς
χρήσθαι φιλίας και αρχής και βουλευμάτων».
Στις αποφάσεις για την ευδαιμονία
των πολιτών, ανάγκη να ζητάς την γνώμη τους, ώστε να τους κάνεις μετόχους και
φιλίας και αρχής και αποφάσεων. (Φωνή λαού και στα ”μεσαιωνικά” Βαλκάνια…).
7ον).
«Άρχοντας μεν τινες έφησαν αρετήν εκ μικράς μεγάλην πόλιν ποιήσαι· εγώ δε
μάλλον αν φαίην το εκ φαύλης σπουδαίαν παρασκευάσαι».
Λένε πως άξιος άρχοντας
είναι όποιος κάνει μεγάλη μια μικρή χώρα. Εγώ όμως λέω πως ακόμα σημαντικότερο
είναι αν κατορθώσει να κάνει σπουδαία μια πολιτεία φαύλη.
8ον).
«Τας μετά σφοδρότητος υποσχέσεις ευλαβείσθαι χρη».
Πρέπει να προσέχεις
τις υπερβολικές υποσχέσεις.
9ον).
«Χρυσός άπαντα τα ανθρώπινα στρέφει. Άχρηστον και νομίζων και πάσιν επιδεικνύς
τον τοις φιλούσιν ισχυρόν επίβουλον, χρυσόν».
Το χρυσάφι ανατρέπει
τα πάντα στους ανθρώπους. Να θεωρείς άχρηστον τον χρυσό, που είναι φοβερή παγίδα
όσων τον αγαπούν, και να το δείχνεις σε όλους.
10ον).
«Όσω δε τις προέχει τη αρχή, τοσούτω χρεωστεί πρωτεύειν και τη αρετή».
Όσο πιο μεγάλη εξουσία
αποκτά κάποιος, τόσο πιο πολύ οφείλει να διακρίνεται και στην αρετή.
=
= =
Ψιλά
γράμματα θα μου πεις, αλλά ας υπάρχει για λόγους αρχείου….
