ΜΑΝΟΣ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΣ – Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΡΠΑΧΤΗ

 

Φυσικά και πήγα στο Θέατρο Παλλάς. Όχι τόσο για το αν θα δω μια καλή ή μέτρια παράσταση. Δεν με ενδιαφέρει.

Πήγα για να πω ένα συμβολικό και έμπρακτο ευχαριστώ σε έναν άνθρωπο που μου έχει κρατήσει άπειρες ώρες παρέα όταν βολοδέρνω πίσω από το τιμόνι.

Είχα πάει και στη σκέτη Αρπαχτή στο θέατρο Λαμπέτη τον Μάιο  που μας πέρασε. Παρατήρησα πως ο Βουλαρίνος φόρεσε το ίδιο πουκάμισο! Γούρι το έχει;

Κατά τα άλλα, κάπου μεγαλοπιαστήκαμε. 30 ευρώ εισιτήριο για μια ώρα παράσταση; Θέατρο Παλλάς στη Βουκουρεστίου θα μου πεις. 1500 θέσεων παρακαλώ. Εμ. Λογικό…

Βελτιωμένος σε ότι αφορά τη σκηνική παρουσία και πάνω κάτω ότι ακούς και στη ραδιοφωνική εκπομπή. Πιο απελευθερωμένος επίσης με το παιχνίδι και τη διάδραση με το κοινό.

Ένα γλου γλου γλου ( για τους μύστες ) το περίμενα αλλά το παρέλειψε. Στο τέλος έφυγε και από την πίσω πόρτα για να αποφύγει και τους πολλούς.

Τι πιστεύω για τον Μάνο Βουλαρίνο:

Πιτσιρικάς πρέπει να δέχθηκε πολύ, μα πάρα πολύ bullying. Για αυτό και τώρα «εκδικείται» με το μοναδικό όπλο που πρέπει να ανέπτυξε πάρα πολύ ως μηχανισμό αντίδρασης και αυτοπροστασίας.

Τη σάτιρα και το χιούμορ.

Για αυτό και υπερθεματίζει τόσο πολύ με την τήρηση των νόμων και κυρίως την αυστηροποίηση των ποινών.

Ο Μάνος Βουλαρίνος δεν είναι ένας κωμικός. Ούτε ένας σατιρικός ραδιοφωνικός παραγωγός.

Είναι με τον δικό του τρόπο, ένας διανοητής της εποχής μας.

Έβγαλα και ένα βίντεο στο τέλος :